Kabanata Dos

Umupo siya sa tabi ko naiilang ako sa titig niya.

"No, why, Elisa because there is no reason when we love someone like you," he said in front of me.

"Why me?" I just looked at him and took my hand away.

Like me?

Why did my live-in partner hurt me?

Hinawakan niya ang kamay ko at nagulat ako sa sinabi niya.

"Even if you deceive me, I will accept you for what you were in the past, even if you have a child I will accept because they are your children," he said.

"You can find many more women, you're a handsome man, don't be me," I said, pulling him away from me.

"Ever since I met you and we broke up, I haven't searched," he told me I was just stunned by what he said.

"Don't be me, just leave me, I beg you," I said and I tilted to lie down even though I felt pain because of what I did.

Umalis na siya pero narinig ko na kinausap niya ang nurse.

Dumagdag pa siya sa iisipin ko.

Naalala ko tuloy si Chris ang ama ng mga anak at nanakit sa akin ngayon.

Una ko siya nakila sa palengke tindera ako ng mga gulay at siya ang taga-buhat ng mga isdang nasa banyera.

"Elisa!" tawag ng lokaret kong kababata natawa na lang ako.

"Elisa!" tawag ng lokaret kong kababata natawa na lang ako.

Napalingon ako sa tumawag sa akin ang kaklase at kababata ko.

"Bakit? May ginagawa ako, Tiya si Deborah oh.." sumbong ko sa kapatid ng papa ko.

"Hoy, Deborah mamaya mo na abalahin ang kaibigan mo may ginagawa pa siya," bungad ng tiya ko natawa naman ako mabilis mapikon ang kababata at kaibigan ko.

"Opo!" sabi ng kababata ko sa tiya ko.

Natawa naman ako at inirapan na lang niya ako.

Pagkatapos ko gawin ang pag-babantay sa palengke naglakad na ako pauwi sa bahay namin.

"Elisa!" tawag ng lokaret kong kababata natawa na lang ako.

Napalingon ako sa tumawag sa akin nakita ko si Deborah na palapit sa akin.

"Ka-tropa ng jowa ko," pagpapakilala ni Deborah sa akin sa lalaking kasama niya.

"Ano na naman 'yan?" taas kong kilay natanong alam niyang wala akong jowa kaya ganyan 'yan.

"Date kayo mabait naman si Christian eh," pang-aasar ni Deborah sa akin.

"Hindi sa hindi pwede gusto kong alagaan ang tiya ko," sabi ko.

"Nandyan ang tiyo mo may mag-aalaga sa tiya mo, Elisa," sagot ni Deborah

"Hindi mo naiintindihan, Deborah," sabi ko.

Tumalikod na ako sa kanila huminga na lang ako at umuwi sa bahay.

Nagluto na kaagad ako ng hapunan namin katulong ang anak ng tiya ko.

"Okay ka lang, insan?" tanong ng pinsan ko sa akin nag-huhugas siya sa lababo.

Napatingin ako sa kanya at sinabi ko ang inaalala ko.

"Tumaas ang tuition fee sa course ko gusto kong makatapos ng pag-aaral," sabi ko.

"May kita ka sa pag-babantay sa tindahan, hindi ba?" sagot ng pinsan ko sa tabi ko.

"Oo, pero kulang pa rin ayoko naman humingi sa mama mo ng pera nahihiya na nga ako mula ng mamatay ang magulang ko sa inyo na ako tumuloy." nahihiyang kong sagot sa pinsan ko nagluluto ako ng uulamin namin.

"Hindi ka iba sa amin, insan." nasabi ng pinsan ko at lumapit siya sa tabi ko bago sumandal sa tiles.

Tuwing friday ng hapon hanggang linggo nag-babantay ako sa tindahan ng tiya ko.

Kasi tuwing lunes at huwebes may pasok ako sa university.

Nakita ko ang kababata ko na kasama niya ang jowa at ang lalaking pinakilala niya sa akin.

Napatingin ako sa kasama niyang lalaki at ngumiti na lang ako sa kanila.

"Hi!" bati nito sa akin.

Tumango lang ako at tumalikod na ako at kumilos sa tindahan ng tiya ko.

Naging malapit kami hindi dahil sa kababata ko kundi dahil nakita ko sa kanya ang gusto ko sa lalaki.

"Oo na." nahihiyang pag-amin ko sa kay Chris at humarap ako sa kanya nahihiya kasi ako sa pag-tatapat ko.

"Anong oo na?" baling nito sa akin nakaupo kami sa bangka.

"Alam mo na 'yon, Chris," sabi ko at nagulat ako ng yakapin niya ako ng mahigpit.

"Salamat, Eli hinding-hindi kita sasaktan," bulong nito sa akin.

"Sana gawin mo at hindi ang sasabihin mo lang," sabi ko niyakap ko siya ng niyakap niya ako.

Pumikit ako ng ilapit niya ang mukha sa akin at halikan ako sa labi ko.

"Mahal na mahal kita," mahina niyang sabi sa akin nang lumayo siya.

"Mahal din kita," sabi ko at hinalikan ko ang pisngi niya.

Habang nag-aaral ako ng college nasisingit ko ang pakikipag-relasyon ko kay Chris.

Nakatapos ako ng pag-aaral sa tulong ng pamilya nang tiya ko.

"Salamat, tiya," masayang sabi ko at yumakap ako sa tiya ko nagpapasalamat ako hindi dahil sa kanila hindi ko natatapos ang kursong gusto ko.

"Abutin mo ang pangarap mo, hija pumayag ako makipag-relasyon ka kay Chris, hindi dahil gusto ko dahil nakikita ko ang dating kami ng mama mo noong nililigawan kami ng papa at tiyo mo." tawa ni tiya sa akin.

"Opo, tiya." sagot ko.

"Wag mo sasaktan ang pamangkin ko, hijo ipagkaka-tiwala ko sa'yo ang batang 'to." bilin ni tiya sa boyfriend ko.

"Opo," sabat nito.

Naka-hanap ako ng trabaho sa munisipyo sa Noveleta. Habang tumatagal ang relasyon namin nakikilala pa namin ang isa't-isa.

5 years na ang relasyon namin nang napag-desisyunan naming magsama tumira kami sa bahay nila.

"Bakit hindi kayo magpa-kasal kahit sa huwes lang?" bungad ni tiya sa bahay ng magulang ni Chris.

"Mag-iipon muna kami ng pampa-kasal, tiya." sabat nito sa tiya ko napa-kamot siya ng batok.

"Kung ganun bumalik ka muna sa bahay ayokong mapariwara ka sayang ang tinapos mo," sabi ni tiya sa akin.

Tumingin sa amin ang tiya at magulang niya.

Ayaw sa akin noong una ng mga kapatid niya pero nang mapansin nilang hindi ako katulad ng dating girlfriend ni Chris naging maayos ang pakikitungo nila sa akin.

"Buntis ka ba, Elisa?" tanong ng tiya ko tumango na lang ako.

Oo, nagdadalang-tao ako.

Five months ko nang nalaman na buntis ako sa panganay namin.

"Sorry, tiya dapat mag-hahanap ako ng trabaho sa Maynila nang malaman kong buntis na ako ng limang buwan," pag-amin ko.

Napatingin sa akin ang tiya ko alam kong nanghihinayang siya.

24 years old lang ako.

May pangarap ako pero ito ang napala ko, ang pangarap kong makapag-trabaho sa Maynila hindi na nangyari at matulungan ang tiya ko na umahon sa hirap.

"Blessing ang batang 'yan para sa inyong dalawa, hija nanghihinayang ako dahil hindi natuloy ang gusto mo," sabi ni tiya sa akin.

Hinawakan niya ang kamay natatakot ako para sa anak ko. Tumango na lang ako sa tiya ko at yumakap sa kanya.

"Salamat, tiya," sabi ko.

Makalipas ng apat na buwan, pinanganak ko ang unang anak namin.

Pinangalan naming, Richard naiiyak ako sa tuwa.

"Thank you, ma at maayos kayo nakaraos ni Ricky," sabi nito sa akin tumingala ako sa kanya.

Makalipas ng isang taon, bininyagan ang anak namin kasabay ang birthday masaya ang pamilya.

Naging housewife na lang ako mula nang magka-anak kami. Nag-trabaho siya bilang contruction worker habang nag-bubuhat siya banyera my sa palengke.

Naging simple ang pamumuhay kahit hikahos na kami sa hirap.

Gusto mag-hanapbuhay pero ayaw ng kinakasama ko dahil wala nang mag-aalaga sa anak namin. Mataas ang pride niya kaya hinayaan ko na lang para hindi kami magtalo.