Guys, don't forget to share my story. Comments and critiques are encouraged for my writing skills improvement. Happy Reading
MALIYAH POV Nagising ako kinabukasan, na wala si Clint sa tabi ko, pero amoy ko mula sa silid ang bango ng sinangag na kanin, at milo. Sinuri ko ang sarili ko may damit na ako, ang huling tanda ko ay nakatulog ako ng walang ni anumang saplot sa katawan. Uminit ang mukha ng maalala ang pinag saluhan namin ni Clint kagabi. Nahihiya ako paano ko siya haharapin mamaya. Pumasok ako sa banyo para gawin ang morning routine ko. Nag tooth brush at naghilamos, hindi na ako nag suklay, kumuha nalang ako ng panali at itinali ng pa messy buns ang buhok ko, at nag wisik ng vanilla scent na cologne. Nakatalikod si Clint sa akin kaya hindi niya ako napansin nakasandal ako sa gilid malapit sa kusina, kita ko ang pigurang nagpabilis ng tibok ng puso ko ng walang kahit na sino ang nagparamdam sa akin, pero itong misteryosong lalaking nasa harapan ko lang ang nakagawa noon. Marupok ka teh sigaw ng isang bahagi ng utak ko. “Ahem!” kuha ko ng atensiyon niya. “Good morning sweetheart! Upo kana, pin
MALIYAH POV (SPG WARNING) Mahigit isang linggo na naman hindi nagpakita si Clint, at noong araw na masaya ang lahat sa pananghalian. Ang paghingi niya ng tawad sa akin sa kasalanang hindi ko naman maalala. Pero may kirot sa puso ko. Normal na linggo lang ang nakalipas sa akin. Sumasama ako kina Papa at Mama sa palengke, sanay na ako sa Mindoro, nag titinda kami ng isda ni Nanay Pising. Namimiss ko na sila, noong isang araw tumawag ako sa kanila, at namimiss nila ako. Nangako akong dadalaw sa kanila kapag may pagkakataon. Gusto ko munang sulitin ang mga panahon na nawalay ako sa mahal kong pamilya. Nakasanayan ko na rin kada hapong pag dalaw sa akin ni Alexander, at mga bonding namin sa kanila. Hinahalungkat namin ang mga pictures namin noong mga bata pa kami, tuwang tuwa ang mga magulang niya sa akin. Pinakita nila sa akin ang litrato namin ni Alexander na nag tatanim ng bulaklak. Isang itim na Ferrari na kotse, ang huminto sa harapan ng bakuran namin. Hindi ko kilala kung sino ang n
MALIYAH POV Nakatulog na ako sa kama kung saan may nangyari na naman sa amin ni Clint. Hindi ko alam kung anong oras na, may damit narin ako, ng naalimpungatan ako. Hindi rin malagkit ang katawan ko, at amoy vanilla narin ang shampoo ko at ang balat ko, amoy na amoy ang vanilla scent sa katawan ko. Pati ang kulay gray na unan na ang nakatakip sa katawan ko ay ganun din ang amoy. Iginala ko ang mga paningin ko sa kabuuan ng silid, hindi ko masyado maaninag kasi mapusyaw ang liwanag na nanggagaling sa lampshade sa gilid ng kama. Dahan dahan akong bumangon dahil ramdam ko ang pangangalay, sa sa buong katawan at bumalik sa gunita ko ang nangyari sa amin ni Clint. Uminit ang mukha at alam kong namumula iyon. Sigurado ako. “Tita Mommy!!” dinig kong tawag ni Andrea sa labas, pag apak ko ng mga paa ko sa sahig naramdaman ko ang konting kirot sa gitnang bahagi ko. “Ano Maliyah masarap?” Sisige ka pa?” kastigo ng isip ko sa akin. Pinilig ko ang ulo para mabura ang pagkutya doon. “Oo na marup
MALIYAH POV (THE RETURN) The memories rushing in my mind were unbearable. I remember every single detail of my experience. Traumatizing, haunting like a ghost that is seeking justice. As the pain starts, then hatred follows. Then a question pops up in my head. Is vengeance necessary to get my justice? But an image of a dying boy who helped me escape was haunting my peace. Blood flowed on his mouth, a tear in his beautiful eyes as he closed them, and everything was back in my reverie. How would I get my justice? Then an image of him appeared in front of me. He looked at me with sympathy, longing, fear, and anticipation. Mixed emotions were all over his handsome face. "Maliyah!" as he called out my name, it was the sweetest yet. There is a frightened tone in it. Oh, I missed those dark blue, green eyes I always adored. But something wasn't right. Memories are dashing to my mind, and I can't process any of them. "Tu—big, please." Malat ang boses kong hingi sa kanya. Agad itong tumalim
MALIYAH POV (SPG WARNING)Papa was true to his words sinundo nga niya ako pagsapit ng ika siyam ng umaga. May dala rin siyang dalawang milo at supot ng tinapay alamakong pandesal yun dahil naamoy ko agad ang peanut na palaman. Hindi parin naman ako iniwan ni Clint. Kahit labag man sa isip ko na manatili siya sa tabi ko wala akong magagawa pa. He insisted. Siya lang ang makakatulong sa aking na makamit ang hustisya kailangan ko. Para sa katahimikan ng isip at puso ko, pati narin ng konsensiya ko. Bumukas ang pintuan ng silid ko, iniluwa si Wendy doon para alisin ang swero sa kamay ko.“Good morning frenny, kumusta naman ang tulog mo?” pero ang nguso nito sa banyo kung saan naroon si Clint. Matapos akong morning routine hindi ito pumayag na hindi ako tulungan. May dala siyang mga toiletries para sa aming dalawa. Napailing nalang ako sa mga pinag gagawa ni Wendy“Bati na kayo?” pabulong niyang tanong sa akin, pinanliitan ko siya ng mga mata ko. Tinawanan niya lang ang kunawaring galit ko
MALIYAH POV Napalikwas ako ng bangon ng maramdaman kong parang bumaligtad ang sikmura ko. Patakbo kong tinungo ang banyo at walang habas ang pagsusuka ko doon. Nagluluha na ang mga mata ko, wala naman lumalabas sa bibig ko kundi dilaw na likido mula sa tiyan ko. Hagod sa likod ang nag pataas ng tingin ko. It was Clint wearing a floral pink apron and he’s holding a ladle on his left hand. I was mesmerized how handsome this man standing in front of me. “Are you alright sweetheart?” kikiligin na sana ako dahil kitang kita ko ang pag alala niya sa akin ngunit biglang pumasok na naman sa isip ko ang nakakaawang mukha ni Marco. My conscience and guilt were hitting the deepest part of my heart and I was drowning in despair at the same time. A question pops up in my head? Bakit nga ba ako nag suka wala naman ako kinain. I have no watch to check the time. Nag mumog ako at nag hilamos. Iniabot niya sa akin ang towel nang hindi man lang ako nagpasalamat “Oo okay lang ako! Tabi dadaan ako!” pa
CLINT POV A cold water woke me up. My hands and feet are tied up in a metal chair. My eyes roamed around. I saw Maliyah sitting not far from where I was. She’s still unconscious, and my heart tightens as I look at her. She is indeed the most beautiful woman I have ever met. I was madly in love with her. I go crazy without her. No one is around the area. I can’t even move. My wrists and feet have tie wraps on them. They double it and cover my mouth with duct tape. “Well!Well look who’s awake.” Napalingon ako sa boses ni Scarlet. Puno ng galit ang nararamdaman ko ngunit wala akong magawa. She went closer to Maliyah and pulled her hair and slapped her face. I cursed to death as I saw Maliyah's red face. She can’t utter any words because she has duct tape too. I saw her tears falling on her beautiful face. Parang tinarakan ako ng kutsilyo sa mga luha niya. “Wake up your stupid bitch!!!” it was Scarlet and shouting at Maliyah’s face. She’s murmuring. Lalong nag pupuyos ang galit ko.
MALIYAH POV “Maliyah! Maliyah!” someone is calling me, the woman who kept calling me before I was in a coma. I roam around my eyes to look for that sweet voice. Then a white light came out from nowhere, and I saw the same woman in my dreams; her face was at peace and beautiful as ever. “Hello Miss, kilala mo ba ako?” it was full of curiosity questions, wondering who she was. “Maliyah, alam kong marami ang mga katanungan sa isip mo pero ito lang ang hiling ko sayo, bigyan mo ng pagkakataong magpaliwanag si Clint, at mahalin mo ang kambal!” then she turned around and walk towards the light, left me dumbfounded. Siya ang ina ng kambal, paulit ulit itong nag replay sa utak ko. “Miss wait please! Ano pangalan mo!” hindi na siya lumingon pa. “Soon Maliyah soon!” yun ang huling salita bago tuluyang siyang nawala sa mga paningin ko. Iminulat ko ang mga mata ko, puro puti ang sumalubong sa akin, ilang beses ko rin ipinikit at iminulat ang mga mata ko para masanay sa liwanag na nanggaling