05

"VELORA… Velora, are you still there? Come out, the food is already here," katok ni Dewei sa pinto ng washroom.

Mabilis na naghilamos si Velora ng mukha at hinagod ng daliri ang kanyang buhok. Muli niyang sinipat ang sarili sa salamin. Medyo namumula pa ang kanyang mga mata, pero umaasa siyang hindi mapapansin ni Dewei na kagagaling lang niya sa pag-iyak.

Huminga siya ng malalim, inayos ang blouse at skirt niya, saka marahang lumapit sa pinto.

"L-Lalabas na..." sagot niya, bago pinihit ang seradura upang buksan ang pinto. Unang bumungad sa kanya ang malapad na ngiti ng amo niyang si Dewei Hughes. Napadako ang tingin niya sa loob ng opisina. Naroon si Mr. Jai, ang assistant ng CEO. Hindi siya nakatagal sa pagtitig sa lalaki kaya kusa niyang ibinaba ang kanyang tingin.

"You can go, Jai. May pag-uusapan pa kami ni Velora while taking our breakfast," madiing utos ni Dewei, hindi inaalis ang tingin kay Velora.

Pagkaalis ni Jai, binalingan ni Dewei si Velora. Naglakad siya palapit sa dalaga at inilahad ang kamay.

Saglit na tinitigan ni Velora ang kamay ni Dewei, nag-aalangan kung tatanggapin niya ito. Napaangat siya ng tingin sa mukha ng kanyang amo. Maaliwalas ang ngiti ni Dewei, ang tipo ng ngiting kayang makahikayat ng kahit sinong babae. Ngunit sa kabila ng mapang-akit nitong ngiti, alam niyang nagkukubli ang tunay na pagkatao nito— masama at mapagsamantala.

"Come. Naghihintay ang pagkain. Masama raw na pinaghihintay ang grasya. I know you haven't eaten anything, so I asked Jai to buy food for us," ani Dewei habang banayad na hinila ang kamay ni Velora.

Wala nang nagawa si Velora kundi tanggapin ang kamay ng binata. Ngunit hindi lang iyon, humawak pa ang isang kamay ni Dewei sa bewang niya habang iginiya siya papunta sa lamesa.

Pagdating doon, ipinaghila siya ng upuan ng binata. Tila natigilan si Velora sa ikinikilos ni Dewei. Parang ibang iba ito sa ugali nitong ipinakita kanina, na may pagka-sádístá at halatang mapang-ánĝkín.

Tahimik niyang sinundan ng tingin si Dewei habang paikot itong naglakad pabalik sa swivel chair. Naupo ito, ang ngiti ay nanatiling nakapinta sa labi.

"Let's eat," anyaya nito, hindi inaalis ang mapanuksong tingin sa kanya.

Napatingin si Velora sa mga pagkaing nakahain sa lamesa. Mukhang mamahalin ang mga ito, at siguradong galing sa isang high-end na restaurant.

"Go on, Velora. Kailangan mong kumain ng marami. Napapansin ko na pumapayat ka na. You should at least gain weight para hindi ka parang papel," komento ni Dewei na ikinasiwa niya.

Sinipat ni Velora ang sarili. Alam niyang totoo iyon. Pumapayat siya dahil sa labis na pagtatrabaho, halos nakakalimutan na niyang alagaan ang sarili. Ang mahalaga lang sa kanya ay makuha ang perang kailangan ni Vanna.

"Okay naman po ang katawan ko. H-Hindi naman gaanong payat o mataba," sagot niya, halos pabulong. "Alam kong ganito ang type mong katawan."

Napailing si Dewei, sabay ngumiti nang mapang-akit. "Yeah. But I don't like your body. I love it. I really do love it," sabi niya, kasabay ng nakakalokong ngiti.

Napalunok si Velora at mabilis na umiwas ng tingin. Kinuha niya ang kutsara at nagsimula na lang kumain, pilit na nilalabanan ang kaba at pag-iisip ng kung anu- ano.

Tahimik silang kumakain. Paminsan minsan, pasimpleng tumititig si Velora kay Dewei. Paano kaya ang mahalin ng isang Dewei Hughes? Magbago kaya ang pagtingin nito sa kanya kung mapaibig niya ang bilyonaryong nasa harapan niya?

Ang daming tanong ang naglalaro sa isip ni Velora, pero tila wala siyang makuhang sagot. Alam niyang kahit anong gawin niya, hindi magbabago ang tingin ni Dewei. Para dito, isa lang siyang bayaran, isang ṣ^x ṣlávè na walang halaga maliban sa kanyang katawan.

"Still quiet? Anong iniisip mo? Why don't you share it with me, Velora?" tanong ng binata at sumandal sa kanyang swivel chair.

Napatitig si Velora sa amo. "S-Sir, hihingi po sana ako ng vacation l-leave." Nahihiyang sagot niya.

"Vacation leave?" Napaayos ng upo si Dewei at matiim na tumingin sa mukha ng dalaga. "Why so sudden? Hindi ka naman kahit kailan humingi ng bakasyon. Mahalaga ang bawat segundo sa'yo. Di ba?"

"A-Ano po kasi... g-gusto ko pong tutukan ng isang buwan ang pagpapagamot ni Vanna. Alam n'yo naman po na malapit na siyang operahan. M-Mga one month lang naman po," sanay bumenta ang kanyang dahilan at payagan siyang makapag-bakasyon ng isang buwan.

"Ang tagal ng isang buwan, Velora. How about me? 'Yong responsibilidad mo sa akin, pano 'yon?"

Napaisip si Velora. 'Di niya maapuhap ang isasagot sa binata. Nagyuko siya at kinagat niya ang pang-ibabang labi.

"Paano ba 'to?" Nausal na tanong ni Velora sa isip.

"Velora, I'm waiting. How about me? May usapan tayong dalawa. I pay your service. Dapat isinasalang alang mo rin ang responsibilidad mo sa akin."

Napatunghay si Velora sa amo. Naglumikot ang kanyang mga mata. "E, s-sir, pagbalik ko na lang po. Kailangan lang po talaga... sige na po, payagan niyo na ako." Pagmamakaawa niya na nangingilid ang luha sa kanyang mga mata.

Napaisip ng malalim si Dewei. Hinawakan ang kanyang baba habang nag-iisip. Saka muling tumingin sa mukha niya.

"Spend a night with me... and then papayagan kitang magbakasyon ng isang buwan..."

Natigagal si Velora sa kanyang narinig. Tuso talaga ang kanyang amo. Ang lahat sa kanya ay parang negosyo, palagi na lamang may hinihinging kapalit bago siya pagbigyan.

Pero naisip niya na ito na ang chance niya para magbangong buhay. Pagkatapos ng isang buwan ay aalis na siya sa pagta-trabaho sa Maison Rouge at magre-resign na din siya sa Solara Essence. Kakalimutan na niya ang madilim na mga ginawa niya pagkatapos siyang mabayaran ng thirty million pesos.

"How much will you pay, sir?" Matapang na tanong niya, tumingin siya sa mga mata ni Dewei.

Humalakhak si Dewei ng malakas. Umecho iyon sa buong opisina niya. "I really like your attitude, Velora. You always amaze me."

Matatag na tumingin ng diretso si Velora kay Dewei. "Hindi ka rin naman papayag na 'di humihingi ng kapalit. Ganoon din ako, hindi ako magta-trabaho kung walang kalakip na malaking halaga..."

Ngumisi si Dewei at tumayo. Naglakad siya palapit kay Velora, umupo siya sa katapat na upuan ng dalaga na hindi inaalis ang tingin dito.

Marahang hinawakan niya sa leeg si Velora at marahas na hinila papalapit sa kanya.

"You're always making me hõrný, Velora. You are the only woman who can do it," Dewei whispered, his husky voice like a slow caress against her senses.

Kinagat kagat ni Dewei ang puno ng tenga ni Velora. Nag-iinit na rin ang dalaga. 'Di niya maintindihan ang sarili. Ayaw ng kanyang isip pero gustong gusto ng kanyang katawan ang mga ginagawa ng amo.

"S-Sir..." nahihirapang usal ni Velora. Napahawak siya sa balikat ng amo nang nagsimulang halikan ni Dewei ang kanyang leeg.

"Yes, baby." Pinapatakan ng binata ng pinong halik ang leeg ni Velora. Hindi ito marahas, at puno ng pag-iingat.

"S-Sabihin n'yo na po kung magkano ang ibabayad mo sa 'kin," sagot ni Velora na nakapikit ang mga mata.

Napatigil si Dewei, may naglalarong ngiti na naman sa kanyang labi. Binitawan niya si Velora.

"I will take your vîrginiťy, and I will pay you ten million," desididong wika niya.

'Di kaagad nakasagot si Velora. Pinag-iisipang maigi ang offer ng kanyang amo. Ten million para sa isang gabi, pero ang kapalit ay ang kanyang vírgíníťy. Sa kabilang banda naisip niya na babayaran siya ng thirty million sa isang buwan. Malaki din 'yon. Mas malaki ang magiging pera niya at iyon na ang oras para magpakalayo layo sila ni Vanna.

Kung si Dewei Hughes ang makakuha ng kanyang vírgíníťy, hindi na rin masama. Kesa naman sa taong hindi niya kilala. 'Di rin masasayang dahil sa malaking halaga.

"Deal accepted, sir," walang kagatul gatol na sagot ni Velora.

Lumawak ang ngiti ni Dewei. Pumayag na rin si Velora, sa wakas. Makukuha na niya ang kanyang gusto mula sa dalaga. Ang hirap ligawan ang napakatinong babae na nasa harapan niya. Sobra siyang pinahirapan sa gabi gabing pagsasarili. Gusto niyang makuha si Velora na parang fulfilling sa kanyang pagkâl@lâkí.

"Good girl, Velora. Aasahan kita mamayang gabi sa condo ko." Saad ni Dewei, nakangiti ang mga mata niya sa kanyang tagumpay. "Do you want anything? Token or gifts that you want?"

Umiling iling si Velora. "Wala po akong ibang gusto. Ang gusto ko lang ay magkaroon ng malaking pera para sa operasyon ni Vanna. Wala nang mas mahalaga pa sa akin kundi ang gumaling siya at maging normal na bata."

Hinangaan ni Dewei ang pagiging mabuting kapatid ni Velora. Handa nitong gawin ang lahat kahit pa ang maging kapalit ay ang kanyang katawan.

Bumuntong hininga siya, pilit na pinipigilan ang sarili na kaawan ang dalaga. Wala siyang puso at tuso siya. Isang parang hari na tinitingala ng lahat. Hinahabol ng mga babae. At hindi siya dapat nagpapatalo sa puso. Isa lang ang gusto niya kay Velora, ang pagka-birhen nito.

"Then, I will see you tonight..."

Marahang tumango si Velora sa kanyang amo. Kahit sa loob niya ay para siyang nanghihina, pero pilit na pinapalakas iyon.

"Konting tiis na lang, Velora. Malapit nang matapos ang paghihirap mo," nausal niya sa isip. Desidido na siya sa kanyang desisyon.

Para ito kay Vanna, sa kanyang pinakamamahal na kapatid.

Nasa opisina pa rin niya si Dewei. Pinaalis at pinag-haft day niya si Velora ngayong araw. Ibinigay niya ang araw na 'to para makapagpahinga ang dalaga.

"Jai, prepare my condo. Call the maintenance to clean it. I want everything to be clean and put candles around the sala tonight. And buy a bouquet of red roses," maawtoridad na utos ni Dewei sa kanyang assistant.

Napaamang si Jai sa narinig sa kanyang amo. "What's occasion, sir?"

Nangunot ang noo ni Dewei. "You don't have to ask me questions. All you have to do is follow my orders!"

Napaatras si Jai sa biglaang pagtaas ng boses kanyang amo. Wala siyang karapatan na magtanong dahil isa lang siyang dakilang alalay ng bilyonaryong si Dewei Hughes. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Piilit na pinipigilan ang pagsabog ng galit sa kanyang dibdib.

"Noted, sir," sagot ni Jai na nanginginig ang labi sa galit habang nakayuko ang ulo.