Kabanata 29: Isang Hindi Mapayapang Umaga Ang unang naramdaman ni Emma nang magising siya ay ang init na bumabalot sa kanya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mata, at doon niya napansin ang isang braso na nakapatong sa kanya. Mabilis siyang napapitlag. Braso ni Chase. āAnongā?!ā Biglang nagmulat ng mata si Chase. Sandali siyang naguluhan, pero nang makita niyang nakatitig si Emma sa kanya na parang nakakita ng multo, napabuntong-hininga siya. āRelax,ā bulong nito, bahagyang bumangon habang hinahaplos ang mukha. āHindi kita ginalaw.ā āBakit magkasama tayo sa kama?!ā masama ang tingin ni Emma. Umiling si Chase, tinanggal ang kumot, at saka tumayo. āIkaw ātong lumipat mula sa couch papunta rito. Muntik ka pang mahulog.ā Napanganga si Emma. āAnong ibig mong sabihin?ā Tumingin si Chase sa kanya, halatang amused. āGusto mong makita ang CCTV?ā āChase!ā Ngumiti ito at nagtaas ng kamay. āFine. Wala akong ginawa. Pero kung gusto mo, pwede tayong magbawi.ā Itinapon ni Emm
Kabanata 30: Kasunduan o Totoo na Nga? ---Ā >Tahimik na Hapunan, Maingay na IsipanPagkarating nila sa penthouse, tahimik lang si Emma habang nakaupo sa dining table. Hindi siya makakain nang maayosāpara siyang hindi makahinga sa bagong kondisyon na ibinigay ni Don Esteban."One year."Isang taon para patunayan nilang totoo ang kasal nila.At kung hindi? Mawawala ang lahat kay Chase.Napaigtad siya nang biglang ilapag ni Chase ang baso ng alak sa mesa."You're overthinking," malamig nitong sabi habang tinatapunan siya ng tingin.Emma clenched her jaw. "Hindi ko kasi matanggap na parang laro lang āto sa'yo."Tumawa nang mahina si Chase. "Hindi naman ako nagbibiro, sweetheart. Kung gusto ni Lolo ng apo, paano kung pagbigyan natin?"Nalaglag ang kutsara ni Emma. "CHASE!"Natawa ito lalo. "Relax. Sabi ko lang, paano kung?"Napangiwi si Emma at tinapunan siya ng mas
Kabanata 31: Ang Bagong Trabaho ni EmmaĀ Ā Ā Ā >> Ang Huling Hatol ni Don EstebanTahimik na nakaupo si Emma sa harapan ng mesa ni Don Esteban habang si Chase naman ay nakatayo sa tabi niya. Hindi niya alam kung anong mas kinatatakutan niyaāang titig ng matanda o ang kung anong sasabihin nito.Pinagmasdan siya ni Don Esteban, bago bumaling kay Chase. "Napatunayan mong hindi ka mahina, iha. Pero hindi pa ako kumbinsido kung bagay ka ba talaga sa mundo namin."Nagtagis ang bagang ni Chase. "Loloā"Itinaas ng matanda ang kamay. "Simula bukas, gusto kong makita kung kaya mong makipagsabayan. Kaya bilang asawa ng CEO, magiging personal assistant ka niya."Nalaglag ang panga ni Emma. "Ano?"Ngumiti si Don Esteban, halatang aliw sa reaksyon niya. "Simula bukas, ikaw ang magiging personal assistant ni Chase."--->>Chase's Reaction ā At Ang Hindi Niya InaasahanPagkalabas nila ng opisina
Kabanata 32: Pagitan ng Pagtitiwala at PagdududaEmma, ang Tagapag-alagaTahimik na nakaupo si Emma sa tabi ng kama ni Don Esteban. Bagamaāt matapang ang matanda, hindi maitatangging nanghihina ito matapos siyang isugod sa ospital. Wala si Chase sa loob ng kwartoālumabas ito upang ayusin ang mga kailangang papeles. Kaya naman, siya ang naiwan upang alagaan ang matanda."Ang dami mong iniisip," biglang sambit ni Don Esteban habang pinagmamasdan siya.Napatingin si Emma. "Hindi naman po. Iniisip ko lang kung kumportable kayo.""Hmm." Tumango ang matanda, saka siya pinasadahan ng tingin. "Iba ka talaga sa inaasahan ko."Nag-angat ng kilay si Emma. "Dahil hindi ako āyung babaeng gusto niyo para kay Chase?"Natawa nang mahina si Don Esteban. "Isa āyan sa mga dahilan."Tahimik sila sandali bago muling nagsalita ang matanda."Emma, sabihin mo sa akin nang totooāmahal mo ba ang apo ko?"Parang nan
Kabanata 33 - Sandaling KapayapaanPagkatapos ng tensyon sa ospital, tila humupa na ang bigat ng sitwasyon. Nang makalabas si Don Esteban mula sa ospital, kasama niya sina Chase at Emma pauwi sa Donovan Mansion. Tahimik lang si Emma habang pinagmamasdan ang matandang nakatulog sa sasakyan, halatang pagod pa rin.Samantalang si Chase naman ay panay ang sulyap sa kanya."Tama ba ang nakita ko kanina?" tanong ni Chase na may bahagyang pang-aasar sa tono niya."Hmm?" Napatingin si Emma sa kanya."Halos hindi mo iniwan si Don Esteban. Mas inalagaan mo pa siya kaysa sa akin." Pinanood siya ni Chase na tila aliw na aliw sa ginawa niya.Napairap si Emma. "May sakit siya. Ikaw? Wala. Malakas ka pa sa kabayo." Kaya manahimik ka Chase, wala sa usapan natin ang maging caregiver mo ko, mahinang pagkasabi pero may diin.Napangiti si Chase, pero hindi sumagot. Imbes, hinila niya si Emma papalapit sa kanya. "Hindi mo lang alam kung gaan
Kabanata 34 - Isang Bubong, Isang SilidSa SasakyanTahimik na nakaupo si Emma sa tabi ni Chase habang pauwi sila sa Donovan Mansion. Kasama nila si Celeste na tahimik ring nakikinig sa music gamit ang earphones. Matapos ang gabi ng panonood ng sine at simpleng bonding, parang may nabago sa pagitan nila ni Chase. Hindi na ito iyong dating asar-talo niyang boss. Parang nagiging⦠mas malapit ito sa kanya."Sigurado ka bang okay lang saāyo dito muna tayo sa mansion?" tanong ni Chase habang nakatingin sa daan.Napatingin si Emma sa kanya. "Bakit? Akala ko uuwi tayo sa penthouse?""Bawal," sagot ni Chase. "Si Grandpa ang may gusto na dito tayo tumuloy. Sabi niya, mas ligtas tayo rito."Napatingin si Emma kay Celeste na bahagyang ngumiti. "Kapag sinabi ni Don Esteban, wala na tayong magagawa," sagot ng babae.Hindi na nakapagsalita si Emma. Pakiramdam niya ay parang nakulong na naman siya sa isang sitwasyon na hindi niya kontr
Kabanata 35 - Gising Pa RinPagkapasok ni Emma sa walk-in closet, agad niyang sinipat ang mga damit na nakahanger. Totoo nga ang sinabi ni Chaseālahat ng kailangan niya, nandito na. May pambahay, pantulog, pati toiletries. Para bang talagang planado ang lahat.āPlanado nga talaga?ā Napailing siya habang pumili ng damit. Pero habang ginagawa niya āyon, hindi niya mapigilan ang isang bagayāang maramdaman ang kakaibang kiliti sa sinabi ni Chase kanina.āNagpaplano talagang ang lalaking ito ng gawin akong permanenteng kasama sa silid na āto?āAng sagot nito? Isang misteryosong ngiti.Napailing siya at inis na kinuha ang isang oversized shirt at shorts. āAno bang iniisip ko? Hindi ko siya dapat masyadong intindihin.āPagbalik niya sa kwarto, nakaupo pa rin si Chase sa kama, mukhang kalmado at walang pakialam. Ngunit nang makita siya nito, bahagyang kumislot ang kilay nito.āAba, bakit parang may pinaplano kang lakad?ā tanong
Kabanata 36 - Bulungan at TensionPagpasok nina Chase at Emma sa kumpanya, para silang mga artistang dumaan sa red carpetālahat ng mata, nakatutok sa kanila."Ayan na sila!""Official na talaga? Grabe, parang imposible dati!""Ang ganda nilang tingnan together, pero parang ang init ng tension!"Naririnig nila ang bulungan sa paligid, pero wala silang pakialam. Totoo namanāmag-asawa na sila. Ngunit kahit na alam na ng lahat ang status nila, hindi pa rin natatapos ang usap-usapan.Habang naglalakad papasok ng elevator, naramdaman ni Emma ang bahagyang pagpisil ni Chase sa kamay niya. Napatingin siya rito, pero gaya ng dati, isang mayabang na smirk lang ang sagot nito.āAno?ā irap niya rito.āWala lang. Tinitingnan ko lang kung kumportable ka na sa atensyon nila.āNapairap si Emma. āHindi ito bago sa akin. Pero ikaw, masyado kang chill, ha.āāEh bakit naman hindi?ā Inilapit ni Chase ang labi sa tainga niya
Kabanata 90: "PAGSABOG NG KATOTOHANAN"Biglang bumukas ang pinto ng silid.Pumasok ang security personnel ng ospital, kasunod ang dalawang pulis na mabilis na lumapit sa kinaroroonan nila."Hawak na namin ang CCTV footage. Mr. Chester Donovan, you are under arrest for attempted murder," malamig na anunsyo ng isa sa mga pulis.Napatras si Chester, napatingin kay Anabelle. "T-teka! Hindi pa ako handa! Hindi akoā""Tahimik!" sigaw ng pulis habang isinusuot ang posas sa kanyang pulso. "Lahat ng sinabi mo ay pwedeng gamitin laban saāyo sa korte."Si Anabelle ay nanatiling nakatayo, nanginginig, hindi makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari. Napatingin siya kay Chase, at sa unang pagkakataon ay nakita niya ang lalaking walang kahit kaunting awa sa kanyang mga mata."Chase, anak... ako ito."Mabigat ang titig ni Chase. "Hindi kita ina sinabi ko naa saiyo kanina, don't call me anak! Hindi mo kailanman pinalaki ako, noon
KABANATA 89: HUSTISYATahimik ang gabi sa ospital. Tanging ang tunog ng makina ang maririnig habang nakahiga si Don Esteban sa kama, nakapikit at walang malay. Nasa tabi lang niya ang private nurse, tahimik na nagbabantay.Sa labas ng kwarto, nakaupo si Chase sa hallway, hawak ang cellphone ngunit walang balak tumawag. Mahigpit ang hawak niya sa isang maliit na plastikāmga gamot na nakuha niya mula sa drawer ng kanyang tinuring na Lolo yun pala ay ang kanyang totoong ama bago pa siya dalhin sa ospital. May kutob na siyang mali, at ngayong hindi pa rin magising si Don Esteban, kailangan na niyang kumilos.Tumayo si Chase, walang sinabi kahit kanino. Iniwan niya ang ospital ng walang ingay, sakay ng kanyang sasakyan at dumiretso pabalik sa Donovan Mansion.Tahimik din sa mansion nang dumating siya. Wala ni isang tao sa sala. Ang mga ilaw ay bukas, pero walang kasambahay sa paligid. Maingat siyang umakyat sa silid ni Don Esteban, bitbit ang duplicate
kabanata 88: "TOXIC NA LIHIM"Dumating ang ambulansya sa harap ng mansyon, mabilis at maingay ang dating nito. Agad na ibinaba ng mga medics ang stretcher at maingat na isinakay si Don Esteban na wala pa ring malay."Anong ginawa niyo?!" sigaw ni Anabelle habang lumalapit, halatang nanginginig sa takot at galit. "Bakit nangyari āto?!" Nangingilid ang luha niya habang tinititigan si Don Esteban na walang reaksyon sa stretcher.Tahimik ang lahat. Walang gustong sumagot. Ang tensyon sa paligid ay parang bombang anumang oras ay puputok."May sasama ba sa amin?" tanong ng driver ng ambulansya, lumingon-lingon sa paligid."Ako," agad na tugon ni Chase, walang alinlangan.Sumakay siya sa ambulansya, hawak pa rin ang kamay ng matandang lalaki. Habang umaandar ang sasakyan, nanatili siyang tahimik, pinagmamasdan ang bawat saglit na lumilipas.Pagdating sa ospital, sinalubong sila ng mga doktor at nurse. Dumeretso sila sa emergenc
Kabanata 87" Anak na Sekreto" "Paglipat sa Penthouse at Paalam ni Chase"Pagkatapos ng ilang araw ng paghahanda, dumating na rin ang araw ng paglipat. Inilipat na ni Chase ang kanyang mag-ina sa penthouse na dati nilang tinitirhan ni Emmaāisang lugar na puno ng alaala, masasaya man o masakit.Tahimik si Emma habang nakatitig sa isang lumang litrato na naka-frame sa dingding. Bata pa siya roon, nakangiti, katabi si Chase na kasing-bata rin niya. Hindi niya maalala kung kailan iyon kuha, pero pamilyar ang damdaming bumalot sa kanya habang tinitingnan ito.Lumingon siya kay Chase, na abalang inaayos ang ilang gamit sa shelf.āChase... saan mo nakuha ātong picture na āto?ā tanong niya, hawak ang larawan.Tumigil si Chase sa ginagawa. Saglit siyang natahimik bago lumapit at ngumiti nang banayad.āNoong umalis ka,ā panimula niya, āhinanap kita kahit saan. Isa sa mga pinuntahan ko ay ang lumang bahay ninyo sa Quezon City. Nand
Kabanata 86" HINDI NA AKO BULAG" Lumabas si Chase mula sa unit, seryoso ang ekspresyon habang papalapit kay Victoria.āChase,ā bungad ng babae, agad na nagtatanong. āSino ang kasama mo sa loob?āTumigil si Chase ilang hakbang mula sa kanya at malamig ang sagot. āWala akong kasama sa loob. Kaya puwede bang umalis ka na rito?āUmirap si Victoria at hindi natinag. āBakit ako aalis? Asawa mo ako. Kung nasaan ka, doon din ako.āNapailing si Chase, ramdam ang inis sa boses. āVictoria, pwede bang nipisan mo naman ang mukha mo kahit minsan? Ayaw ko na saāyo. Hindi ka ba tinatablan ng kahihiyan? Ganyan ka na ba ka-desperada? Hindi ka pa rin ba sumusuko?āTumayo nang mas tuwid si Victoria, nagpipigil ng luha. āSige, Chase. Kung ganyan ang trato mo saākin, tatawagan ko si Mama Anabelle. Sasabihin ko sa kanya kung paano mo ako tinatrato!āNapangisi si Chase, punung-puno ng panlilibak ang titig niya. āTalaga ba, Victoria? Tinatakot
Kabanata 85: "Laban sa Nakaraan"Alas 7 ng umaga, nagmamadali si Chase na maghanda para sa trabaho. Marami na siyang nakatambak na tasks sa Donovan Enterprises, at hindi puwedeng mawalan ng oras. Bago siya umalis, tumingin siya kay Emma na nag-aalaga kay Amara."Emma," sabi ni Chase habang nagsusuot ng jacket, "huwag mong buksan ang pinto ng basta-basta. Tawagan mo ako kung may tao, ha? Alam mo naman na pag ako ang kakatok, tatawagin ko ang pangalan mo."Tumango si Emma, nag-aalalang tiningnan si Chase. "Okay. Alagaan mo ang anak natin.""Andiyan na lahat ng kailangan ninyo," sabi ni Chase, nag-aalalang tiningnan si Emma. "Bakit ba hindi ako puwedeng lumabas?""Sa ngayon, wag mo na munang gawin. Mangiramdam muna ako. Alam mo naman na nag-iingat lang ako para sa inyo," sagot ni Chase, pinupunasan ang kanyang mga kamay ng towel habang papalabas na ng pintuan."Okay, sige," sabi ni Emma, nagbigay ng mahinang ngiti bago tuluyang
KABANATA 84āSa Unang PagkakataonāāShe calls me⦠D-daddy?āHindi makagalaw si Chase. Parang bumalot sa kanya ang init at lamig ng sabay. Ilang ulit niyang inisip kung kailan mangyayari itoākung darating pa ba talaga ang araw na kikilalanin siya ni Amara bilang ama. Pero ngayong narinig na niya, hindi siya handa.āAmara,ā bulong niya habang dahan-dahang lumapit sa kama. āSinabi mo ba āyon, anak?āTumango si Amara, ngumiting parang walang nangyaring sigawan o gulo ilang oras lang ang nakalipas. Para sa kanya, simpleng mundo lang: May Mommy. May Daddy. Basta magkasama sila, ayos lang.āTinawag kita kasi ikaw naman talaga si Daddy, ādi ba?ā inosente nitong tanong.Hindi agad nakasagot si Chase. Napaluhod siya sa gilid ng kama, pinigilan ang pagbagsak ng luha habang tinatapunan ng tingin si Emmaātila humihingi ng pahintulot, o kahit kunting kumpirmasyon na may karapatan siyang maramdaman ang ganito.Tumango si Emma.
KABANATA 83 āSaglit na KatahimikanāTahimik ang paligid. Tila huminto ang oras sa harap ng silid kung saan mahimbing na natutulog si Amara. Magkaharap sina Emma at Chaseāparehong pagod, parehong sugatan, ngunit may mumunting apoy ng pag-asa sa pagitan ng kanilang katahimikan.Nag-ring ang cellphone ni Emma.Mia. Napabuntong-hininga siya, saglit na tiningnan si Chase bago sinagot ang tawag.āHello?āāEmma! Diyos ko, salamat at sinagot mo na rin!ā agad na bungad ni Mia, puno ng pag-aalala ang boses. āNabasa ko na ang lahat. Andyan ka pa din ba? Okay ka lang ba? Kamusta si Amara?āNapakagat-labi si Emma. āOo, Mia. Nandito pa ako. Okay naman si Amara⦠si Chase ang mahirap intindihin.āāGusto mong puntahan kita?ā tanong ni Mia, pero agad ring bumawi. āAy, wait⦠teka, okey lang ba? Wag na Mia. Pero Emma, please lang⦠huwag mong hayaang sirain ka na naman ng pagmamahal na hindi ka sigurado. Protektahan mo sarili mo, okay?ā
KABANATA 82āWalang IbaāHuminto ang taxi sa harap ng isang modernong condominium sa Maynila. Mataas, elegante, at tahimik sa labasātila walang bakas ng unos na sumalubong sa damdamin ni Emma. Hawak niya ang overnight bag, at sa ilalim ng mga matang mapungay mula sa puyat at pagod, ay naroon ang matinding kaba.Mula Sogod hanggang Tacloban, saka lipad patungong Maynilaāhindi man ganoon kahaba ang oras, pakiramdam niyaāy buong buhay niya ang pinagdaanan para lang makarating dito.Tumigil siya sa harap ng entrance, luminga sandali, saka dinial ang numero ni Chase.āMalapit na ako,ā mahina niyang sabi.Sa kabilang linya, sagot ni Chase, mababa at buo ang tinig. āDito lang ako. At sana, ako na lang⦠wala nang iba.āPag-akyat niya, sinalubong siya ng guard at dinala sa unit. Bukas ang pinto. Nakatayo si Chase sa bungadānaka-itim na shirt, gray na pantalon, at may mga matang tila ilang araw nang walang tulog. Nang magtagp