Share

CHAPTER 4

Author: Krixtxxa
last update Huling Na-update: 2023-08-18 16:51:16

AKI

"It's a goddamn death threat, Ruiz!" 

Galit na galit si Lieutenant General habang sinasabi sa akin iyon. Hindi pa nga ako nakaka-upo nasigawan niya na ako.

"Sorry, Sir." Nakayukong sabi ko.

"We're working on it na, Sir. I already told my soldiers what to do. . . I already talked to her na rin naman po." Singit ni Captain. Is he trying to cover me up?

"She's not thinking, Vendalle! She even just threw it away. She ignored it!" He's so mad at me.  

Nanatili akong nakayuko dahil hindi ko alam kung makakatingin pa ba ako ng diretso sa kanila dahil sa kapabayaan ko. Pero hindi naman ibig sabihin wala akong ginawa wala na akong pake sa nangyayari. 

"Hindi mo ba iniisip na hindi lang ikaw ang pwedeng mapahamak kung ituloy man ni Hunter ang pag hunting sayo? Lahat ng sundalo na narito pwedeng madamay kung ipagpapatuloy mo 'yang ugali mo!" Tumayo si Sir Hernandez tsaka humawak sa mag kabilang baywang, "Tell me your reason. . ." 

"Sir. . . Actually, iniisip ko lang po na baka may nantr-trip lang po talaga sa akin. Bukod pa po doon isang beses pa lang--"

"Ilang beses mo ba gusto makatanggap ng death threat bago ka gumawa ng aksiyon?" Taas kilay niyang tanong sa akin. 

Napakagat ako sa ibabang labi ko at muling napayuko, "I'm so sorry, Sir." Mahinang sabi ko.

"Hunter is already here in our country. Team nila Colonel Andres ang nagbigay sa akin ng information kung saan at kailan siya nakita dito sa bansa. Hindi lang ikaw ang pinadalhan ng sulat na yan dahil maging ang mga sundalo ni Andres na humawak sa kaso ni Alonzo ay nakatanggap ng parehong-pareho na sulat na natanggap mo." Seryosong sabi niya sa amin. 

May inabot na folder ang kasama niyang sundalo sa kanya. Dalawang kulay itim ang folder na may magkaibang kapal ng papel ang nakapaloob. Una niyang inabot ang manipis na folder sa akin bago inabot ang makapal kay Captain. 

"14.5 million dollars?" Nagugulat na tanong ni Captain nang mag-umpisa itong magbasa nang nilalaman ng folder.  "Ganito kalaking pera ang tinago ni Alonzo bago siya namatay?" Parang ayaw niya pa maniwala.

"Yes. . . And that is the reason why he's hunting you, Ruiz." Aniya at diretso siyang tumingin sa akin.  

Kumunot naman ako ng noo, "Ano naman ang kinalaman ko sa pera niya eh hindi ko naman po iyon kinuha. Anong gagawin ko don?" Wala sa sarili kong nasambit. 

"Akesha!" Saway agad sa akin ni Captain. 

Napapikit ako at yumuko ulit. "Sorry po." 

"Pinatay mo si Alonzo ng hindi man lang nalalaman ni Hunter kung saan itinago ni Alonzo ang mga pera niya. Iniisip niya na baka nasa kamay ng mga sundalo ang pera na tinago ni Alonzo." Aniya. 

Bakit naman parang kasalanan ko? Kasalanan ko ba na tanga si Alonzo at hindi umilag sa bala ko? Malay ko ba na gusto niya na makipag meet and greet kay satanas kaya siya namatay. Letsugas!

"Dahil si Captain ang hahawak sa kaso sa pag huli kay Hunter at ikaw naman Ruiz ang target ni Hunter, naisip ko na kayong dalawa na ang hahawak sa kaso. This mission is your first task together as a partner. . . I'll give you a few months to work in this case. " Aniya bago kinuha ang kanyang sumbrero at inayos ang kanyang pustura. 

Lumakad ito palabas pero huminto ng makarating sa pinto, "Work hard soldiers understood?" Matikas niyang sabi.   

Sabay kaming umayos ng tayo ni Captain at sumaludo, "Sir, yes Sir!" Sabay naman naming sabi.  

Tuluyan nang umalis si Sir Hernandez dito sa meeting area kasama ang dalawang sundalo. Nagkatingin pa nga kami ni Captain matapos itong tuluyan nawala sa paningin naming dalawa. 

"Wait. . ." Inabot niya sa akin ang folder na hawak niya at hinawakan pa ang kamay ko. Tumingin siya ng diretso sa akin, "Stay here, okay?" Seryosong sabi niya sa akin. 

Tango lang ang naisagot ko dahil hindi na naman nag process sa utak ko ang ginawa niya. Ang lapit-lapit niya sa akin tapos nakatitig pa siya sa mata ko.

Before he walk away, i almost couldn't move my whole body when he tapped my head before running away. 

He tapped my head. . . Isang tao lang ang gumagawa nun sa akin. That person is the reason why I'm suffering from trauma. 

All the memories from my past started to flashback to me. The simple tap in my head brings all the pain that I kept to myself in how many years. 

My eyes get blurry. My hands are shaking even my knees. The sound of crying is too loud to hear inside my head. Tuluyan na akong natumba nang marinig ako ang malakas na sigaw ng lalaki sa isipan ko.

Halos isuksok ko ang sarili ko sa ilalim ng mesa dahil sa takot. I covered my ears and started to cry. My whole body is shaking and my lips are trembling. . . After how many years, ngayon ko na lang ulit 'to naranasan. 

"Akesha?" It's a man's voice. Naramdaman ko pa ang mabilis niyang paglapit sa akin. "Akesha what happened?!" Natataranta na tanong niya nang tuluyan akong malapitan.

Hinawakan niya ako ng mahigpit sa kamay na nakatakip sa tainga ko, "Akesha. . ." he sounded confused and worried.

Natataranta kong hinawakan ang kamay niya at mas lalong umiyak ng malakas. "I'm S-Sorry. . . I-I didn't mean what ha. . . ppened to you! I'm so sorry. . . Sorry. . ." I'm starting to get hysterical. 

He immediately stopped me, "Shhh. . . Akesha, It's me, Captain. . ." He cupped my face and wiped my tears, "Look at me. . ." Inangat niya ang ulo ko para mapatingin ako sa kanya. "Akesha look at me." Utos niya dahil hindi pa rin ako tumitigil sa pag-iyak. 

"I'm sorry. . . I'm so sorry." I repeatedly told him. 

He wiped my tears and hugged me so thight. "Shhh. . . I'm here. I'm here. . ." He whispered. 

"I-I didn't mean every. . . Everything. Hindi ko gusto yung nangyari sa kanya." I felt so hopeless. 

He gets his radio communicator, "This is Captain King over. . .  Again, this is Captain King over. I need Technical Sergeant Medina and medical team here in the meeting area now! Again, I need Technical Sergeant Medina and medical team here in the meeting area now!" 

Those are the last words i heard before i lost my consciousness. 

"Thank you, Doc. I appreciate your effort." 

Dahan-dahan kong minulat ang mata ko nang marinig ko ang boses na iyon. Unang tumama ang paningin ko sa ilaw kaya napa-pikit akong umiwas ng tingin. Dumako ang paningin ko sa pader na kulay puti hanggang sa makita ko ang apat na lalaki na nakatayo sa labas ng pinto habang ang isa ay kausap ang doctor. 

Napunta sa akin ang tingin nung Doctor, "Oh, she's awake!" Masayang anunsyo niya. 

Sabay-sabay silang tumingin sa akin pero napako ang tingin ko kay, "Captain. . ." Wala sa sariling usal ko.

Mabilis silang lumapit sa akin. Chineck pa nung doktor ang mata ko bago nakangiting humarap kay Captain. "She's fine. She's okay. . ." 

Ngumiti naman sa kanya si Captain tsaka inilahad ang kamay. "Thank you, Doc." Aniya.

"Okay! Asikasuhin ko na muna ang mga papers niya para bukas na bukas makakalabas na siya" nakangiting sabi ni Doc sa kanya. 

Sinamahan pa siya ni Captain hanggang sa pinto habang ako naman ay naka-sunod lang ang tingin sa kanila. Nang tuluyan na itong umalis at naisarado na rin ang pinto ay napa-iwas na ako ng tingin. Nasa ospital ba ako o nasa medic area lang?

"How's your feeling?" Tanong niya nang makalapit sa akin. 

"I'm. . . I'm okay." Nahihiyang sagot ko. 

Napansin ko na lang na hindi ako naka-suot ng uniporme dahil ang suot ko pala ay hospital gown.

"Nasaan ako?" Tanong ko sa kanya.  

"At the hospital." Simpleng sagot niya. 

Kunot-noo ko siyang tiningnan, "Bakit? Pwede naman ako sa barracks lang magpahinga."  

"You are unconscious for one and a half days, Akesha." Tinaasan niya ako ng kilay, "Anong maitutulong ng paghiga mo sa barracks?" Masungit na tanong niya  

One and half days? Ganun katagal akong tulog? Ganun ba talaga ang epekto nun sa akin? 

"Sorry." Nag-iwas ako ng tingin.

"Inutusan ko na si Medina na gumawa ng rest leave letter para sayo para--"

"What? Ayoko!" Tanggi ko agad. "Ayoko mag leave, Captain." 

"You need it!" Naiinis naman na singhal niya sa akin. 

"Hindi! Hindi ko kailangan yon. Ang kailangan ko maging busy para hindi na ako nag-iisip ng kung ano-ano. . . Mababaliw ako sa bahay." Halos pa bulong ko na sinabi ang huling salita. 

"I'll think about it." Seryosong aniya. 

"Aki?!" Sigaw iyon mula sa labas. "Aki?!Payagan mo akong makapasok diyan sa loob!" 

"Sir bawal po muna dumalaw kay Ma'am Aki. . ." Rinig kong sabi nung isang sundalo sa labas. 

Tumingin ako kay Captain, "Anong meron sa labas?" 

"Bantay mo." Sagot niya.

"Bantay? Bakit?!" Nagugulat kong tanong.

"Because of Hunter." Sagot naman niya.

"Sino naman yung sumisigaw na lalaki?" Tinuro ko pa yung pinto, "Bakit sumisigaw?" 

Tinatamad siyang naglakad para buksan ang pintuan. Pag bukas niya ay bumungad ang isang lalaki na may dala-dala pang isang basket ng prutas at bulaklak. Nang humakbang ito papasok sa pintuan ay agad na bumunot ng baril si Captain at tinutok iyon sa lalaki.

"Who the hell are you?!" Tanong niya habang ang baril ay nasa sintido nung lalaki. 

Sa gulat ay pare-pareho kaming nanlaki ang mata. Napa-upo agad ako lalo na nung tumutok din ng baril ang dalawang sundalo na naroon sa labas.

"Kilala ko siya!" Sigaw ko. "Please ibaba niyo ang baril niyo!" Aniko at tumingin kay Captain. "I know him. . ." Aniko ulit dahil mukang ayaw niyang maniwala. 

Napipilitan niyang binaba ang baril niya bago inutusan ang dalawang sundalo na ibaba din ang kanilang mga baril. Tumingin siya doon sa lalaki at sinamaan pa ng tingin bago lumapit sa akin.

"What are you doing here?" Siya na ang nagtanong para sa akin. 

Tumingin muna siya sa akin bago sumagot, "I'm actually here to visit my--" 

"Captain pwede po ba na mag-usap lang kami saglit? Yung kami lang po sana." Paalam ko.

Matagal na tumititig sa akin si Captain bago walang salitang lumabas ng kwarto. Nang sumarado ang pinto ay nanghihina namang lumapit sa akin 'tong lalaking nasa harap ko ngayon. 

"Kinabahan ako ah! Akala ko ako na susunod na hihiga diyan sa hinihigaan mo eh. . ." Napahawak pa siya sa dibdib niya. Mukang hindi nga siya nagbibiro sa sinabi niya dahil nanginginig pa ang mga kamay niya. 

"Paano mo naman nalaman na nandito ako?" Kunot noo kong tanong sa kanya.  

Nilapag niya muna ang dala niyang prutas at bulaklak bago muling humarap sa akin. "You're not answering my calls and messages. Oh, i forgot, you blocked my number ang galing mo talaga. . . Kung hindi pa ako tumawag kay Alex para kamustahin ka hindi ko pa malalaman na nasa ospital ka pala. Tapos ito pang si Alex mukang napilitan lang na umamin sa akin sa nangyari sa'yo." Sunod-sunod niyang sabi.   

Napa-pikit ako sa inis, "Hindi pa ba obvious na ayaw kitang maka-usap o makita?" 

"Aki naman! Hindi na ako natutuwa sa mga ginagawa mo." Nagpapanggap pa siyang kalmado pero alam na alam kong naiinis na siya sa akin. 

"Hindi na rin ako natutuwa sa mga sinasabi mo!" Sa inis ko ay tinalikuran ko siya at nagtalukbong ako ng kumot. "Go home, Akiro. I don't need you here. Dalhin mo na rin 'yang dala mong prutas at bulaklak and never tell to mama na galing ka dito."

Hindi ako nakarinig nang kahit na ano sa kanya. Mayamaya at narinig ko na lang ang yapak niya palapit sa akin. "Okay." Halos pabulong niyang sabi at hinalikan ako sa sintido. "Please take care of yourself, My Love." Bulong niya sa akin. 

Nanatili akong tahimik at hindi na siya nilingon. Hinimas niya pa nang paulit-ulit ang buhok ko bago ako niyakap ng mahigpit, "Always remember that I love you so much, okay?" He emotionally said then kissed me again on my forehead. 

"Go home." Aniko ulit sa kanya. 

Hindi na ako nakarinig ng salita pa mula sa kanya. Nalaman ko lang na wala na siya sa tabi ko nang sumara ang pintuan at muling nagbukas nang pumasok roon si Captain na nakasimangot at masama ang tingin sa akin. 

Tinaasan niya ako ng kilay bago nagsalita, "Tomorrow we will be starting our mission together." Sinadya niya pang diinan ang huling sinabi. 

Soon....

Kaugnay na kabanata

  • Duty of Love   CHAPTER 5

    AKI"Akala ko ba bibigyan mo ako ng leave?" Nagtatakang tanong ko sa kanya."Nag bago na isip ko." Sagot niya at umupo sa sofa. "Magpahinga kana dahil marami pa tayong trabaho bukas." Napakunot ang noo ko, "You know what? I realized na hindi pa ako okay kaya tinatanggap ko na ang offer mo na leave para sa akin. Bukas na bukas pirmado ko na agad yung letter." Sumama ang tingin niya sa akin. "Sa nakikita ko okay ka naman at malakas na. Hindi ka naman nabalian ng buto o nabaril kaya anong dahilan para mag leave ka?" Masungit na aniya. "Ang gulo mo po." Napanguso ako."Matulog ka na lang." Utos niya "Kagigising ko lang kaya!" Angal ko agad. "Tsaka hindi ka na ba babalik sa HQ?" Usisa ko."Ell knows what to do even without me." Muli siyang tumayo at kumuha ng tubig. "Besides, i can't leave you here dahil pakalat-kalat lang si Hunter." Aniya at uminom ng tubig."You can go, Captain. . . Masyado na akong nakaka-abala sa'yo." Mahinang sabi ko. "No." Mabilis niyang sabi. Inayos niya ang

    Huling Na-update : 2023-08-20
  • Duty of Love   CHAPTER 6

    AKI"Tawagin mo si Captain dali!""Ma'am--" Pinigilan niya ako nang magtangka akong tumakbo para sundan yung lalaki. "Hindi ka po pwede umalis mag-isa." Hawak-hawak niya pa rin ang braso ko.Kumapa ako sa gilid ko para kuhain ang baril ko pero wala iyon doon dahil hindi ko pa pala suot ang holster ko. Malakas kong tinabig ang kamay niya at kinuha ang baril na nakalagay sa holster niya. "Tawagin mo si Captain and that's an order!" Seryosong sabi ko bago tumakbo. "Tabi! Tumabi kayo bilis!" Malakas na sigaw ko sa mga nurse, doctor at ilang mga pasyente na nasa labas ng kanilang mga kwarto. "Shit!" Mura ko nang makitang pumasok ito sa fire exit. "Ma'am ano pong nangyayari?" Lumapit sa akin yung dalawang guwardiya ng ospital. "May armadong lalaki ang nakapasok dito kaya hinahabol ko but for now, clear the whole area!" Aniko at tumakbo na para habulin muli ang lalaki. Nang tuluyan kong marating ang fire exit ay dahan-dahan akong pumasok sa loob. We are on the third floor kaya hindi ko

    Huling Na-update : 2023-08-20
  • Duty of Love   CHAPTER 7

    AKI"I told you to stay at the hospital until she's finally recover you didn't follow me!" Sigaw ni Captain kay Alex.It's 7 o'clock in the morning but we are here in the office together with Alex and Sir Salazar. Captain King scolded us for what we've done yesterday. . . It's too early to be reprimanded for Pete's sake! I'm not in my mood to argue with this person. "And you Ell? I already told you not to agree with any decision she makes!" Nagagalit naman na sabi niya kay Sir Salazar. "I get her point, King. It's safer for her if she stays here atleast wala pang madadamay na ibang tao kung maulit man yung nangyari sa inyo doon." Kalmadong ani Sir Salazar. Tf he stay calm in this situation? Porket bestfriend hindi na takot? Nevermind."If you're planning to punish us just give it all to me. It's all my fault. 'Wag mo na silang idamay pa dito. Dismiss them and let them do their job at ako na lang ang parusahan mo." Suhestiyon ko. They both look at me after saying those words. Alex

    Huling Na-update : 2023-08-20
  • Duty of Love   CHAPTER 8

    AKI "Natapos rin." Pagod na pagod kong inayos ang mga folder na katatapos ko lang basahin. Halos inabot ako ng gabi dahil sa ibang impormasyon na hindi nagtutugma sa ibang scene. Parang hindi magiging madali ang paghuli namin kay Hunter. Napa hilot ako sa sintido ko ng makaramdam ng hilo. Simula kaninang tanghali pala hindi ako kumain. I checked my phone, and it's 6:36 pm na at ang naalala ko isang bread lang ang kinain ko kaninang umaga. I massage the back of my neck before standing up. Naka-hawak pa ko sa batok ko habang naglalakad palapit kay Captain na hanggang ngayon ay natutulog pa rin. Unlike earlier, he is not pale anymore. Mukang nakatulong talaga sa kanya ang mag pahinga muna at wag mag trabaho dahil hindi na siya mukang may sakit. He's sleeping like a baby. Ang gwapo kahit anong anggulo. "Baka matunaw ako niyan, Akesha." He suddenly opened his eyes and directly met mine. Sa gulat ko naman ay napaatras ako at napahawak pa sa dibdib ko. "What are you, an ice cream para

    Huling Na-update : 2023-08-20
  • Duty of Love   CHAPTER 9

    AKIIsang malakas na sampal sa kaliwa kong pisngi ang bumungad sa akin nang tuluyan akong makapasok sa kwarto kung saan naka confine si Akiro. Napahawak ako sa pisngi ko at dahan-dahan na nilingon ang gumawa nun. "Ma. . ." Halos manginig ang boses ko. She was standing in front of me and ready to slap me for another one. "Ang kapal ng mukha mo para mag pakita dito!" She slapped me again on the other side of my face. "Tita Ali!" Lumapit na sa amin si Alex. "Tita please. . ." Nagmamaka-awang aniya kay Mama. Hinawakan niya ang mga kamay ni mama at nilayo ito ng kaonti sa akin. Dinala niya si mama sa kabilang side kung saan naroon sila Sir Salazar at General Orlando. Sa likod ko naman si Captain at Lieutenant General Hernandez na alam kong nagulat na din sa nangyayari. Captain was holding me from the back. Panay ang pigil nila kay mama dahil nagtangka na naman itong lumapit sa akin. I was just crying so hard dahil iyon lang naman ang magagawa ko, and nothing hurts more seeing Akiro ly

    Huling Na-update : 2023-08-20
  • Duty of Love   CHAPTER 10

    AKI"Akesha. . ." Tumayo ako agad at lumingon sa likod nang marinig ko ang boses na iyon, "Captain!" I happily said and ran towards him."Why aren't you answering my calls?" He asked as i stopped infront of him. I showed him my phone, "Nalowbat po ako bigla." Aniko.Tiningnan niya muna ako mula ulo hanggang paa bago tumingin sa paligid. I am still in the waiting area here outside the clinic. Dito ko na siya hinantay para madali niya na lang akong makita. He looked at the clinic's name, "Why are you here?" Maingat siyang nagtanong sa akin na para bang magagalit ako pag tinanong niya iyon. I didn't answer him. Nagpanggap na lang ako na hindi siya narinig dahil ayokong sabihin ang dahilan ko. "Okay let's go." Hinawakan niya ang kamay ko at hinila na papunta sa kotse niya. Pinag-buksan niya pa ako ng pinto bago pumunta sa driving seat. "Kumain ka na ba?" Nilingon niya pa ako habang nag-aayos ng seatbelt niya. "Hindi pa." "We'll eat lunch first before going back to the camp. Fix y

    Huling Na-update : 2023-08-20
  • Duty of Love   Chapter 11

    AKI"Yung nakita mo kanina wala lang 'yon, Akesha." Hinawakan niya pa ang kamay ko para pigilan ako sa paglalakad. Pabalik na kasi kami pareho sa barracks dahil wala naman nagsasalita sa amin kanina sa field. Pilit akong ngumiti at humarap sa kanya. Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa akin kaya napatingin siya sa kamay naming dalawa bago nag-angat ng tingin sa mga mata ko. "You don't need to say that, Captain. Kung gusto mong itago ko 'yon then your secret is fine with me! Don't worry." Nginitian ko muna siya bago muling tumalikod at naglakad."Why are you like that?" Halatang naiinis na aniya. Huminto ulit ako sa paglalakad ngunit nanatiling nakatalikod sa kanya. I heard his footsteps towards me kaya kahit wala namang nakakakaba ay kinakabahan ako! Tsaka lang ako lumingon nang huminto siya sa gilid ko, "Like what?" Napapaos na tanong ko. "Like that!" Tumaas ang boses niya sa akin kaya napa-taas ako ng kilay. Napahilot siya sa kanyang batok at napabuntong hininga na tumingin sa

    Huling Na-update : 2023-08-31
  • Duty of Love   Chapter 12

    AKI"Tara na, Aki." Anyaya sa akin ni Alex.Narito kami ngayon sa kanya-kanya naming kwarto para makapag-bihis ng uniform namin. We still have 5 minutes left bago matapos ang 30 minutes na binigay ni Sir Salazar para makapagpalit kami ng uniform. Tumayo ako at tsaka sinuot ang Cap ko. Naka-sunod lang ako kay Alex na nanguna na sa pag-lalakad papunta sa shooting area. When we finally arrived at the shooting area, we saluted first before going to our respective teams. I saw Captain Vendalle looking at me while he's sitting beside his best friend. I stood up on the left side of Vincent and asked him to look if our team is already complete. "Nandito na po silang lahat, Ma'am." Aniya. Tumango lang ako sa kanya at tahimik na tumayo sa gilid. We are all waiting for Captain Vendalle's signal to start the firing but he's still on his chair sitting and talking to his best friend. Napatingin na lang ako sa gilid ko nang marinig ang ilang tunog mula sa baril na kinakalas ni Vincent. Hirap na

    Huling Na-update : 2023-08-31

Pinakabagong kabanata

  • Duty of Love   Special Chapter

    AKI "Captain manganganak na ako!" Malakas na sigaw ko mula dito sa kwarto nang naramdaman kong pumutok na ang panubigan ko. Hawak-hawak ko ang tiyan ko habang dahan-dahan na nag lakad papunta sa kama para maupo. "Tang-ina ang sakit!" Napapikit ako at napahawak ng mahigpit sa kama nang maramdaman ang paghilab sa tiyan ko. "Love!" Tawag ko ulit. Mayamaya ay narinig ko ang pag bukas ng pinto mula sa office at mabilis na yapak mula roon. "Love, I'm here! Why are you shouting my na— what the heck?!" Natigilan siyang bigla.Nakasuot pa siya ng pantulog sa pang-ibaba at white longsleeve at coat sa pang itaas. May hawak pa siyang mga papeles sa kamay niya na agad niyang nabitawan nang makita akong mangiyak-ngiyak na sa sakit. Umupo siya sa harap ko at hinaplos-haplos ang tiyan at pisngi ko. "Love, anong nangyari?! Saan masakit? Anong gagawin ko? Okay ka lang ba? Pupunta na ba tayo ng hospital? A-Ano? S-Saan masakit? Dito ba?" "Pumutok na yung panubigan ko. Kunin mo yung mga gamit ni ba

  • Duty of Love   MISSION ACCOMPLISHED

    KING "Pre, Ruiz is back!" Cedrick shouted from outside my office. My heart was beating so fast as I heard him. I put down the files I was reading and stared at the door. After 4 years, she's back. I stood up and walked towards the door and opened it. I saw Cedrick sitting on the chair waiting for me so I sat beside him. "Alex told me." Cedrick says. "Kailan pa daw?" I asked."Kanina lang daw. Hinatid niya sa Kampo nila General Orlando. Back to duty na daw ulit.""Bakit doon? Bakit hindi sa akin?" I frowned."I don't know." Nilingon niya ako. "Gusto mo puntahan natin?" I smirked, "Pupuntahan ko talaga siya kahit di mo ako yayain." "Tsk. Mahal na mahal?" Napangiwi pa siya. "Why are you like that, Ell? You already have a girlfriend but you are always acting so bitter." I rolled my eyes on him."Eh ikaw, bakit ka ganyan? Why are you still inlove with her even though she left you?" "She has her reason, Ell. I understand her." Agad na nangunot ang noo niya sa akin. "Edi puntahan

  • Duty of Love   Chapter 49

    AKI"Bakit kailangan pati ikaw iwan ako?" Agad na tumulo ang mga luha ko nang sabihin ang mga salitang iyon. Naging malabo na ang tingin ko sa lapida dahil sa mga luha ko na walang tigil sa pag tulo. Naka-upo ako ngayon dito sa lupang may damo habang umiiyak. "Ang daya mo." Tuluyan na akong napahagulgol sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. "Paano mo ako nagawang iwan ng ganun-ganun lang?! Bakit? Bakit ka ganyan?! Bakit hindi man lang tayo nakapag-usap ng maayos bago mo ako iniwan bigla?" "Bakit ba lagi niyo na lang akong iniiwan?" After a years, ito ang unang beses kong pumunta sa sementeryo kung saan nakalibing ang mga mahal ko sa buhay. Simula nung nawala sila sa buhay ko kahit kailan hindi ko sinubukang puntahan sila dito. Ayoko. Hindi ko kaya. Hindi kaya ng konsensya ko na makita ang mga pangalan nila na nakasulat sa lapida. "N-Naging masamang anak ba talaga ako? Masamang tao ba ako? Bakit sa tuwing may gagawin akong desisyon may napapahamak na iba? Siguro Kuya Akhill

  • Duty of Love   Chapter 48

    AKI "Captain Garcia will accompany you to Masbate." General Orlando said. Napakunot agad ako ng noo. "Bakit po ako pupunta doon? Bakit siya kasama?" tinuro ko pa si Ethan. "Masbate is in a critical situation. Nag patawag sila ng reinforcement dito para makatulong sa kanila. Hindi na maganda ang lagay ng mga tropa na naroon dahil mas lumalakas ang pwersa ng mga terorista. . . Pamilyar ka naman siguro sa Black Qatil?" Tumango ako. "Yes, Sir.""Sila ang nasa likod sa lahat ng nangyayari sa masbate ngayon." "Sila yung grupo ni Hunter, hindi po ba?" "Yes, nag kainteres sila sa lugar dahil naka-away ng isa sa nasa politiko ang leader ng Black Qatil. Naka lockdown na ang ilan sa mga lugar doon dahil desidido talaga ang grupo ng Black Qatil makuha ang buong lugar para makaganti kay Governor Silang. " "Si Captain po? Ano po ang lagay niya doon?" Nag-aalala kong tanong. Bumuntong hininga siya bago nag salita. "He is one of the hostages of Black Qatil group." "A-Ano?!" Agad na dumaloy s

  • Duty of Love   Chapter 47

    AKI "Akhin, Keisha, I'm home!" I shouted as I entered the door. Nauna na akong pumasok dito sa loob kasi nagpa-park pa ng kotse si Captain. May hawak-hawak pa akong supot ng jollibee. Bumili kasi kami kanina on the way dahil isa ito sa mga favorite nilang dalawa."Mommy!" It's Keisha, she is running towards me. "Mommy!" She immediately hugged me on my legs. Umupo ako at nilapag ang jollibee sa gilid ko, "Hi baby! How are you?" Hinawi ko ng kaonti ang bangs niya na tumatakip sa mata niya. "I'm good!" She said and giggled. "I miss you, Mommy!" Niyakap niya ulit ako at hinalikan sa labi. "I miss you too, Anak. Where's your Kuya and Tito Daddy?" Nilibot ko ang tingin ko sa sala at kusina pero hindi ko sila nakita doon. "Upstairs, Mommy." She said, "We have pasalubong! Yehey!" Napatalon pa siya sa sobrang saya. "Akhin! Kuya!" Pagtawag ko nang hindi pa rin sila bumababa. "Mommy!" Sigaw ni Akhin mula sa pinaka dulo ng hagdan sa taas. "Yehey!" Halos liparin na niya ang hagdan sa sobra

  • Duty of Love   Chapter 46

    AKIR-18"Anong pangalan nila?" He asked. Nandito pa rin kami sa sala at naka-upo sa sofa. Mag kalayo kaming dalawa pero mag kaharap lang. Kanina pa ako umiiyak habang siya tahimik lang na nakatingin sa akin. "Akhin and Keisha." Halos hindi ko na iyon mabanggit ng maayos dahil sa sobrang pag-iyak ko. "Anong ginagamit nilang surname?" "Yung sayo." "Paano nangyari 'yon?""Pinapirmahan sayo ni kuya Akiro yung birth certificate nila nung lasing ka daw." Pagku-kwento ko habang wala pa ring tigil sa pag-iyak. "What? Kaya niya ako nilasing para mapirmahan ko yun?" "Oo." "Wow. . ." Hindi siya makapaniwalang tumingin sa akin. "All this time he knew? Pero sa tuwing hinahanap kita sa kanya ang lagi niyang sinasabi hindi niya alam." "Nakiusap kasi ako na 'wag sabihi—""That's bullshit! Anak ko din naman sila, Akesha!" Tumaas ang boses niya. Mas lalo akong napayuko at umiyak. Wala na nagsalita sa amin dalawa. Bukod sa tunog mula sa ulan, puro pag-iyak ko ang naririnig namin pareho. Nara

  • Duty of Love   Chapter 45

    AKIDahan-dahan akong nagmulat ng mata nang nakaramdam ako ng pangangalay sa kaliwang braso ko. Napainda pa ako habang mabagal kong ginagalaw ang nangangalay kong braso. "Shit naman." Mahinang aniko habang mahinang hinihilot ang braso ko. Nakasimangot akong nagmulat ng mata. Napabalikwas ako ng bangon nang makita ko kung nasaan ako ngayon. Hala! Nakatulog pala ako dito sa sofa ng opisina ni Captain habang umiiyak kanina."Teka anong oras na ba?" Nagmamadali kong kinuha ang cellphone ko at tinignan ang oras. "Shit! Shit! Shit!" Napamura na lang ako ng makitang ala una na ng madaling araw. Nag mamadali kong hinanap ang number ni kuya Akiro para itanong kung kamusta na yung kambal pero natigilan ako bigla nang makitang hindi pala ako nag-iisa dito sa opisina."Captain!" Napahawak pa ako sa dibdib ko dahil sa gulat nang makita ko siyang naka-upo sa swivel chair niya at nakakunot noo na nakatingin sa akin. "Bakit hindi ka man lang nagsasalita diyan?!" Pinagkunutan ko din siya noo. "Wal

  • Duty of Love   Chapter 44

    AKI A/N: This chapter is the continuation of the prologue (Reporting for Duty) "Akala ko ba mahal niya pa ako? Bakit kung tingnan niya ako parang hindi niya ako kilala?" Umiiyak na tanong ko kay Alex. Andito kami ngayon sa harap ng kwarto ko. Kakaalis lang ni Captain ngayon at naiwan ako ditong umiiyak. Hawak-hawak ko pa ang singsing na binalik niya sa akin kanina lang. "Hindi na niya ako mahal. . ." Panay ang pag-iyak ko kay Alex. Hinagod niya ang likod ko para patahanin. "Sabi ko naman sayo kahapon diba? Mahihirapan kang suyuin yun kasi nga galit 'yon sayo. After 4 years ito ang unang beses niyong nag kita. Intindihin mo na lang muna si Captain, Aki." "Bakit kailangan niya ibalik 'tong singsing sa akin? Para ano? Para konsensyahin ako? Para mas lalo akong maguilty sa pag-iwan ko sa kanya?" "Hindi naman siguro. . . Baka gusto niya lang ibalik sayo kasi diba sa'yo naman talaga—""Ang sabihin mo gusto niya lang talagang mag dusa ako sa ginawa ko sa kanya! Gusto niya ipaalala sa

  • Duty of Love   Chapter 43

    AKI "Akhin, Keisha! Bumaba na kayo at kailangan niyo na kumain!" I shouted from our dinning area. Kanina pa ako tawag nang tawag sa kanila pero hindi pa rin sila lumalapit sa akin. Ang kukulit talaga ng mga batang 'to! Unti-unti ko na talagang nakikita ang ugali ko sa kanila. "Mommy we are coming!" It's my baby girl, Keisha. "Mommy, Sasha hit me!" It's my baby boy, Akhin. He called her sister Sasha, mas sanay siya sa tawag na iyon. Napahilot ako sa sintido ko bago kinuha ang hinanda kong almusal sa kanila. Narinig ko ang mga takbo nila palapit dito sa dining area. Pareho ko silang nilingon nang pareho silang yumakap sa binti ko. Umupo ako at hinarap silang pareho, "Sasha, why did you do that to your kuya?" Mahinahon kong tanong."I didn't do it intentionally, Mommy. I almost tripped kaya humawak ako sa arm niya. . . Sorry, Kuya Akhin." Aniya at lumapit siya sa kuya niya para yakapin ito. "I'm sorry." She cutely said. "You're forgiven, Sister!" Mabilis niyang sabi at yumakap din

DMCA.com Protection Status