SEBASTIAN EDISON SIERRAAfter breaking up with Gen, I headed home, craving the warmth and familiarity of my family. I missed them.As soon as I walked through the door, Mom greeted me with a tight hug. “Welcome home, my Baste,” she said, her eyes glistening with tears. I realized I hadn’t been home since I moved to New York with Genevieve. It had always been Mom and the rest of the family who visited me there.“Are you staying here for good, anak?” Dad asked as he approached, his glasses perched on his nose. Napansin ko ang pagkapal ng lense niya kumpara noon.“Is your eyesight getting worse, Dad?” I asked, concerned.Napatawa si Daddy, pero kaagad ding pinalo ni mommy. “He’s getting worse. Ang tigas ng ulo. Ayaw paawat, tapos itong si Riley at Yassir e inaaya pa sa inuman.” I could see the stress on Mom’s face as she talked about Dad’s antics. Kaagad na binalot ni daddy ang mga braso nito sa katawan ni mommy at ilang beses itong hinalik-halikan. Despite of getting old, their love sti
“Baste!” Gulat kong tawag sa pangalan niya, pero mas nagulat ako ng bigla ko siyang yakapin. Siguro dahil sa takot kanina? Hindi ko alam. Rinig ko naman ang mahinang pagtawa ni Baste, kaya napabitaw din ako kaagad. I stared at him. If Hari and Daniel had their glow-up, Baste didn’t. Mukhang pumayat siya, at stress na stress sa buhay, pero ang gwapo niya pa rin. Kinurot ko ang pisngi niya kung totoo bang nasa harapan ko siya, pero napadaing naman ito kaya alam kong totoo nga. “What was that for?” Tanong nito kaya naoahagikgik ako. “Wala, baka kasi nananaginip ako,” natatawa kong saad sa kanya. “Hindi ba dapat sarili mo kinukurot mo?” Takang tanong ni Baste. “Oo, pero dahil maganda ako ikaw nalang,” I giggled as I clung my arm to his. Takot na baka mawala ulit ako. “So, are you saying that I’m not handsome?” He asked. His brows are now furrowed. “Hmm, lemme think that,” saad ko tsaka ko pinatong ang hintuturo ko sa baba ko at kunyaring nag-iisip. “You didn’t change,
“Hoy! Gising disney princess!” Sigaw ni Mavie tsaka ito tumatalon sa kama na hinihigaan ko. Inis akong napagulong sa kabila ng kama ko dahil sa pangungulit ni Mavie. Paano matagal akong nakatulog kanina kakanood ng kdrama. Hindi ako makatulog dahil kay Hari! Katabi ko ito kagabi habang nanonood ako ng palabas, at siya naman ay naglalaro ng mobile games, pero nakapulupot ang mga braso sa braso ko. “Disney princess? Why the heck are you calling Ate Ven a Disney princess, Ate Mavie?” Yari asked innocently, nakakunot noo pa ito at halata ang pagtataka sa mukha. Nasa iisang kwarto kami nila Saia, Hope, Yari, at Mavie, maging ang mga bata ay dito rin nakisikaik sa amin. Wala namang kaso dahil malaki ang kwarto namin at maraming mga higaan. Dahil ang ibang mga babae ay kasama ang mga asawa nila, gumagawa na naman panigurado ng bagong anak. “Because she’s a princess,” inosenteng sagot naman ni Mavie kaya binato ko ng unan dahil mukhang naniniwala na rin si Ian na nakikinig sa kanila.
Pabalik na kami sa Isabela, habang pa Maynila naman ang mga kaibigan namin at ang mga Sierra. Magkasama kaming muli nila Hari, Daniel, at Ian, habang magkasama sila Mavie at Isaac kasama sila Kari at Misty. May allergy si Daniel sa kanila, maging si Ian din. We really enjoyed our Baguio trip. Ang kukulit kasi nila, at sobrang na-miss ko rin ang bonding naming magkakaibigan. And somehow, nakapagpahinga rin ako mula sa ospital.Bukas ay balik trabaho na ulit kami. Kalong ko si Ian, habang nasa harapan ko si Daniel, at si Hari naman ang nagmamaneho. Wala siyang choice dahil hindi ako marunong, at may cast pa ang braso ni Daniel.Nauna naming ihatid sila Daniel sa inuupahan nilang bahay dahil pansamantala lang naman sila. “You sure okay na kayo ni Ian? Tawagan mo lang ako kapag may kailangan kayo,” saad ko sa lalaki.“Sure. Thanks again, Ven.” Aniya na nakangiti.Napatitig ako sa kanya pero hindi parin ito pumapasok sa loob. Buhat ni Hari kanina si Ian para ipasok sa loob at maihiga sa k
MARIA EVA RODRIGUEZ Napatitig ako kay Isaac habang nagmamaneho ito pauwi ng Isabela. He’s driving slowly compare to the other day na halos ilipad na niya ang sasakyan niya para lang makarating ng Baguio. “You won’t get anything from me by staring at me, Mavie.” Ngumiti ako sa sinabi niya tsaka napaharap. “Nakakapanibago lang,” panimula ko habang yakap ko si Misty at kinusuklay ang balahibo nito gamit ang kamay ko. “Ang rahan ng pagpapatakbo mo, may sinabi si Haven sa’yo ano?” Nilingon ko siya, at nakita ko ang paggalaw ng adam’s apple niya na halos mapatulala ako dahil doon. Ang gwapo niya. Ang tangos ng ilong, kung tatawa o ngingiti si chef ay kita ang kanyang maliit na dimples sa kanang bahagi ng kanyang pisngi. Hindi iyon masyadong nahahalata, pero kapag tititigan mo siya, ay nakikita iyon. Makapal at mahaba ang pilit mata ni chef, may lahing Italian kasi. At ang kanyang mga mata na kulay abo na mas lalong nagpapagwapo sa kanyang pagkamestiso. Chef Isaac is every woman’s drea
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang beses na ata akong napapahikab habang naglalakad papasok sa loob ng ospital, kasama si Mavie na antok na antok din katulad ko.Nang makauwi kasi kami kagabi ay nakuha pa naming magkwentuhan. Siguro it’s time para palayasin ko na ang babae sa bahay. Hindi na kami nakakapagpahinga ng maayos dahil sa kakadaldal naming dalawa.“Good morning!” Masiglang bati ni Hari na para bang hindi ito inaantok, at hindi man lang makitaan ng pagod sa mukha.“Walang good sa morning, doc, shoo.” Tamad na saad ni Mavie tsaka muling napahikab at naglalakad papuntang locker para mag-ayos.Kasunod ko naman siya, pero naka-uniform na kaming dalawa, dahil male-late na kami. Ramdam ko naman ang pagsunod ni Hari sa akin, na malawak pa rin ang mga ngiti.“Wala ka bang pasyente, doc? Bakit ba nakasunod ka sa akin?” Iritableng tanong ko sa lalaki.“How’s your sleep, baby?” Kaagad kong pinandilatan ng mga mata si Hari dahil sa pagtawag nito sa akin. He chuckled softly and his playful s
Tinignan ko si Hari na tuwang-tuwa na makita ulit si Saoirse. Naramdaman ako ng kirot sa dibdib ko, kaya muli akong napatingin kay Saoirse na nakatitig kay Hari, at kita sa kanyang mukha ang saya.“Excuse me, babalik na ako sa E.R. doc.” Saad ko kay Hari, nang hindi nawawala ang tingin kay Saoirse.Napatingin naman ito sa akin, at kita ang pagkagulat nang makita ako. “Haven, ikaw pala iyan.” Aniya sa pabalang na boses. Ningitian ko lang siya tsaka ako umalis sa harapan nila. Kung hindi siya natutuwang makita ako, pwes hindi rin ako.I really thought Saoirse would be a good friend. Siya kasi iyong tipong hindi makabasag ng pinggan, pero naalala ko pa ang ginawa niya sa’kin 5 years ago, nang magkita kami rito sa Isabela.Mavie, Ella and I are enjoying our weekend by strolling around the city with our pets. Hanggang sa nagulat na lang kami nang may sumampal sa akin na sobrang lakas, na halos ikatumba ko kung hindi lang ako kaagad nahawakan
HAVEN FRANCHESKA LAURIERSabay na kaming nakarating ni Hari sa ospital. Ayaw niya pa nga akong papasukin dahil baka hindi pa ako tuluyang magaling, but I already had my three days off because of their sudden trip to Baguio.“Kaya naman kitang buhayin, Ches. If pera naman ang poproblemahin—”“Pera talaga problema ko, Hari. Hindi ko pa nauubos bigay sa’kin ni Tito Elio simula nang mag college tayo!” Napatawa naman si Hari sa sinabi ko, pero inirapan ko ang lalaki. Naglalakad kami sa hallway, ako papuntang locker room para iwanan ang mga gamit ko at siya naman ay didiretso sa may director’s office. Pinapatawag daw kasi siya.Sila Tita Nika kasi ang bumili ng bahay ko, at lahat ng gamit sa loob ng bahay ay galing lahat kay Tita. Kaya hindi nagagalaw ang perang binibigay ni Tito Elio, kasi hindi naman ako magastos—lalo na’t libre lahat ng mga Sierra ang mga pinangsho-shopping namin ni Mavie.Kaya naiipon mga perang pinapadala nila sa akin. Kaya minsan ay dinodonate ko na lang iyon sa mga
Kakagising ko lang pero ingay na mula sa unang palapag ng mansyon namin ni Hari ang naririnig ko. Pagod na pagod pa ako para tumayo, pero gusto ko ring makita ang mga anak ko. Just as I was about to open the door, it swung open. Bumungad si Hari na mukhag stress na stress na dahil nakalukot ang kanyang noo. Nagtataka akong nakatitig sa kanya, tsaka napatanong. “Anong nangyayari?” Hari let out a hard sigh, before hugging me and putting his head on my shoulders. “Inaagaw nila sa’kin ang mga anak natin, baby! Ayaw ibigay sa’kin!” Umiyak ito na parang bata kaya naman ay tinawanan ko siya. Marahang hinahaplos ko naman ang ulo niya para patahanin siya, pero nagpatuloy lang siya mag-rant. “I’ve waited nine months para makasama ang anak natin, mahal! Pero inaagaw na nila sa’kin! Si Yasmin pa lang nabubuhat ko simula nang ipinanganak mo sila kagabi! Ako ang ama! Ako! Bakit ayaw nilang ibigay sa’kin ang anak ko?!” Napakagat ako ng labi sa sinabi niya. Totoong umiyak ito dahil naramd
HARI YASIEL SIERRA I keep walking back and forth as I wait for my Francheska to come out. Nasa loob kasi siya ng banyo inalalayan ni Mommy dahil medyo sumasama na ang pakiramdam. She’s almost due date at ilang araw na lang ay lalabas na ang mga bata, pero ngayon pa lang nagla-labor na ito. Inakbayan naman ako ni Daddy dahilan para mapatigil ako sa paglalakad. “Easy, son, you’re mom’s inside,” natatawang saad nito. “How could I dad? Nahihirapan na si Cheska! If I could take the pain away from her, matagal ko na sanang ginawa!” Kabadong-kabado ako, pero mas domoble iyon nang napasigaw si Cheska. It was an agonizing pain—that made my heart shattered into pieces. “Dad! Help me!” Sigaw ni mommy dahilan para mapatakbo ako papunta sa kanila na nasa banyo. Nakita kong sobrang basa na ng pawis si Cheska habang hingal na hingal ito. Napansin ko ring basa na ang pagitan ng kanyang hita. Shit. Her water’s broke! Lalabas na! Lalabas na! “Her water broke, hindi na kakayanin pa ni Ven ang p
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang araw na ang lumipas nang huli kong dalawin sila Isla at Gen. Kahit paano ay feel ko ay gumiginhawa ang nararamdam ko nang makausap si Gen, at Isla—kahit na hindi naman siya makausap ng matino.It’s been months kaya lumulobo na rin ang t’yan ko dahil triplets ang dinadala ko. At first, nagulat ako nang sabihin iyon ni Hari. We’re not having just one, but three kids. Iniisip ko pa lang kung paano silang alagaan lahat ay sumasakit na ang ulo ko.Baka kasi namana sa ama sa kakulitan at baka ma-stress lang ako lalo. But thinking about how messy our house is with three kids filling every corner with warmth and laughter makes me feel excited and happy about it.Parang kailan lang e ayaw ko pang mag-kaanak, pero heto ako ngayon, dala ang tatlong anak namin ni Hari.Birthday ni Baste ngayon, na nasa loob lang din naman ng Sierra Executive Village, maging ang bahay namin ni Hari ay nasa loob lang din. Pinapagawa na pala ni Hari ang bahay namin noong February pa la
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang beses kong pinagsusuntok si Isaac sa dibdib niya nang makita kong buhay ito at nakikipagtawanan sa mga kaibigan namin.Halos ayaw ring tumulo ang mga luha ko, hanggang sa nanghina ako at tuluyang napaupo sa sahig habang inalalayan naman ako ni Isaac.“I’m sorry, Ven. I didn’t mean to scare you,” Isaac’s voice was soft and laced with worry.“P*ta,” mura ko sa kanya at muli siyang sinuntok sa dibdib, pero napadaing ito at doon ko lang naalala na kakagaling niya lang sa opera.“Tama na ‘yan, bebe Ven. Masyado mo nang sinasaktan ang ama ng anak ko!” Sigaw ni Mavie tsaka ito natawa.“A-anong nangyayari? Ba-Bakit? A-Akala ko…” Muli akong niyakap ni Isaac tsaka niya hinalikan ang ulo ko. “I told you, I’m a demon, Ven. Masamang damo ‘to. Tingin mo tatanggapin ako ni God sa kaharian niya? Baka pati si satanas e, hindi ako matanggap,” tumawa siya sa biro niya.Sa inis ko ay tinulak ko siya palayo. “Ibalik mo luha ko! Ibalik mo! Nakakaasar ka! I hate you! I fvking
HARI YASIEL SIERRAAs Cheska sobbed uncontrollably, holding Isaac’s hand as he lay lifeless on the sand, her cries grew louder until her body couldn’t take it anymore. She collapsed beside him, completely drained.Baste knelt beside Sylus, his expression heavy. With a shaky hand, he closed Sylus’s eyes and said quietly, “Time of death, May 28, 4:46 PM.”Umiwas ako ng tingin para tuluyang ipasok si Cheska sa loob ng helicopter, dahil kung hindi ko pa maiiwas ang tingin ko, baka kung ano pang magawa ko kay Sylus kahit na pumanaw na ito.I checked on my wife, my hands trembling slightly as I assessed her condition. Just like Baste said, she was fatigued and malnourished. Damn it. I clenched my jaw, the realization hitting me hard.I couldn’t even begin to imagine how exhausted she must’ve been these past five f**king days. The thought of her pushing herself to the brink like this made my chest tighten with guilt and anger—anger at myself for not coming sooner, and at the situation for fo
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIsang linggo. Isang linggo na ang nakakaraan ng iligtas ako nila Hari mula sa impiyernong iyon. Pero sariwa pa rin lahat ng sugat na tinamo ni Sylus sa pagkatao ko. At isang linggo na rin ang nakakalipas nang hindi ko pagkausap sa kanilang lahat. Kahit si Hari ay hindi ko magawang maharap at makausap.He’s always there, however, I don’t have a face-to-face him. Not after what happened that day.“Ven,” rinig kong tawag ni Tita Nika sa’kin.Nasa mansyon nila ako, at dito ko nainis na tumira, para magpahinga at malayo sa kanilang lahat. How to face Hari after what happened. Paano si Mavie? Hindi ko sila magawang makausap. Anong sasabihin ko?“May bisita ka,” mahina at ramdam ang lungkot sa boses ni Tita Nika nang sabihin ang katagang iyon. Hindi ako lumingon, pero napayuko ako at hinaplos ang tiyan ko. Muling tumulo ang luha ko habang hinahaplos iyon.“Ven,” Daniel’s voice broke through the silence, filled with a mix of worry and relief.“Tita Ven,” maliit at m
Warning: Chapter 79 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Shit!” Tatakpan ko na sana ang tenga ko nang hagitin ni Sylus ang kamay ko at nagmamadaling bumaba. Nagpupumiglas ako at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa’kin, but his gripped was too tight.“Bitawan mo ako! Bitawan mo ako!” Paulit-ulit kong sigaw kay Sylus, habang nagpupumiglas pa rin sa pagkakahawak niya.“Cheska! Cheska!” I heard Hari’s voice which weakened my knees. Napapikit ako ng mariin nang tawagin niya ako. He came. He’s here.Nilingon ko ang gawi kung saan ko narinig ang boses ni Hari tsaka siya tinawag. “Hari—” bago pa ako tu
Warning: Chapter 78 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Why are you doing this, Sylus? Bakit…” takang tanong ko, tsaka ako napalunoy ng laway nang maramdaman kong nanunuyo iyon. “Bakit ako?” Tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Nakaharap na ako sa kanya, pero parang ayaw kong makita ang kanyang mukha. He’s too calm. Na para bang wala siyang maling ginawa.He became my anchor when I left Hari and Baste. He and Isaac make me laugh whenever Daniel and I fight. Kaya never kong siyang pinag-isipan ng masama sa lahat ng akala ko ay normal lang. Dahil magkaibigan kami. Not thinking that he’s obsessed wit
Warning: Chapter 77 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Please, eat, Ven,” marahang saad ni Sylus habang pinipilit niyang sinusubo ang pagkain sa bibig ko. But I shut my mouth. Not wanting anything from him.Not even the foods he prepared. Baka mamaya may lason pa iyon at baka tuluyan akong mamatay. Mas okay nang unti-unti akong mawalan ng lakas sa pagkagutom, kesa mamatay kaagad dahil sa mga pagkain na inihanda niya.Iniwas ko ang tingin sa kanya. Galit ako. Galit na galit ako sa kanya. Sa sarili ko. Fvk. Fvk. I don’t know what to do anymore. Gusto ko na lang magpakamatay, ihulog ang sarili sa bangin, to