Chapter 64

Pinakatitigan ko anag anak ko. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kaniya ang totoo o itatanggi ko.

Gusto kong sabihin sa kaniya na tama ang hinuha niya pero paano kung iyon ang dahilan para magkagulo kami? Alam ko ang magiging resulta kapag nalaman na ng lahat ang totoo. Pipilitin nilang kunin ang anak ko at iyon ang ayaw kong mangyari. Pero hindi ko naman pwedeng itago habang buhay ang totoo.

Sinalubong naman ni Love ang mga mata ko.

"Love..."

"Yes, love?"

Ngumiti ito sa akin ng matamis. Minsan talaga kinakabahan na ako sa anak ko, ang bata pa kasi nito pero masyado na itong matatas kung mag-isip. Hindi ko tuloy alam kong ano ang sasabihin ko sa kaniya.

"Love..." muli ay sambit ko bako naupo. Hindi ko alam kung paano ako mag-uumpisang sabihin sa kaniya lahat.

Ayaw kong malaman nila kung sino ang tunay na ama ng anak ko pero naisip ko lang. Malaki na ang anak ko at kahit hindi niya sabihin sa akin, sigurado akong naghahanap siya ng kalinga ng isang ama. Parang ako lang siya noon,