Nang dumating ang hapon ay umuwi ako sa bahay ng ama ko para kunin ang mga gamit ko.Nakahinga ako ng maluwag nang dumating ako at wala pa si Marcela. Mula sa araw na ito ay hindi ko na siya tatawaging inay gaya ng nakasanayan ko. Para sa akin ay siya na lang si Marcela ang asawa ng ama ko.Agad na pumasok ako sa kwarto ko para kunin ang mga gamit ko. Paalis na sana ako nang biglang pumasok si itay sa kwarto ko kaya napatigil ako."Aalis ka na ba talaga?""Mas mabuti na rin ito para hindi kami palaging nagkakabanggaan ng asawa mo," sagot ko sa kaniya."Iiwan mo na rin ako?" Hindi ko alam pero biglang parang gustong mamasa ng mga mata ko dahil sa tanong niya.Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. Iniwan siya dati ng ina ko kaya ngayon ay tinatanong niya ako kung pati ba ako ay iiwan na rin siya."Hindi ko naman kayo iiwan. Aalis lang ako sa bahay na ito pero kung gusto ninyo akong makita pwede naman ninyo akong puntahan anytime.""Alam kong hindi na kita mapipigilan kaya mag-ingat
COHENNagpatuloy kami sa pag-iinuman. Hindi na ako nakapagluto dahil may dala naman na sila. Hindi ko alam kung paano nila nalaman na nasa Maynila ako ngayon maaring sa sekretarya ko.“Bakit hindi mo na lang daanin sa santong paspasan?” nakangising tanong ni Troy.Igagaya pa niya ako. Alam ko kung anong ginawa niya dahil kapag nag-aaway sila ng girlfriend nila ay ako ang taga-salo pareho ng mga himutok nila sa isa't isa."No, I will court her. Maybe I just need to court her properly. Like what real gentleman's do," pagpaparinig ko kay Dwayne. Dahil alam kong hindi niya niligawan ang asawa niya. Kasaabwat pa nga niya ako sa kalokohang niyang maikasal agad sila.Palagi na lang akong damay sa mga lovelife nila. Mabuti na lang at wala pang kinababaliwan si Sven kaya hindi pa ako kinukulit ng isang ito."Margarita is a strong woman. You may receive a lot of rejections from her in the future. She seems like someone who will be very careful when it comes to love," Sven said.He is always lik
COHEN Nagtatakang tumingin sa akin ang sekretarya ko na si Mona nang makita nito na may kasama akong bata. Nagtatanong ang mga mata nito. "Contact the Lorenzo's House. Tell them to fetch this kid," tukoy ko sa batang kasama ko na malaki pa rin ang mga ngiti. If I am not wrong her Tita is Sylvia Lorenzo, the only daughter of late Arnulfo Lorenzo, the owner of Lorenzo's Advertising. Mabilis namang tumango si Mona at kinuha ang telepono para tumawag. Pumasok naman ako sa opisina ko kasama habang nakahawak pa rin sa kamay ko si Lora. "Wow! your office is too big!" nanlalaki ang mga mata nito habang inililibot ang mata sa buong paligid. Tumakbo ito sa paligid habang malapad ang ngiti. "You are really rich," wika nito nang huminto at tumingin sa akin. "Not really," I said and sat on my chair. "No you are. People own tall buildings are rich. Your car looks expensive too. You can really be my daddy," malaki ang ngiting saad nito at lumapit sa may table ko. "Where is your father?" I ask
MARGARITANaging tahimik ang mga araw na nagdaan kahit na busy ako sa trabaho dahil ako ang sumagip nang ilang trabahong naiwan ni Delgado. Pero mas mabuti na siguro na marami akong trabaho kaysa naman nakikita ko siya palagi. Ang presensya nito ay palaging nagdadala ng bad vibes kaya as long as hindi ko siya nakikita, mas better.Sa bahay ko na rin ako sa kabilang bayan tumutuloy. Pero alam ko pa rin naman ang ganap sa bahay namin dahil nagkukwento sa akin si Mikoy thru text messages. Sinasabi pa rin niya sa akin ang mga nangyyayari kahit na hindi naman na ako nagtatanong. Umalis na nga ako para matahimik na ang buhay ko kaya ayaw ko na muna makarinig nang tungkol kina Mikael.Friday na ngayon kaya pag-uwi ko mamaya galing trabaho ay maghahanda naman ako papunta sa anak ko. Sa pag-alis ko sa poder ng ama ko ay nas maging madali sa aking kumilos at pumunta sa gusto kong puntahan na walang magtatanong kung saan ba ako nanggaling."Attorney Delgado, did not come back since he left last
Agad na rin akong umuwi nang makita kong nakaalis na ang kaibigan ni Delgado. Hindi man ako makapaniwala sa nakita ko pero wala naman akong magagawa. Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kaniya dahil wala naman akong ebidensya baka isipin pa nila sinisiraan ko sila kaya pinilit ko na lang balewalain ang nakita ko. Wala namang lihim na hindi nabubunyag, sana lang malaman na niya na niloloko siya ng asawa n'ya. "Magandang hapon po, ma'am," bati sa akin ni Mang Andoy nang pagbuksan niya ako ng gate. "Good afternoon din po," ganting bati ko sa kaniya bago pumasok sa loob ng bahay. Naabutan ko si Aling Pacing na nasa kusina. "Ma'am, dito po ba kayo maghahapunan para maipagluto po kayo ng paborito ninyong paksiw na bangus. Tamang-tama may nabili ako kaninang umagang sariwang." "Hindi na po, aalis na rin po ako ngayong gabi," sagot ko sa kaniya bago ko binuksan ang ref para kumuha nang maiinom. "Ah, ganoon po ba? Hindi po kaya gabihin na kayong masyado sa daan?" "Okay lang po, sanay naman
"What happened?" tanong ni Delgado at mabilis na lumapit sa bago ako pinayungan.Nasa mata nito ang pagtataka at pag-aalala habang nakatingin sa akin na basang-basa sa ulan.Tinaggal ko ang tubig na nasa mukha ko bago tumingin sa kaniya."Can't you see?" pagtataray ko sa kaniya at akmang uupo na para sana simulang ikabit ang gulong pero hinawakan ako nito sa braso at pinigilan kaya napatingin ako sa kaniya."Stop it. You are already wet, paano kung magkasakit ka?" nag-aalalang tanong nito.Tila ba gusto na ako nitong kaladkalarin palayo sa gulong na hawak ko pero pinipigilan nito ang sarili. Kahit salubong na ang kilay nito ay bakas na bakas sa boses nito ang pag-aalala.Samantalang kaninang hapon ng dumating ito ay hindi ako nito pinansin pero okay lang naman iyon sa akin kaya sana ganoon na lang rin ang ginawa niya ngayon."Why do you care ba?" masungit na tanong ko sa kaniya. Alam kong nag-aalala lang siya sa akin pero hindi ko kailangan ang concern niya."Stop that attitude, woma
COHEN I did not talk back to Margarita. Not because she wins our argument, but because I know she will always have something to say. And before our conversation goes on to something that might anger her again, It is better to keep my mouth shut. But I don't believe that she will not be mine. I don't know the reason why she hates me so much, but I don't believe that she does not like me. I touched my lips while my right hand was still on the steering wheel. I can still remember when she kissed me once. It was she who initiated it, and then she suddenly ran away. If she really does not like me, she would not do that. I looked at her, and I saw her already sleeping on the passenger seat. I want to wake her up and ask where I should drop her, but she looks tired. This woman is definitely a hard-headed one. How could she personally change her car tire without asking us for someone to help her? Another big question to me is why she is using a car? She really knows how to drive? Is that
COHENMuli akong magising nang may marinig akong nagsasalita. Napatingin ako kay Margarita at mabilis akong bumangon nang makita kong siya ang nagsasalita."Love... l-love... love..."Nagsalubong ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Love? Is she calling someone? Is that an endearment?Who the heck is that man? Wala naman siyang boyfriend, sinisigurado ko iyon kaya sino ang tatawagin niyang love?Gumalaw ang panga ko nang muli siyang magsalita, "Love...""Who are you calling? Love? Can't you think of something as endearment, love is too common," I said with bitterness.Ako ang nandito para alagaan siya pero may iba siyang tinatawag.Muli kong tsinek ang temperatura niya kahit na masama ang tingin ko sa kaniya. Hindi ko naman siya pwedeng pabayaan dahil lang sa asar na nararamdaman ko dahil may tinatawag siyang love. Tumaas na naman ang lagnat niya kaya muli ko siyang pinunasan ng towel na malamig. Kumuha na rin ako ng cool patch para sa lagnat niya. Idinikit ko iyon sa noo niya."Get we
“Anong ginagawa n'yo rito?” masungit na tanong ni Conan kina Cupid at Eros na malapad ang mga ngiti. Kasama ng mga ito si Dwayne na dire-diretsong pumasok sa loob ng bahay namin at feel at home na naupo sa sofang katapat ko. Habang ang asawa ko naman ay parang sira na hinaharang ang kambal. “I want to play with Ate Love,” sagot ni Cupid na hindi pinansin ang pagsusungit ng asawa ko. “Lora, huwag kang maki-love. Ate Lora itawag mo sa kaniya.” “Love, for you,” biglang napatingin ang asawa ko kay Eros na may inaabot na paper bag kay Love. Mabilis na lumapit ito kay Eros na at kinuha ang hawak nitong paper bag bago pa man ito maabot ng anak namin. Hindi ko maiwasang mapailing sa inakto ni Conan habang ngingisi-ngisi naman si Dwayne. “Cookies? Bakit binibigyan mo ng cookies ang anak ko?” daig pa ng imbestigador sa tanong nito. “Mommy said to give it to Love,” paliwanag ni Eros “Ate Lora. Call her Ate Lora, nakiki-love ka rin, e.” Ako ang na-e-stress kay Conan, pati mga bata pinapa
Naluha ako sa tuwa habang hawak ko ang pregnancy test. Hindi ako makapaniwalang buntis ako. NA NAMAN. Duda na talaga ako dahil ilang araw na akong nagsusuka sa umaga. Inisiip ko baka may nakain lang ako pero wala naman akong kinakaing kakaiba kaya naisipan ko nang mag-PT. "Tigress, what happened? Are you okay?" nag-aalalang tanong sa akin ni Conan na kalalabas pa lang sa shower nang maabutan niya akong tulala. Tumingin ako ng masama sa kaniya. "Hindi ba uso sayo ang magtapis man lang tuwalya?" Tinutuyo kasi nito ang basang buhok ng towel pero wala naman itong suot na kahit na ako na pwedeng magtago ng dapat itago. "As if you didn't see it," nakangising saad nito at sumandal pa sa sink kaya kitang-kita ko ang b****a niya. "Bakit ba ang hilig mong mag-bold?" Sanay na sanay na talaga siyang parang si Adan kapag kaming dalawa lang ang kasama. Palibhasa maganda ang katawan niya tapos malaki iyong kaniya kaya kung ibalandra niya ng todo sa mata ko ganoon na lang. Bigla nitong hinawak
Nandito kami ngayon sa bahay nina Rebecca. Nanganak na ito at lalaki ulit ang naging baby niya, habang ako naman ay tatlong buwang buntis. Kababalik lang namin ni Conan mula sa honeymoon mula sa ikatlong kasal namin. Isa sa hindi niya papayagang palampasin ay ang honeymoon. Minsan nga binibiro ko siya na honeymoon lang talaga habol niya. "Wow, ang popogi naman ng mga anak mo, Reb," saad ko habang tinitingnan anak nitong pitong buwan na. "Siguradong maraming paiiyaking mga babae ito." Nilalaro ko ang anak niya na may malalim na dimple kapag tumatawa. "Siguradong sasakit din ang ulo ko dito," saad naman nito na ikinatawa ko. "Okay lang iyan, hasang-hasa ka naman na sa kambal." Isa pa isa yata siya sa may pinakamahabang pasensyang nakilala ko. Kung gaano kahaba ang pasensya niya ganoon naman kaiksi ang akin. Sumimangot ito. "Kotang-kota na ako sa dalawang iyan," saad nito at tumingin sa mga anak niya na kalaro ng anak ko habang ang mga ama naman nito ay nagkakagulo sa swimming poo
Patulog na kami pero bigla akong napabangon at tumingin kay Conan nang bigla akong may maalaala."Tell me," saad ko sa kaniya."Ang alin?" nagtatakang tanong nito."We first met in my graduation right?" paninigurado ko sa kaniya.Ang natatandaan ko ay nagkabangga kami nang makalapas ako nang comfort room. Iyon ang unang beses na nakita ko siya at agad na akong humanga sa kaniya.Ngumiti ito sa akin at ipinagsaklop ang kamay sa likod ng ulo nito habang nakahiga."You first met me during graduation, but I first met you before I graduate," sagot nito na ikinakunot ng noo ko.Pinakatitigan ko siyang mabuti. Seryoso ba siya?"What do you mean?""My mother own the Arkanghel Foundation. They had a medical mission in your school before and I was one of the volunteers. That was the first time I saw you, when there are a lot of girls trying to catch my attention in your school, you are busy sleeping on the bench. I even seated opposite where you are sleeping, but you did not notice me. I used to
PAMANHIKANMahigpit na hinawakan ko ang kamay ni Conan habang hawak ko namana ng kamay ni Love sa kabila bago kami tuluyang pumasok sa bahay ng ama ko.Napatingin sa amin ang lahat ng pumasok kami. Nakita ko pang natulala ang pamilya ko nang makita kami.Alam naman nilang paparating kami dahil tumawag na ako sa kanila bago pa kami pumarito. Kaya marahil may mga nakahanda rin sila sa lamesa kahit may mga dala naman kaming pagkain na ipinapasok ni Mang Karding.Ipinilit kasi ni Conan na magpaalam muna sa ama ko bago kami magpakasal. At masaya ako sa desisyon niyang iyon. Ibig sabihin nirerespeto pa rin niya ang mga magulang ko. Kahit alam kong kung sakali man na hindi pumayag ang ama ko ay pakakasalan pa rin niya ako.Ipinakilala ko sila sa ama at mga kapatid ko. Hindi makapaniwalang nakatingin lang sila sa akin. Alam kong hindi nila aasahan na may anak na ako. "May anak ka na? Hindi mo man lang sinabi sa amin?" gulat na tanong ni Marcela. "Ibig sabihin nang mawala ka ng matagal na sab
MARGARITA "So what do you want? Garden, beach or church wedding?" tanong sa akin ni Conan habang pinaglalaruan nito ang mga daliri ko. Nandito kami ngayon sa opisina niya sa bahay. Hindi siya pumasok ngayon gayong weekdays naman. Iba na talaga kapag boss, pwede pumasok anytime. Ako nga gusto ko nang magtrabaho ulit. Hindi ako sanay na nasa bahay lamang. May mga negosyo naman ako pero tumatakbo naman iyon ng maayos kahit wala ako dahil may mga tauhan akong mapagkakatiwalaan. Binigyan ko na rin ng trabaho si Mikael sa hotel na pagmamay-ari ko. Sinabi kasi niyang gusto na talaga niyang magpart-time habang pumapasok siya. Mukhang natuto na rin sa wakas kaya ako na mismo ang nagbigay ng trabaho sa kaniya. Sabi ko naman sa kanila handa akong tulungan sila basta nakita ko lang na nagsisikap sila. Si Marcela ay okay na rin kami may oras na nag-iiringan pa ring kaming dalawa pero hindi na katulad ng dati. Minsan parang nasanay na lang kaming nagtatalo kami kaya ganoon. Nalaman ko na rin n
COHEN Napatingin ako sa anak ko nang bigla itong bumungtong-hininga ng malakas. "What's wrong?" I asked her. It's sunday, she is eating peanut cake again while we are watching her mom helping in the garden. Sinabihan ko na si Margarita na hayaan na lang ang mga kasambahay namin na gumawa noon pero ako pa ang pinagalitan nito kaya hinyaan ko na lang siya. She is fully healed already. Have a lots of energy to move around dahil masyado daw siyang na-bored noong hindi siya makalakad ng maayos. Lora and I are on the second floor balcony. "When are you going to marry my mom?" biglang tanong nito. I smiled at her. "Soon." She rolled her eyes. "Dad, I want an specific time and date. Are you saying soon because you are not sure?" nakatikwas pa ang kilay na tanong nito. "Don't say that, if there is someone I am so sure in my life, that's your mom," depensa ko sa kaniya. "Then will you are going to marry her?" "I need to propose to her first." "When are you going to propose?" "I nee
Napatingin ako kay Conan nang patulog na kami. Nakahiga na ako sa bed ko pero tumayo pa siya at siniguradong naka-lock ang pinto ng kwarto namin dito sa hospital. Nasa VIP room kami kaya hindi gaya ng iba na kita agad ang kwarto namin sa labas. Para nga lang kaming nasa hotel dito, perks of having a rich tapos nadamay ako kasi boyfriend ko siya. Bukas ay pwede na siyang lumabas habang ako ay kailangan pang manatili ng ilang araw dahil sa paa ko. Gusto ko na ngang lumabas dahil nauumay na ako dito. "What are you doing?" nagtatakang tanong ko nang lumapit siya sa akin. Ngumisi ito sa akin. Ngisi pa lang nito kinakabahan na ako. This is one of the reasons why I don't want us to share room. He is too naughty and I can't resist him. "Don't you dare!" saway ko sa kaniya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. May naiisip na namang kalokohan ang lalaking ito. Pero tila bingi ito. Nanlaki ang mata ko nang hubarin niya ang patient shirt na suot niya. "Conan," saad ko sa pangalan niya par
MARGARITA"Yeah, you are sorry," sarcastic na saad ni Conan habang nakatingin sa kaniyang ina. "It also means that while I am looking for her, you are blocking all the information. Don't you trust me? I can protect them, mom."Halata ang frustration sa mukha nito. Hindi ko maiwasang mag-alala sa kaniya. May sugat pa siya sa tagiliran niya na katatahi lang pero mukhang masyado na agad siyang stress. Dapat nagpapahinga na lang muna siya.Marahang pinisil ko ang kamay niya na nakahawak sa akin. He is becoming emotional. Naiintindihan ko naman ang nararamdaman niya. Pakiramdam niya nagsinungaling ang lahat sa kaniya pero naiintindihan ko rin ang ina niya. Magkaiba sila ng paraan pero iisa lang naman ang gusto nila, ang protektahan kami ni Love at nagpapasalamat ako sa kaniya. Nagpapasalamat ako sa ina niya kahit na noong una ay siya ang pinagbibintangan ko sa mga nangyari sa akin noon."I am sorry. That's why I tried to correct all the things I did. When I found out that you already found