LOGINShare
CHAPTER 20.2
Last Updated:
2021-11-08 04:50:35Bigla kong naalala ang suot namin ni Lovely kaya nakaramdam ako ng konting hiya sa sinabi ni Sage. Ba't ko ba kasi naisip na bumili ng t-shirt? Naku talaga! Walastik ang kamalasan.
"Hindi nga 'to couple shirt!" Pagtanggi ko. "Bumili kami ng t-shirt, ano... buy one take one! 'Di ba, Love?"
"Don't talk to me! Hmp," ismid n'ya bago muling lumingon kina Sage at sumigaw. "Peeeen! Waaaah!"
Patakbo n'yang pinuntahan si Pen na agad na tumayo at sinalubong s'ya.
"Oh my God, I'm so worried sa'yo kanina!" eksaheradang sabi pa ni Lovely habang siniil s'ya ng yakap.
"Ayos lang naman ako," tugon ni Pen. "Nakita ako ni Sage."
Bigla akong natauhan at hindi napigilang maging eksaherado din nang maalalang ako nga pala ang dahilan kung bakit s'ya nawala.
"Peeen! Waaaah!" Inagaw ko s'ya kay Lovely at ako naman ang yumakap sa kanya at hinaplos-haplos ang ulo n'ya. "Sorry, baby Pen! Akala ko kasi ikaw pa 'yung hinahatak ko. Ikaw naman kasi, e. Bigla ka na
Related chapters
Dream Catchers CHAPTER 22
[SAGE's Point of View]"Hindi nga 'to couple shirt. Buy one take one, okay? Buy one take one!"Nagsimula nang umandar ang cabin na sinasakyan namin pero iyon pa din ang bukang-bibig at iginigiit ng katabi kong si Psalm. He's being too defensive thus, being too obvious."Sage naman kasi, d're, bawiin mo 'yung sinabi mo. Hindi kami naka-kupal shirt— este, couple shirt. Nagkataon lang na pareho lang talaga 'yung t-shirt namin. Kaya please, bawiin mo na— aray!"He stopped blabbering when Pen's stuff toy flew right on his face. No, it wasn't Pen who threw that. Malabong magawa ni Pen ang ganoong klaseng ka-brutal na gawain."You're so noisy alam mo ba 'yun? Goodness gracious, ano pa bang pinaglalaban mo? We're just wearing a buy one take one shirt. That's it! Case close na!" Pag-awat sa kanya ni Lovely. Good thing they were seated at the opposite side of the
Last Updated : 2021-11-09Dream Catchers CHAPTER 22.1
Gulat kaming napatingin kay Psalm nang bigla s'yang tumayo. Inilagay n'ya ang kanyang mga kamay sa kanyang bandang bibig bago sumigaw ng sobrang lakas."AHHHHHHHHHHHHHHHHH!""PSALM!" Pen and Lovely shouted in unison too when the cabin swung."ANO?!" he shouted back."‘WAG KANG MAGULO! ANO BA!""BAKA MAHULOG TAYO!""HA? HINDI KITA MARINIG! LAKASAN MO PA!"I amusingly shook my head. Psalm was doing a great job triggering our comrades to shout. Ako na lang ang humila sa kanya para umupo dahil umuuga ang cabin dahil sa likot n'ya."SIRAULO KA!" Lovely yelled at mukhang pikon na naman kay Psalm."ALAM KO! MATAGAL NAAAA!" he answered with a laugh. Natigil lang s'ya sa pagsigaw nang bigla s'yang mapaubo. His face was burning red and the vein on his neck became evident."Ayan, s
Last Updated : 2021-11-09Dream Catchers CHAPTER 23
[SAGE's Point of View]I clenched my jaw when a man in a butler's suit approached and stopped in front of us. I felt my comrades heavy and confused stares at me but I became too stiff to look back at them."Sir Sebastian—""What is it this time?" I cut him off. His posture and estimable presence was screaming respect but I couldn't help but to be rude. Hindi ko gusto kapag nand'yan s'ya dahil ang ibig sabihin lang n'un ay may kailangan na naman sila sa akin."She's looking for you." He said in his usual monotonous and formal voice."I'm busy." Muli kong hinila ang kamay ng pinakamalapit kong katabi na si Lovely upang umalis na. Psalm and Pen immediately followed us. But it only took us four damn steps to stop again after he spoke with menace."She is furious right now. I bet you know how destructive she is whenever she loses her patience, sir Sebastian.
Last Updated : 2021-11-10Dream Catchers CHAPTER 23.2
"Sebastian!" My mom's voice roared in the mansion's ghost-quiet living room as she called me by my name.Para namang mga dagang nagsitakbuhan ang mga maids at guards na nasa lugar. They know how this gentle, sweet woman can turn to a monster that can devour anyone.I took a halt midway to the main door. Agad kong naramdaman ang mahigpit n'yang kapit sa braso ko bago ako iharap sa kanya. She was furious. Her eyes was screaming rage because of me. Ang kaninang nakangiti n'yang mga labi ay mariin nang nakasara at mabigat na ang kanyang paghinga."What in the deepest hell do you think you're doing, Sebastian?! Ano bang pumasok d'yan sa isip mo para iwan ang dad mo sa gitna ng speech n'ya?! You're disgracing us!" Bulyaw n'ya sa akin. Of course she's free to scold me. The house has soundproof walls. No one will hear us. No one will see her being not the 'perfect wife and mother'."May kailangan akong punta
Last Updated : 2021-11-10Dream Catchers CHAPTER 23.3
"Sage! Anak ng— Ano ba? Kanina pa kita tinatawag, ah?"Humalo sa malakas na tugtog at hiyawan at tawanan ang bulyaw sa akin ni Willand— ang bartender ng bar na pinagtatrabahuhan ko. Puno ang bar ngayon kaya kinuha n'ya muna ako mula sa pagse-serve para maging bar back n'ya. Ang kaso... I feel like I'm out of my self to do something sane tonight."S-sorry. Ano ulit 'yun?" I asked and tried to go back from restocking liquor bottles."Di bale na lang. Aanga-anga ka naman. Tss, bat ba ikaw pa ang nakuha ko," bulong n'ya pa at habang umiiling-iling.Muli s'yang bumalik sa pag-mi-mix ng mga drinks at sa pag-e-entertain ng mga customers. While I looked like a dumb kid at the corner, grieving like a fool."Hoy, rich kid!"Muntik ko ng mabitawan ang boteng hawak ko dahil sa sigaw na 'yun kaya inis ko s'yang hinarap. Kulang na lang ay bulyawan ko rin si Amy
Last Updated : 2021-11-11Dream Catchers CHAPTER 24
[PEN's Point of View]"Are you okay, Sage? May sakit ka ba?"Itinigil ko muna ang pagliligpit ng isang mesa at lumingon sa counter nang marinig ko ang tanong ni Miss Maggie. 'Yun din kasi ang tinanong nina Psalm at Lovely nang pumasok si Sage kanina na may suot na surgical mask."I'm fine, Miss Maggie. It's just... a simple cold," maiksi n'yang sagot habang nagpupunas ng counter top. Matapos n'un ay tumalikod s'ya at naghugas ng kamay sa sink.Nagpalitan ng tingin si Lovely na nasa cash register at si Miss Maggie na nasa harap ng counter. Kumibit-balikat si Lovely. Ganun din si Miss Maggie at saka nila ako sabay na binalingan ng tingin. Napalingon pa ako sa magkabila kong gilid para siguraduhing ako nga ang tinitignan nila. Nang makitang wala namang iba sa tabi ko, napakibit-balikat na lang din ako pabalik kahit hindi ko alam kung para saan 'yun.Tumunog ang chime kaya doon naman
Last Updated : 2021-11-11Dream Catchers CHAPTER 24.2
Bahagyang napatakip sa bibig n'ya si Psalm at obviously, nang-iinis s'ya lalo."Hala s'ya, ang advance mag-isip! Manghihingi lang naman ako ng tubig. Ang ano mo naman," depensa ni Psalm."Dun ka kay Sage ka humingi!""Okay, sige! Sungit!"Bahagya kong kinalabit si Psalm at sinenyasan na tumahimik dahil napapalingon ang mga customer sa kanila."Sage, pahingi nga ng yogurt— este tubig pala."Nagtaka ako nang hindi kumibo si Sage makalipas ang ilang minuto. Tahimik lang s'yang nagp-prepare ng juice at hindi man lang binalingan ng tingin si Psalm nang humingi ito ng tubig. Hindi ko rin naman makita ang reaksyon n'ya dahil natatakpan ng visor cap at ng suot n'yang face mask ang mukha n'ya. Medyo weird lang na hindi n'ya kami pinapansin. Para kasing... galit s'ya?Sabay kaming napalingon ni Psalm sa isa't isa. Mukha pareho kami ng iniisip
Last Updated : 2021-11-11Dream Catchers CHAPTER 25
[PSALM's Point of View]Maagang nagsara ang cafe ngayon. Inanunsyo rin kasi kahapon ni Miss Maggie na may pagme-meeting-an kami kaya kailangang isara ng maaga ang cafe at para na rin daw hindi kami ma-late sa pag-uwi.Tap! Tap! Tip! Tip! Tap!Tanging ang pagkatok ko sa wooden conference table ang ingay na maririnig sa loob ng office ni Miss Maggie. Ang tahimik nga naming lahat ngayon. Actually, tahimik ako kasi tahimik sila. Ang hirap naman kasi kung ako lang mag-isa ang magsasalita at mag-iingay. Mamumukha naman akong baliw n'un, 'di ba?"A yan ka na naman pasulyap-sulyap sa'kin~ lagi-lagi na lang paligaw-ligaw tingin~ ba't di mo subukang—" Napatigil ako sa pag-kanta nang mapansing lahat sila ay nakatingin na sa akin. Lalo na si Sage na salubong na ang kilay sa pagtitig sa napaka-gwapo kong mukha."Oh, bakit?" patay-malisya kong tanong sa kanila. "Aysus, alam ko namang mas
Last Updated : 2021-11-12
Latest chapter
Dream Catchers CHAPTER 40
[LOVELY's Point of View]Isa-isa kaming bumaba sa van nang bigla na lang itong huminto at bigong mapatakbo ulit ni Sage."Anong nangyari?" tanong ni Pen na pupungas-pungas pa dahil sa biglaang paggising.Nakapakibit balikat na lang ako at pabulong na sumagot ng, "I don't know.""Aist! Malas talaga! Grabeng malas!"Napabaling kaming dalawa ni Pen kay Psalm nang bigla itong maghimutok at parang inis na inis habang nakapamewang at nakatingin somewhere sa taas. Napatingala din tuloy ako pero wala naman akong ibang nakita kundi ang kulay orange na langit dahil papalubog na ang araw. Sinong sinasabihan nya ng malas?I just rolled my eyes to dismiss the thought about him. Bahala nga sya dyan. Bat ko ba sya iniintindi? Tsk.Napagdesisyunan ko na lang na lumapit kay Sage na nasa bandang likuran ng sasakyan kung saan nakalagay ang makina nito. He seemed checking it."Is there a problem, Sage?" tanong ko at nakisilip na din."The engine must be bro
Dream Catchers CHAPTER 39
[LOVELY's Point of View]Everything happens for a reason, ika nga nila. Pero minsan— or should I say madalas— ay parang napaka unreasonable pa din ng mga nangyayari lalo na sa akin.Katulad na lang ngayon. Pauwi na kami sa syudad. Sobrang tahimik ng van. At the moment, kami lang apat ang nasa loob nito. Sinamahan kasi ni Miss Maggie ang kapatid n'yang si Marco kaninang umaga papunta sa isang tournament daw.Medyo tinamaan ng pagka-OA si Miss Maggie kaya hindi n'ya nagawang iwan ang kanyang little brother kaya kahit ayaw ni Marco ay wala s'yang nagawa nang magpumilit ang ate n'ya na ihatid s'ya nito sa pupuntahan n'ya. Ibinilin sa amin ni Miss Maggie ang kanyang baby Volkswagen at i-update na lang daw s'ya once na makauwi na kami sa syudad.Kaya ang ending, si Sage ang nasa driver seat. Magkatabi pa din kami ni Pen sa first row habang mag-isa naman sa likuran si Psalm. Oo, mukha kaming mag
Dream Catchers CHAPTER 38.2
I was getting my bags inside a huge, old cabinet nang makita ko ang sarili kong reflection sa salaming nakakabit sa pinto nito. And I looked at myself intently as I asked myself, sino nga ang taong nakikita ko ngayon sa salamin?My brunette hair was disheveled. My face was so pale and there were dark circles under my eyes. I am now wearing a more proper and casual shirt and khaki shorts matapos sabihin na uuwi na kami any moment now.Who is this person staring back at me?Is it still Sebastian? Or the role I undertook, Emmanuel? Or am I Sage again?I'm confused. I feel like I'm dealing with a stranger.Habang nakatitig ako sa sarili kong reflection, naalala ko ang mga pinag-usapan namin ni Lolo Dado kanina. Bago ako umalis sa kwarto n'ya, I had a chance to ask him who really is Emmanuel since mukhang nasa taman
Dream Catchers CHAPTER 38
[SAGE's Point of View]Do you know what sucks in this life? It is the idea of dying.There was a time na bigla kong natanong sa sarili ko na... bakit pa nabuhay ang tao kung kailangan n'ya din namang mamatay sa huli?Anong purpose ng buhay?Anong purpose ng death? Ng katapusan?Then this morning, I woke up feeling so drowsy. My head ache so bad pero nagawa kong gumising at tumayo mula sa hinigaan ko. I didn't exactly know why but my feet took me down the stairs and found myself standing in front of Lolo Dado's room.That is when I found out that we will be leaving today because of Lolo Dado's condition.Parang nawala lahat ng iniinda kong antok at sakit nang sabihin sa akin yun ni Ate Rian. I crept inside Lolo's room and sat beside his bed, held his crinkled hand and watched him sleeping.Suddenly, I felt a lone tear
Dream Catchers CHAPTER 37.2
[LOVELY's Point of View]"Argh," daing ko habang sapo-sapo ang noo ko nang makaramdam ako nang pagkirot dito.Halos hindi ko na din mamulat ang mga mata ko dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Gosh, anong oras na ba? Bat parang tirik na tirik na ang araw?"Good morning, Lovely," I heard Pen's voice kaya napamulat ako at nakita s'yang may bitbit ng isang tasa na medyo umuusok pa.Lumapit s'ya sa akin at iniabot ang tasa. Sinilip ko ang laman nito at sa amoy pa lang nito ay agad kong nalaman na salabat ito. Oh, bigla kong naalala si mommy. Gustong-gusto n'yang pinagtitimplahan ako ng salabat sa noong nasa bahay pa ako."Salabat daw yan sabi ni Miss Maggie. Baka daw kasi masama ang pakiramdam mo dahil sa nangyari kagabi at late na tayong nakatulog. Makakatulong raw yan para ma-lessen ang headache," paliwanag ni Pen nang mapansin ang pagtitig ko sa tasa.
Dream Catchers CHAPTER 37
[PSALM's Point of View]"Isa! Dalawa! Tatlo, tagay!"Kasabay ng sigawan ng mga taong nanunood, mabilis kong ininom ang lambanog na isinalin sa maliit na baso ni Mang Tagay— yung matandang lalaking nagpakana ng inuman na 'to.Napapikit ako sa sobrang pagngiwi dahil sa lasa ng lambanog at sa pagguhit ng tapang nito sa lalamunan ko. Walastik naman! Ang pangit ng lasa!Nilingon ko ang dalawa kong kasama. Halos umikot ang mata ko nang makita ang mayabang na pagmumuka nung pinsan ni Ate Rian na si Tristan na nakaupo sa harapan ko sa kabilang side ng mesa. Malaki pa din ang ngisi nito at parang hindi iniinda ang lasa ng lambanog."Tss, halatang lasenggero," bulong ko.Bago pa ako tuluyang ma-bad trip, ang katabi ko na lang na si Sage ang tinignan ko. Nakatingin lang s'ya sa baso n'ya at parang inaanalisa pa ang kaunting laman na tira nito. Mukhang hindi din s'
Dream Catchers CHAPTER 36.3
"Pen! Psst! Pen!"Para akong sinampal mula sa pagkakatulala ko sa sobrang panunood kay Sage at Lolo Dado nang makarinig ako ng pagsitsit at pagtawag sa pangalan ko."Pen, dito!"Napalingon ako sa may pinto na bahagyang nakabukas. Kunot-noo kong tinignan ang nakasilip sa maliit na siwang sa pinto dahil sa pagtawag nito sa akin at sa suot nitong hoodie jacket."Marco?" bulong ko at napagdesisyunang lumapit. Nagpaalam din muna ako kay Ate Rian bago tuluyang lumabas ng pinto."Bakit mo 'ko tinatawag?— s-sandali!" Muntik na akong mapatili nang bigla n'ya akong hatakin papunta sa isang tabi malapit sa hagdan. Muli n'ya akong hinarap nang tumigil kami."Where's ate Maggie?" tanong n'ya."Hindi ko alam. Si Ate Rian ang kasama ko simula nung umuwi kami galing sa liwasan. Teka nga... saan ka pala galing? Bakit hindi kita nakita maghapon?"
Dream Catchers CHAPTER 36.2
[PEN's Point of View]"Sige na, Lolo. Kailangan mo ng magpahinga. Bukas, maglilibot ulit kayo ni Emmanuel. Gusto mo 'yun di ba?" Panunuyo ni Ate Rian kay Lolo Dado dahil ayaw pa nitong matulog at gusto pa raw makisaya sa labas kung saan may salo-salong hinanda."Hindi, hindi. Gusto kong lumabas! Gusto kong makausap si Pedrito! May kailangan pa kaming pag-usapan! 'Yung tungkol sa lupa doon... doon sa Sampaloc. Kailangan kong lumabas!" Pagwawala na naman nito at pilit na tinutulak palayo si Ate Rian.Nanatili akong nakatayo sa pinakatabi ng kwarto. Magdadala lang sana ako ng baso ng tubig pero hindi na ako makaalis dahil sa nangyayari. Nag-aalala kasi ako saka baka kailanganin ni Ate Rian ang tulong ko lalo na sa pag-aasikaso kay Lolo Dado.Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Nurse Dan. Tumango ito kay Ate Rian bago ito lumapit. Saka ko lang na-gets kung para saan 'yun nan
Dream Catchers CHAPTER 36
[LOVELY's Point of View]Glamorous. Everything was definitely glamorous tonight!Nagliwanag ang buong bakuran dahil sa mga sulo na ginawa at dinala kanina ng mga kalalakihang dumalo. Akala ko nga ay mga mobs sila na may gustong sunugin na witch. Mga magsasaka pala iyon na in-invite ni Ate Rian.Kasalukuyan ding may band orchestra na tumutugtog sa sinet-up na stage sa may bukana ng bahay. Mga matatanda na ang mga musikero kaya tunog matanda na din ang tugtog but still, jive s'ya pakinggan. Puno din ng mga banderitas ang lugar at parang naging part ng design ang maaliwalas na night sky ngayong gabi. Ang daming twinkling stars!At syempre ang highlight ng lahat ay ang mahabang mesa na puno ng mga pagkaing niluto ko at mga prutas. May mga bitbit din naman 'yung ibang dumating. Mainly mga sticky rice delicacies like suman, biko and puto. Hindi ko nga napigilang maglaway dahil matagal-tagal na din akong hi
