Share

Chapter 19

last update Last Updated: 2025-04-03 15:38:40

Chapter 19

ฉันลืมตาขึ้นในตอนเช้า..แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องนอน..ใบหน้าหล่อชัดระดับฟูลเอชดี..ดวงตาสีเข้มทอประกายกำลังจ้องมองฉัน..เขินสิคะรออะไร..ฉันดึงผ้าห่มมาคลุมใบหน้าที่กำลังเห่อร้อน..และน่าจะเริ่มแดงจัดเพราะฉันเป็นคนเก็บอารมณ์ทางสีหน้าไม่ได้เลย..

“ไนล์คะ..มื้อเช้าอยากทานอะไร” มือหนาสอดมือเข้ามาดึงผ้าห่มผืนโตออก..

“ไนล์ยังไม่ค่อยหิวเลยค่ะ..” ฉันส่งยิ้มที่คิดว่าเป็นธรรมชาติที่สุดให้ไทม์..

“ไม่ได้นะคะมื้อเช้าสำคัญมาก..เดี๋ยวไทม์ไปหาอะไรให้ไนล์ทานดีไหมคะ..” ชายหนุ่มเสนอ..เขาค่อยๆหยัดตัวขึ้นจากเตียง..ร่างสูงที่สวมแค่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงผ้านิ่มสีเทา..ผมที่ไม่ได้เซทเป็นทรงดูยุ่งๆเป็นธรรมชาติ..โอ้ย..แต่ก่อนที่เฝ้าติดตามไทม์ทางไอจี..ขนาดภาพถ่ายไกลๆก็ว่าหล่อมากอยู่แล้วนะ..ยิ่งได้ใกล้ชิด..ได้พูดคุยได้ใช้ชีวิตด้วย..ยิ่งหลงเขาหนักขึ้น..หน้าตาดี ทำอาหารเก่ง ชาติตระกูลดี..จะสมบูรณ์แบบไปไหนพ่อคุณ..เท่านี้ริมนาราก็หลงจนหาทางกลับไม่เจอแล้วเนี่ย..

“มองหน้าไทม์ไม่อิ่มท้องนะคะ..ต้องกินข้าวด้วย..ตัวก็เล็ก..” อะไรเล็กๆที่ว่าทำให้ฉันก้มมองที่หน้าอกตัวเอง..ของแท้แม่ให้มาน้อยไปหน่อย..จะไปทำก็กลัวเลือดกลัว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 20

    Chapter 20หลังจากไทม์กลับไปทำงาน..ฉันก็นั่งๆนอนๆอยู่ห้อง..สภาพจิตใจที่ห่อเหี่ยวทำให้ฉันไม่ได้โทรเรียกไข่หวานให้มาอยู่เป็นเพื่อนเหมือนที่บอกไทม์..ที่สำคัญวันนี้ไข่หวานก็ต้องช่วยงานที่บ้าน..ซึ่งบ้านของเพื่อนรักเป็นร้านติ่มซำเจ้าดังอยู่ซอยถัดไปจากคอนโดฉันนี่เอง..ช่วงเที่ยงวันเสาร์แบบนี้..ลูกค้าเยอะจนต้องมาช่วยพนักงานรับออเดอร์..แล้วอย่างนี้ฉันจะไปรบกวนเพื่อนได้ยังไง..ขณะที่กำลังจะเดินไปทำอาหารง่ายๆกินเอง..เสียงกริ่งดังขึ้นแบบรัวๆ..“ดิลิเวอรี่ครับ..คุณริมนารานะครับ..” หนุ่มในชุดพนักงานขนส่งสีขาวเอ่ยขึ้น..“ดิฉันไม่ได้สั่งนะคะ” ฉันขมวดคิ้วมุ่นอย่างงุนงงเพราะจำได้ว่า..ตัวเองไม่ได้สั่งอาหารออนไลน์“มีคนสั่งมาให้ครับ..ฝากการ์ดมาให้ด้วยครับ” ฉันมองการ์ดใบเล็ก..ที่เขียนว่าทานให้อร่อยนะคะ..ลงลายเซ็นท์แบบหวัดๆ พูดนะคะแบบนี้อาจจะเป็นไทม์..เขาคงกลัวว่าฉันจะหาอาหารทานลำบากก็เลยสั่งมาให้แน่ๆ..ฉันอมยิ้มพลางรับกล่องอาหารเข้ามาวางที่โต๊ะ..อาหารในกล่องมีสปาเกตตี้ซอสมะเขือเทศ..ขนมจีบหมู..หมูบดพันกะหล่ำนึ่ง..และของหวานอีกสองอย่างคือทับทิมกรอบกับบัวลอยไข่หวาน..ฉันจัดการอาหารทุกอย่างด้วยความหิวโหย..เรื่องก

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 21

    Chapter 21Khaiwan talks“สวัสดีจ้าไข่หวาน..คนเยอะจังเลยนะ..” ฉันปรายตามองพาฝันศัตรูคู่แค้นของไนล์แล้วถอนหายใจเข้าลึกๆ..เพื่อเรียกสติตัวเองให้คุยกับสาวสวยในฐานะลูกค้าของร้านติ่มซำนายฮุย..“รับอะไรดีคะ..” ฉันยกเครื่องรับออเดอร์อัตโนมัติขึ้นมา..เลี่ยงที่จะตอบอะไรเพราะไม่ได้มีความสนิทสนมถึงกับต้องทักทายพูดคุยกัน..“เอาน่า..ไม่ต้องตั้งแง่กันขนาดนั้น..ยังไงเราก็มีศัตรูคนเดียวกัน” พอพาฝันพูดจบ..มือของฉันเย็นเฉียบขึ้นมาทันใด..หัวใจของฉันบีบรัดแน่น..เหงื่อค่อยๆไหลซึม..ความรู้สึกกลัวเกาะกุมในใจ..“ธะ..เธอรู้?” เสียงของฉันสั่นพร่าจนพูดอะไรแทบไม่ออก..“ก็พนักงานปลอมที่เธอจ้างให้เอาอาหารไปส่งยัยริมนารา..รู้จักกับคนของฉันไง..” ริมฝีปากบางเคลือบลิปสติกสีแดงเลือดนกหยักยิ้ม..“แล้วเธอต้องการอะไร..จะบอกไนล์?”“ไม่ต้องบอกหรอกมั้ง..คนอย่างไทม์ป่านนี้เค้าคงรู้ตัวคนทำแล้วแหละ..เธอเตรียมหลักทรัพย์ประกันตัวได้เลย..เอ..ข้อหาพยายามฆ่า..เค้าจะให้ประกันตัวไหมนะ..” พาฝันหัวเราะในลำคออย่างเจ้าเล่ห์..“.......”“เธอนี่มันร้ายลึกนะไข่หวาน..กะจะเล่นถึงตาย..ยัยริมนาราแพ้กุ้งขั้นรุนแรงซะด้วย”“แต่ฉันก็ผสมกุ้งในอาหารนิ

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 22

    Chapter 22“เดี๋ยวไทม์ไปถึงอเมริกาจะคอลหานะคะ..” ไทม์คว้าฉันมากอดเป็นรอบที่แปด..จนฉันกลัวว่าเขาจะตกเครื่องเพราะไม่ยอมออกจากคอนโดซะที..เขากดจมูกลงที่เส้นผมของฉัน..มือเรียวสวยไล้ไปตามกรอบหน้า..ดวงตาสีเข้มทอประกายวาบหวานจ้องมองฉันนิ่งนาน..“ไทม์คะ..ถ้าเราไม่ออกจากห้อง..ไทม์จะตกเครื่องนะคะ..” ฉันซุกใบหน้าตัวเองที่หน้าอกของไทม์..“ไม่อยากไปเลยค่ะ..อยากอยู่กับไนล์” ฉันไม่รู้ว่าหนุ่มหล่อมาดขรึมอย่างไทม์กลายเป็นผู้ชายที่ชอบทำเสียงสองงุ้งงิ้งตั้งแต่เมื่อไหร่..แต่ฉันก็ดันใจบางที่เขาเปิดเผยตัวตนตอนที่อยู่กับฉัน..“ไทม์ทำตัวแบบนี้ต่อหน้าคุณมีนา..มันคงดูแปลกๆนะคะ..” ฉันหลุดขำ..ต่อหน้าคุณมีนา..เขาต้องเล่นบทบอสหนุ่มผู้เย็นชา..ทำหน้าจริงจังตลอดเวลาเพื่อให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเชื่อฟัง..“ทำได้ที่ไหนกันล่ะคะ..เดี๋ยวทำตัวบ้าๆบอๆใครจะมาเคารพนับถือ..” ไทม์ม้วนปลายผมของฉันเล่น..เขาแตะริมฝีปากที่แก้มของฉันเบาๆ..“ก็ไทม์เป็นลูกคนเดียวนี่นะ..ทำยังไงได้..หน้าที่ความรับผิดชอบของทายาทตระกูลใหญ่..”“ตัวเองก็ลูกสาวคนเดียวเหมือนกันนั่นแหละค่ะ..” “แต่พอแต่งงานกับไทม์..ไทม์ก็ต้องให้ไนล์อยู่บ้านสบายๆใช่ไหมคะ..” ฉันยิ้ม

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 23

    Chapter 23 “คุณภพคะ..วันนี้เป็นวันเอพริลฟูลเดย์รึเปล่า..หรือน้องไนล์จะรถชนจนกระทบกระเทือนถึงสมอง..แต่ศีรษะก็ไม่ได้กระแทก..หรือว่า..”“ไนล์อยากคืนอิสระให้ตัวเองค่ะ..ไนล์อยากเลือกคู่ชีวิตที่ไนล์ใช้เวลาศึกษาดูใจด้วยตัวของไนล์เอง..และไนล์อยากคืนสถานภาพโสด..ให้ไทม์ค่ะ..” ฉันเน้นทุกคำอย่างมั่นใจ..พลางถอนหายใจ..ถึงจะเสียใจแต่สิ่งที่ฉันตัดสินใจในวันนี้..จะช่วยคนที่ฉันรักถึงสองคน..“น้องไนล์..จำวันที่คุณดามาคุยกับแม่เรื่องหมั้นได้ไหมคะ..แม่จำได้ว่าวันนั้นน้องไนล์มีความสุขมาก..ทั้งๆที่ผ่านมา..น้องไนล์ไม่เคยสนใจผู้ชายคนอื่นที่แม่แนะนำให้เลย..”“คุณแม่คะ..น้องไนล์รู้แล้วค่ะ..ความรักจริงๆที่น้องไนล์เคยเข้าใจมาตลอดมันไม่ใช่การแย่งชิง..แต่มันคือการเสียสละให้คนที่เรารักได้มีความสุข..โดยที่ความสุขนั้นอาจจะไม่มีน้องไนล์ในนั้น..น้องไนล์ก็..ฮึก..มีความสุขในมุมเงียบๆของน้องไนล์ค่ะ..” ทั้งๆที่พยายามกั้นน้ำตาเต็มที่..แต่มันก็ยังไหลออกมา..“น้องไนล์ของแม่..คุณพ่อกับคุณแม่รักน้องไนล์มากนะคะ..แต่ถ้าน้องไนล์ตัดสินใจแล้ว..แม่ก็เคารพการตัดสินใจของน้องไนล์ค่ะ..พรุ่งนี้แม่จะเข้าไปคุยกับคุณดาเอง..” แม่พร้อมดึงฉันไป

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 24

    Chapter 24@ Line group Friday night partyลลิลิน ณ ดงดอกเหมย ออกจากกลุ่ม..การที่พี่ลิลินออกจากกลุ่มก็เป็นการยืนยันในสิ่งที่ฉันคิดเอาไว้..ถ้าไทม์ลงเอยกับพี่ลิลิน..ฉันก็ต้องยินดีที่คนที่ฉันรักทั้งสองคนกำลังจะมีความสุขด้วยกัน..ยิ้มสิไนล์..ยิ้มกว้างๆเหมือนที่เคยทำมาก่อน..เดี๋ยวมันก็ผ่านไป..ฉันนั่งอยู่ในร้าน Ladies and Gentlemen night Party Club เพียงลำพัง..เวลาแค่ไม่กี่วันฉันต้องเสียทั้งคนที่ตัวเองรัก..รวมถึงพี่สาวที่เคารพและเพื่อนรัก..บางทีก็รู้สึกสมเพทเวทนาตัวเอง..คุณหนูริมนาราหรือไฮโซไนล์..ผู้แสนจะมั่งคั่งและร่ำรวย..ทว่ากลับไม่มีเพื่อนที่จริงใจแม้แต่คนเดียว..ฉันยกแก้วขึ้นจิบไวน์ชั้นดีจากฝรั่งเศส..พลางมองผ่านกระจกไปที่เวทีด้านล่าง..นักร้องกำลังร้องเพลงสากลช้าๆที่กำลังได้รับความนิยมอยู่ในขณะนี้..“สวัสดีจ้า..ไฮโซไนล์..” ร่างโปร่งในชุดเสื้อเกาะอกสีแดงเลือดนกแดงพอๆกับสีปากของหล่อน..รวมถึงกางเกงยีนส์สั้นจู๋ที่มองเห็นไปถึงต่อไหน..บอกระดับความมั่นใจของคนตรงหน้าได้เป็นอย่างดี..หญิงสาวถือวิสาสะนั่งลงข้างๆที่ๆเคยเป็นของไข่หวาน..“ไม่มีอารมณ์จะทะเลาะนะพาฝัน..” ฉันยกแก้วจรดริมฝีปากกรอกเครื่องดื่

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 25

    Chapter 25 Time talks“เราอยู่ที่ไหนคะ..” เสียงใสๆของหญิงสาวที่นอนหลับไม่ได้สติที่นั่งอยู่ม้านั่งกึ่งนอนอยู่ริมชายหาดดังขึ้น..ไนล์หรี่ตามองผมทำตาปรือๆ..คงเมาจนไม่ได้สติว่าใครเป็นคนพาออกมาจากผับ..ดีที่พาฝันโทรบอก..ไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าจะโดนผู้ชายคนไหนลากออกไปทำมิดีมิร้ายเพราะสองสาวเล่นดื่มไวน์ราวกับน้ำเปล่า..พอผมไปถึงขวดไวน์ตั้งอยู่บนโต๊ะเกือบหกขวดที่ยังไม่ได้เปิดอีกสี่ขวด..“ก็อยู่ที่ของเราสิคะ..” หลังจากขับรถราวๆสองชั่วโมง..เราก็มาถึงที่พักสุดหรูริมทะเลใกล้กรุงเทพฯ..“ที่ไหนคะ..แล้วไนล์มากับใคร..” มือเล็กๆบีบแก้มผม..พลางใช้สองมือโน้มคอของผมลงมาอยู่ระดับสายตาตัวเอง..“ขอไนล์มองให้ชัดๆหน่อย..หน้าคุ้นนะเรา..หล่อมากๆ..แต่..คล้าย..ใครคนหนึ่ง..ฮึก..ฮือ” พอพูดจบเธอก็ร้องไห้ทันทีผมเองก็เป็นโรคแพ้น้ำตาผู้หญิงซะด้วย..แพ้เฉพาะน้ำตาของแม่..และผู้หญิงตรงหน้านี่แหละ..“ร้องไห้ทำไมคะ..ใครทำอะไร..ไหนบอกไทม์สิคะ..” ผมคว้าร่างบางมากอดไว้แนบอก..ร่างเล็กๆบอบบางดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของผม..“อกหักค่ะ..อกหักอย่างแรง..” ใบหน้าเล็กๆน่ารักเต็มไปด้

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 26

    Chapter 26ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวแบบสุดๆ..เมื่อคืนฉันกับพาฝันดื่มไวน์ราวกับน้ำเปล่า..ขณะที่สติกำลังจะหลุดฉันก็ถูกใครสักคนพาออกมาและตอนนี้ก็ได้รู้แล้วว่าคนนั้นคือใคร..ร่างสูงเปลือยท่อนบนที่โอบรัดตัวของฉันแนบไปกับตัวเขา..เสียงลมหายใจดังสม่ำเสมอแสดงให้รู้ว่าเจ้าตัวกำลังนอนหลับสนิท..ฉันพลิกตัวกลับไปหาเขา..ใบหน้าหล่อเหลาบวกกับทรงผมยุ่งๆที่ไม่ค่อยจะชินตาเพราะไทม์คือชายหนุ่มที่มักจะทำตัวดูดี..ตั้งแต่หัวจรดเท้า..ฉันมักจะเห็นเขาในชุดสูทกับทรงผมที่เซทเป็นทรงเนี๊ยบ..พอได้เห็นไทม์ในมุมลับๆแบบนี้ก็ดีต่อใจเหมือนกัน..มันจะเป็นความทรงจำดีๆที่ฉันจะจดจำมันไว้ตลอดไป..“ตื่นแล้วเหรอคะ..” ดวงตาคู่คมลืมขึ้นมาแบบไม่ทันให้ฉันได้ตั้งตัว..เขาใช้มือไล้ไปตามใบหน้าของฉันอย่างอ่อนโยน.“ไนล์ว่าจะอาบน้ำ..วันนี้ต้องไปที่ทำงานใหม่ค่ะ..” ฉันบอกพลางมองหาเสื้อผ้าตัวเดิม..ทว่ามันกลายเป็นเศษผ้าไปแล้ว..เรื่องเมื่อคืนมันรุนแรงขนาดนั้นเชียวเหรอ?..“ที่โรงแรมรวันดาเหรอคะ?” ใบหน้าขาวจัดส่งรอยยิ้มเยือกเย็นให้ฉัน..คล้ายมีแผนการอะไรบางอย่าง..“ใช่ค่ะ..” ฉันหรุบตาต่ำไม่กล้าสบตาเขา..“ไนล์คะ..คิดจะทิ้งไทม์ไปจริงๆเหรอ?..เรื่องถ

    Last Updated : 2025-04-03
  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 27

    Chapter 27‘ไฮโซไนล์เตียงหักรักร้าว..ถอนหมั้นไฮโซไทม์..วงในบอกว่าอาจมีมือที่สาม..’ ฉันปิดมือถือลง รู้สึกหน่วงๆในใจ..ไม่อยากเปิดอ่านรายละเอียดที่มีความจริงเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นท์คือเรื่องถอนหมั้น..แต่อีกเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นท์น่าจะเป็นการเขียนนิยายบวกกับใส่ความรู้สึกตัวเองลงไปด้วย..ยิ่งใส่ไข่เพิ่มสีสันเข้าไปนิดหน่อย..จากข่าวรักร้างก็อาจจะกลายเป็นนิยายเศร้าเคล้าน้ำตา..อ่านแล้วรันทดก็เป็นได้..“เตียงหักที่ไหน..เตียงก็ยังอยู่..ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นซะหน่อย..เฮ้อ..”ฉันถอนหายใจยาวๆ..พลางเก็บเสื้อผ้าที่จะไปติดเกาะทางใต้ราวๆสองเดือน..ตอนแรกฉันจะไปเช้าวันนี้..แต่เพราะเรื่องของเมื่อคืนที่โดนอดีตคู่หมั้นพาออกไปจากผับแบบเมาปลิ้นไม่มีสติใดๆหลงเหลืออยู่จึงเปลี่ยนแผนการเดินทางเป็นพรุ่งนี้เช้าแทน..และคุณหมอธันวาซึ่งทำการลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์เต็มๆจะเป็นคนไปส่งถึงที่โรงแรมรวันดาสปาแอนด์รีสอร์ต..“ไนล์..ไปหาอะไรกินไหม..” ธันวาถามขึ้น..หลังจากที่มาส่งหมอหนุ่มก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับแต่อย่างใด..เขานั่งดูทีวีที่โซฟาในห้องรับแขก..ทำตัวราวกับอยู่ในห้องตัวเอง..ทว่าธันวาก็ไม่ได้ทำตัวให้ฉันรำคาญแต่อย่างใด..เขาเหมือนรู้ว

    Last Updated : 2025-04-03

Latest chapter

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Special 5

    Special 5“คุมแม่แน่ใจนะคะว่ามันจะไม่กัด..” เด็กหญิงตัวน้อย น้องนาราในวัยห้าขวบเอ่ยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ..ในมือถือลูกชิ้นกับหมูปิ้งอย่างละข้าง..“ถ้าตัวเองกลัวก็กลับบ้านไปเลย..” เสียงของเด็กชาย ธารา พี่ชายคนโตพูดขึ้นเสียงดัง..แสดงภาวะผู้นำอย่างเต็มเปี่ยม..เหมือนผู้เป็นพ่อ..“ไม่ดุน้องนะคะธารา..น้องนาราไม่ต้องกลัวนะคะ..มีคุณแม่อยู่ด้วย..คุณแม่จะปกป้องน้องนารากับพี่ธาราเองค่ะ..” ฉันพูดด้วยความมั่นใจ..แต่ในใจนึกหวั่นๆกับสายตาดุๆของสุนัขจรจัดแม่ลูกอ่อนที่กำลังเห่าขู่ไม่ให้เข้าใกล้ลูกน้อยของตัวเอง..กิจกรรมให้อาหารสุนัขจรจัดเป็นสิ่งที่เราสามแม่ลูกมักจะทำเวลาหลังเลิกเรียนอยู่เป็นประจำ..ส่วนใหญ่เรามักจะวางอาหารไว้ในที่ที่เราคิดว่าปลอดภัยโดยฉันจะไม่ให้ลูกๆเข้าใกล้สุนัขเหล่านั้นเด็ดขาดเพราะกลัวจะได้รับอันตราย..ทว่าวันนี้มีสุนัขแม่ลูกอ่อนผอมโซและหลบอยู่เพิงใกล้ๆถังขยะ..ฉันรู้สึกเวทนาจึงจะเอาอาหารโยนเข้าไปในเพิงนั้นด้วยตัวเอง..“น้องนารากับพี่ธาราไม่ต้องเข้ามานะคะ..อยู่ข้างหลังคุณแม่..” ฉันเดินเข้าไปใกล้อีกในจุดที่สุนัขตัวนั้นจะสังเกตเห็นอาหาร..ขณะที่กำลังจะวางอาหารลงดันไปพลาดเหยียบโดนถังพลาสติก..ทำ

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   special 4

    Special 4“คุณสามีทำอะไรคะ หอมจัง..” วันนี้มีการประชุมผู้ถือหุ้น..ฉันจึงเพิ่งจะกลับจากโรงแรมลักษณ์นารา..กว่าจะเดินทางมาถึงคอนโดก็ใช้เวลาบนท้องถนนเกือบสองชั่วโมงเศษๆ..ร่างสูงสวมผ้ากันเปื้อนสีหวานและทำอะไรบางอย่างอยู่หน้าเตาไฟฟ้า..ฉันสวมกอดชายหนุ่มทางด้านหลังพลางทำจมูกฟุดฟิดสูดกลิ่นหอมของอาหารที่กระตุ้นให้ชวนหิว..“สปาเกตตี้ซอสครีมเห็ดค่ะ..” ไทม์กำลังผัดเนยกับหอมใหญ่..ตัวเส้นสปาเกตตี้ต้มสุกและพักไว้ด้านข้างเรียบร้อยแล้ว..ทว่าอยู่ๆเขาก็ย่นจมูกถอยห่างออกมาจากเตาไฟฟ้า..“ไทม์เป็นอะไรคะ..หน้าซีดมากเลย..” ใบหน้าขาวจัดซีดเผือดแทบไม่มีสีเลือดเลย..เขาเอามือปิดปากและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำตามด้วยเสียงโอ้กอ๊าก..จนฉันต้องปิดเตาและวิ่งตามเข้าไปในห้องน้ำ..ใช้ฝ่ามือลูบหลังสามีหนุ่มเบาๆ..“โรคกระเพาะรึเปล่าคะ..ไทม์กินอาหารไม่ตรงเวลาประจำเลยค่ะ..” ฉันสังเกตได้ว่าช่วงนี้ไทม์ไม่ค่อยกินข้าว..ร่างสูงที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อดูซูบลงถนัดตา..“ช่วงนี้ไทม์คงเครียดเรื่องโปรเจคโรงแรมใหม่น่ะค่ะ..” ไทม์ทำท่าเหมือนจะยืนไม่อยู่..เขาใช้มือข้างหนึ่งค้ำอ่างล้างหน้าไว้..“เครียดยังไงก็ต้องรักษาสุขภาพนะคะ..ไทม์รู้ตัวไหมคะว่าช่

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   special 3

    Special 3หลังจากรอนแรมไปทริปฮันนีมูน..เอ่อ..ไม่สิ..น่าจะทริปแก้บนของฉันมากกว่า..เราก็เดินทางกลับมาถึงประเทศไทย..เพียงแค่เครื่องบินลงจอด..สามีหนุ่มสุดหล่อของฉันเปิดสัญญาณมือถือขึ้นมา..เสียงเตือนจากโปรแกรมไลน์..ข้อความ..โซเชียลทุกแอพลิเคชั่นก็ดังแบบรัวๆ..ตอนที่เราอยู่ต่างประเทศเราพร้อมใจกันปิดมือถือ..ไม่เสพสื่ออะไรเลย..ไทม์มักจะซื้ออาหารมาทำที่ห้องพักสุดหรูที่มีเครื่องครัวแบบครบวงจร..ตอนเช้าฉันจะนอนตื่นสายๆ พอลืมตาขึ้นกลิ่นอาหารเช้ากับกาแฟหอมกรุ่นก็มาเสิร์ฟถึงเตียง..ใบหน้าหล่อเหลาของสามีหนุ่มก็จะลอยมาใกล้ๆ เขากอดจูบฉันแทบจะทุกเวลา..และเรื่องอย่างว่าก็ไม่ขาดตกบกพร่อง..ชายหนุ่มไม่มีทีท่าอ่อนเพลียเลยสักนิด..ผิดกับฉันที่เหมือนโดนสูบพลังงานแทบจะไม่มีแรงตื่นมารับอากาศบริสุทธิ์ในตอนเช้าเลย..“ไทม์..เข้าบริษัทก่อนไหมคะ..เดี๋ยวไนล์ไปรอที่คอนโด” ฉันเห็นไทม์ก้มพิมพ์ข้อความในมือถือ..ใบหน้าขาวจัดมีแววเครียดเล็กน้อย..อาจเพราะเขาทิ้งงานไปเกือบสองอาทิตย์..แม้ว่าคุณพ่อของเขารับปากว่าจะดูแลแทนไปก่อนในช่วงที่เราไปทัวร์ยุโรป..แต่คนที่บ้างานอย่างไทม์ก็แอบทำงานตอนที่ฉันหลับทุกคืน..“วันนี้ไทม์ว่าจะอยู่กับไน

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   special 2

    Special 2Time talksหลังจากงานหมั้น..ไนล์ก็ไม่ได้ทำตัวแตกต่างจากตอนที่ยังไม่ได้หมั้น..หญิงสาวยังทำตัวเหมือนเดิม..ตามผมไปในที่ต่างๆ ซึ่งการอำพรางตัวก็ไม่ได้แนบเนียนตรงข้ามยังโดดเด่นซะจนผมจะแกล้งทำเป็นไม่เห็นก็ไม่ได้..ที่ผมยอมหมั้นเพราะคิดว่าเธอจะกล้าเข้าหาผมมากขึ้น..ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้าหนำซ้ำเธอกับหมอธันวา..อดีตเพื่อนสมัยเรียนมัธยมของผมยังไปไหนมาไหนด้วยกันแบบไม่แคร์คู่หมั้นอย่างผมด้วยซ้ำ..ผมออกมานั่งปรับทุกข์กับมาร์ค..เพื่อนสนิทเมื่อครั้งที่เรียนที่อเมริกา..ชายหนุ่มเป็นเจ้าของคลับโฮสท์ชื่อดัง..“เพิ่งจะหมั้นทำหน้าเหมือนกินยาขมนะมึง..พ่อมึงบังคับใช่ไหมล่ะ..” ไอ้มาร์คเอ่ยทักเมื่อเห็นผมเอาแต่นั่งดื่มไม่พูดไม่จาซึ่งทั้งหมดก็เป็นเพราะเพราะผู้หญิงที่ชื่อริมนารามาวิ่งวนในหัวใจผม..ไม่ยอมออกไปซะที..“..............” ผมไม่ได้ตอบอะไร..ถ้าไอ้มาร์คอยากจะเข้าใจแบบนั้นก็ตามใจ..“เอาแบบนี้สิมึง..มึงก็แกล้งควงสาว..ให้หึงจนเส้นเลือดฝอยในสมองแตกไปเลย..ทนได้ทนไป..เดี๋ยวแม่ง..ก็ถอนหมั้นไปเอง..เชื่อกู..” คำว่าหึง..ทำให้ผมรู้สึกสนใจในสิ่งที่เพื่อนรักแนะนำขึ้นมาทันที..จริงสิ..ถ้าผมแกล้งชวนผู้หญิงไปกินข้าว.

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Special 1

    Special 1Time talks“คุณไทม์ครับ..คุณโดนสะกดรอยตาม” ลุงโชค พนักงานขับรถที่พ่วงตำแหน่งบอดี้การ์ดของผมเอ่ยขึ้น..“สะกดรอยตาม?” ผมเลิกคิ้วด้วยความงุนงง..เท่าที่ดูผมก็ไม่น่าจะมีศัตรูที่ไหน..เพราะเพิ่งเรียนจบมาจากอเมริกากลับมาไทยแค่ไม่กี่เดือน..“เขาตามคุณไทม์มาสักระยะแล้วครับ..”“ใครครับลุงโชค..” ผมรู้ดีว่าคนอย่างลุงโชคคงสืบมาเรียบร้อยก่อนที่จะมาแจ้งผมอยู่แล้ว..ลุงโชคเป็นคนเก่าคนแก่ของคุณพ่อที่ท่านไว้วางใจให้มาดูแลผมต่อ..“เป็นผู้หญิงครับ..ชื่อริมนารา ลดาอมรกุล..”..ผมเองก็รู้ดีว่าตัวเองหน้าตาดี ร่ำรวย ผู้หญิงหลายคนต่างวิ่งเข้าหา..ผมรู้สึกประหลาดใจที่มีผู้หญิงคอยสะกดรอย..ถ้าสนใจก็น่าจะเดินเข้ามาทำความรู้จักกันดีๆ..ส่วนจะสานต่อหรือไม่ก็คงเป็นอีกเรื่อง..“เป็นทายาทเจ้าของโรงแรมริมนารา..หรือรู้จักในชื่อว่า..ไฮโซไนล์ครับ” ผมค้นหาข้อมูลของหญิงสาวในเวบเสิร์ชเอนจิ้น..ภาพของไฮโซไนล์ในอิริยาบถต่างๆ ปรากฏขึ้นมาในหน้าจอมือถือของผม..เธอมีผิวขาวนวลเนียน ใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตสีเข้ม..ริมฝีปากบางอมชมพูระเรื่อ..ร่างบางที่มักจะอยู่ในชุดเดรสแบบต่างๆดูเป็นผู้หญิงหวานๆ..ออกแนวน่ารักน่าทะนุถนอมมากกว่าสวยเฉี่

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 33 (End)

    Chapter 33@ โรงแรมรวันดาสปาแอนด์รีสอร์ตฉันกลับมาที่เกาะพร้อมพี่คริสซี่..ปิดการติดต่อสื่อสารกับไทม์ทุกช่องทาง..ถ้าจะถามว่างอนเรื่องแฟนเก่าเขาไหมก็คงตอบว่าไม่..แต่ที่ฉันมาที่นี่เพราะมีภารกิจอะไรบางอย่าง..นั่นก็คือ..เซอร์ไพร้ซ์ขอไทม์แต่งงาน..เพราะถ้ารอให้ไทม์ขอก็ไม่รู้เขาจะขอเมื่อไหร่..ฉันเลยยอมเป็นผู้หญิงใจกล้าหน้าด้านหน่อยๆ..ขอเขาก่อนไปเลย..“นี่หนู..กลายเป็นชะนีเผือกกลายพันธุ์ตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ..” พี่คริสซี่จีบปากจีบคอพูดพลางเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้..“แหม..ขุ่นเจ้..ถ้าได้ไทม์เป็นสามี..ไนล์ยอมเป็นชะนีน้อยเรียกหาหลัวเลยคร้า..”“หืม..คุณไทม์งานดีเกรดดับเบิ้ลเอขนาดนั้น..เป็นเจ้..เจ้จะขอรวบรัดตัดตอนตั้งแต่วันหมั้นเลยจ้า..คนอะไรหล่อล่ำ..น่าปล้ำ..โอ้ย..มีความอิจฉาตาร้อน..” พี่คริสซี่คงนึกจินตนาการอะไรแปลกๆ..คุณเธอทำทีเขินอายแถมยังตีมือฉันอย่างแรง..“ว่าแต่..คืนนั้นเจ้ไม่ได้ตกเป็นของพาฝันใช่ไหมคะ..” ก่อนที่ฉันจะออกจากผับได้ยินเสียงพี่คริสซี่ตะโกนสารภาพความจริงกับพาฝัน..ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของเพื่อนสาว..“โอ้ย..พูดแล้วขนลุก..คืนนั้นเจ้ต้องแช่น้ำล้างบาปที่โดนชะนีลวนลามจนเกือบเสียตัว..พอผู้ชา

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 32

    Chapter 32@ คอนโดไทม์เสียงออดแผดเสียงดังลั่นจนฉันที่เพลียร่างสุดๆจากกิจกรรมเมื่อคืนถึงกับนอนต่อไม่ได้..ฉันซุกใบหน้าเข้าหาอกกว้างที่เปลือยเปล่าของคนรัก..แต่เสียงนั่นก็ยังดังแบบต่อเนื่อง..“ไทม์คะ..ใครมาแต่เช้า..ไนล์นอนไม่ได้เลย..” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียและยังไม่ลืมตา..“ช่างเถอะค่ะ..วันนี้วันหยุด..นอนต่อดีกว่า..” วันหยุดของไทม์คือวันไหนก็ได้ตามใจท่านประธาน..วันไหนเขาไม่อยากไปทำงานก็คือวันหยุด..“แต่ออดยังไม่หยุดดังเลยค่ะ..ไปดูหน่อยเถอะค่ะว่าใครมา..” ไทม์ลุกขึ้นจากที่นอนอย่างเสียไม่ได้..ร่างหนาเปลือยอกที่สวมเพียงกางเกงผ้าขายาวเดินออกจากห้องนอนอย่างไม่เต็มใจ..เพราะโดนขัดจังหวะการพักผ่อนที่เพิ่งจะได้พักจริงๆเพียงแค่สามชั่วโมงเท่านั้น..หลังจากเรากลับมาจากผับ..ไทม์ที่บอกว่าจะให้ฉันง้อ..แต่ตัวเขาเองกลับเป็นฝ่ายทำทุกอย่างเอง..ปากก็บอกว่าเมา..แต่คนเมาคล้ายจะมีสติมากกว่าคนที่ไม่เมาอย่างฉัน..เขาพลิกร่างฉันตามใจชอบอย่างกับฉันเป็นตุ๊กตา..ฉันบิดร่างด้วยความเมื่อยขบ..พลางเดินตามไทม์ไปที่ห้องรับแขก..“ไทม์..คิดถึงจังค่ะ..” หญิงสาวร่างสูง..ผมสีบลอนด์ตาสีฟ้า..ที่น่าสนใจคือหน้าอกคัพอี..ที่อยู่ภา

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 31

    Chapter 31@ Ladies and Gentlemen night Party Club“ยินดีต้อนรับที่ออกมาจากเกาะนะจ้ะ..เอ้า..ชน..” เสียงของพาฝันดังขึ้น..หล่อนเป็นตัวตั้งตัวตีในการจัดเวลคัม ปาร์ตี้ให้ฉัน..ผู้ซึ่งไปอยู่ที่เกาะทางใต้เพียงแค่สองวันเต็มๆ..และไม่ได้ไปดูแลกิจการโรงแรมอย่างที่คิดไว้ในตอนแรก..เพราะอดีตคู่หมั้น..ไม่สิ..กำลังจะกลับมาเป็นว่าที่คู่หมั้นอีกรอบ..อย่างไทม์ตามเฝ้าตามประกบติดชีวิตของฉันยิ่งกว่าสารคดีตามติดชีวิตสัตว์โลกจนฉันแทบไม่มีเวลาทำอะไร..พอชายหนุ่มติดงานด่วนที่บริษัทใหญ่ก็หอบหิ้วฉันขึ้นฝั่งมาด้วย..ทั้งๆที่ฉันบอกว่าจะขอดูแลโรงแรมรวันดาสักพัก..แต่ไทม์ก็ไม่ไว้ใจให้ฉันอยู่กับธันวาหรือแม้แต่พี่คริสซี่ตามลำพัง..“พี่คริส..ชนคร่า..” ยัยพาฝันจากอดีตคือศัตรูคู่แค้น..ตอนนี้กลับกลายมาเป็นพันธมิตร..กำลังส่งสายตาหวานๆฉ่ำๆให้พี่คริสซี่..ซึ่งนางยังไม่รู้ว่าคุณเจ้เป็นตัวแม่เต็มตัว..พี่คริสซี่ชนแก้วพลางส่งยิ้มแหยๆให้พาฝัน..“พี่คริส..ไปแดนซ์กันหน่อยไหมคะ..ยินดีต้อนรับสู่เมืองกรุงนะคะ..” ฉันทำทีแยกคุณเจ้ออกไป..ก่อนที่พาฝันจะข่มขืนคุณเจ้ทางสายตาและวาจา“ไปค่ะ..ฝันไปด้วยนะคะ..” พาฝันเกาะแขนพี่คริสซี่ไปเต้นที่กลางฟลอ

  • Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน   Chapter 30

    Chapter 30หลังจากที่พี่คริสซี่ออกจากห้องสปาไปแล้ว..ฉันกับไทม์ก็อยู่ในห้องนั้นเพียงลำพัง..อาจเพราะตอนนี้สถานะของเราเหมือนแค่คนเคยรู้จักกัน(ดี) จึงรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ..ฉันนั่งอยู่ริมหน้าต่างมองน้ำทะเลสีฟ้าใสซึ่งมันเป็นวิวเดียวที่เป็นข้ออ้างที่จะไม่มองหน้าคนข้างๆ..เรานั่งเงียบๆกันอยู่นานเกือบห้านาที..ตอนนี้เสียงลมหายใจแผ่วเบายังได้ยินเพราะในห้องเงียบมาก..“ไทม์คะ/ไนล์คะ” ทว่าบทจะพูดก็พูดออกมาพร้อมกัน..“ไนล์พูดก่อนค่ะ..” ใบหน้าหล่อเหลาของอดีตคู่หมั้นหันมายิ้มกว้าง..ดวงตาคู่คมทอประกายวาบหวาน..และหัวใจของฉันก็เต้นแรงมากกว่าปกติ..อ่อ..นี่คงเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับคนพิเศษเท่านั้นสินะ..“ไทม์มาทำอะไรที่นี่คะ..อ่อ..คงมาดูแลโรงแรมที่กำลังจะสร้างใช่ไหมคะ..” ฉันนึกได้ว่าพื้นที่ด้านข้างของโรงแรมรวันดาที่เคยเป็นพื้นที่รกร้างว่างเปล่า..จู่ๆก็มีการแผ้วถางและล้อมเป็นพื้นที่ก่อสร้างอะไรบางอย่าง..เจ้คริสซี่ก็เฉลยให้ฟังแล้วว่าเป็นโรงแรมของทางตระกูลสิทธิเกียรติกุล..นามสกุลที่ฉันเคยใฝ่ฝันว่าจะได้ใช้..และคงไม่มีโอกาสได้ใช้แล้ว..หัวใจของฉันวูบโหวง..การสนทนากับคนแปลกหน้าที่เคยรู้จักกันดีมันหน่วงๆแบบนี้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status