KRINGGGGGGG!!
Nakakarindi din talaga ang tunog ng alarm clock ko. Ang sakit ng ulo ko dahil sa kagabi.
Bigla namang may kumakatok sa pinto, si Manang Cons
Nandito nanaman ako sa kwarto at nag-iisip ng kalokohan.Wala kaming pasok ngayon dahil sabado. Wala sila mommy dahil may meeting sa company.Naisipan kong lumabas ng bahay para naman magpahangin bagamat delubyo ang nakita ko dahil si Tyzon ang sumalubong sa pinto pa lang.“Hi Neighbor,”
Simula noong bata pa siEliza, likas na sakaniya ang pagiging sakitin.Pneumonia ang sabi ng Doctor ngunit may mga cells na rin sa katawan niya ang naapektuhan. Sa murang edad ay lumalaban parin siya para lang mabuhay.Hindi ko maiwasang isipin kung gaano ako kawalang kwentang anak at lalong wal
Bumalik ako sa sofa.“Sir Franco pwede ba ako humiram ng pera? Na-naiwan ko kasi yung wallet ko sa bahay. Gusto ko kasi ng ice cream,”pabebe kong tanong. Alam kong hindi sa akin bagay pero mas lalong hindi babagay kung kay Tyzon ko ito sasabihin.Nag-isip naman siya bago magsalita. “
FRANCO POVNakaupo ako ngayon sa bench habang pinagmamasdan ang mga bituin.“Hinihintay mo ba ang full moon?”pabirong tanong ni Tyzon.“Tulog na si Isabelle,”dagdag pa niya.
TYZON POVWhile we are looking at the stars. I wish, I could be the same as too.For the second time, I felt like I am falling in love again and I don’t like this feeling anymore.I don’t deserve Isabelle, we both have a different life. She is a human and I am a monster who can kill her anytime and it won’t change.Nagpaalam na ako kay kuya Franco para lumabas. I felt hungry. He can’t give what I want.Agad ko naghanap ng pwedeng gawing hapunan. Ang mga ba
Wala kaming history subject tuwing monday kaya hindi kami nagkikita ni Sir Franco sa room. Hinahanap ng mata ko kung nasaan siya dahil uwian na, hindi parin kami nagkikita.Naglakad-lakad na muna ako ng school. Natigilan ako sa nakita ko, si Layang. Hindi ko alam kung namamalik-mata lang ako o totoong siya yung nasa puno. Kakaiba ang puti niya kaya sigurado akong siya iyon.Lumipad siya palayo. Tinawag ako ni Vien ngunit hindi ko siya pinansin. Kailangan ko sundan yung ibon, alam kong hindi siya ordinary
ISABELLE POVMay mabuting puso din pala si Tyzon. Hinatid niya ako sa bahay, sumilip ako sa labas bago pumasok. Nakita ko siyang umalis. Saan naman kaya siya pupunta?Masyadong weird ang nangyayari sa akin ngayong araw. Mas mabuti pa sigurong ipahinga ko na lang ang ulo ko kaysa isipin ang mga kakaibang ganap sa akin.3 messages from Katherine10 missed calls
Tulala ako ngayon sa cafeteria habang iniisip ang nangyari kanina sa room.Kasama ko ngayon sina Ysa, Lorein at Katherine. Palapit na rin sa amin si Vien dahil nalate siya ng order. Nag-ayos na rin kasi kami ng mga upuan para sa gaganaping exam bukas.“Ano naman naisipan mo Isabelle Jaydon?”tanong ni Vien matapos umupo sa tabi ni Ysa.
Maaga nagising ang lahat, ako naman ay umaga na pero hindi pa natutulog. 6.30am na at karamihan ay naghahanda na sa gagawing pagsasanay.May kumakatok sa pinto at naisipan ko na lang na magkunwaring tulog.“Isabelle,” tawag sa akin ni Elijah, siya pala ang kumakatok.“Alam kong gising ka,”
ISABELLE POVMasaya kaming nagsabay-sabay kumain. Si Katherine ay wala parin ipinagbago sa pagiging madaldal. Matapos namin kumain ay pumunta kami sa garden kung saan ay nagsulat kami sa mga bato.Nandito parin at walang kupas ang ganda. Nag-asaran pa kami nina Ysa at Katherine, siguro ay namiss namin talaga ang isa’t-isa. Sana ganito na lang palagi, walang away at palaging masaya na lang.Namiss ko bigla
Binuksan ni Vien ang pinto at agad namang pumasok si Tyzon.Hinintay ko muna umalis si Tyzon at pumasok ako sa bahay ni Vien. Masaya rin niya akong pinagbuksan ng pinto.“Close pala kayo ni Tyzon,” bungad ko at lalo naman lumawak ang ngiti niya.“Tyzon is my first love,”
ISABELLE POVAlam na ni Tyzon na buhay ako?Dapat ba akong maging masaya o masaktan dahil alam na pala niya, nagagawa parin niyang magpaksaya sa mga babae?Akala ko ay ayos na. Akala ko kaya ko na ulit siyang harapin ngunit hindi pala.Sa huling segundo ng dwe
“Long time no see, Tyzon”bati ni Romana habang naglalagay ng romanee conti sa baso.“I just miss your sweetest smile darling”lambing ko sakaniya at halatang hindi naniwala.“Don’t makes me bother to the reason why you are here,”pailing-iling niyang sagot.
Matapos ng mahabang discussion ay nagring na rin ang bell para sa lunch break. Isa sa mga dahilan kung bakit ako nandito ay para kausapin sina Katherine tungkol kay Isabelle ngunit madalas nilang kasama si Vien.Walang anumang ideya si Vien na si Katherine ang ikawalong salinlahi sa lahi ng witch. Ang tangi niyang alam ay ay pagkatao lang ni Ysa.Nahintay ako ng magandang pagkakataon para makausap sila.Nagbalikan na ang bawat estudyante sa room matapos ng lunch at nakita ko naman papasok
3 years LaterTatlong taon na ang lumipas. Ginamitan ko ng hypnostic compulsion ang mga magulang ni Isabelle upang hindi nila maramdaman ang pangungulila.Sana pwede rin sa akin ito gamitin, sana gano’n lang kadali para kalimutan lahat.Nagkaroon na rin ng kapayapaan sa mga lahi ng bampira, lobo, witch, at
3 years LaterTatlong taon na ang lumipas. Ginamitan ko ng hypnostic compulsion ang mga magulang ni Isabelle upang hindi nila maramdaman ang pangungulila.Sana pwede rin sa akin ito gamitin, sana gano’n lang kadali para kalimutan lahat.Nagkaroon na rin ng kapayapaan sa mga lahi ng bampira, lobo, witch, at
TYZON POVKatatapos lang ng 9th fullmoon at nag-alisan na rin sila Sean. Ako na lang ang natira habang patuloy na pinagmamasdan ang buwan.Alam kong hinintay din nila Isabelle ang fullmoon upang makita ang pangitaing magaganap sa labanan.Kahit papaano ay masaya akong hindi man kami magkasama, nagkakasalubong parin ang aming mga mata sa pamamagitan ng pagtanaw sa buwan.