(Secretary Lee POV)
Nasa harapan ako ngayon ni Master Cedrick. Nakahiga sa paanan niya ang Lion na kapag nagkamali ako sa sasabihin ko. Tiyak malalapa ako ng dis-oras.
“Report.”
Natrace namin yung babae.
Monina Alvarez, 27 at sa parehong paaralan ang pinapasukan nila ni Young Master Dominic. Isang Journalist student.
Kaya ba kumuha siya ng larawan? Dahil gagawa ng article na di nga pinapansin ni Master Cedrick ang mga taga-media sa mga imbitasyon na pinapadala sa kanya. Sa tingin ko, nagkamali ang babae sa ginagawa niya. Impossible na mangyari yun.
Pinuntahan namin ang paaralan. Nang harangin nga ako sa unang pagkakataon ng kapatid ni Master Cedrick. Si Young Master Dominic.
“Are you here dahil sa simpleng bagay lang? Stop. Walang kailangan na ipag-alala.” Lalabas na sana ako ng president office nang biglang malakas niyang hinarang ang binti sa pinto.
“Listen to me.” Titig nito sa aking mga mata. “Kung ayaw mong mapahamak ang pangalan mo sa kapatid ko.”
“Young Master Dominic, ito ang utos ng kapatid mo.” Kung di niya alam.
“Tss. You know him. Alin ang mas matimbang sa kanya? Ang tapusin ang issue ng babaing yun o ang tungkol sa akin? You choose.”
Kilala niya ang babae. Kung ganito nga niya pinaglalaban ito. Napabuntong hininga ako. Siya ang mahalaga nga ngayon kay Master Cedrick.
“Kailangan ko lang gawin ang trabaho ko. Baka kumalat ang larawan at impormasyon tungkol sa inyo.”
“Don't worry, I can handle it. Go away and never go back.”
Yun nga ang pinag-usapan namin ng kapatid ni Master Cedrick. Naiipit ako sa kanilang dalawa.
“Master Cedrick, di ko nagawa ang trabaho ko.” Amin ko na sa kanya. Ngumisi ito sa akin.
“So, instead na yung babaing yun ang maging hapunan ng alaga ko. Ikaw Secretary Lee?”
“Master Cedrick, I think Young Master Dominic is inlove with that woman.”
Nagkaroon nga ng katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napatayo ito.
“In love? Are you sure about this?”
“Yes, Master Cedrick. Binalaan niya ako.” Ngumisi sa akin at napaharap sa labas ng bintana. Parang may bagay na naman na inaalala.
“Leave.” Napabow na lamang ako bago nga umalis sa harapan niya.
Anong naman ang gagawin niya kung nagmamahal na nga ang kapatid niya? It's normal.
At sa tingin ko Master Cedrick, normal ding palayain mo na ang nakaraan. For sure magiging masaya ka ulit.
Pag-uwi ko nga sa aking bahay. Sinalubong ako ng anak ko.
“Kala ko gagabihin ka ng husto.” sabi nga ng asawa ko na nasa paanan ng pintuan. Lumapit sa akin at niyakap ako.
Wala nga akong masyadong oras sa kanila, ngunit talagang sila ang nagpapasaya sa akin. Ginagawa ko ang trabahong to, para maayos nga silang mamuhay.
“Sa totoo niyan, mayroong operation ngayon si Master Cedrick. Babalik ako pagkatapos natin kumain ng hapunan.”
“Alam mo Mike nagseselos na ako sa trabaho mo. Wala ka nang oras sa amin.”
“Yeah Daddy.” Napakamot ako. Ngumiti sa kanila lalo na sa asawa ko.
“At least di babae ang inaatupag ko diba?”
“Hmph. Kumain na nga tayo ng makapaligo ka man lang.”
(Cedrick POV)
Napayakap sa akin si Vanessa. Na di ko alam may tumama nang bala sa kanyang likuran. Mukha niya na nawala ang ngiti. Bigla na naman na mayroong tumama sa kanya. Kumilos na ako ngunit hinayaan lang niya ang sarili para nga maging sanga ko.
“You must live, Cedrick.” ngiti nito sa akin. Saka nga sa pangatlong bala, bigla na lang lumabas ang dugo sa kanyang labi.
“I love you so much.” at napapikit na sa sakit na siyang naramdaman. Nang bumagsak na siya sa braso ko.
“No Vanessa! Wake up! NOOOOOOOO!” na siyang ikinadating ng mga tauhan ko para paligiran na kami at tuluyang mahila.
Nagmamadali kong isinakay sa sasakyan ang katawan ng asawa ko.
No Vanessa! I can save you!
At paulit-ulit ang tunog ng kampana sa tenga ko. Tunog na merong namatay.
Nang imulat ko ang aking mga mata. Bumungad sa akin ang malaking bilog na buwan. Ang bilis ng tibok ng puso ko.
Vanessa.
Bakit mo ako iniwan…
(Secretary Lee POV)
Sinasagawa na ngayon ni Master Cedrick ang surgery sa isang pasyente na may sakit nga sa puso. Marami ang tumanging doktor na isagawa ang operasyon ng pasyente dahil malaki ang chansang maari itong mamatay.
Isa ngang bangungot sa isang doctor kapag di nila nasagip ang pasyente.
Ang tunay na doctor di ginagawa ang pag-sagip sa buhay dahil lang sa pera. They are willing to save the life no matter cost. Isa ngang doktor na kilala ko, ay itong tinitignan ko sa napakalaking monitor.
Isang gyera sa pagitan ni kamatayan ang ginagawa ni Master Cedrick.
“Scalpel.” tahimik ang boung operation room.
Nakikisama nga lang ako sa ilang doctor na nanunuod sa malaking screen habang sinasagawa ang operasyon. Marami ang namamangha sa paraan ni Master Cedrick. He was gentle na kahit nga binuksan niya ang dibdib walang dugong lumabas.
He is damn good.
“Rate pulse.” tanong niya na alam ko kinakabahan ang nasa loob ng operation room, hindi dahil sa situation ng pasyente kundi nga kay Master Cedrick.
Mata niyang matatalim ang gumigising sa mga taong nasa paligid niya. Di kasi agad itong kumilos.
Mabilis ngang nakipaglaban si Master Cedrick kay kamatayan hangang sa maputol ang huling sinulid matapos niyang sarhan ulit ito.
Di na nakakapagtaka ang resulta kapag siya nga ang gumagawa ng operasyon. Nahihirapan na makipag digmaan si kamatayan sa isang kagaya niya.
Lumabas na siya ng operating room. Inalis ang facemask.
“Terminate that damn woman.” yun lang ang nakakalungkot sa binubuo niyang grupo. May mga natatangal dahil sa kanilang nararamdamang kaba para sa kanya.
Sa akala naman kasi nila kakainin sila ni Master Cedrick. Bakit di na lang mag-focus sa trabaho.
Narinig ko nga sa nurse station umiyak yung babae. Nang makita ako, lumapit sa akin.
“Secretary Lee, kausapin niyo naman si Master Cedrick.” Napailing ako sa kanya.
“You'll find a better job na di ka nga kakabahan.”
“Secretary Lee.” Habol nito sa akin na hinarang nga ng tauhan ni Master Cedrick. Pinuntahan ko siya sa opisina nito. Nadatnan kong pinagsisilbihan ang sarili ng alak.
Alak ang papatay sa kanya. Sa yun nga ang ginagamit niyang pang-pakalma sa sarili.
@Death Wish
Hi sa lahat!
Alam ako na ang makakapagbasa lang naman nito ay yung marunong umintindi ng tagalog. Ahahaha. So Nice to meet you all! Pa-REVIEW NA DIN PO.
Marami akong tagalog books and will update sooner. Love you guys!
Drop kayo ng napakagandang comment!Taming the Dangerous CEO [TAGALOG]
Fated to Mary the Devil [TAGALOG]Doctor Alucard Treasure [TAGALOG]Alpha King Checkmate [TAGALOG]Nine Months [Tagalog]The Devilish Billionaire [Tagalog]Love you all! And thank you sa supporta ng napakarami!
(Monina POV)“Thank you, Sir! Come Again!” masigla kong sabi na sa totoo lang hinihintay ko nang matapos ang shift ko. Dahil sobra na akong inaantok. Malapit nang mag-alas dose pero wala parin si Rizza.Nga naman kailangan ko magtrabaho para makapagtapos. Di lang para sa akin kundi sa pamilya kong binubuhay. Malapit na nga at buwan na lang ang bibilangin. Tapos na ako sa kinukuha kong kurso. Sana naman makakuha kaagad ako ng desenteng mapapasukan na kompanya.Unti na lang makakamtam ko na ang pangarap ko. Panagarap ng karamihan. Magkaroon ng bachelor’s degree. Tapos hanap ng maayos na trabaho. Sana nga lang talaga. Kakapalan ko na ang mukha ko sa paghahanap ng kompanyang kukopkop sa akin.Maayos din naman ang trabaho ko dito sa convenient store. Nakaka-antok lang dahil kapag ganitong oras wala naman masyadong customer.May pumasok na mag-jowa. May kinuha lang sa counter ko. At nadismaya ako sa binili nila. Kala ko
(Monina POV)Nawala yung antok ko. Hinila ko ang isang upuan sa harapan ng mini dining table nga namin. Kasya lang lima.Si Papa, yung tatlong chanak at ako.Ginulo ko ang aking buhok na baka nga mahulog ang dandruff ko.Huminga ako ng malalim at buntong hininga. Saka nga inilabas ko sa aking bulsa yung phone ko. Tinignan ang balance through online ng bank account ko dahil doon dumidiretso ang sahod ko.Okey may pera ako. Ngunit ng masum up ko ang kailangan naming ngayong buwan… yung allowance ng chanaks at ako din. Mamimilipit talaga ang bulsa ko.Nang maalala ko ang perang nakuha ko nga ngayong araw! Thank you, Justin Sy. Di mo alam na may nailigtas ka ngayong buwan. Diyos ko po! Thank you!Yun sapat na sa allowance namin. Nakahinga ako. Napapikit at nagdasal bilang pasasalamat kay Papa God.Matatapos din ito. Wag lang paghinaan ng loob Monina. Kayang-kaya.Narinig kong tumawag si Tatay. Yun mag j
(Cedrick POV)Di parin ako makatulog dahil muli na naman pinapaalala sa akin ang mapait ngang kahapon. Katabi ko lagi, alak. Sinasamyo ang hanging dagat.Sa pagpikit ko… muli kong naalala ang mukha ni Vanessa. May ngiti. Masaya. Ang mga mata niya na puno ng kagalakan.The way she said “yes” to my proposal. The way she announced that she is pregnant. The way she responds, “I do.” to be my beloved wife. Until ang mapait na “I love you so much” na narinig ko sa huling pagkakataon.It was pain for me. Masakit.As I hurried to the hospital. Kahit nga naka-wedding suit pa ako noon. Ginawa ko ang surgery sa kanya. It's fine for me na mawala ang baby namin, basta mailigtas ko lang siya.But at the end, I am the frustrated physician na biglang na tension at natakot sa tunog ng cardiac monitor. Her vital sign decreases na ibig lang sabihin unti-unti na siyang bumibitaw.No Vanessa! Ple
(Monina POV)“Ah, gusto ko lang maligo.”“Ikaw, kapag nagkasakit ka Catherine.”“Di naman po ata.”“Ang titigas ng ulo niyo.” na badtrip si tatay. Sa nag-aalala lang siya.Hangang sa nai-hatid ko nga sa silid niya pero ang bibig nito di na naman mapreno.“Opo.” Sagot ko na lang.Lumabas na ako ng silid. Napa-time check. Whoa! Malalate na naman ako sa una kong trabaho na pinapasukan ko. Isang gasoline girl, sa malapit na gasolinahan. Magagalit na naman nito ang ka shift mate ko.Sout uniform. Saka nga kinuha ang backpack ko. Damit pamalit para sa school.Nang makita ko yung card nga ni Kuya Gwapo. At nanlaki ang mata ko na di ba ako nagkakamali sa nakikita ko?Wala nang laman yung supot? Yung pinamili ni Kuya Gwapo! Kinuha nang mga chanaks!Tinawagan ko yung isang chanak. Sinagot naman niya…“Yung chocolate. Ibal
(Monina POV)Nang may dumating na malaking truck, napabusina para bigyan siya ng daan. Nakakagulat naman si Manong. Di biro ang busina ng isang ten-wheeler truck.At habang napapakarga nga… nagulat na lamang ako ng bumukas ang passenger door ng kinakargahan ko. Saka nanlaki ang mga mata ko na… nakatitig siya sa akin at si…Si Kuya Mature na Gwapo!Ang lalim ng mga mata niya. Titig na titig sa akin. Hangang sa hawakan nito ako sa balikat. At ibinaba niya ang kanyang mukha sa akin. Di ako nakagalaw kaagad. Nagulat talaga ako sa kanya… lalo na ng HALIKAN NIYA AKO!Nagpupumiglas na ako. Ngunit kamay niya inilagay sa likuran ng ulo ko at pinagpatuloy ang pang-hahalik sa akin.(Cedrick POV)Muli na naman nagpakita sa isipan ko si Vanessa. Napabuntong hininga ako. Nasasaktan ako. Hangang sa pagpikit ko na lang ng aking mga mata, ang paraan para makapili
(Secretary Lee POV)Nasa tapat na nga kami ng sirang simbahan. Pinasunog ito ni Master Cedrick, dahil nga sa pangyayaring parang isang bangungot.Sa loob ng sampung taon, halos nga balutin na ito ng mga ligaw na halaman.Napalingon ako kay Master Cedrick. Di parin ito makakilos sa kinaka-upuan niya.“Master Cedrick, we arrive.” Ngunit parang di niya ako narinig. Anong naglalaro ngayon sa isipan niya?Maghihintay na lang sana ako kung kailan siya magigising sa pagkakatulala, ngunit nagulat ako sa malakas niyang tawa.I never hear him laughing. But it was not a happy laugh. It was a devilish one. Parang may masamang panahon na darating.Pagkatapos napatitig sa akin.“Sino ang babaeng yun? Ang lakas ng loob niya na itali ang buhok ng ganoon.”Ako ang di makapaniwala sa sinasabi niya. Anong lumabas sa bibig niya? Pati ba tali ng buhok, issue sa kanya? Baliw na ba siya? Natuluyan na ba
(Monina POV)Yung lasa ng labi niya, mapait at parang alak ata yun. Lasing siguro Monina. At labi mo ang napagtripan.Natigilan ako sa kayabangan ko ng makita ko si Stella. Parang ako lang na sinusubukan di mapansin ang pagpasok. Late siya. At yun napa-upo. Di man lang napansin ni Ma’am Ruby.Nahuli ako ni Stella na nakatitig sa kanya. Binelatan ako. Tsk. Ang bata lang.“Miss Alvarez.” biglang special mention sa akin. Napatayo ako. Ano sa akin?“Nakikinig ka ba?” Oo!Bakit si Stella di niya napansin yung pagpasok? Magkakampi ba sila? Favorite niya ako tawagin? Napatango na lamang ako.“Then give me an example of affirmative statement.” Napakisapmata ako. At dahil di ako makasagot…“Labas!” Hala ka dyan. Ako ata ang pinaglilihian ni Miss Ruby. At mag-usap na lang daw kami mamaya sa faculty.Napabuntong hininga akong lumabas sa classroom na
(Monina POV)“Mabuti naman andito ka. Maari mo ba akong tulungan mag-arrange ng bulaklak? At ibibigay ko yung maliit na bouquet sayo ng thirty percent.”“Talaga po?!” Thirty percent?! Sobrang discounted na nga! Ngunit kapalit yung oras ko. Pero, walang problema. Dapat nasa klase ako ngayon, ngunit dahil sa nangyari. Haist, heto naghahanap ng paraan para di masayang yung time ko.“Oo. Kasi itong nag order sa akin ngayon, ang metikuloso. Gusto yung bulaklak na ibig sabihin daw. I love you till death.”“Wow. Ang romantic naman.”“Patay na ang bibigyan niya.”Di ko na alam ang itutugon ko kaya ngumiti na lang ako. Abala na nga si Tiya Linda sa paghahanap ng mga bulaklak.“Heto.”“Carnations.” sabi ko. Ang dami kong alam tungkol sa mga bulaklak. Sa bulaklak ko lang nalalaman na, kahit paano babae parin ako.“Ibig s
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n