(Secreatary Lee POV)
“Alam mo maniniwala na ako sa sinasabi ng babae kanina. Sira na ata ang ulo ni Master Cedrick para magpatuloy ng sira ulo din sa pamamahay niya.” Huli niyang sabi na halos di parin makapaniwala. Tumalikod na at napasunod sa kasamahan.
Napatingala ako sa terrace at senenyasan ako nitong puntahan ko siya. Kailangan ko din ibigay ang dokumentong ito sa kanya. Nadatnan ko siyang pinaglalaruan ang alak na nasa loob ng baso nito. Tahimik kong inabot sa kanya. Saka ng makita ang mga pirma nga ni Miss Monina.
“Tell my brother that he can't touch my woman.” Naghahamon ba siya ng digmaan sa pagitan ng kapatid niya?
“I will Master Cedrick.”
“You may leave.”
(Angel POV)
Nasa akin ticket ni Monina at wala pa siya. Napapa roll call na. Hangang tinawag na pangalan ko. Pumasok na lamang ako sa bus at sinabi sa tour g
(Secretary Lee POV)Habang nasa daan nga, ipinahanda ko na ang chopper na hinihingi ni Master Cedrick. Di ko alam kung para saan. Ngunit pagdating ko nga, himala may daratnan akong pusa na sini-sigawan ang isang lion.“Uuwi na ako sabi!” Nakapamulsa lamang si Master Cedrick na hinarangan ang daan ni Miss Monina.“Take step near me, I'll sure break your neck.”Nakita ako ni Miss Monina kaya namandi nga siya nakinig sa sinabi ni Master Cedrick. Rason kung bakit mabilis nitong pina-ikot si Miss Monina saka napasakal sa kanya ang braso nito na parang nakayakap si Master Cedrick sa kanya.May ibinulong si Master Cedrick dito na ikinamutla ni Miss Monina. Kung ano man yun di ko alam.“Bi-bitawan mo na ako.” Binitawan siya ni Master Cedrick. Napalingon sa akin.“Anong oras darating?”“They are five minutes away, Master Cedrick.” saka tumalikod na
(Monina POV)Clueless ako kung saan ba nila ako dadalhin. Sa gandan pa naman ng dress ko kala mo kung saang coronation ako pupunta.Sa gara ng sasakyan, walang umiimik. Si Secretary Lee ang nagmamaneho habang kami ni Mr. Manyak ang lawak ng agwat sa upuan. Tipong maari pang tatlo ang maupo sa pagitan namin.Layo-layo dahil alam naman natin kung saan dapat siya dadalhin. Mental hospital.Bakit kasi ganito kasira ang ulo ng lalaking to? Tsk!Napaharap ako sa kanya. Nakasandal at nakapikit na parang tatlong araw na lang ang buhay niya sa mundo.Talagang bumagay ang pormahan naming dalawa. Navy blue sout niya na bagay na bagay sa peach color nang dress ko. Hahaha. Maka-”ko” parang sa akin ang damit na ito. Siguro kay Rhoa.Pagkatapos ata nito may balak na silang i-uwi ako diba? Sa totoo kidnapping ang ginagawa nila. Kapag ako talaga nakakita ng Pulis, isusumbong ko sila. Pero mabait naman si Secretary Lee. Ang
(Monina POV)“Try me, Monina.” si Manyak na ang straight forward na sinagot ako. May sira talaga ang ulo niya.Tatlong words lang, bigla na ngang nagsi-standing ovation ang mga balahibo ko. Diyos ko po, anong pinasok ko? Parang may nakahandang baril na ready i-shoot to kill ako. Tungkol na naman ba ito sa kapatid kong nasa abroad?Ang sarap niyang ihawin na parang letchon. Ako ata ang pinakamasayang babae sa mundong ito, kapag nangyari yun.Paano na ang mga sideline ko? Tapos ano bang serbisyo ang kailangan niya? Napayakap ako sa sarili ko. Nay ko po. Wag naman ang virginity ko. Magkakaroon po ng World War Three kapag may nangyari sa ina-alagaan ko!“May kailangan lang akong patunayan sayo Mr. Manyak. At alam mo kung ano yun?”Syempre di siya sasagot.Sa labas ang titig nito. Na di ko man lang tinatandaan ang daan, in case na makatakas nga ako sa kanila mamaya.“May sir
(Monina POV)Puso ko lumulukso na parang ewan. Ang kulit. Siguro dahil sa amoy ng lalaking to na pinagsisigawan. Ang gwapo ko. Edi wow. Makakain ba yan? Masarap ba?“What for?”“Ganda I-document ng lugar. Ang ganda talaga.” na mas pinili kong i-appreciate ang boung lugar. Super ganda. Mapapangiti ka na lang talaga.Nang maramdaman kong kinuha niya ang pulso ko. Nilapat ang dalawang daliri. Pinakiramdaman. Sininat ang leeg ko. Anong nangyayari sa kanya? Exorcism ba ito?Inalis ko nga ang kamay niya.Nagkatitigan kami. Syempre ako na ang bumawi. Di nga siya nagsasalita o magpaalam man lang. Baka ano pa ang gawin niya. Sus. Ang tirik ang araw ngayon.Siguro Monina, isipin na lang natin nasa fieldtrip nga tayo. Wag muna isipin ang sideline mo.Nang bumalik si Secretary Lee. May inabot kay Manyak. Gamot saka isang bottle ng tubig.“Drink this.” abot din niya sa akin. Napaki
(Monina POV)Katabi ni Manyak si Secretary Lee. Sa likuran ni Mr. Manyak, napapasenyas ako sa kanya.Pahiram ng phone. Dapat laging handa sa mga skandalo na maaring mangyari. Sense ko. Hahaha. Ayan na naman ang dugong Journalist diba?Nagmamakaawa na ako kay Secretary Lee na ibigay sa akin ang hinihingi ko. Sige ka! Ako dito ang mag iiskandalo!Kaya walang nagawa, ayan, naibigay ang phone ko. Phone ko? Hahaha. Thanks. Nakabalik din.Pero di naman kagandahan ang camera nito.Napatitig si Manyak sa hawak ko. Napabelat ako sa kanya.Nireready ko na ang camera app.Nang biglang hinablot nito sa akin at ibinigay niya ang phone nito sa akin. Kanya to. Wow! Latest iPhone. Akin na lang. Kaya di na ako umangal.Siguro nahiya si Manyak sa hawak na phone ng fiancée niya. Hahaha. Sabi ko na eh, yayaman ako nito. Pangap pa kasi ng madami Mr. Manyak. Bakit kasi kailangan ko sayo patunayan na di ako gold
(Monina POV)Infairness, nahihiya ang lagnat ko magparamdam sa akin. Very good. Okey lang lagnatin basta wag yung nakaka-apekto sa daily performance ko. Mahirap po maging breadwinner. Promise.Pinaghila ako ni Secretary Lee ng upuan. Sa harapan ko ngayon si Manyak. Dumating ang pagkain na maglalaway ka sa garnishing pa lang. Ang ganda picturan tapos ife-feature sa magazine.Napatitig ako kay Secretary Lee. Nasaan ang camera ko? Mata ko na parang pusang nagmamaka-awa. Bakit kasi napakademonyo nang kaharap kong lalaki ngayon? Kala mo naman nakakabuti ang pagiging ganito niya.Madami talaga ang kailangan baguhin sa lalaking to. Haist.Dahil marami na akong event na napuntahan. Pati table etiquette na adopt ko. Deserve ng restaurant na ito ang may arte effect. Okey. Magmala-donya ang hawak ng tinidor at kutsara. Elegante tignan pero kumain ng maayos. Hindi yung isang tikim pa lang, busog na. Diyos ko po!Di po maaring mag-adjust
(Monina POV)Maliwanag kong paliwanag sa kanya. At sana nga maliwanagan na siya sa ginagawa. Nakaka-inis naman na tawagin niya ako noon. Totoo naman talagang manyak siya diba? Tapos ginagamit pa niya ang advantage na pananakot sa akin. Ako talaga ang lugi dito.“Kaya palayain mo na ako. Please lang.”“Malaya ka naman diba Miss Gold digger.” napahawak na ako sa baso ng tubig. Mai-sasaboy ko ang laman nito sa kanya. Napainom na nga lang ako.Oo na Monina, malapit na ang kabuwanan mo. Kaya relaxs lang. Sa pinipikon talaga niya ako.“Wala akong ginawa para paratangan mo ako ng ganyan. Ako yung nahalikan! Ako yung ninakawan ng first kiss ko!” Ngumisi siya sa akin.“Gaano kabig-deal sayo ang halik na yun, Miss gold digger?”Napasapo na ako sa noo ko. Yung pakiramdam ko na namumula ang pisngi ko ay naging takore na malapit ng tumili!“Mr. Manyak, itig
(Secretary Lee POV)Pagkatapos ko nga makausap si Rhoa na asikasuhin si Miss Monina. Tinungo ko na si Master Cedrick na naghihintay sa akin. Napascan ng madalian sa tablet kung ano nga ba ang irereport ko.Malapit na ang kaarawan ng kapatid niya. Yun ang susunod kong aasikasuhin.Inabot sa akin ni Rhio ang isang bote ng alak. Alak na naman? Napailing ako. Kung palagi ganito si Master Cedrick talagang susunod na siya sa kanyang asawa.Naghihintay siya sa may terrace. Tahimik akong lumapit. Inilapag sa mesa ang bote ng alak. Ngunit halos nagulat ako ng tumawa siya.Lumingon sa akin. Alam kong nagtatanong ang mga mata ko kung ano nga ba ang nakakatawa. Naibaba ko sa kanya ang paningin ko. Siya ang Boss dito.“I kiss her as if she is my wife.”So? Anong nakakatawa doon Master Cedrick? Nahihibang ka na ba? Sinabi mo na rin na, as if siya nga ang yumao mong asawa. Ngunit si Monina ito.Ako ang biglang nak
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n