(Monina POV)
Katabi ni Manyak si Secretary Lee. Sa likuran ni Mr. Manyak, napapasenyas ako sa kanya.
Pahiram ng phone. Dapat laging handa sa mga skandalo na maaring mangyari. Sense ko. Hahaha. Ayan na naman ang dugong Journalist diba?
Nagmamakaawa na ako kay Secretary Lee na ibigay sa akin ang hinihingi ko. Sige ka! Ako dito ang mag iiskandalo!
Kaya walang nagawa, ayan, naibigay ang phone ko. Phone ko? Hahaha. Thanks. Nakabalik din.
Pero di naman kagandahan ang camera nito.
Napatitig si Manyak sa hawak ko. Napabelat ako sa kanya. Nireready ko na ang camera app.
Nang biglang hinablot nito sa akin at ibinigay niya ang phone nito sa akin. Kanya to. Wow! Latest iPhone. Akin na lang. Kaya di na ako umangal.
Siguro nahiya si Manyak sa hawak na phone ng fiancée niya. Hahaha. Sabi ko na eh, yayaman ako nito. Pangap pa kasi ng madami Mr. Manyak. Bakit kasi kailangan ko sayo patunayan na di ako gold
(Monina POV)Infairness, nahihiya ang lagnat ko magparamdam sa akin. Very good. Okey lang lagnatin basta wag yung nakaka-apekto sa daily performance ko. Mahirap po maging breadwinner. Promise.Pinaghila ako ni Secretary Lee ng upuan. Sa harapan ko ngayon si Manyak. Dumating ang pagkain na maglalaway ka sa garnishing pa lang. Ang ganda picturan tapos ife-feature sa magazine.Napatitig ako kay Secretary Lee. Nasaan ang camera ko? Mata ko na parang pusang nagmamaka-awa. Bakit kasi napakademonyo nang kaharap kong lalaki ngayon? Kala mo naman nakakabuti ang pagiging ganito niya.Madami talaga ang kailangan baguhin sa lalaking to. Haist.Dahil marami na akong event na napuntahan. Pati table etiquette na adopt ko. Deserve ng restaurant na ito ang may arte effect. Okey. Magmala-donya ang hawak ng tinidor at kutsara. Elegante tignan pero kumain ng maayos. Hindi yung isang tikim pa lang, busog na. Diyos ko po!Di po maaring mag-adjust
(Monina POV)Maliwanag kong paliwanag sa kanya. At sana nga maliwanagan na siya sa ginagawa. Nakaka-inis naman na tawagin niya ako noon. Totoo naman talagang manyak siya diba? Tapos ginagamit pa niya ang advantage na pananakot sa akin. Ako talaga ang lugi dito.“Kaya palayain mo na ako. Please lang.”“Malaya ka naman diba Miss Gold digger.” napahawak na ako sa baso ng tubig. Mai-sasaboy ko ang laman nito sa kanya. Napainom na nga lang ako.Oo na Monina, malapit na ang kabuwanan mo. Kaya relaxs lang. Sa pinipikon talaga niya ako.“Wala akong ginawa para paratangan mo ako ng ganyan. Ako yung nahalikan! Ako yung ninakawan ng first kiss ko!” Ngumisi siya sa akin.“Gaano kabig-deal sayo ang halik na yun, Miss gold digger?”Napasapo na ako sa noo ko. Yung pakiramdam ko na namumula ang pisngi ko ay naging takore na malapit ng tumili!“Mr. Manyak, itig
(Secretary Lee POV)Pagkatapos ko nga makausap si Rhoa na asikasuhin si Miss Monina. Tinungo ko na si Master Cedrick na naghihintay sa akin. Napascan ng madalian sa tablet kung ano nga ba ang irereport ko.Malapit na ang kaarawan ng kapatid niya. Yun ang susunod kong aasikasuhin.Inabot sa akin ni Rhio ang isang bote ng alak. Alak na naman? Napailing ako. Kung palagi ganito si Master Cedrick talagang susunod na siya sa kanyang asawa.Naghihintay siya sa may terrace. Tahimik akong lumapit. Inilapag sa mesa ang bote ng alak. Ngunit halos nagulat ako ng tumawa siya.Lumingon sa akin. Alam kong nagtatanong ang mga mata ko kung ano nga ba ang nakakatawa. Naibaba ko sa kanya ang paningin ko. Siya ang Boss dito.“I kiss her as if she is my wife.”So? Anong nakakatawa doon Master Cedrick? Nahihibang ka na ba? Sinabi mo na rin na, as if siya nga ang yumao mong asawa. Ngunit si Monina ito.Ako ang biglang nak
(Cedrick Marlan POV)Di ko naubos ang alak. Nagdarasal na naman ako na makatulog ng dahil doon. Hindi ako nadala. Tss. Kaya bumaba ako sa may basement. Inabala ang sarili sa mga ginagawa ko. Yun lang ang makakatulog sa akin para matigil ang anxiety ko.I'm too tired of my own anxiety. But it was the reason kung bakit nanatili akong buhay ngayon. The motivation that drives me.Until nagkamali ako at wala akong paki-alam na binasag ang pinaglalagyan nito. Nasabunutan ko ang sarili dahil nga muli na naman nagpakita sa isipan ko ang bangungot na parang isa ng plakang paulit-ulit na ipinipilit sa aking isipin.Nahubad ko ang gloves. Saka natagpuan na lang ang sarili sa loob ng shower. Napasuntok ako ng maalala ang sinabi ng kapatid ko noon.I don't know what his intention. Kung bakit gusto niyang sirain ang magandang araw ko. He just enter on my room. Naupo nga noon sa higaan ko. Nakangiti pa siya sa akin. And I am happy on that d
(Cedrick Marlan POV)Biglang bumukas ang mga mata ko. Inalis ko ang blindfold dahil nga sa narinig kong tili. Napabangon ako. Siyang agad na binuksan ang kurtina dahil kilala ko ang boses.Sumalubong sa akin ang nakangiting si Monina. Sinasamyo ang hangin ng umaga. Minsan, nakaka-ingit din ang mga taong may mababaw na kaligayahan. They can appreciate everything easily.Napatitig ako sa orasan. It's 5:37 am. Ang aga.Ngunit sa oras na ito, patulog pa lang dapat ako. Himala ngang nakatulog ako. Dahil ata tumatak sa isipan ko ang aksidenteng nakita ko kay Monina. Napangisi ako.Kinuha ko ang roba saka nga lumabas. Sinalubong ng malamig na hamog. Anong nakakatuwa Monina? Anong masaya sa oras na ito? Can you share it with me?Napatitig lang ako sa kanya. Nakasabit sa leeg ang camera niya. Abalang kumuha ng larawan. Nilipad ang buhok na di nagawang itali. Hangang sa nakipaglaro na nga sa alon.She is happy. Just like that.
(Monina POV). Iniiwasan niya ang pilit kong pagkuha ng camera. Tuloy para na kaming napapasayaw.Anong kinain niya? Mantrip sagad!“Ibalik mo sa akin ang camera ko!”“Your good.” kumento niya sa mga kinuha ko atang larawan. Hehehe. Syempre naman. Pero wag nga ako Cedrick!“Your good at spying good-looking person.” at pinakita sa akin si Justin Sy.“Wag ka nang magpapaki-alam! Mind your own business Manyak!”“Di ka pa natuto kahapon?” titig niya sa akin. Mata niya nagbabanta na naman.Tungkol ba ito sa pagtawag ko ng Manyak sa kanya? Ahhh. Okie. Wag mo lang halikan ako. At irereport na talaga kita Cedrick sa mga pulis!“Balik mo na sa akin Mister Cedrick ang camera ko? Di mo naman yan diba?” Oh ayan! Mister na ha.Normal kong titig sa mukha niya. Ngunit ng salubungin niya ang titig ko. Naalala ko lahat. And pakiramdam ng halik
(Secretary Lee POV)“Look how she crazy?”Kasalanan mo ito Master Cedrick. Di mo alam ang ginagawa mo.Napatango na lamang ako. He is the boss.Lumusong ulit si Miss Monina.Pilit na hinahanap ang camera niya.“Tigilan mo na siya Rhio. Hayaan mo siya.” malakas na utos ni Master Cedrick. Kaya umahon si Rhio.“Then I'll get inside.” daan niya sa amin. “Wala akong balak na mag-swimming ngayong umaga. Tsk.” Tapik ni Rhio sa balikat ko. Nabasa ang sleeve ko sa ginawa niya.“No. Bring me a beach umbrella and stool here.”“As you wish Master Sean.”Hinayaan lang namin maghanap si Miss Monina. Demonyo ang taong ito. May balak pang panuorin ang babaeng nagpapagod at naghihinayang sa bagay na ibinasura niya.Naku naman Master Cedrick. Wala ka na ba talagang magawa?Dumating si Rhio at dala nga ng ilang tauhan ang hinihingi n
(Secretary Lee POV)Tinalikuran ako ni Rhoa na mataray ngang lumisan sa harapan ko. Tunog ng alon ang naririnig ko kasabay ng mga impormasyon.Parehong kaibigan ng yumaong asawa ni Master Cedrick si Atty. Kenneth. Pinadala sa akin ang ilang larawan na kita nga kung gaano sila ka-close sa isat-isa.“Kailangan ko makuha ang panig ng bride ni Mr. Kenneth Silvia.”“Naisipan na namin gawin yan Sir Mike. But walang sino man ang nakaka-alam kung nasaan ito.”“Don't tell me na magiging useless na naman ang kapangyarihan na binibigay sa inyo ni Master Cedrick.” Dahil paulit-ulit ko lang naman naririnig sa bibig ng boss namin na wala nga silang silbi. Minsan kailangan din pa-ikutin ang common sense.“I'll wait for another report. Kumilos kayo. Bago ako mismo ang gumawa niyan. Alam niyo ang mangyayari kapag ako mismo ang kumilos.” Mawawalan sila ng trabaho.Nang maiba
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n