(Monina POV)
“Nay! Hahaha. Oo naman. Gustong-gusto ko po magtrabaho sa isang flowershop. Kung may pera nga ako nakipag kompetensya na ako. Joke lang po.”
“Ito naman, masyado ka nang mapagbiro. Alam mo ba yung mga masasayahing tao daw, sila ang pinakamalungkot.”
Sad to say, but it's true po Tiya Linda. Ngumiti na lang ulit ako dito.
“Kailangan lang natin ibalanse ang buhay. O siya, heto sayo.”
“Po?” Kasi binibigyan ako nang isang bouquet na bulaklak. May kamahalan din ito.
“Nay?”
“Ah, basta sayo yan. Okey lang na tangapin mo yan. Aalis na din naman ako dito.”
Medyo napakamot ako pero tinangap ko na din. Matatangihan ko ba ang mga bulaklak? Ito na nga lang ang nagpapangiti sa akin.
“Maraming salamat po.”
“Sana makuha mo ang ibig sabihin nang mga bulaklak na yan. Mauna na ako.” Siyang ikinakinda
(Cedrick POV)Nagpalit ako nang damit. Agad din lumabas. Nasilip kong inaabala ni Vanessa si Rhoa.Well Rhoa, you can handle her. Magluluto ata para sa akin.Kung dati rati masaya ako na pinag-eeffortan nito ang ginagawa para sa akin. Ngayon, wala na. I don't care anymore.Tuluyan na nga atang nagbago ang nararamdaman ko sayo Vanessa. Wala na talaga. Ang bata na lang ang kailangan kong ipag-alala.Maaga nga akong umalis sa pamamahay ko. Si Rhio itong nagmamaneho ng sasakyan papunta ulit sa pamamahay nila Monina.Wala pa si araw, kaya tahimik pa ang boung paligid. Hangang sa bumukas ang tarangkahan, si Monina. May mga dyaryong hawak at katawagan.Tss.Ano na naman ang binabalak nang babaeng to?Sinundan naming siya. Naghahanap ng trabaho. Well, kailangan nga niya ata. Ngunit di ba siya natatakot sa taong gustong gumulo sa kanila?Sabagay di naman sila m
(Cedrick POV)“According nga sa kontrata Master Cedrick…”“Wala siyang pera?” gusto ko nang direct na sagot Mike. Hindi na nagdadahilan ka muna.“Meron.”“O bakit naglalakad siya ngayon?!”Saka ko nahuli ang sarili ko na di nga makatarungan kay Mike ang tanong ko. Baliw na nga ata ako. Sa binabaliw ako ni Monina.Tsk. This is bulsh*t Cedrick.“Can you send her a sum of money?”“As long as you command Master Cedrick.”“Good. Wala ako ngayon sa pamamahay. Magkita tayo sa kompanya. May kailangan tayong pagplanuhan. Either patayin si Haiden ng tuluyan o tayo mismo ang kukulong sa kanya.”“All noted Master Cedrick.”Nang maibaba ko. Malapit na kami sa isang parke. At dahil sa pagmamadali ni Monina, meron itong nakasalubong. Bumanga siya.Napapikit ako. Tsk.Too clums
(Monina POV)“Cedrick tumigil ka na!” Pilit kong hinihila ang kamay ko dito. Ayaw talaga niya ako pakawalan.“I just don't like him.”Tatadyakan sana ito ni Rhio nang biglang bumangon si Matthew at napasuntok na din sa umaapi sa kanya.Sana lahat kagaya ni Matthew, marunong at may kakayanan na lumalaban.“Bitawan mo na ako. Itigil mo na ito!” Siyang marami na nga sa aming nakapansin.“Kung ayaw mong maging laman ka nang balita ngayon!” Ikinabitaw nito sa akin.Ngunit inilapit ang mukha nito sa tenga ko.“Be thankful, you save this time. Babalikan kita Monina at ang lalaking yan, panigurado.” Itinulak ko nga ito. Nakangisi siya sa akin.“Let's go Rhio.” Di man lang niya iniwala ang titig sa akin.Ngunit nilapitan ko na si Matthew. Dumudugo ang labi nito.Ngayon… naii
(Monina POV)“Oh. Why?”“Mayroong emergency ang mga kapatid ko. Siguro naman muli tayong magkikita diba? Di ka pa naman ata babalik?”“Maybe.”“O, hingin ko number mo?” Ngumisi ito sa akin. Umiling siya.“Don't take an advantage to me Monina. Fine. Kailangan ka ata nang mga kapatid mo. Napadaan ako kanina, maraming tao. Anong meron?”“Ah, papa-upahan kasi naming yung dalawang silid. Di ko alam kung ano ang ginawang marketing strategy ng mga kapatid ko kung bakit marami ngayon ang mag-aagawan nang silid.”“Bakit lalaki?”“Uhmmm… Hahaha. Ang sama nga no? Pero may dahilan talaga.”“Can I get one of the rooms?”“Eh? Hahaha. Wag. Baka madisappoint ka lang. Syempre di yun kaganda nang bahay ninyo sa bahay namin.”“Even to you. Disappointed na ako. Kukunin ko a
(Secretary Lee POV)“Are you not happy sa bagay na yan Master Cedrick?”Medyo dinadaan ko na nga siya sa mga tanong ko. Halata namang naguguluhan ang isipan nito.Sagot lang naman dyan Master Cedrick, kailangan ninyo mag-usap ni Miss Monina.“Anong iniisip mo Mike?” Opss. Nahuli ako.“Nothing Master Cedrick. The assembly of your investigator team will commence within ten minutes.” Tamang palusot lang.Saka nga umalis na ako sa harapan nito.Pumunta ako sa sarili kong opisina. Sa labas lang nang opisina niya. Naroroon ang tatlo kong assistant na tatanda na atang dalaga at binata dahil sa pinagagawa ni Master Cedrick.Halos mga tigre na din kung magalit sa ilang tauhan. Habang sa akin, katulad na katulad ko sa harapan ni Master Cedrick. Kailangan magtimpi.“We need to find out the identity of this man, right a
(Monina POV)Wow. Laglag ang panga ko dahil sa haba nang gustong mag-inquire sa paupahan naming silid. Ano ito?Napakaway-kaway sa akin ang tatlong chanak na may inilabas pa talagang mahabang mesa. Kala mo naman sila yung judges.“See.” sinabi na lamang ng kasama ko.“Hehehe. Di ko inaakala na ganito karami ang gustong umupa sa bahay namin.”“Lahat puro lalaki Monina. Di ka ba natatakot sa kanila?”“Ngayon pa lang. Hehe.”Siyang ikinalapit ko na sa tatlong chanak dahil meron nang pa-posing yung isang lalaki.Kailangan naming lalaki yung marunong rumespeto. Agad ko hinampas ng sling bag yung lalaki.“Di ka namin tatangapin.”“Yan makuha mo kuya. Sinabi ko sa inyo na nasaktan pa lang ang puso ni Ate Monina! Tigre yan ngayon.”“Magsi-uwian nga kayo!”“Ate Monina naman,
(Monina POV)“Ten Million.” na sabay-sabay kaming napalingon sa likuran. Halos nanlaki ang aking paningin.Si Mike at ilang tauhan ni Cedrick. At maya-maya nga nagsitigilan sa tapat namin ang ilang sasakyan. Bumukas ang pinto.Sapatos nitong daig pa ang ningning ng araw. Slack nito na kasing talim na nga ng kutsilyo dahil nasobrahan na ito sa pampapaplansya ni Rhoa.At yung tunog nang coat niya na inayos sa paglabas sa sasakyan. Hangang sa napatitig ako sa mukha nito.Cedrick Marlan Wu. Ang dakilang bangungot nang buhay ko.Nabitiwan ko yung bouquet ng bulaklak. Dahil talagang napasinghap ako na kailangan pa takpan ang aking bibig.Malademonyo ang ngisi nito.“So, may kakayanan pala ang lalaking kalandian mo?”Mga taong Nagbubulong-bulungan na parang hopeless na nga na makuha nila yung silid.“At sino ang may sabi sayo na papa-upaha
(Monina POV)Di ba alam ni Matt na mas nasasaktan ako sa ginagawa nito! Ngunit hinihila ko din ang sarili ko kay Cedrick.“Ano ba Cedrick! Bitawan mo ako!”Ang dami sa aming nanunuod. Parang teleserye lang na di sila makapagsalita. Sa intense nga ang situation namin.“Bitiw!” na si Matt talaga itong pinagsasabihan niya.Pay attention naman Cedrick sa sinasabi ko!Walang tayo! Wala!Habang kami ni Matt, baka magkaroon diba?“Narinig mo ang sinabi ko Mister kanina. She is mine.” Sa pikon ni Cedrick, sinuntok niya ito.Nabitiwan ako ni Matt. Saka tuluyan na akong hinila ni Cedrick na napayakap pa talaga ako dito.Agad ko naman siya naitulak.Siyang ikinasapak din ni Matt kay Cedrick.Ako ang kinakabahan sa dalawa, bigla.Hangang sa makikisali sana ang mga tauhan ni Cedrick ng senenyasan ito ni Cedrick.Yan.
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n