(Monina POV)
Nang makapagbihis ako. Yayang-yaya ang dating Yung parang nanny outfit lang. Hindi po yung England Maid Outfit na merong pa-ruffles-ruffles.
Tinignan ko ang sarili sa salamin. Baby blue.
Inabot ko yung isang hairclip at napa-ponytail. Ayan talagang mag-aalaga na ako nang bata nito.
Una kong ginawa, ayusin yung mga damit na tinapon ko kay Cedrick.
Talaga bang gamit ito ni Rhoa? Sabagay dami nga ata nang operation nila noon. Talagang napakatapang ni Rhoa.
Ewan kung bakit gusto na lang maglukmok sa lunga ni Cedrick.
Minsan nga naman, mas makakabuti na nasa isa ka lang na lugar at nanahimik.
Anti-social life. Para wala kang marinig na paninirang puri. Chismis lang ang makukuha mo kasi kapag pumatol ka din sa ibang tao. Haist. Mga bibig nang ilang tao di na mapreno. Bakit sila ganoon?
Tsk.
(Haiden POV)
(Haiden POV)Ngunit inis kong sinuntok yung isa. Sa na-hihighblood ako. Buti nga di baril ang hawak ko.“Sir Haiden, kailangan ninyo umalis kaagad. Kailangan niyo magtago sa ibang bansa.” Natigilan ako at hinarap si Jeremy.“Ako magtatago? Kala mo ba merong takot sa katawan ko? Nakalimutan mo ata ang pinagsasabihan mo.” Napayuko ito.“I need my surgery team. Kailangan ko na itapon ang mukhang ito.” Saka nga inis kong sinipa yung isang tauhan.(Monina POV)Para akong spy na napababa sa hagdan. Nasa labas sila nag-uusap. Ngunit halos mapatayo ako nang matuwid dahil kay Rhoa.“Natatakot ka?”“Hindi. Baka ma-insecure kasi ako sa ganda ni Vanessa.” Medyo may kasama pang pangiti.“Alam mo ang katayuan mo ngayon Monina, kaya umayos ka.”“Yung advice mo. Dito na nga ta
(Monina POV)Haist. Kakainis naman.“Ito ba ang sinasabi mo Cedrick? Katulong lang dito si Monina?”“Yap.”“Ibig lang sabihin, gawa-gawa mo lang talaga ang pagpapakasal sa kanya?”“Anong inaasahan mo? Masakit yung dumating na balita sa akin. Di ko anak si Adrian.”“Anak mo siya. At sino naman nag-paabot niyan sayo?”Wow. Talagang katulong lang ang pakilala sa akin nang lalaking to. Nice. Edi wow.Masakit na masarap isapak kay Cedrick itong tray. Ngunit inilapag ko na lang ito na parang wala akong narinig. Kahit na sa totoo lang, labis na nadurog ang puso ko.“Wag kang innosente Vanessa.”“I know. Dahil nga sa pinagdadala ni Jessa noon, yun ang nakarating sayo.”“Si Monina ang makakatulong mo kay Adrian.”Adrian. Yung anak nilang dalawa.Napatitig sa akin s
(Monina POV)Bakit kasi kailangan pa mangyari ang problema nang pamilya ko? Edi sana, nagpapaka-normal ako. Nagpapaka-ate sa mga kapatid ko. At kahit paano masimulan na din ang sarili kong pangarap na magkaroon ng pamilya.Nagulat na lamang ako nang hawakan ni Vanessa ang kamay ko.Talaga bang mabait siya? Di ba siya mala-donya?Minsan kasi kung sino pa ang merong mala-anghel na mukha, sila pa yung maarte at mala-donyang masungit ang dating.“Thank you Monina.”“Walang anuman po.” Binitiwan nito kamay ko. Ayaw ko naman sa kanya talaga pahawakan.Siguro nga maayos na silang dalawa. O ayan na ang happy family mo Cedrick.Sana maging maayos na ang pag-iisip mo. Sana malaman mo din na kahit paano nasasaktan ako sa situation na nakikita ko ngayon. Masakit na wala ka man lang na lakas para labanan ang lahat ng to.Umaasa na balang araw mawala nga itong na
(Monina POV)“Mali pala ang inaakala ko sayo.” sabi ni Vanessa sa akin nang maupo nga ako. Hindi sa nilayasang upuan ni Cedrick. Okey lang nga na tumayo, dahil katulong lang naman ako. Walang privilege na maupo sa harapan nang amo.“Sadya palang ginagamit ka lang ni Cedrick para makaramdam ako nang di maganda.”Ouch.Yan. kumpirmado na Monina, na ginamit ka lang ni Cedrick. Sakalin mo! Bitayin mo nang patiwarik.Kung may magagawa pa sana ako, kanina ko na hinatulan yang si Cedrick. Nakakabanas din.Minsan talaga, kailangan makipag-plastikan sa mga taong nasa paligid. Para di magmukhang kawawa.Kawawa dito ang sarili ko. Sarap gumanti. Nakakaiyak na talaga!“Kung meron ngang tiwala sayo si Cedrick, magtitiwala din ako na maalagaan mo nang maayos si Adrian. Merong kapansanan ang anak namin. Kaya napakasenstive ko pagdating sa kanya. Cedrick do his par
(Monina POV)“Sa pagkakilala ko kay Cedrick noon, mabilis siyang mahulog. Kaya ayoko na balang araw mahulog siya sa isang kagaya mo.”Ganoon ba kabilis nahulog ang loob ni Cedrick kay Vanessa? Tapos natatakot na ngayon si Vanessa. Di ba siya aware na may sakit si Cedrick?Philophobia. Kaya nga pakong-pako na ang puso nito sa kanya. Saka impossible na mafall yun sa akin.“Wag kayong mag-isip ng ganyan Ma’am. kahit Nawala kayo nang sampung taon, ikaw parin ang nasa puso niya.”Tipong mahal mo yung lalaki tapos ikaw na itong nagpa-ubaya na i-market ang pagmamahal nito sa ibang babae.Ahahaha… Masakit pala.Love life nga naman. Nakakasakit.Gusto ko nang umiyak tuloy.Ngunit wag sa harapan niya. Wag sa harapan ni Cedrick.Papa God naman, alisin mo na itong nararamdaman ko kay Cedrick. Alam ko po na ito ang magiging dahilan para
(Monina POV)Nataranta na nga at baka sinundan lang ako nang titig ni Vanessa. Masira ko pa ang nabubuo nilang pamilya. Ayoko naman na mangyari yun. Bagay sila. Halimaw sa halimaw. Pareho naman sila nagkukunwari eh.Paalis na sana ako, nang biglang hinila ni Cedrick ang braso ko.“Master Cedrick?” tanong ko sa kanya na para saan ang panghihila niya sa akin. Mga mata ko na kunti na lang talaga ang pasensya ko. Mangangagat na ako!“Master Cedrick?” tanong nitong pabalik sa akin. Kung bakit ganoon ang kapormal nang tawag ko sa kanya.Pinandilatan ko siya nang mga mata.Wait. Sabi ni Rhoa, magpaka-yaya nga ako. Wag yung sumasagot-sagot sa kabaliwan nila.Take two Monina.Ngumiti ako sa kanya.“Master Cedrick, kung maari kahit kamay mo di dumikit sa kutis ko!”Mali parin Monina.“I mean, bitaw na. Master Cedrick.” 
(Secretary Lee POV)“None of your business.” sagot ni Master Cedrick sa kanya. “Meron tayong pinag-usapan Vanessa. Stick with it.”Kung ano man yun na pinag-usapan nila, di ko alam. Pilit na ngumiti ito sa amin.“Where is Monina? Sasabihin ko sa kanya kung kailan papa-inumin nang gamot si Adrian.”“Merong naka-standby na medical team para sa bata. Monina is out of it Vanessa.” Napabuntong hininga ulit siya.“Gagawin lang ba dito ni Monina, ipaghanda ka nang tsaa?”“What's wrong with it? Since wala ka naming ideya sa kusina diba?”“Marlan.”They are not in good terms.Siyang ikinatalikod na lamang ni Miss Vanessa sa amin.Ngunit...“Don't used Monina na pagseselosan ko, Cedrick.” Pagbabanta nito kay Master Cedrick at di na hinintay ang sagot nito.Seryoso ba talaga si
(Monina POV)Kinuha nito yung sapatos ko at nilapag sa harapan ko.Di po ako nagmumukhang Cinderella.“Kailangan ka ni Master Cedrick.”“Eh?! Magkaaway kaming dalawa ngayon. Respeto naman Mike.” Ngunit ngumiti lang ulit ito.“Ako na nga itong nag-uunwind ng sarili ko. Mangugulo pa siya.”“Your responsibility Miss Monina.”Parang isang sampal na di na nga ako ala-donya na walang gagawin dito sa pamamahay ni Cedrick. Napabuntong hininga na lamang ako. Isinuot ko ang sapatos, saka pumasok na sinundan ni Mike.Gagawin ko talagang panda si Cedrick.“Asaan si Boss?” tanong ko dahil wala na ito sa pinaghampasan ko sa kanya ng tray.“To his room.”“Pa-pasok ako doon?” Marahan na tumango si Mike na dikit sa labi parin ang ngiti. Ngiti na mapaglaro.“Anong gagawin ko doon?”