(Secretary Lee POV)
“The little young master was conscious already.” Sino pa ng aba ang tinutukoy ko? Yung anak niya.
Ang bitter ko sa tonong to. Alam ko kasing si Miss Monina ang masasaktan. Naiinis lang ako.
“Bring him here.”
“Master Cedrick?”
“Maliit ba ang pamamahay ko para di dito manirahan ang anak ko?”
“Nope. But his mother.”
“His Mother too.”
“Master Cedrick?!”
“Are you out of your mind Mike para questionin ang utos ko sayo?!”
“I'm sorry. But…”
Ngumisi ito. “Leave and do what I say.”
Kaya nang lumabas ako sa silid nito. Agad kong tinawagan ang secretarya ni Miss Vanessa. Wala naman itong dahilan para tumangi diba? Parang sinasabi lang naman ni Master Cedrick na bigyan nang pagkakataon ang mag-ina niya na muling pumasok sa buhay nito.
<(Monina POV)Isa-isa ko na ngang kinuha ang mga larawan. Nang kumuha si Cedrick.“Di dapat yan makita nang asawa mo. Akin na. Magseselos yun.”“Sa tingin mo di ka magseselos na magkasama kami sa iisang bahay ulit?”“Hindi. Ano pa ba ang kailangan ko gawin para lumayas na sa pamamahay mo?”“Good, kung di ka nga magseselos. Aalis ka nang pamamahay ko?”“Syempre naman po. May sarili akong buhay na kailangan atupagin. Kailangan ko na matapos ang salitang binitiwan ko nga sayo.”Naupo ito sa kama. Saka ko nga nilagay sa kahon ang album namin. Walang kwenta yun. Nakakasakit lang nang damdamin at napa-asa sa wala. Kala ko nga happy ending na. Yun pala happy ending ni Boss Cedrick.“Teka? Anong ibig mong sabihin na magsasama kayo sa iisang bahay?”Wag mong sasabihin Cedrick, uuwi si Vanessa dito.“She is
(Monina POV)“Yung totoo sa ating dalawa. Na wala naman tayong nararamdaman sa isat-isa.”“Paano maniniwala niyan sa akin si Vanessa, kung pinagtatangol kita sa kanya.”“Ako? Pinagtatangol mo? Saka alam niyang wala ka naman talagang nararamdaman sa akin. Harapan mong sinabi lang naman sa kanya na walang tayo? Diba?”“Yes.”“Edi walang problema. Alis na din naman ako. Kaya sabihin mo na sa akin ang kailangan kong gawin. Ayaw pa kasi ibalato ang kalayaan ko.” Ngumisi ito sa akin.“Nang dahil sa tatay mo Monina, nangyari ang trahedya, sampung taon ang nakaraan. Marami ang namatay noon. Kabilang na ang mga magulang namin ni Dominick.” Nang marinig ko ito, di ko na alam ang isasagot ko.“Sabihin mo, deserve mo bang tulungan kita na nanganganib ang pamilya mo? May tungkulin ba dapat ako sayo? Sobra naman ata para maging balato lang ang mulin
(Monina POV)Lalong lumala. Di ko pa nga sinasabi yung gusto kong sabihin.“Cedrick! Parang…”“Parang?”“Pinatay mo na ako. May sarili din akong buhay. Gusto ko rin magkaroon nang pamilya!”“I thought you don't want. Ano ba talaga ang binabalak mo Monina?”“May sinabi ba akong ayoko magkaroon nang sarili kong pamilya? Forty-seven na ako kapag lumaya sayo! Di ka naawa?! Sino pa ba ang magkakagusto niyan sa akin? Ha?! Wag mo akong ginagaga!” na siyang pabalibag kong binitiwan ang kamay nito.“Patayin mo na lang ako. Ayokong mabuhay nang malungkot sa mundong ito. Cedrick naman!” Malakas kong hampas at tumalikod sa kanya.“Monina, I am asking you!” Kaya napaharap ulit ako dito.“Ako ang dapat mong pakingan!”“Ganito ba kahirap mag-interview nang katulong lang naman?” Sob
(Monina POV)“Ganyan kadali? Na-inspire ka sa aming dalawa na di mo pa nga nakikita?”“Oo naman. Kaya sobra naman kung ikukulong mo ako bilang utusan dito sa pamamahay mo. Dalawampung taon? Anong ginawa ko sayo? Kasalanan ko ba maging panganay ako sa pamilya namin?!”Sa talagang nagagalit na ako.Tini-take advantage na ako ni Cedrick.“Bakit di mo na lang ako tulungan. Panganay ka din. Alam mo ang responsibilidad mo diba? At saka ang layo natin sa isat-isa Cedrick. May kakayanan ka sa lipunang ito habang kami, ipinanganak sa pamilyang wala naming pangalan. Pero ang malas dahil si tatay na nga ang tumulong noon sa ibang tao. Si tatay pa itong walang tahimik na paligid!”“Yun ang pagkakamali nang tatay mo. Wala naman siyang kakayanan bakit ginawa pa niya. Kabayaran lang naman ito nang katangahan niya. Worst. Nadamay kami.”“So, di ko na nga magagawa ang gus
(Secretary Lee POV)Abala na nga ako gumawa nang panibagong kontrata sa pagitan nang dalawa.Di na ba pakakawalan talaga ni Cedrick si Miss Monina. Worst kailangan pa niyang makulong dito nang halos dalawampung taon? Nakikita ba niyang si Miss Monina ang kabayaran sa nangyari noon?Miss Monina don't even deserve this thing.“Cedrick!”Napaangat ang paningin ko sa hagdan na pababa nga si Master Cedrick na siyang ikinahabol ni Miss Monina. Napangisi sa akin ang amo namin. Di niya inabalang lingunin si Miss Monina.“Call Rhoa here.” Tanging utos niya sa akin. Tumayo na ako sa aking kinakaupuan. Nadatnan ko s Rhoa na abala sa tsaang ginagawa.“Pinapatawag ka.” Inirapan ako nito.“Talagang sira-ulo na si Master Cedrick. Di ako makapaniwala sa gusto niyang mangyari. Gustong magdala nang bagyo dito sa pamamahay niya.” Siyang kinuha ang t
(Secretary Lee POV)Napapikit si Master Cedrick. Diba, patay ang pangtitrip nito kay Miss Monina? Sa sumusobra na talaga siya.Hangang sa narinig na nga namin ang malakas na iyak ni Miss Monina. Tinitigan ko si Rhoa na siyang ikinakilos nito para puntahan si Miss Monina.Tumunog ang phone ko. Nasa labas na ang mag-ina ni Master Cedrick.“Master Cedrick, narito na sila.” Siyang parang bulaklak na bumukadkad ang kanyang mga mata. Napatitig sa akin.Tumayo siya.“Do everything na mapapirman si Monina sa kontrata. Or you will dead to me Mike.” Tumalikod na para siya na itong sumalubong sa kanyang mag-ina.Talagang sa akin pa ipapasa ang kabaliwan niya? Ano ba talaga Master Cedrick ang binabalak mo? Tsk.Kinuha ko ang mga pinunit na papel ni Miss Monina. Well, I can print it again.(Monina POV)Naramdama
(Monina POV)Mawawala din naman itong umuusbong sa akin. Kailangan ko nga talagang tangapin ito. Para matuto din na wag mahalin ang isang kagaya ni Cedrick.Di naman kasalanan ang mahulog sa tao, sadyang kasalanan lang kung alam mong mali, pinagpipilitan mo pa.“Miss Monina.” Siyang ikinaharap namin ni Rhoa dito. Si Mike. Dala nito ang panibagong kontrata.Napabuntong hininga ako at inabutan ako ni Mike ng simple niyang ngiti.Inabot ang kontrata sa akin. Bahagyang napatitig lang ako. Ngunit gaya ng sinabi ni Rhoa, kailangan ko tangapin ang hamon ni Cedrick sa akin. Kinuha ko na, saka pinirmahan.Kapag naboring yang si Cedrick sa akin, ibig lang sabihin mapapatawad na niya si Papa.“Rhoa please assist her.”“Ako pa Mike. Marami ka sa aking matutunan.” Kindat sa akin ni Rhoa.Teka? Mali ba ang ginawa ko?Kasi para saan ang kindat n
(Monina POV)“Biktima saan?” na siyang hinuhubad ko na nga.“Playing victim ka kanina.”“Tulungan mo na nga ako nito!”“Wag mo kasing hinuhubad. Di ka pa nga niya nakikita.”“Sino?!” sa naiirita na nga ako. Mga taong nakatira dito, kinakareer na maging laruan ako.Na siyang biglang may kumatok. Kaya napasubsub ako sa cabinet na pinaglalagyan nga ng mga di ko inaasahang custome ni Rhoa.Si Rhoa naman agad na binuksan ang pinto.Nakahinga ako dahil si Mike ang narinig ko.“You need to serve a tea.” Si Mike nga. Pero di ako lumabas sa cabinet.Wala nang ingay. Ibig sabihin wala na sila. Binuksan ko yung cabinet. Pero halos magunaw ang mundo ko kung sino itong sumalubong nang titig sa akin. Nakangiti at tipong hinihintay talaga ang pag labas ko.Anong trip na naman ito Cedrick?!Sasarhan ko sana