(Cedrick POV)
Tipong parang orasyon na magiging maayos ang lahat kung nasa paligid ko lang ito. Yeah. Ganoon nga Cedrick.
Siya lang ata ang magpapakalma sayo. But why? Tsk!
Bumangon na ako sa upuan. Papunta sana sa silid ko ng matigilan ako. Napangisi at bumaling sa hagdan na papunta nga sa itaas at naroroon ang silid ni Monina.
Well, I warn her na kailangan na nitong matulog.
Pagpasok ko, base sa posisyon niya, alam kong di pa ito tulog.
Ano ba kasi ang gumugulo sa isipan mo ngayon Monina? Wag ibang tao, dahil gusto ko, ako lang ang gumugulo sayo.
Natutuwa ako sa trying hard niyang pagkukunwari. Dumating si Rhoa at ang pamalit ko ngang damit. Lumabas naman ito kaagad. Nang maihubad ko ang pang taas, agad kong hinagis sa ulo niya. Wag niya akong pinagtitripan.
Plano ko lang naman na dito matulog Monina. Kaya wala ka sa aking ligtas. Ngisi na siyang talikod ko dito.
Pagkatapos ko maghilamos, paglabas
(Cedrick POV)Kaya naman isa-isa kong inaalis ang daliri nito sa katawan ko. Ngunit ibinabalik.Kaya nilayo ko ang noo nito sa aking dibdib, muli na naman ibinalik. Binabaliw talaga ako ng babaing to.Bakit ganito din ang reaction ko ngayon? Di naman ata ako lasing diba? Dahil nagkamali si Rhio na kunin ang alak na pinapakuha ko.This is a shit Monina!Gusto ko man siya paliparin, pero concern ako na baka magising ito.Why?!Talagang nagwawala na ang kaloob-looban ko! Bakit ako concern sa kanya?!Shit! Tsk!Mas mabuti nga sigurong ininom ko ang alak na binigay sa akin ni Rhio. At baka nga naibigay ko pa ang hinahanap talaga ng babaing ito. Dahil nga di ko maikalma ang sarili ko na ngayon lang nangyari.What have you done to me Monina? You're a shit! Don't you know?!Napabuntong hininga na lamang ako. Di ko alam, napasuklay na ang daliri ko sa buhok nito.I love this wav
(Monina POV)Yung tipong type ko para sa mga chanak. Di yung nagmumukha silang rakista noong panahon. May mga nalalaman pa kasing pa-eyeliner. Okey na ito!Nang makapagbihis ako, paglabas ko si Rhoa ang hinahanap ko, dahil yung mga gamit ko. Kaya lang natigilan ako dahil…“Anong ginagawa ng mga basurang yan dito?” Saka sinipa ni Cedrick ang isang box. Bigla naman yumuko si Secretary Lee ng makita ako pababa ng hagdanAno yun? Isang bundle ng ukay-ukay?Yung mga malalaking teddy bear, familiar sa akin. Anong sinasabing basura na naman ni Cedrick?!“Anong ibig sabihin nito?! Mga gamit ko ba yan?”“Yes Miss Monina.”“Sino ang nagsabing kunin ninyo ang mga gamit ko?” At patalikod na ngumisi sa akin si Cedrick.Bakit nagtatanong ka Monina. Alam mo naman ang salarin nito diba? Walang iba kundi siya.“Cedrickkkk!”“Mike, thro
(Monina POV)“Ano ba talaga ang nangyari sa inyong dalawa ng asawa mo? Parang gustong-gusto mo gumanti dito. Kahit nga nasa kabila nang buhay.”“She lied to me. At wag kang magkakamali magsinungaling sa akin Monina.”“Parang kinakausap ko na niyan ang sarili kong kamatayan Cedrick.”“Yeah. Mapapa-aga ang sundo niya sayo.” Gulong-gulo ang isipan ko.“Paano na lang kung may boyfriend ako Cedrick? Diba? Di maari?” Ngumisi ito sa akin. Napailing-iling.“Mike told me na kasama ka sa pangkat ng no boyfriend since birth. Ilang taon ka na nga Monina? Ah, twenty-seven, right?” Ako na itong napasandal sa upuan.Tinatanong ang sarili kung tatangapin ko ba ang alok niya. Sa talaga namang no choice ako diba? Tapos ini-insulto pa ako.“Only means, di ka prey ng mga lalaki. Kawawa ka naman Monina.”“Hoy! May isang daan akong manli
(Monina POV)“Pinapatawa mo ba ako Monina?”“Hindi. Alam mo ba kung sino ang pinaka-ultimate na sira ulong manyak ang kilala ko?”“Ako lang naman ang gusto mong ituro Monina. No need to ask me.May problema ba Mike?” na nawala nga ang paningin nito sa akin.Si Mike na naibaba pa lang ang phone nito.Napatango ito. Malinaw na problema ang tinanguan ni Mike. Kaya ako itong biglang natawa.Tumaas ang kilay ni Cedrick, at maya-maya naibalik paningin sa akin at nagkasalubungan ang kilay. Sa sagad kasi akong tumawa.“Naghahanap ka ng tunay na problema. O ayan na. Yan ang pagtripan mo. Wag ako.” panunuya ko sa kanya. “Ang bilis kasi ng karma Cedrick.”Hahaha.Saka na ako tumayo bago pa man ako nito mapatay sa sobrang talim ng titig nito sa akin. Ibig lang sabihin ng titig na yun lumayas ako sa harapan nila.“Kain na ako.” bago ako
(Secretary Lee POV)“Yah. Ginagawa mo ba akong tanga?” kaya nga andito si Master Cedrick dahil pangdaigdigan ang problemang to.“Nagkaka-ubusan na ng dugo ngayon sa Market. Priority na makapaghanap ng maraming donor.”“Paanong nagkakaubos?”“Tinignan namin ang naitala ng World Market. May sapat nga ngunit bigla na lang bumaba ang supply.Sa tingin ko ang sagot dito, ay ang tulong ng mga tao Sir Lee, para masalba ang mga biktima. They are raising almost five million victims.”Napasapo ako sa aking noo.Well, Billion naman ang papulasyon diba? Yun lang kung makikipag-cooperate sa amin ang mga tao.Pinag-usapan nga namin ang ilalahad na problema, hangang sa lumabas na ako dahil magsisimula na angpagpupulong. Sa labas pa lang ako ng opisina ni Master Cedrick,parang ayoko nang tumuloy.Basag ang naririnig ko. Nagwawala ito.Ilang mga tauhan nito
(Monina POV)Hangang sa pumunta ako ng dalampasigan. Palubog na ang araw. Nagdurugo ang kulay nito kaya magandang kunan. Kaya lang sinira ang view dahil sa parating na maitim na ulap.Kumulog at maya-maya lang biglang dumating ang malakas na ulan. Agad naman ako napatakbo, saka nga sinalubong ako ng payong ni Rhoa.“Thank you.” Walang sinabi na siyang ikinatalikod nito sa akin. Yun, kumuha ng twalya saka inabot sa akin.“Nakahanda na sa hapag ang hapunan.” sabi nito. Anong kinakain ng mga tao dito, para maging masungit pero may care naman?Sumilip nga ako sa hapag-kainan. Nakahanda na nga. Ngunit…“Rhoa, sabay na tayong kumain.”“Kumain na ako.”“Eh?”“Wag mo akong ginugulo. Marami akong kailangan pang gawin. Kumain ka na.”“Sige.” At nang nasa mesa na ako.Masasarap nga ang nasa hapag kainan.Ng
(Secretary Lee POV)“O sa inyo ang mali?”“Master Cedrick, wa-wala sa amin ang mali. Sinusunod namin lahat ng procedure. They even check it before nangyari ang packaging.”“We did Master Cedrick.” Saka napalingon ito sa releasing Unit.“Kayo ba?”“Master Cedrick, we just deliver kung ano man ang ibinigay nila sa amin.”“Talaga lang?”Siyang ikinalapit ko kay Master Cedrick para ibigay ang gamot na galing nga sa labas. Kasabay ng dalawang kulay puting daga galing sa laboratoryo. Kinuha sa akin ni Master Cedrick ang gamot.“Gusto ko sana kayo ang gawing sample. Kung bakit, nagpapakabobo kayo na di ninyo binigyan ng pansin ang pagdeliver ng gamot sa pupuntahan nito. I heard, pina-balik lahat ng gamot sa atin. Binilang niyo ba lahat ng unit na nakabalik? Kulang ba? O sumobra?!”Ito ang ayoko. Si Master Cedrick mismo ang mag-i
(Cedrick POV)Lumilipad na naman ang isipan ko kay Vanessa. Kumakabog ang puso ko. Di maganda. Nasasaktan ako.Hangang sa ipinikit ko ulit ang aking mga mata. Ang panunuya naman ni Monina ang naalala ko. Napangisi na lamang ako.Akala mo ba sa akin Monina, may bagay na magpapatinag sa akin? Kahit ganitong problema, di ko matatangap bilang challenge. Tss.Ngunit sa pang-aasar mo. Tsk! Kala mo naman… Maypa-good luck pang nalalaman.Just in today, tapos ang problema Monina. Asaan ang panunuya mo ngayon? Na ikinangisi ako.How about umuwi na ako? Yeah. You need too. Di na si Noah ang dahilan mo para umuwi. Since asawa mo na nga si Monina diba?Kaya iminulat ko ang aking mga mata. Naramdaman ko na lang na nasa harapan ko si Mike.I snap my finger, at nagkailaw sa paligid namin. Agad na napayuko sa akin si Mike.“Reports.”Sinabi niyang magkakaroon ng press conference buka
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n