(Monina POV)
Hangang sa may nagdatingan na ilang tao. Yung ka-mundo din ni Cedrick na mapapayuko na lamang ang mga empleyado nila.
Bakit kasi merong tatsulok sa mundong ito? Yung mapepera lang ang mapagbibigyan.
“Anong problema?” ng umangat ang paningin ko. Napapikit na lang ulit ako. Sinasabi ko sa inyo na talagang sakit sa ulo ang mga lalaking nakasalo ng pagiging perpekto ng kagandahan. Wala akong oras sa kanila.
Di ko rin alam kung ako ba ang tinatanong niya.
“Doctor Haiden, gusto niya matignan ang mga nakuha ng CCTV footage.”
“Hmmm. Anong problema doon? May hinahanap ka ba Miss? Help her kung ano man ang kailangan niya.” na di ko pinansin ang tanong nito. Pero talagang hulog ata siya ni Papa God sa akin.
Tumalikod na ito matapos tignan ang binigay na folder saka sinundan ng mga tauhan niya. Doctor din siya? Yung lalaking bumili ng condom, saka nakasalubong ko noong isang araw n
(Secretary Lee POV)Malinaw ang sinabi ni Master Cedrick na wag ko nang babangitin ang tungkol kay Miss Monina.Nag-away ba ang dalawa? Possible dahil nga napasugod sa hospital si Monina at ang hanap niya ang kanyang ama. Sinabi ata ni Master Cedrick ang totoo kay Miss Monina. Napabuntong hininga ako.Kung yun nga ang desisyon na tuluyan nitong bitiwan at ayos lang kay Miss Monina. Di naman nga sila pinipilit.Ngunit di ko inaasahan ang madaratnan namin ni Monina. Naliligo sa dugo ang kanyang ama. Tatawagan ko na sana si Master Cedrick, ngunit may binitiwan na itong mga salita. Wag na wag kong mababangit ang pangalan ni Miss Monina.Anong gagawin ko?Tuluyan kong nabitiwan ang phone ko. Nang mawalan nga ng malay si Miss Monina. Naramdaman ito ng kanyang ama. Sinubukan naming lumapit ngunit para itong asong ulol na nagsasalitang di namin maintindihan.May masamang nangyari dito. Pinaglaruan ito kung sino mang dem
(Secretary Lee POV)“Nadadamay ang aking ama ng dahil sa trahedya noon?! Tapos ngayon, ito na naman ang ginawa nila?! Si Cedrick ang may kasalanan. Marami siyang kaaway.”“Miss Monina, dyan ka nagkakamali. Walang kaaway ang pamilyang Wu. Kaya nga tumagal ng sampung taon ang pag-iimbestiga tungkol sa aksidente. Nahihirapan kami ituro kung sino ba ang may gawa nito sa pamilyang Wu. Isipin mo, maraming namatay noon. Halos lahat innosente. Noong una, akala namin tungkol sa negosyo. Ngunit hindi.”“Mike, anong ibig mong sabihin?”“Sa ngayon pag-aaralan ko Miss Monina.”“Hindi. Di ako naniniwala.”“Miss Monina, wala kayong magagawa. Your father is the only witness na hinahanap namin. Sa ayaw mo man o hindi, kailangan ninyong lumipat sa secure na lugar. At ilalayo namin sa inyo ang iyong ama. Gaya ng sinabi ko kailangan ng Medical expert para nga bumalik kung ano man
(Secretary Lee POV)Tiyak liliyab ang loob nito kapag nalaman na, nadamay lang ang kasalan nila noon ng dahil kay Mister Alvarez. Walang kinalaman ang pamilyang Wu, at ang kasalan na nangyari. Target nila, ang ama ni Miss Monina. Sadista ang gumawa nito. Ang masayang araw, gustong gawing madugo.“Sa ngayon Master Cedrick, inilipat namin sa Wu medical facility si Mister Alvarez. Habang ang pamilya niya, si Miss Monina sa isang safe house. Nagpadala na din ako ng bantay para sa mga kapatid nito. Sa nakikita ko kasi binabalikan sila ng sindikato.”“Good. Kailangan natin ang ama ni Monina para masagutan ang nangyari noon.”“Master Cedrick.”Kailangan ko itong sabihin sa kanya. Di ko alam kung magbabago ba ang turing nito kay Miss Monina.“Nasagutan na ang tanong sa nangyari noon. Kaya nga natagalan akong bumalik. Nag-usap-usap kami ng ilang nag-aaral sa mga nangyari noon. Walang kinalaman
(Monina POV)“Sa tingin ninyo anong oras makakalabas ng gusali ang mga kapatid mo?”“Di ko alam. Bakit di nila ako kinukontact? Makakatikim sila sa akin.”“Kung wala pa silang respond, mapipilitan ang mga tauhan ko na pumasok para kunin sila. Di kayo ligtas ngayon Miss Monina. Malaking sindikato ang nasa likuran ng inyong ama.” Napabuntong hininga ako.Dahil kung wala itong tulong, siguradong mababalisa ako kung paano nga mapo-protektahan ang pamilya ko. Kaya nga kailangan kong humarap sa may sayad na si Cedrick.Kinakabahan na ako ng bumaba sa sasakyan. Heto na naman ako sa pamamahay niya. Sa ngayon, siya itong handang tumulong sa akin. Tulong na di ko matatangihan.Hinatid ako ni Mike mag-isa sa dalampasigan. Ibig lang sabihin wala si Cedrick sa loob ng pamamahay nito.Ano nga ba ang sasabihin ko sa kanya?Di nga kalayuan nakita ko yung alaga niyang lion. Nili
(Monina POV)“As you wish Master Cedrick.” na nilisan nga kami ng dalawa. Si Rhoa nakatayo lamang. Naramdaman ko na lamang itinapon sa akin ni Cedrick ang twalya.“Make her ready.” na siyang utos nito kay Rhoa. Saka tumalikod na sa amin. Hinahabol ng kayabangan niya. Okey lang dahil may kakayanan naman siyang magyabang. Habang ako, wala naman diba?Umiyak lang ako. Naghihintay si Rhoa sa akin. Hinayaan lang ako. Hangang sa…“Oo Miss Monina, kailangan mong ubusin ang luha mo. Dahil ayaw ni Master Cedrick ng iyakin.” Di na ako tumugon. Napayakap ako sa twalyang inihagis sa akin kanina ni Cedrick. Na sa tingin ko nga, ako talaga ang mayroong malaking kasalanan.Kasalanan ko ba talaga?Bakit? Kasalanan bang tumulong si Papa sa mga nangailangan ng tulong noon?Diyos ko po. Di ko alam kung ano itong pinasok ko. Ngunit kailangan kong pangatawan ang sinabi kong kapalit kay Cedrick. Gag
(Carolina POV)“Haist! Tsk. Porque ba ang ganda mo.”“Oy! Magkakamukha lang tayo. Lamang lang ako ng isang paligo. Uwi na tayo. Miss ko na si Ate Monina. Di man lang tayo hinatid hangang bahay. Kailangan pa natin maglakad.”“Naubos yung allowance natin sa mga pamasahe at make-up kit na binili natin, for that audition lang. Tapos di man lang pumayag si Ate Monina. Hay naku. Di tayo sisikat niyan kapag ganyan si Ate. Hinawaan na ni Papa.”“Sumasakit na ang sikmura ko. Di man lang tayo pinakain muna. Hay naku. Pareho lang ata ang mga bangungot natin. Triplet talaga tayo.”“Hahaha. Tumakas pa tayo sa last subject natin. Kailangan natin buma—.”Natigilan kami sa kakadaldal dahil, may mga sasakyan na nagsisulputan sa harapan namin. Halos masira ang mata ko sa ilaw. Nakakasilaw. Gabi na kasi.Tipong ito ata ang nababagay na spotlight sa amin. Nagsilabasan ang
(Monina POV)Medyo nilalamig ako, ngunit dahil ngamay ka-abnormalan ang ilan kong nerves, di masyadong apektado.Nang pumasok ako dito, kinumpiska ni Rhoa ang mga gamit ko. Kailangan ko sumunod dahil yun ang palantuntunan sa bahay na ito. Wala na akong exception. Since di ko alam kung saan nga ba ako pumayag sa gustong mangyari ni Cedrick.Sinundan ko ang liwanag ng buwan. Sinubukan buksan ang pinto na bukas nga ito. Sa aking paglabas. Sinalubong ako ng totoong hangin ng dagat. Nilipad ang buhok ko.Sa may railings ako napakapit saka pinagmamasdan ang boung lugar. Anino lang ng mga puno ang makikita mo saka ang dagat na kala mo kalmado.Sobra akong nag-aalala sa mga kapatid ko at kay Papa. Niyayapos ako ngayon ng takot.“Still crying?” Halos malaglag ang puso ko. Mag-eemot na sana ako. Saka nga naramdaman ko na lang may shawl na ipinulupot sa aking leeg. Si Cedrick.Kanya ang shawl, at parang kung sa
(Monina POV)Binitiwan nito ang kamay ko.“Make sure na babalik ka. Marami tayong kailangan pag-usapan.”“Matutulog na ako. Since okey na din mga kapatid ko.”“Wag mo akong iiwasan. May binitiwan kang salita sa akin.”“Hindi ah. Bukas na lang tayo mag-usap.”“Ganito. Kapag umakyat ako sa silid mo mamaya na di ka pa tulog, alam mo ang mangyayari.” babala nito sa akin. Napatango na lamang ako, at patakbo ngang pumasok.Yung ihi ko, wala naman talaga. Best actress lang naman ako. Napadive sa higaan, saka pilit na ipinikit ang mga mata ko. Ngunit pati sa aking pagpikit… Siya parin ang nakikita ko. Puso ko na kumakabog. Feeling ko tuloy magkakasakit na ata ako sa puso.Ano ba itong nararamdaman ko? Sadya talagang may mali.Nagpagulong-gulong ako sa higaan. Nakatitig sa orasan. Nakatulala na di ko talaga alam ang gagawin sa sarili
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n