Chapter 87

MALALIM na ang gabi nang bumalik si Austin sa ospital. Nakainom siya ngunit hindi naman lasing.

Hindi na niya binuksan ang pinto at nakuntento na lamang na sumilip sa see-through portion ng pinto.

Lumingon naman si Lindsay na yakap-yakap ng mga sandaling iyon ang tuhod. Nagtagpo ang tingin nilang dalawa ni Austin hanggang sa itago niya ang mukha sa may tuhod.

Mula sa puwesto ay ramdam ni Austin na natatakot ito sa kanya kaya umatras siya at lumayo sa kwarto. Naglakad siya patungo sa pinakadulo ng pasilyo at binuksan ang maliit na bintana. Pumasok ang malamig na simoy ng hangin na inaalis ang mabahong amoy ng alak sa kanyang katawan.

Ilang sandali pa ay nakarinig siya ng mahinang yabag ng paa na papalapit. Hindi na kailangan lumingon dahil nakikita niya ng bahagya sa repleksyon ng bintana kung sino ang taong nasa likod.

Si Louie.

Napabuntong-hininga si Austin saka naglabas ng sigarilyo sabay sindi at kumalat sa hangin ang usok. “She was stunning when I first saw her,” panimula niyang k