MARIING napapikit si Chris sa sinabi nito. Hanggang ngayon matapos ng mga nangyari ay hindi pa rin ito sumusuko."Tama na, Irene. Tigilan na natin 'to. Ilang beses ko bang sasabihin na tapos na--""Hindi, Chris! Para sa'kin ay hinding-hindi tayo matatapos! Kaya bago pa 'ko may gawing hindi mo magugustuhan--""Sige! Subukan mo't sisiguraduhin ko sa'yong mabubulok ka sa kulungan," babala ni Chris."Pwes, sabay tayong mabulok. Sa tingin mo ba hindi ko pinaghandaan ang lahat? Sa tingin mo ba'y nasira mo na lahat ng ebidensyang magdidiin sa'yo para makulong?"Napakunot-noo at napaisip si Chris. "Anong sinasabi mo?! Nasisiraan ka na, malinis at wala na akong atraso sa mga kasosyo ko. Alam mo 'yan!""Oh come on! 'Wag mo sabihing kinalimutan mo na ako? Iyong perang pinahiram ko sa'yo?""Kung 'yan lang pala ang inaalala mo? Madali ko na lang sa'yong maibabalik ang lahat," ani Chris. "Sabihin mo lang at dudoblehin ko pa, tantanan mo lang ako."Biglang sumigaw mula sa kabilang linya si Irene na
LUMAPIT pa talaga silang dalawa sa monitor para malinaw na makitang si Irene nga ang taong nag-lock ng restroom."Sino naman si Irene?" naguguluhang tanong ni Lindsay.Napatingin lang si Zia sa kaibigan. Hindi pa nito alam ang tungkol sa babae ng kapatid. Hindi niya masabi ang totoo."Babaeng obsess kay Chris," si Shiela ang sumagot."Ha? You mean, ex girlfriend ni Chris na hindi siya makalimutan?" naguguluhan pa ring tanong ni Lindsay."Mamaya ko na lang ikukuwento sa'yo ang lahat," ani Zia saka kinuha ang cellphone para tawagan ang kapatid. "Kailangang malaman ni Kuya na nakawala sa mental facility si Irene."What?! May mental illness siya?" react ni Lindsay saka tiningnan si Shiela.Tumango naman ito. "Mahabang kuwento pero nagkasakit siya sa pag-iisip at ngayon ay muli na naman kaming guguluhin."Nasa tenga na ni Zia ang cellphone pero hindi pa rin sumasagot si Chris. "Ba't ayaw niyang sagutin?" Sa huli ay nagpadala na lang ng mensahe."Kung umuwi na muna kaya tayo, Ate? Nag-aalal
NAPAISIP si Shiela sa narinig. Maging siya kasi ay hindi rin sigurado kung buntis ba o hindi.Napatingin muna siya sa driver saka mahinang sinagot ang tanong ni Zia, "H-Hindi pa 'ko nagkakaro'n pero ngayong linggo ako dadatnan.""Ang mas mabuti pa ay mag-take ka ng pregnancy kit test pag-uwi sa bahay magpapabili ako sa katulong. Ayokong mag-stop over pa tayo sa malapit na store at mahirap na, baka nasa paligid lang si Irene, nakasunod."Tumango lang si Shiela sabay haplos sa tiyan. Maliban sa nangyaring pagduwal ay wala na siyang iba pang nararamdaman.Baka mali lang ito ng hinala. Hindi naman sa hindi niya gusto ang ideya ng pagkakaroon muli ng anak pero... sa panahon ngayon, lalo na at may banta ng seguridad nila. Tila lalong nakakabahala.Pagdating sa mansion ay niyakap niya kaagad ang anak habang si Zia naman ay ikinukuwento sa Ina at ilang kasambahay ang nangyari sa shop."Jusko, panibago na namang problema. Hanggang kailan ba tayo titigilan ng babaeng 'yan," komento naman ni Mar
NAPATIIM-BAGANG si Chris nang makitang lumuluha si Shiela. Nanginginig at nangangati na ang kamay niya na hawakan ito pero nagpigil siya.Kailangan niyang panindigan ang plano. Hindi siya pwedeng bumigay ngayon dahil para ito sa ikabubuti ng lahat.Bago pa man siya may masabi ay narinig na nila ang announcement ng kanilang flight. "Aalis na kami.""Chris!""Kuya!"Magkasabay na sabi nina Zia at Maricar. Habang si Shiela ay napatitig na lamang.Tumalikod lang si Chris saka hinawakan ang kamay ni Irene. Nang makita iyon ni Shiela ay tuluyan na siyang hindi nakapagpigil. Sinugod niya si Irene dahil alam niyang may ginawa ito kaya umaakto ng ganoon ang asawa.Naging mabilis naman ang reflexes ni Chris at nasalo ang kamay ng asawa na tatama kay Irene. Pagkatapos ay tinulak ito. Sadya man o hindi ay nabigla silang lahat.Mabuti na lamang at agad itong nahawakan ni Louie bago pa matumba sa sahig si Shiela."'Wag mo siyang sasaktan," ani Chris na sinamaan ng tingin ang asawa.Kumapit naman si
SAMANTALANG sa eroplano habang nasa himpapawid ay hindi mapigilan ni Irene ang mapahagikhik. Pansin iyon ng katabing si Chris pero hindi malaman kung bakit natutuwa."Anong nakakatawa?""Masaya lang ako dahil muli na tayong magkakasama. Mamumuhay tayo ng masaya sa mansion, bubuo ng pamilya. Masusundan na natin si baby!" halata sa boses ang excitement.Napatitig lang si Chris sa mukha nito. Maganda pa rin pero nabubulok na, hindi man literal pero iyon ang nakikita niya. Nagtataka tuloy siya kung totoo bang normal pa ang isip nito o talagang nasisiraan na ng bait?"Paggising sa umaga ay ihahanda ko ang pampaligo mo't damit. Ipagluluto kita ng almusal at gagawan ng baon para hindi mo makalimutang mananghalian. Sa hapon naman ay hihintayin ko ang pagbabalik mo at sabay tayong magdi-dinner. Pero ang pinakagusto ko sa lahat ay 'yung tabi tayong matutulog. Yakap kita hanggang sa paggising muli kinabukasan," mahabang salaysay ni Irene.Hindi pa man nangyayari ay malayo na ang narating ng imah
KINUHA ni Chris ang cellphone habang naguguluhan sa nangyayari.Saan? Saan nito itinago ang dokumentong kailangan niya? Nasaan ang ebidensya?!Parang gusto niyang suntukin ang sariling ulo upang makapag-isip nang mabuti.Nagkunwari siyang tinitingnan ang sariling email account saka binalik ang cellphone. "Salamat.""Okay." Ngumiti si Irene saka kumain.Ganoon din ang ginawa ni Chris. Kumakain ng tahimik pero ang isip ay kung saan-saan na naglalakbay. Naghahanap ng kasagutan at solusyon sa nangyayari.Hanggang sa hindi na niya namalayan ang oras at nang iangat ang tingin ay tapos na itong kumain."Wala kang gana? Ano bang iniisip mo't 'di ka kumakain?" mapagdudang tanong ni Irene.Umiling si Chris. "Iniisip ko lang ang pamilya--"Bago pa man mabuo ni Chris ang sasabihin ay bigla na lamang hinagis ni Irene ang baso sa kanya. Kung hindi pa siya nakailag ay siguradong napuruhan na siya sa mukha. Nabasag at lumikha ng nakakagulat na ingay ang gamit na ikinabigla ng mga kasambahay."Ako ang
MATAAS na ang sikat ng araw nang magising si Chris. Pangatlong araw na niya rito sa mansion, ngunit para sa kanya ay tila isang buwan na siyang naninirahan sa tagal ng araw na binubuno niya kasama si Irene."Good morning."Nang marinig ang boses na iyon ay napapikit siya at gusto na lamang matulog ulit. Kinamot-kamot niya ang likod ng ulo hanggang batok sa stress at frustration.Naiinis siyang gigising sa umaga na si Irene agad ang nakikita o naririnig."Or should I say, good afternoon?" dagdag pa nito.Bored na nilingon ito ni Chris. "Anong kailangan mo?""Wala, pero tanghali na. Tatlong araw ka ng ganitong oras magising."'Kasi iniiwasan kita. Ayokong tumabi sa'yo, ni hawakan ka kaya hinihintay kung mauna kang matulog para walang mangyari.'Mahaba niyang sagot sa isip pero hindi naman niya magawang sabihin. "Namamahay lang siguro ako. Hindi ako sanay na natutulog sa ibang bahay at kama.""Really?" mapagdudang tanong ni Irene. "Dati kang nakatira rito at kama mo 'tong hinihigaan ko.
DAHIL sa kalasingan at pagod ay agad nakatulog si Irene kahit hindi pa tapos ang second round. Nang mapansin ni Chris na wala na itong malay ay agad niyang hinugot ang pagkalalake saka tinapik ang pisngi nito upang masiguro na tulog na talaga ito.Kumpirmado. Kaya may pagkakataon muli siyang mahanap ang ebidensya. Nahalughog na niya ang luggages at bag ni Irene pero wala roon. Maging sa cellphone nito ay wala rin.Umalis siya sa kama na hubo't hubad saka saka pumasok sa banyo para mag-shower ng mabilisan. Nang matapos ay lumapit siya sa kama para takpan ng kumot ang hubad na katawan ni Irene.Pwede niyang hayaan na nakabalandra ang katawan nito pero mas lalo lang siyang maaasiwa sa tuwing dadaan sa kama.Matapos makapagbihis ay inumpisahan na niya ang dapat gawin. "Kailangan kong mahanap ang cellphone ko," bulong ni Chris saka naghanap sa dalang bag ni Irene. Iniisip niya kasing dala-dala nito palagi pero wala naman siyang nakita.Kaya balik siya sa dating gawi. Ang maghanap sa buong
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod