NASA labas na sila ng paliparan pero hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak si Archie. “Papa, sama ka sa’min~” saad pa ng bata na humihikbi-hikbi habang ang maliit na kamay ay mahigpit na nakahawak sa damit ng Ama.Napabuntong-hininga naman si Chris, na may munting ngiti sa labi saka napasulyap kay Shiela. “Anong gagawin natin?” bulong niya.Nagkibit-balikat si Shiela. “May gagawin ka ba ngayong araw?”“May pupuntahan akong meeting kasama si Sarah pero pwede naman i-postpone dahil mas importante si Archie.”Namewang si Shiela saka nag-isip nang paraan. Kahit pa sabihin nitong ayos lang ay ayaw niya naman makaabala. “Archie, anak. Tumahan ka na, sasama na sa’tin si Papa,” pang-uuto niya pa sa anak.Agad naman naniwala ang bata at unti-unting tumigil sa pag-iyak pero mahigpit pa rin ang hawak sa damit ng Ama.Ilang sandali pa ay nakahabol na rin sina Evelyn, Aileen at Sarah. Ang dalaga ay tuloy-tuloy sa nakaparadang kotse.“Chris, tara na,” tawag pa nito.“Susunod na lang ako,” untag naman
SA TANONG ay nagtaas lang ng kilay si Chris saka tumayo nang maayos upang maharap ito. “Ano bang dapat kung marinig?”“So, nakikinig ka nga sa pinag-uusapan namin?” balik tanong ni Shiela.Napabuntong-hininga si Chris. “Wala akong narinig. Sa tingin mo ba ay may maririnig ako sa layo kong ‘to sa pinto? Sumandal lang ako rito dahil ang sabi kanina ng katulong ay magkasama raw kayo ni Tita na umakyat. Kaya inisip ko na narito kayo kaya naghintay akong may lumabas,” mahabang paliwanag ni Chris.Hindi man kumbinsido ay hindi na lamang nag-react si Shiela. “At ba’t mo naman kami hinihintay?”“Tulog na tulog na sa kwarto si Archie at kailangan ko na rin umalis.” Saka napakamot sa likod ng ulo, tila nahihiya sa sasabihin. “Ang totoo ay gusto ko lang magpaalam.”“Pwede ka namang umalis na lang o ‘di kaya ay magpasabi sa katulong.”Hindi napigilan ni Chris na magtaas ng kilay. “Ayoko ng gano’n. Iyong bigla na lang aalis ng walang pasabi. Napakawalang-galang ng gano’n, nakakabastos.”Napakurap
NAKANGITI si Chris nang palabas na sa restaurant kasama ng dalawang prospect investor na ngayon ay talagang nag-invest na sa negosyo. Dahil naging matagumpay ang proposal nilang dalawa ni Sarah, na ngayon ay parang wala na sa mood.Kanina niya pa kasi napapansin na tila tahimik ito kaysa sa masiyahin at friendly nitong pag-uugali.“I’m glad at excited na akong maging bahagi ng lumalago niyong negosyo,” saad pa ni Mr. Bautista.Habang si Ocampo naman ay tinapik naman sa balikat si Chris. “Masaya rin ako na gaya ni Mr. Bautista ay makakapag-invest na rin ako sa wakas.”Ngumiti naman si Chris. “Maraming salamat talaga, Mr. Ocampo at Mr. Bautista.”Tumango si Bautista habang nakangiti saka tiningnan ang suot na relo. “Oh, hindi ko na namalayan ang oras. Kailangan ko ng umalis at may importante pa akong pupuntahan.”“Aalis na rin ako,” ani Ocampo.Muling nagpasalamat si Chris at ganoon din si Sarah hanggang sa tuluyan ng umalis ang dalawa, sumakay sa kanya-kanyang sasakyan.At ang naiwan na
PABALIK na sila sa kotse nang mapatingin si Chris sa suot nitong damit. “Dadaan ba muna tayo sa apartment mo bago pumunta sa club?”Medyo pormal kasi ang suot nitong damit, hindi babagay sa pupuntahan nila.“Hindi na,” ani Sarah saka ito nilingon habang may naglalarong ngiti sa labi.Napakunot noo man ay hindi na nagkomento si Chris at sinundan lang ito patungo sa kotse. Pagsakay sa passenger seat ay bigla siyang naubo, mabilis na umiwas ng tingin matapos itong makitang hinuhubad ang suot na palda habang nakaupo sa driver seat.“A-Anong ginagawa mo, Sarah?!” tanong ni Chris habang nakapaling ang tingin sa labas ng kotse.Natawa naman si Sarah at pagkatapos ay kinalabit ito. “Ano ka ba, tingnan mo nga may suot akong shorts, need ko lang magpalit ng skirt para bumagay sa pupuntahan natin.”“Nakapagpalit ka na?”“Yes, pwede ka ng tumingin.”Doon lang kumilos si Chris saka dahan-dahang tiningnan ang dalaga. Nakahinga siya nang maluwag matapos makitang maayos na ang itsura nito. “Hopefully
SA ISANG IGLAP ay naiharang ni Chris ang kamay sa bibig. Kaya sa halip na lumapat ang labi ng dalaga ay ang palad niya ang nahalikan nito.Pagkatapos ay nagmulat ng mata si Sarah, gulat na gulat sa ginawa nito. Makailang beses kumurap na tila nagtataka hanggang sa matauhan at mabilis na lumayo. “S-Sorry.”Napatiim-bagang lang si Chris saka nagmaneho na paalis sa lugar. Habang nasa daan ay tahimik lang silang dalawa sa loob ng sasakyan, wala ni isang nagtangkang magsalita.Hanggang sa marating nila ang apartment ni Sarah. Mabilis na inalis ni Chris ang seatbelt at lalabas na dapat ng magsalita ito, “S-Sa’n ka pupunta?”“Uuwi na ‘ko,” tipid lang na sagot ni Chris.“Pero… Ba’t hindi ka muna pumasok sa loob at—““Sarah,” putol pa ni Chris. “Iyong nangyari kanina, palalampasin ko ‘yun dahil kaibigan kita at may pinagsamahan tayo pero hinding-hindi na iyon mauulit. Never, kaya mas mabuti sigurong manatili na lang tayong mag-business partner dahil hindi na tama ang nangyayari.”Habang sinasa
NAPAKURAP si Shiela, naroon ang pinaghalong kaba at excitement kahit naguguluhan kung anong dapat gawin ng mga sandaling iyon.Naglalaban ang kanyang puso’t isip, ngunit isa lang ang mas matimbang. Hindi niya maiwasang mahipnotismo ng tingin ni Chris, nag-aanyayang gawin ang isang bagay na kahit mali ay hinding-hindi niya pagsisisihan. Kaya tuluyan na siyang nagpadala sa bugso ng damdamin.Pumikit siya at dinama ang labi nitong kay tagal niyang hindi natikman. Mas lalong lumakas ang kabog sa kanyang dibdib sa puntong iyon na lamang ang kanyang naririnig. May kiliti na nararamdaman si Shiela paakyat sa kanyang mukha at walang dudang dahil iyon sa halik nito.Habang si Chris naman ay pigil na pigil ang paghinga. Umiigting ang panga niya sa pagpipigil na sunggaban ito, maging marahas dahil lang sa sabik na sabik siyang muli itong maramdaman, ang halik nito at katawan.Habang lumilipas ang bawat sandali ay mas lalo pang nagnanangis ang init na nararamdaman nila sa isa’t isa kaya—““Hmm…”
TUMATAGOS na sa bintana ang sinag ng araw nang magising si Shiela. Una niyang kinapa ang kama, ngunit wala na siyang nahahawakan at doon lang siya nagmulat ng mata.“Archie?” sambit niya sa pangalan ng anak matapos ay bumangon na kung saan ay ramdam niya ang pamimigat ng talukap ng mata. Kaya tiningnan niya ang sarili sa salamin.Mugto ang mga mata niya at barado ang ilong. Natawa siya ng maalala na nag-iyakan sila ni Chris kagabi pero siya itong mas ngumawa nang husto.Pagkatapos, naghilamos na siya at nagmumog saka bumaba patungo sa dining area kung saan niya naabutan sina Evelyn, Aileen at kanyang mag-ama na kumakain.Unang napansin ni Chris ang asawa kaya agad siyang tumayo at pinaghila ito ng upuan. “Dito ka na maupo sa tabi ko.”Mataman itong tinitigan ni Shiela dahil maayos naman ang itsura nito. Parang hindi siya iniyakan kagabi.Si Archie naman ay gustong bumaba mula sa kandungan ng Nanny. “Mama~”Dumiretso si Shiela sa puwesto ng anak saka ito hinalikan sa noo. “Ba’t hindi m
KASALUKUYANG nagmamaneho si Chris habang katabi ang asawa sa passenger seat, kandong nito ang anak nilang si Archie na nakatanaw sa labas ng kotse.Patungo sila ngayon sa mansion dahil doon gustong pumunta ni Shiela at pagkatapos ay mamamasiyal pa sa ibang lugar.“Naroon pa kaya si Cory?” hindi maiwasang itanong ni Shiela. Muling sumagi sa isip niya ang dating katrabaho na naging kaibigan na rin niya.“Alamin natin,” ani Chris.“Ngayong nandito ako ay ang dami kong gustong gawin. Gusto kong pumunta sa cemetery para mabisita si Henry at Diana,” tukoy niya sa kaibigan at asawa nito.“Sige, gawin natin ‘yan. No’ng nasa labas ka pala ng bansa ay dinala namin dito si Lucas para makilala naman niya ang magulang niya.”“Hindi naman ba siya nagtaka?”“Nagtaka siyempre, pero sinabi na lang namin na natutulog sila kaya hindi na ito nangulit. Mabuti na lang at likas na masunurin ang batang iyon kaya paborito ni Zia.”Napangiti si Shiela habang hinahaplos-haplos ang buhok ng anak. “Parang gusto k
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod