PABALIK na sila sa kotse nang mapatingin si Chris sa suot nitong damit. “Dadaan ba muna tayo sa apartment mo bago pumunta sa club?”Medyo pormal kasi ang suot nitong damit, hindi babagay sa pupuntahan nila.“Hindi na,” ani Sarah saka ito nilingon habang may naglalarong ngiti sa labi.Napakunot noo man ay hindi na nagkomento si Chris at sinundan lang ito patungo sa kotse. Pagsakay sa passenger seat ay bigla siyang naubo, mabilis na umiwas ng tingin matapos itong makitang hinuhubad ang suot na palda habang nakaupo sa driver seat.“A-Anong ginagawa mo, Sarah?!” tanong ni Chris habang nakapaling ang tingin sa labas ng kotse.Natawa naman si Sarah at pagkatapos ay kinalabit ito. “Ano ka ba, tingnan mo nga may suot akong shorts, need ko lang magpalit ng skirt para bumagay sa pupuntahan natin.”“Nakapagpalit ka na?”“Yes, pwede ka ng tumingin.”Doon lang kumilos si Chris saka dahan-dahang tiningnan ang dalaga. Nakahinga siya nang maluwag matapos makitang maayos na ang itsura nito. “Hopefully
SA ISANG IGLAP ay naiharang ni Chris ang kamay sa bibig. Kaya sa halip na lumapat ang labi ng dalaga ay ang palad niya ang nahalikan nito.Pagkatapos ay nagmulat ng mata si Sarah, gulat na gulat sa ginawa nito. Makailang beses kumurap na tila nagtataka hanggang sa matauhan at mabilis na lumayo. “S-Sorry.”Napatiim-bagang lang si Chris saka nagmaneho na paalis sa lugar. Habang nasa daan ay tahimik lang silang dalawa sa loob ng sasakyan, wala ni isang nagtangkang magsalita.Hanggang sa marating nila ang apartment ni Sarah. Mabilis na inalis ni Chris ang seatbelt at lalabas na dapat ng magsalita ito, “S-Sa’n ka pupunta?”“Uuwi na ‘ko,” tipid lang na sagot ni Chris.“Pero… Ba’t hindi ka muna pumasok sa loob at—““Sarah,” putol pa ni Chris. “Iyong nangyari kanina, palalampasin ko ‘yun dahil kaibigan kita at may pinagsamahan tayo pero hinding-hindi na iyon mauulit. Never, kaya mas mabuti sigurong manatili na lang tayong mag-business partner dahil hindi na tama ang nangyayari.”Habang sinasa
NAPAKURAP si Shiela, naroon ang pinaghalong kaba at excitement kahit naguguluhan kung anong dapat gawin ng mga sandaling iyon.Naglalaban ang kanyang puso’t isip, ngunit isa lang ang mas matimbang. Hindi niya maiwasang mahipnotismo ng tingin ni Chris, nag-aanyayang gawin ang isang bagay na kahit mali ay hinding-hindi niya pagsisisihan. Kaya tuluyan na siyang nagpadala sa bugso ng damdamin.Pumikit siya at dinama ang labi nitong kay tagal niyang hindi natikman. Mas lalong lumakas ang kabog sa kanyang dibdib sa puntong iyon na lamang ang kanyang naririnig. May kiliti na nararamdaman si Shiela paakyat sa kanyang mukha at walang dudang dahil iyon sa halik nito.Habang si Chris naman ay pigil na pigil ang paghinga. Umiigting ang panga niya sa pagpipigil na sunggaban ito, maging marahas dahil lang sa sabik na sabik siyang muli itong maramdaman, ang halik nito at katawan.Habang lumilipas ang bawat sandali ay mas lalo pang nagnanangis ang init na nararamdaman nila sa isa’t isa kaya—““Hmm…”
TUMATAGOS na sa bintana ang sinag ng araw nang magising si Shiela. Una niyang kinapa ang kama, ngunit wala na siyang nahahawakan at doon lang siya nagmulat ng mata.“Archie?” sambit niya sa pangalan ng anak matapos ay bumangon na kung saan ay ramdam niya ang pamimigat ng talukap ng mata. Kaya tiningnan niya ang sarili sa salamin.Mugto ang mga mata niya at barado ang ilong. Natawa siya ng maalala na nag-iyakan sila ni Chris kagabi pero siya itong mas ngumawa nang husto.Pagkatapos, naghilamos na siya at nagmumog saka bumaba patungo sa dining area kung saan niya naabutan sina Evelyn, Aileen at kanyang mag-ama na kumakain.Unang napansin ni Chris ang asawa kaya agad siyang tumayo at pinaghila ito ng upuan. “Dito ka na maupo sa tabi ko.”Mataman itong tinitigan ni Shiela dahil maayos naman ang itsura nito. Parang hindi siya iniyakan kagabi.Si Archie naman ay gustong bumaba mula sa kandungan ng Nanny. “Mama~”Dumiretso si Shiela sa puwesto ng anak saka ito hinalikan sa noo. “Ba’t hindi m
KASALUKUYANG nagmamaneho si Chris habang katabi ang asawa sa passenger seat, kandong nito ang anak nilang si Archie na nakatanaw sa labas ng kotse.Patungo sila ngayon sa mansion dahil doon gustong pumunta ni Shiela at pagkatapos ay mamamasiyal pa sa ibang lugar.“Naroon pa kaya si Cory?” hindi maiwasang itanong ni Shiela. Muling sumagi sa isip niya ang dating katrabaho na naging kaibigan na rin niya.“Alamin natin,” ani Chris.“Ngayong nandito ako ay ang dami kong gustong gawin. Gusto kong pumunta sa cemetery para mabisita si Henry at Diana,” tukoy niya sa kaibigan at asawa nito.“Sige, gawin natin ‘yan. No’ng nasa labas ka pala ng bansa ay dinala namin dito si Lucas para makilala naman niya ang magulang niya.”“Hindi naman ba siya nagtaka?”“Nagtaka siyempre, pero sinabi na lang namin na natutulog sila kaya hindi na ito nangulit. Mabuti na lang at likas na masunurin ang batang iyon kaya paborito ni Zia.”Napangiti si Shiela habang hinahaplos-haplos ang buhok ng anak. “Parang gusto k
SA PAGKAKAALAM ni Zia, ang mga lalakeng nangangaliwa ay mayroong spare phone para hindi mahuli sa ginagawang kalokohan. Ngunit nang tumunog ang cellphone ni Louie habang nasa banyo at nagsa-shower ay binasa niya ang mensahe galing kay Bea. Nagpapasalamat ito sa regalong ibinigay ng kanyang asawa. Kalakip ang isang imahe na kung saan ay suot nito ang naturang damit na masiyadong pormal para sa bata at maamo nitong mukha. Kaya hindi kataka-takang saliwa ang ngiti nito sa camera. Tinitigan ni Zia ang imahe. Matagal na siyang nagdududa na may ibang babae ang asawa ngunit hindi niya akalaing sa mas bata. Nagsisisi tuloy siyang natuklasan ang lihim ng asawa. Ilang sandali pa ay lumabas ang asawa na basa at tanging tuwalya lang ang tumatakip sa maselang parte ng katawan. “Bakit?” tanong ni Louie dahil sa matagal niyang pagtitig. Lumapit ito at kinuha ang cellphone mula kay Zia. Hindi niya nakitaan ng kahit anong reaksyon si Louie. Naroon pa rin ang kompiyansa na tila wala itong ginagaw
MAKALIPAS ang ilang araw ay umuwi sa bahay si Louie. Pinagbuksan siya ng pinto ng driver at akma pang kukunin ang luggage na dala ngunit inunahan na niya ito. “Ako na ang magdadala.” Sa may entrance naman ng bahay ay sumalubong ang ilang katulong sa kanya. “Welcome back, Sir Louie,” bati pa ng mga ito. “Si Zia nasa’n, hindi ba mukhang galit?” tanong niya. “Nasa taas po, Sir,” sagot ng isang katulong ngunit hindi na nagkomento sa pangalawa niyang katanungan. Tuloy-tuloy naman siya paakyat sa hagdan na iritado. Huli na niyang natuklasan ang nangyari sa pamilya ng asawa dahil hindi man lang kaagad pinaalam ni Alice. Pagbukas ng pinto ay nakita niyang nakaupo si Zia sa vicinity mirror at nag-aayos ng gamit. Pumasok siya at naupo sa kama sabay tanggal ng kurbata habang nakatingin dito. Matapos nilang makasal, isa sa napuna ni Louie sa asawa ay magaling ito sa gawaing bahay sa kabila ng kinagisnan nitong buhay. Mula sa mayamang pamilya si Zia at pinalaking prinsesa kaya nakapagtatakan
INAMOY-AMOY ni Louie ang leeg ng asawa. Gustong-gusto niya ang natural nitong bango maging ang ekspresyon sa tuwing tinitingnan niya. Kahit wala siyang nararamdaman para kay Zia ay hindi niya maiwasang makalimot dahil sa ganda nitong taglay. Maliban doon ay asawa niya ito kaya may karapatan siyang angkinin ang kung ano mang pag-aari niya. Hinubaran niya ito at walang tinira kahit na anong saplot sa katawan. Matapos ay isinunod niya ang sariling damit saka muli itong hinalikan. Pinaliguan niya ng halik sa katawan si Zia. Ang kinakapos nitong hininga ay parang musika sa pandinig ni Louie. Kaya mas lalo siyang nasasabik. Kung kanina ay itinutulak-tulak pa siya… ngayon naman ay nakayapa na sa kanyang batok. “Louie… hindi ‘ko pa naiinom ang contraceptive pills. Kung ipagpapatuloy natin ‘to ay paniguradong mabubuntis ako,” bulong ni Zia. Agad naman siyang natauhan. Kahit gaano pa siya kasabik ay hinding-hindi niya gugustuhing mabuntis si Zia. Wala sa plano niya ang magkaanak dito. "Mu
KASALUKUYANG nagmamaneho si Chris habang katabi ang asawa sa passenger seat, kandong nito ang anak nilang si Archie na nakatanaw sa labas ng kotse.Patungo sila ngayon sa mansion dahil doon gustong pumunta ni Shiela at pagkatapos ay mamamasiyal pa sa ibang lugar.“Naroon pa kaya si Cory?” hindi maiwasang itanong ni Shiela. Muling sumagi sa isip niya ang dating katrabaho na naging kaibigan na rin niya.“Alamin natin,” ani Chris.“Ngayong nandito ako ay ang dami kong gustong gawin. Gusto kong pumunta sa cemetery para mabisita si Henry at Diana,” tukoy niya sa kaibigan at asawa nito.“Sige, gawin natin ‘yan. No’ng nasa labas ka pala ng bansa ay dinala namin dito si Lucas para makilala naman niya ang magulang niya.”“Hindi naman ba siya nagtaka?”“Nagtaka siyempre, pero sinabi na lang namin na natutulog sila kaya hindi na ito nangulit. Mabuti na lang at likas na masunurin ang batang iyon kaya paborito ni Zia.”Napangiti si Shiela habang hinahaplos-haplos ang buhok ng anak. “Parang gusto k
TUMATAGOS na sa bintana ang sinag ng araw nang magising si Shiela. Una niyang kinapa ang kama, ngunit wala na siyang nahahawakan at doon lang siya nagmulat ng mata.“Archie?” sambit niya sa pangalan ng anak matapos ay bumangon na kung saan ay ramdam niya ang pamimigat ng talukap ng mata. Kaya tiningnan niya ang sarili sa salamin.Mugto ang mga mata niya at barado ang ilong. Natawa siya ng maalala na nag-iyakan sila ni Chris kagabi pero siya itong mas ngumawa nang husto.Pagkatapos, naghilamos na siya at nagmumog saka bumaba patungo sa dining area kung saan niya naabutan sina Evelyn, Aileen at kanyang mag-ama na kumakain.Unang napansin ni Chris ang asawa kaya agad siyang tumayo at pinaghila ito ng upuan. “Dito ka na maupo sa tabi ko.”Mataman itong tinitigan ni Shiela dahil maayos naman ang itsura nito. Parang hindi siya iniyakan kagabi.Si Archie naman ay gustong bumaba mula sa kandungan ng Nanny. “Mama~”Dumiretso si Shiela sa puwesto ng anak saka ito hinalikan sa noo. “Ba’t hindi m
NAPAKURAP si Shiela, naroon ang pinaghalong kaba at excitement kahit naguguluhan kung anong dapat gawin ng mga sandaling iyon.Naglalaban ang kanyang puso’t isip, ngunit isa lang ang mas matimbang. Hindi niya maiwasang mahipnotismo ng tingin ni Chris, nag-aanyayang gawin ang isang bagay na kahit mali ay hinding-hindi niya pagsisisihan. Kaya tuluyan na siyang nagpadala sa bugso ng damdamin.Pumikit siya at dinama ang labi nitong kay tagal niyang hindi natikman. Mas lalong lumakas ang kabog sa kanyang dibdib sa puntong iyon na lamang ang kanyang naririnig. May kiliti na nararamdaman si Shiela paakyat sa kanyang mukha at walang dudang dahil iyon sa halik nito.Habang si Chris naman ay pigil na pigil ang paghinga. Umiigting ang panga niya sa pagpipigil na sunggaban ito, maging marahas dahil lang sa sabik na sabik siyang muli itong maramdaman, ang halik nito at katawan.Habang lumilipas ang bawat sandali ay mas lalo pang nagnanangis ang init na nararamdaman nila sa isa’t isa kaya—““Hmm…”
SA ISANG IGLAP ay naiharang ni Chris ang kamay sa bibig. Kaya sa halip na lumapat ang labi ng dalaga ay ang palad niya ang nahalikan nito.Pagkatapos ay nagmulat ng mata si Sarah, gulat na gulat sa ginawa nito. Makailang beses kumurap na tila nagtataka hanggang sa matauhan at mabilis na lumayo. “S-Sorry.”Napatiim-bagang lang si Chris saka nagmaneho na paalis sa lugar. Habang nasa daan ay tahimik lang silang dalawa sa loob ng sasakyan, wala ni isang nagtangkang magsalita.Hanggang sa marating nila ang apartment ni Sarah. Mabilis na inalis ni Chris ang seatbelt at lalabas na dapat ng magsalita ito, “S-Sa’n ka pupunta?”“Uuwi na ‘ko,” tipid lang na sagot ni Chris.“Pero… Ba’t hindi ka muna pumasok sa loob at—““Sarah,” putol pa ni Chris. “Iyong nangyari kanina, palalampasin ko ‘yun dahil kaibigan kita at may pinagsamahan tayo pero hinding-hindi na iyon mauulit. Never, kaya mas mabuti sigurong manatili na lang tayong mag-business partner dahil hindi na tama ang nangyayari.”Habang sinasa
PABALIK na sila sa kotse nang mapatingin si Chris sa suot nitong damit. “Dadaan ba muna tayo sa apartment mo bago pumunta sa club?”Medyo pormal kasi ang suot nitong damit, hindi babagay sa pupuntahan nila.“Hindi na,” ani Sarah saka ito nilingon habang may naglalarong ngiti sa labi.Napakunot noo man ay hindi na nagkomento si Chris at sinundan lang ito patungo sa kotse. Pagsakay sa passenger seat ay bigla siyang naubo, mabilis na umiwas ng tingin matapos itong makitang hinuhubad ang suot na palda habang nakaupo sa driver seat.“A-Anong ginagawa mo, Sarah?!” tanong ni Chris habang nakapaling ang tingin sa labas ng kotse.Natawa naman si Sarah at pagkatapos ay kinalabit ito. “Ano ka ba, tingnan mo nga may suot akong shorts, need ko lang magpalit ng skirt para bumagay sa pupuntahan natin.”“Nakapagpalit ka na?”“Yes, pwede ka ng tumingin.”Doon lang kumilos si Chris saka dahan-dahang tiningnan ang dalaga. Nakahinga siya nang maluwag matapos makitang maayos na ang itsura nito. “Hopefully
NAKANGITI si Chris nang palabas na sa restaurant kasama ng dalawang prospect investor na ngayon ay talagang nag-invest na sa negosyo. Dahil naging matagumpay ang proposal nilang dalawa ni Sarah, na ngayon ay parang wala na sa mood.Kanina niya pa kasi napapansin na tila tahimik ito kaysa sa masiyahin at friendly nitong pag-uugali.“I’m glad at excited na akong maging bahagi ng lumalago niyong negosyo,” saad pa ni Mr. Bautista.Habang si Ocampo naman ay tinapik naman sa balikat si Chris. “Masaya rin ako na gaya ni Mr. Bautista ay makakapag-invest na rin ako sa wakas.”Ngumiti naman si Chris. “Maraming salamat talaga, Mr. Ocampo at Mr. Bautista.”Tumango si Bautista habang nakangiti saka tiningnan ang suot na relo. “Oh, hindi ko na namalayan ang oras. Kailangan ko ng umalis at may importante pa akong pupuntahan.”“Aalis na rin ako,” ani Ocampo.Muling nagpasalamat si Chris at ganoon din si Sarah hanggang sa tuluyan ng umalis ang dalawa, sumakay sa kanya-kanyang sasakyan.At ang naiwan na
SA TANONG ay nagtaas lang ng kilay si Chris saka tumayo nang maayos upang maharap ito. “Ano bang dapat kung marinig?”“So, nakikinig ka nga sa pinag-uusapan namin?” balik tanong ni Shiela.Napabuntong-hininga si Chris. “Wala akong narinig. Sa tingin mo ba ay may maririnig ako sa layo kong ‘to sa pinto? Sumandal lang ako rito dahil ang sabi kanina ng katulong ay magkasama raw kayo ni Tita na umakyat. Kaya inisip ko na narito kayo kaya naghintay akong may lumabas,” mahabang paliwanag ni Chris.Hindi man kumbinsido ay hindi na lamang nag-react si Shiela. “At ba’t mo naman kami hinihintay?”“Tulog na tulog na sa kwarto si Archie at kailangan ko na rin umalis.” Saka napakamot sa likod ng ulo, tila nahihiya sa sasabihin. “Ang totoo ay gusto ko lang magpaalam.”“Pwede ka namang umalis na lang o ‘di kaya ay magpasabi sa katulong.”Hindi napigilan ni Chris na magtaas ng kilay. “Ayoko ng gano’n. Iyong bigla na lang aalis ng walang pasabi. Napakawalang-galang ng gano’n, nakakabastos.”Napakurap
NASA labas na sila ng paliparan pero hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak si Archie. “Papa, sama ka sa’min~” saad pa ng bata na humihikbi-hikbi habang ang maliit na kamay ay mahigpit na nakahawak sa damit ng Ama.Napabuntong-hininga naman si Chris, na may munting ngiti sa labi saka napasulyap kay Shiela. “Anong gagawin natin?” bulong niya.Nagkibit-balikat si Shiela. “May gagawin ka ba ngayong araw?”“May pupuntahan akong meeting kasama si Sarah pero pwede naman i-postpone dahil mas importante si Archie.”Namewang si Shiela saka nag-isip nang paraan. Kahit pa sabihin nitong ayos lang ay ayaw niya naman makaabala. “Archie, anak. Tumahan ka na, sasama na sa’tin si Papa,” pang-uuto niya pa sa anak.Agad naman naniwala ang bata at unti-unting tumigil sa pag-iyak pero mahigpit pa rin ang hawak sa damit ng Ama.Ilang sandali pa ay nakahabol na rin sina Evelyn, Aileen at Sarah. Ang dalaga ay tuloy-tuloy sa nakaparadang kotse.“Chris, tara na,” tawag pa nito.“Susunod na lang ako,” untag naman
NAINIS si Shiela nang hindi siya nito sinagot. "Narinig mo ba ako? Anong ginagawa mo rito?" balik tanong niya. "Sinusundan mo ba kami?" pang-aakusa niya pa.Si Chris na abala sa pakikipagkulitan sa anak ay biglang napalingon at nagtaas ng kilay. "Anong sinasabi mo? Pa'no ko naman 'yun magagawa? Tingin mo ba'y pinapasundan ko kayo? Pa'no ko naman 'yun gagawin kung bantay-sarado kayo."Napaisip si Shiela at napagtanto niyang tama ito. Paano naman nito magagawa silang sundan kung mahigpit ang security sa subdivision maging sa mansion. Bukod pa roon ay kahapon lang siya pumayag na sumama pabalik sa Cebu.Ngunit sa halip na aminin ang pagkakamali ay umiwas na lamang siya ng tingin.Pero hindi pa tapos si Chris na habang nakikipaglaro sa anak ay nagpatuloy sa pagsasalita, "Alam mo... dapat baguhin mo na ang ganyang ugali. Mabilis kang maghinala at mag-isip ng masama sa ibang tao dahil hindi ka marunong kumilatis ng tao."Napakunot-noo si Shiela saka ito tiningnan nang masama. "At ano naman