Library
Maghanap
Home / Romance / Discreet Nights / Chapter 44: Question

Share

Chapter 44: Question

Author: aeonia
last update Huling Na-update: 2024-04-10 09:22:42
After waiting for more hours, finally, I was able to talk with Ruan again.

“I invited Asteon para pumunta sa birthday ng mga anak natin,” masayang balita ko sa kaniya pagkatapos siyang kumustahin. Base sa background niya ay nakasandal siya sa headboard ng kama at mukhang nasa loob ng kuwarto niya.

“D-Do you think it's fine?” kinakabahang tanong ko nang maalala bigla ang sinabi kanina ni Sever sa akin. Although he didn't say it directly, alam ko kung ano ang nais niyang ipahayag sa akin.

Para sa akin, mukhang mapagkakatiwalaan naman si Asteon. At saka, why can't I trust him? Kapatid ko naman siya at sa pagkakaalam ko ay wala naman siyang sama ng loob sa akin. Hindi ko rin naman ramdam na may itinatago siya na gano'ng klaseng damdamin para sa akin.

Alam kong matagal kaming nagkahiwalay ni Asteon, pero kung sakaling tatalikuran niya ako, para kanino naman?

Wala rin naman akong sama ng loob na naramdaman kay Sever nang sabihin niya 'yon. I understand his point, but I don't think As
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Discreet Nights   Chapter 45: 24 Hours

    “I entered different battles I never knew I could get in from carrying my children, to hearing their first cries, to witnessing their first steps, until they turned their back against me.” Asteria was staring at her husband, yet I know she was talking to me. “It was not my plan to marry, yet I craved for luxury that was out of my reach, so I did.” Napalingon ako kay Asteon na katabi ko ngunit wala akong nabasang reaksyon sa mukha niya. He was just staring at his mother with a stoic face. Nilingon kami ni Asteria. “It wasn't in my plan to love.” Bawat salita niya ay binigkas nang may diin na tila sigurado siya sa kaniyang mga sinasabi. “I didn't know how to, yet after carrying two souls, I learned.” Muling binalik ni Asteria ang kaniyang mga mata sa lalaking humihinga na lang gamit ang mga makina. “Being a mother is a never-ending march. You'll get tripped, yet you would not afford to fall for a wound that your children might get. Your fall is their harm.” I wanted to leave,

    Huling Na-update : 2024-04-10

  • Discreet Nights   Chapter 46: Choose Wisely

    Being seated on a plane for almost twenty hours while knowing that my children together with my mother were being hostage was the longest torture I have ever experienced. If only it was possible, kalalampagin ko na ang eroplano para lang bilisan ang takbo. Ngunit wala akong ibang nagawa kundi ang umupo at magdasal na sana ay walang matamong kahit gasgas ang mga mahal ko sa buhay. “The Supreme doesn't want you to go.” Sinamaan ko ng tingin si Altro. “Pupunta ako kahit ano ang mangyari at wala kayong magagawa.” The man diverted his gaze in front. Siya ang naabutan namin sa private airport kung saan kami agad na nagtungo ni Sever. Iyon pala, nasabihan ni Ruan ang lalaki na pigilan ang pagpunta ko sa Switzerland. But Altro was built different. Hindi niya sinunod ang utos ng kaniyang Supremo at sa halip ay tinulungan pa ako. “I suggest for you to calm down. It is a calm war. Rye won't do anything... until you arrive.” Calm down? I couldn't help but to chuckle in a sarcastic wa

    Huling Na-update : 2024-04-11

  • Discreet Nights   Chapter 47: Captive

    There was an intense battle of eyes between me and Ruan while Rye was busy checking his hand clock to count the time. “Choose our children,” I mouthed. Napapikit si Ruan na tila hindi na alam kung ano ang gagawin. He was clenching his jaw while breathing heavily while Rye was just grinning evily as he stared at him. Sa isip ko ay ang tunog ng paggalaw ng kamay ng orasan habang ilang nguso ng baril ang nakatutok sa akin. “Thirty seconds.” Sinubukan kong lumingon kayla Sever at Altro ngunit hindi ko magawa dahil sa higpit ng pagkakahawak sa akin ng mga tauhan ni Rye kahit nakatali na ako. When I looked back at Ruan, nakita ko siyang nakatitig sa mga anak namin na hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak. When he turned his head and our eyes met again, I gave him a nod of assurance. “I'll be fine,” I mouthed him words again. He shall choose them. Bukod sa mukhang seryoso ang kapatid niya sa kondisyon niya ay 'yon na ang pinakamaayos na paraan upang matapos na ito. Hindi papayag si R

    Huling Na-update : 2024-04-12

  • Discreet Nights   Chapter 48: Bits of Truths

    Nagising ako na nakahiga sa malambot na kama sa loob ng isang maayos at malamig na silid. I was expecting a chain or rope around my wrists, or a piece of cloth covering my mouth and eyes, hindering me from talking and seeing. However, I didn't expect that I would wake up lying in a comfortable mattress without feeling any pain around my body. Agad akong bumangon at nakitang suot ko pa rin kung ano ang damit ko kanina bago ako mawalan ng malay. Napag-alaman kong gabi na nang mapalingon ako sa bintana. Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. Agad kong nilapitan ang pinto na unang nakita ko at binuksan 'yon. Bumungad sa akin ang madilim na hallway. Doon pa lang, alam ko na agad na wala ako sa isang simpleng bahay lang. Saan naman kaya ako dinala ng lalaking 'yon? Matapos ang ilang segundong paglalakad ay natagpuan ko ang isang malaking hagdanan pababa kung saan kita ang malawak na sala. Hindi ito tipikal na mansyon sapagkat moderno ito ngunit may halong royal na disensyo. Mula sa mga cha

    Huling Na-update : 2024-04-14

  • Discreet Nights   Chapter 49: The Puppet

    Hindi masamang makinig. Sometimes, the smallest voices you hear around you will lead you to what you are looking for— like trail of breadcrumbs toward the jackpot. However, maaaring ito rin ang maging sanhi para maabot mo ang dulo— ang dulo na malayo mula sa hinahangad mo. Ang dulong tatapos sa mga inaasam mo. Be aware of your surroundings but do not get fooled easily. Blistering footsteps echoed around the hallways. I was on my way back to the room where I woke up earlier when the servants inside the mansion started panicking. “The guards just called. Lady Lemery is on her way here!” It was a whisper from an old lady that walked passed me. She was talking to a younger servant who immediately crumpled her face— I don't know if it was because of annoyance, worry, fear, or nervousness. Who's Lady Lemery? “Señor just left! What shall we do?” Hindi ko na narinig pa ang sumunod na sinabi ng babae dahil nakalayo na sila mula sa puwesto ko kung saan ako napatigil. Malapit na ako s

    Huling Na-update : 2024-05-01

  • Discreet Nights   Chapter 50: Plan

    Halos isang linggong hindi nagpakita si Rye pagkatapos ng gabing iyon. Halos isang linggo na rin akong nabuburo sa loob ng mansyon. Kain at tulog lang ang ginagawa ko at hindi ko alam kung paano ko 'yon nakakayanan lalo na't hindi ako sanay sa gano'n. Isang beses kong sinubukang mag-aksaya ng lakas upang tumakas, ngunit mga sugat sa braso lang ang natamo ko matapos kong labanan ang mga bantay sa labas ng mansyon. However, hindi naman ako nakaramdam ng pagsisisi. I was bored that's why I did that. Hindi lingid sa aking kaalaman na nasa loob lang ng mansyon si Rye, ngunit hindi ko alam kung saan banda. Hindi naman lahat ng parte ay maaari kong puntahan sa loob. May mga bahagi na hindi ako pinahihintulutang puntahan kaya naman hindi ko mahanap-hanap ang lalaki. Kaya naman suwerte ako nang bumaba ako sa kalagitnaan ng gabi dahil kinailangan kong linisin ang sugat ko na aksidente kong muling napadugo, muli kong nakita si Rye. “I already missed my sons' birthday. Until when do you wan

    Huling Na-update : 2024-05-01

  • Discreet Nights   Chapter 51: RUAN'S POV

    I knew I was fucked up real hard when all I could see whenever I was closing my eyes is her; her delicate lips and her pair of dark sultry eyes. The electricity that her touch sent me that night together with her sweet moans even bugged my system for I don't know how fucking long. “The woman you met that night is not the daughter of Articus Severino you have chosen as your fiancée.” I knew it. From the moment she turned off the lights first before taking off her mask, I fucking knew it. The Astean Severino I was talking with told me she prefer it lights on. Fuck. What now? Sino ang babaeng 'yon, kung gano'n? Hindi niya ba ako paninindigan? “I don't know who is she.” Nakakunot ang noo ko nang balingan ko ng tingin ang kanang-kamay ko na si Ervo. “How did you know it wasn't her then?” “According to Altroin, Astean Severino is currently under medication for her illness. The Severinos are hiding it.” Napapikit na lang ako at napamasahe sa aking sintido. “Articus used another woma

    Huling Na-update : 2024-05-02

  • Discreet Nights   Chapter 52: RUAN'S POV

    After having a nice talk with him, I got Sever Hareon as my right hand. He was easy to talk with. Hindi ko naman siya binantaan. I just gave him reminders as his boss. “What did you do? Bakit may pasa sa mukha 'yon?” Ervo was so worried when he got into my office. Nagtaas ako ng isang kilay sa kaniya. “You know him?” “I am the one who trained him before he became the head of Derrivy in the Philippines.” Nagkibit-balikat ako. “Nice. He's my right hand now. Pinapayagan na kitang umalis.” Huminga nang malalim si Ervo bago itinaas ang gilid ng mga labi. “Alright, then. Sa wakas. Malaya na ako. Goodbye, boss. See you when I—” “Sinabi ko ba na ngayon?” I asked Sever to be with Zalaria while she was carrying our twins in exchange for a billion dollars. However, the man told me that it was really his plan to do so, even if I did not ask him. If only I was able to do my duties as the father, edi sana masaya ako ngayon. Pangarap kong magkaroon ng sarili kong pamilya, ngayong meron na, hi

    Huling Na-update : 2024-05-03

Pinakabagong kabanata

  • Discreet Nights   Epilogue

    Ano ang nagtutulak sa 'yo upang patuloy na mabuhay?Five years ago, I used to call myself a slave of money. Hindi ko itatanggi. Pinasok ko ang trabahong dahilan upang mamulat ako sa madilim na reyalidad ng mundo sa kadahilanang kailangan ko ng pera.I needed money for my mother's medication and to sustain my daily needs to be able to continue living because I had no father to do so for us.“Sister! Zalaria, congratulations on your wedding! I'm sorry I wasn't able to come.” “No worries, Astean. Ang importante, nagpakita ka na sa akin.” At first, I was scared to enter the world of Derrivy. Entering the job means digging your own grave. Makakaya ko ba? It was scary. I could die anytime during a mission. Isang pagkakamali lang at lilisanin ko ang mundong 'to nang walang paalam sa kahit sino. It was like selling my life and soul for a huge amount of money. However, I saw it as my only hope. Hindi sapat ang kinikita ko noon bilang isang trainer at lumala na ang sakit ng nanay ko. So I

  • Discreet Nights   Chapter 80: No Regrets

    “Nasa baba na si Asteon, anak.” It was my mother who informed me. Pinapatulog ko sina Ruin at Aero nang pumasok siya sa kuwarto ko upang ibalita ang pagdating ng kapatid ko. Tulog na si Hera ngunit ang dalawa ay dilat na dilat pa ang mga mata. “Nakausap ko ang kapatid mo. Grabe, parang kailan lang. Ang bilis niyong tumanda.” My mother gave me a gentle smile. “Ako na ang bahala sa dalawa. Bumaba ka na ro'n, anak. Hinihintay ka nila.” Tumango ako at niyakap si Nanay. “Salamat po, 'Nay.” Buti na lang at hindi umalma ang dalawa kaya naging madali ang pag-alis ko sa tabi nila. Pagbaba ko, naabutan ko si Ruan na kausap si Asteon. They looked serious. Dinahan-dahan ko pa ang paglabas ko sa elevator upang hindi nila ako agad mapansin, ngunit agad lumingon sa akin si Ruan. Marahan akong ngumiti sa dalawa habang papalapit. Asteon looked at me with hesitation, worry, and fear in his eyes na ikinanabahala ko. “Ate—” I cut him off with a tight hug. “Bakit kung makatingin ka sa akin para n

  • Discreet Nights   Chapter 79: Dead

    We decided to throw a small celebration after Hera turned one month old. Naging daan na rin 'yon upang makauwi ang mga kaibigan ni Ruan na sina Altro, Haiver, Alshiro, Caiusent, at Ervo. Rye was also invited by Ruan, ngunit binalita ng lalaki na hindi siya sigurado kung makakadalo ba siya.Despite that, he didn't fail to greet our daughter. He even sent her a gift. “Hoy! Nasaan ka na? 'Yang cake na lang ang kulang,” reklamo ko kay Sever dahil siya na lang ang wala. Handa na ang lahat ng mga pagkain at puro mga ulam 'yon dahil lunchtime ang party. Gumawa rin ako ng dessert pero siyempre, hindi kumpleto ang celebration kapag walang cake. Nagpa-order ako kay Sever na aabutin pa yata ng isang buwan bago makarating.Si Nanay ay abala sa pag-aayos ng mga handa sa mahabang lamesa na kaka-set up lang din namin. Nandoon na ang lahat at dahil segurista ang nanay ko, siyempre uulit-ulitin niya 'yon tignan. Sina Ruin at Aero naman ay tuwang-tuwa dahil kalaro nila ang limang kaibigan ni Ruan. A

  • Discreet Nights   Chapter 78: My Home

    Dumating ang araw ng aming pag-alis pabalik sa Pilipinas. Naimpake na ang lahat ng aming gamit at handa na kaming lumipad. Bumalik na si Ervo sa Espanya dahil kinailangan. Bago 'yon ay ilang beses namin siyang pinasalamatan dahil sa pagpapatuloy niya sa amin dito. Si Haiver at Sever naman ay kasama naming uuwi sa Pilipinas. I was pushing the stroller where Hera was lying down and sleeping. Si Nanay naman ay abala pa rin sa pagche-check kung kumpleto ba ang mga naimpake namin kahit ilang beses na namin 'yon nasigurado na kumpleto 'yon kahapon pa. Kasalukuyan naming hinihintay ang van kung saan kami sasakay patungo sa airport. Helicopter sana upang mas mabilis ngunit naisip namin na hindi kakayanin ng mga bata. Ruin raised his arms to ask his father to carry him. “Where are we going, Daddy?” he wondered. Si Aero naman ay napakapit sa damit ko habang nakatayo sa gilid ko. Ruan gave them a gentle smile. “To our home, my son. We're going to our home.” Hindi ko alam ngunit tila pum

  • Discreet Nights   Chapter 77: Answered

    “Tell me what happened, Sever.” “Mula saan?” I shifted on my seat to face him. “Mula noong umalis kami.” “Wala namang masiyadong nangyari.” Umirap ako. “Pati ba naman ikaw, magsisinungaling sa akin?” Kumamot sa ulo si Sever. “Damn. Wala kang sasabihin kay Ruan, ha? Wala kang isusumbong na ako ang nagsabi sa 'yo.” My assumption was right. Sinabihan nga ni Ruan ang lalaki na huwag magsasabi sa akin. Siguro ay gano'n din ang ginawa niya kina Haiver at Ervo kaya ayaw nilang sabihin sa akin ang totoong nangyari. “Ayaw niyang malaman mo hindi dahil sa wala kang karapatan. Ayaw niyang malaman mo kasi ayaw ka niyang mag-alala pa dahil tapos na.” May nangyari talaga na dapat kong malaman. “Ano nga ang nangyari?” I asked impatiently. Nababahala ako dahil baka mamaya ay bumaba na si Ruan dahil pinapatulog lang naman niya yung kambal sa kuwarto. “Noong umalis ka dala ang mga anak niyo, alam mo bang hindi namin siya nakausap nang isang linggo? He became too focused on his plan of

  • Discreet Nights   Chapter 76: Settle Down

    Hera got his father's eyes, but she looks exactly like me. Tuwang-tuwa ang nanay ko habang ipinapakita sa lahat ang litrato ko noong sanggol pa lang ako kung saan kamukhang-kamukha ko si Hera. I have to agree too, our princess was my carbon copy. Labis ang tuwa na naramdaman ko dahil sa wakas, may kamukha na rin ako sa mga anak ko at hindi na ako ampon sa pamilyang ito. Gising si Hera ngunit hindi siya umiiyak. She was just looking at me like she could already see me. Halos manghina ang mga kamay ko habang buhat ko ang maliit niyang katawan. She was so small, fragile, and cute. Hindi rin mapakali sina Ruin at Aero sa kakasilip ng kaniyang mukha kaya naman natutuwa ako. I looked at Ruan who was sitting at my right side. Naluluha ang mga mata niya habang pinagmamasdan kami. I smiled at him. “Carry your daughter, Ruan.” Takot na umiling ang lalaki. “I-I... I don't know how. I might drop her.” Bahagya akong natawa at agad na tinuruan ang lalaki ng tamang posisyon sa pagkarga ng

  • Discreet Nights   Chapter 75: Breakdown

    I opened my eyes weakly, only to close it when the strong light hurt my eyes instantly. I counted a few seconds before slowly opening my eyes again. This time, my vision gradually adjusted with the light until it was no longer hurting my eyes. The white ceiling of the room welcomed my sight. “Anak, kumusta?” I thought I was alone inside the room until my mother rushed toward me to check on me. Agad kong naramdaman ang marahan niyang paghaplos sa buhok ko. “Ayos na po ako, 'Nay.” I slowly adjusted my position on the bed. Mula sa pagkakahiga ay maingat akong sumandal sa headboard ng kama. Dahil sa paggalaw ay naramdaman ko ang labis na sakit sa ibabang bahagi ng katawan ko. I scanned the whole room, hoping to see someone other than my mother but, we were alone inside. It was just the two of us. There was no trace that the man I have been longing to see was here. For a minute I thought that it was just my hallucination. Baka gawa-agawa lang 'yon ng utak ko dahil sa labis na pangungu

  • Discreet Nights   Chapter 74: Late

    “Very good! Give Mommy a kiss!” Sabay na dumapo ang labi ng mga anak ko sa magkabilang pisngi ko. Natunaw naman ang puso ko nang sinunod nilang halikan ang umbok ng tiyan ko. “What's her name again, Mommy?” Ruin asked while drawing circles on my baby bump. Si Aero naman ay isinandal ang pisngi niya sa braso ko gaya ng lagi niyang ginagawa. Ngumiti ako. “We'll call her Hera.” “Just Hera?” Aero mumbled beside me. Umiling ako bago maingat na inayos ang buhok na humaharang sa mukha niya, gano'n din ang kay Ruin. “She will be Hera Tiana Anastasia Danery.” Agad na nalukot ang kanilang mukha sa sinabi ko. “Mommy! That's too long!” “She'll suffer from writing her name like us!” Agad akong tumawa sa aking mga narinig. “It's okay, boys! She'll love it when she grow up. It's long because I want her to have both of your initials.” Mukhang hindi nila matanggap na mahihirapan magsulat ng pangalan ang kapatid nila dahil sa ibinigay kong pangalan niya. They're already this thoughtful. Hi

  • Discreet Nights   Chapter 73: Be Here

    He'll be here, soon. Haiver and Ervo told me Ruan was doing fine and I believed them. They told me he'll be here soon... pero manganganak na lang ako ay wala pa rin siya. Eight months. It has been eight fucking months. Nakailang sipa na ang anak namin mula sa loob ng tiyan ko ngunit hindi ko pa rin siya nakikita. “Mommy... why are you crying?” My teary eyes met Aero's worried grey eyes. Mas lalo akong naiyak dahil nakita ko bigla ang mukha ng tatay nila sa mga mata niya. Kung paano tumingin sa akin ang mga anak ko... gano'n din ang tatay nila. Grabeng pangungulila na 'to. Hindi ko na kinakaya. “I-I miss your Daddy, baby ko.” “Daddy?” Ruin stopped playing to look up to me. “Me too! I miss Daddy!” Nagulat ako nang biglang tumayo si Aero mula sa pagkakaupo sa sahig upang yakapin ako. Nanlalambing at marahan niyang ipinatong ang maliit na mukha sa ibabaw ng tiyan ko at tumingala sa akin. “That's okay, Mommy. Daddy will be here soon,” he comforted me with his gentle voice.

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status