Zebedee GlennSorry.Business and business. That's all it was all about. It's boring.The food was served, and I ate quietly. I called Erykah earlier, and it's good that she found some friends around.I was actually worried about her. Iniwan ko kasi siya, dahil abala ako sa pakikisuyo kay Papa. I need to make the proper measurements to win back the project from Mr. Okinawa. I can't afford to lose it this time.Katabi ko si Saber, at walang humpay sa pagsasalita si Papa sa ama ni Saber. The conversation was smooth, but not for me. I tried not to get into their business, but it's impossible. With Saber beside me, it's hard to get away, and I wish time would run fast so that this useless trick of my father would end."Look at the two of you. I do hope things will work out this time."Tumikhim ako nang marinig nang magsalita ang ama ni Saber at tahimik lang din sa sarili. Sandaling natawa si Saber at halata na gusto niya ito."Kids are kids, kumpare. They can do whatever they want. I'm n
Erykah Sunshine.Certified heartless.Full moon ba mamayang gabi? Ba't ganun ang ugali? Ang hirap hulaan ng ugali ni Glenn. Ang buong akala ko kasi ay galit siya kanina, eh, parang wala lang naman iyon sa kanya.Inayos ko na lang ang mga natitirang damit ko at naglinis sa condo. Malinis na ang lahat, pero dahil nakikitira lang naman ako rito ay mas mabuting mag linis ulit. Bumili rin ako ng stock na pagkain na puwede kong maluto sa tuwing magugutom ako. Nag-stock rin ako ng mga paborito kong chi-chiria at iba pa.Sunday came, and there was nothing to do. I rang Nanay Mira because I was thinking of her, and everything is good on her part. Uuwi raw siya sa Mindanao sa susunod na linggo dahil kailangan. May sakit daw ang anak niya at ang walanghiyang asawa niya ay wala raw silbe, dahil nagkakasakit daw ang mga bata. Hindi nga siya masaya, dahil pera na naman daw ang po-problemahin niya, pero dahil nakaipon na siya ng konti, ay napagpasyahan niyang umuwi nalang at magsimula ng panibagon
Erykah Sunshine.Pakiramdam ko pagod na ang araw dahil walang katapusan ang dalawang araw na tambak sa trabaho. Minamadali ni Glenn ang lahat dahil tutulak na kaming Visayas sa mga susunod na araw.Glenn was serious. Cold and snob like usual. May napansin din ako sa kanya sa unang overtime namin. Hindi na niya suot ang wedding ring. Wala na ito sa kamay niya.When I got home that night, I felt disappointed, but I tend to think on the good side. We are not in a serious relationship, and everything was agreed upon legally. There were no feelings involved. But why am I so affected?Hindi kaya ako nakatulog nang gabing iyon, dahil iniisip ko kung ano ang nasa isip niya. Gusto kong magtanong, pero wala ako sa sitwasyon magtanong sa kanya.Siguro okay na ulit sila ni Saber? Baka nga. Awkward naman kung may singsing siya sa kamay 'di ba? At ano pa ba ang papel ko kung ganun? Wala na.Huling araw na ito at bukas ay pa Visayas na kami. Maaga ako ngayon sa opisina dahil gusto kong matapos ang
Zebedee Glenn."Glenn, it seems like you really want to keep her. What else could it be? Maybe you're developing feelings for Eres?"Halos mabilaukan ako sa ininom at napaubo ako sa sarili. "Dammit. It went the wrong way." I mumbled and wiped my mouth."Yeah, sure, it went the wrong way, Glenn," Bryce laughed at me."Unexpected love never comes easily on the right path. It always falls under the wrong line and happens unexpectedly. And before you know it, you are already under the spell of love.""What? Seriously?" I laughed hard. It's funny how Bryce interpreted my kindness.Erykah is now ni Basilica Verde down Visayas part. It is located across from where Diezel is temporarily hiding. The BV area is rich in ecology, and its surroundings are covered in thick forests. It's a preserve with no other inhabitants.There are villages down the main road, and the area is close to the sea.Kaya ko nagustuhan ang geography ng lugar ay maliban sa malawak ang lupain, ay malayo ito sa mga taong
Erykha Sunshine.Husband and wife.It was beyond what I expected.Malapalasyo ang kwarto na para sa akin. I believe this room is the Presidential Suite. The staff are busy, doing their jobs and even the builders and engineers are still busy to meet the deadline. No one wanted to talk to me for a chat. Lahat yata ay parang mga robot at walang gustong magpahinga sa kanila. Lunch break lang yata ang pahinga nila, pero kahit ang lunch break ay trabaho pa rin ang pinag-uusapan.Sa loob ng dalawang araw kay halos nangalahati na ako sa workloads na gustong ipapaasyos ni Glenn sa akin. Naiintindihan ko na kung ano ang gusto niya. Para ito sa programming ng accounting sa sistema ng proyektong ito, kaya lahat ng mga importanteng papelis at program ay nandito. May iilang IT experts din at malaki ang opisina sa kabilang wing ng gusali.Ang tanging nasa tabi ko lang palagi ay si Manong Max. Minsan nga parang naawa ako sa kanya, kaya madalas ay tinataboy ko siya para naman magawa niya ang gusto n
Zebede Glenn."Ang manhid mo, kuya! Can't you see that Ate Erykah is doing everything to meet your needs, and yet you don't even acknowledge that?" Cheska rolled her eyes as she looked angry towards me."How could you? Kung hindi mo siya gusto ay pakawalan mo na! I'm a fool not to see what's happening to this family, kuya. You are stiff, cold, heartless and jerk!"Napatiim-bagang ako at parang karayum ang bawat salita na binibitawan ni Cheska sa akin ngayon.Cheska is my darling niece and is close to me. She's clever and observant. Iba siya kay Selecta at madalas alam niya ang mga nangyayari sa paligid. She called my parents as hers as she doesn't have one. Ulila silang pareho ni Selecta, at sina Mama at Papa na ang nag-palaki sa dalawa."Cheska, you don't understand. You have to think that —""Think what?" She cuts me off. "Alam ni Sabre na si Ate Erykah ang dahilan kung bakit nakuha ninyo ni daddy ang kontrata. I witnessed her when she approached Steven for the project, but Steven
Erykah Sunshine.Size.Is he insane?Halos mabinggi ako sa sariling pintig ng puso habang pinagmamasdan ang gilid ng mukha ni Glenn. Seryoso ang mga mata niya habang nagmamaneho.I don't know what's going on his mind. He is simply playing a joke here. And if he did, I will never forgive him!Lahat ng paru-paru sa tiyan ko ay nagsilabasan na. Namamawis ang kamay ko ng malamig at panay galaw naman ang mga mata ko. Palitpat lipat ng tingin ito sa kanya at sa daan. Nakakalito na!"Saan ba kasi tayo pupunta?" Hindi rin ako nakatiis at nagtanong. Plano ko sanang manahimik hanggang sa kung saan kami dadalhin ng sasakyan niya, e, pero mukhang imposible na mangyari iyon! Dahil wala sa ugali ko ang hindi magtanong. Madaldal ako masyado!"We will get there in two hours.""Two hours? Okay, just wake me up then," I said as I rested my back, making myself comfortable, and shut my eyes.Mas mabuti pa yatang matulog na lang muna ako. Ayaw kong mag-isip, dahil mali mali naman ang mga iniisip ko. Aya
Erykah Sunshine.Ramdam ko ang init at pamumula sa pisngi. Ang baliw ko talaga! Ba't ko tinanong iyon?I didn't get his size. After he gave me his answer, I walked away because I felt embarrassed.'It's not a problem, Erykah. It's not like you have seen me naked and was sure of my size. Don't worry about it. May mga naiwang gamit ako roon, at okay pa iyon na gamitin ko.'I stopped to calm myself. Parang sirang plaka na pabalik-balik ang sagot ni Glenn sa akin kanina. Tama nga naman siya! Hindi ko naman nakita ang sa kanya! Ba't pa ako bibili? Malay ko ba!Napailing ako at nagpatuloy na. Marami akong bibilhin ngayon at ipapakaltas ko ito sa sweldo ko.Pagkaraan ng trenta minuto ay nakuha ko na ang lahat ng gusto ko. Iilang damit, jeans, shorts, t-shirts, bra at panty. Binayaran ko ito gamit ang card ni Glenn at lumabas na ako sa woman's area. Insakto naman na katapat lang nito ang men's area, kaya pumasok na ako. Namili ako ng damit ni Glenn, shorts, at brief.I couldn't help it, but
Morris.We found ourselves at Bryce's hideout, the nearest place to our location. It's well-positioned. The securities remain secure, and Cappytano has likely not tracked us yet. Bleu and Reeve, along with their team, are at Cappytano's site. If they find him, it will be a nightmare for Cappytano... this will be his end. "Sa labas muna kami ni Glenn, Mors. I will update you soon. Reeve and Bleu are on it now.""Okay. . ." Napaigting ang panga ko nang maisaradoni Bryce ang pinto ng kwartong ito.I inhaled deeply and turned halfway to look at Brielle. My brows knitted together as she averted her eyes, evading my piercing stare."What the hell are you doing there, Bree?" I already know the answers to that, but I still want to listen to her.I step closer towards her and she looks at me shyly. We stared."Come on, talk…" I placed my hands on my hips, preparing to listen.She blinked and swallowed hard. "C-Cappytano gave me the mission… Hindi ko naman alam na ikaw iyon!"I chuckled, sha
Morris.We have our plan. Bryce is here for that and Glenn is making himself the sidekick.My brother does not belong into this type of business. Malinis siya at iba ang linya ng mundo sa mundo ko, pero sadyang matigas ang ulo niya. Ito yata ang ugali namin na magkapareho.Renzo and the other boys remained extremely vigilant. Cappytano was making a move, trying to get a lot of bad people onto his side to put me down. But it was too bad, and he still couldn't bring me down that way. An ominous black sheep like me is hard to tame. I will kill him first before he can make his moves."We have a spy on our side, Mors. We need to find out who it is." Bryce furrowed his brow while working on the gadgets.Magaling siya, at katulad ni Xavion ay mabilis nilang nakukuha ang signal ng kalaban at napasok ang sistema nila.It must be because Bryce, Xavion, and Hendrix used to work in the same gang before. Of course, they all have the line that was given by their parents. Bryce may not have the sam
Brielle.Ba't hindi ko ito alam. Bakit wala akong alam sa pagkatao niya? Napaupo akong wala sa sarili at tulalang nakatitig sa kawalan.Si Morris ba talaga ang gusto ni Cappytano? Bakit? Pero nasa Italya na siya. Sigurado ako rito. Tinawagan niya ako noong nakaraang araw. Nasa Italya na si Morris!Pero. . . Ano 'to? Ba't may isang katulad niya? O, baka may kakambal siya?Kalokohan talaga!Ginulo ko ang buhok. Sumakit ang ulo ko, at ayaw ko ng basahin pa ang lahat ng tungkol sa kanya.Ibang Morris yata 'to eh? Kakambal niya? Ganoon lang siguro. Pero impossible talaga! Hindi maari ito.Binuklat ko ulit at tuluyan nang binasa ang lahat. Huminga ako nang malalim, at saka bahagyang natawa na sa sarili. Napatingin na tuloy ang iilang matanda na malapit lang sa kinauupuan ko. Siguro naisip nila na baliw na ako.Oo! Magiging baliw na yata ako sa mga sandaling ito!Dalawang basong tubig na malamig ang naubos ko. Malayo ang nilakad ko. Hindi ako sumakay ng taxi, at sinadya ko talaga na maglaka
Brielle.Nanginig ang tuhod ko nang tuluyan na akong nakalabas. Nagmaneho ang isa sa mga tauhan ni Cappytano para makabalik na ako sa lugar nila Clara.Ibibigay raw sa akin bukas ang kaisa-isang misyon ko at pera. Isa lang ang pinapagawa sa akin ni Cappytano. At kung matagumpay ko itong magampanan, ay pinangako niya na hindi na niya kailanman kami gugulohin ni tiya."Don't trust Cappytano, Brielle. Halang ang bituka niya. Wala akong tiwala sa kanya."At nakuha pa talaga ni Alfred na mag komento tungkol sa bagay na ito. Eh, siya nga itong nagpahamak sa akin!Nakabalik na kami at wala na ang mga tauhan ni Cappytano sa paligid ko. Pero alam kong meron nagmamanman sa akin ng sekreto. Maraming mga mata na sa paligid, kaya dapat ay mag iingat na ako sa bawat galaw ko."Get the hell out of here, Alfred! I don't need you. You better save yourself and run away from here." My eyes cut sharp on him."Kung ayaw mo na matuluyan ka, ay umalis ka na! Bumalik ka sa lungga mo!" Galit ko siyang tinali
Brielle.Tatlong katao agad ang sumalubong sa amin. Tinitigan ako mula ulo hanggang dibdib. Nagtagal ang tingin nila rito sa dibdib ko at napangiwi ako."Hindi ko alam kung anong pinasok mo, Alfred. Nananahimik ako ng iilang taon.""It’s not my fault, Brielle. I was lucky that I was alive… Akala ko nga pinatay ka nila noon. Kaya noong nalaman ko na buhay ka, ay inisip ko na sa mga tagong Isla ng Pilipinas ka nagtatago. Wala ka namang record na lumabas ng bansa." Pabulong niya.Napabuntonghininga ako at nahintong saglit. "At talagang hinanap mo ako ano? Kasalanan mo rin pala 'to!"Nawala agad ang ngiti niya. "Nagbabakasakali lang naman…"Nagtagpo ang kilay ko sa kanya. Umiwas siya ng tingin at nilampasan ako. I slightly scoffed at his back, annoyed at him.Noon paman ay talagang balakid na si Alfred sa buhay ko. Para siyang linta na ang hirap alisin sa balat ko. Sumisipsip sa dugo ko. Paunti-unti hanggang wala nang matira sa akin. Saka lang din bibitaw kapag wala na siyang nakukuha."
Brielle."We need to leave, tiya."Hindi umimik si tiya. Alam ko na pagod na siya sa kakatakbo. Medyo matagal na rin kami sa isla. Mag tatatlong taon na. Ito yata ang pinakamahaba na nanatili kami sa isang lugar. Madalas naman kasi noon ay palipat-lipat kami ng tirahan dahil sa mga taong humahabol sa amin."Pagod na ako sa kakatakbo, Breille… Matanda na ako."I press my lips together and look at her.Naipasok ko na ang iilang gamit na kailangan ko. Sa syudad na muna kami. Mas mabuti roon, dahil maraming tao at madali kaming gumalaw.Iniwan ko na ang susi sa bahay ni Morris kay Manong Paeng. Siya na muna pansamantala ang magmamatyag sa paligid. Sa kanya ko na rin iniwan ang susi ng bahay at ng tindahan."Tiya, we have to go, or else…" my lips trembled."Kilala ko ang mexicanong mafia na 'yon, tiya. Mas halang ang kaluluwa nu'n kaysa kay Alfred. Si Cappytano ang nagpapatay sa halos lahat ng mga tauhan ni Alfred, tiya. Kailangan natin na umalis!""Pero bakit ikaw ang hinahanap, Brielle?
Morris."Don't tell her that you're still here, Mors," Linus advises."And why is that?" My brows met halfway."Because that's not you. You don't give your location to anyone, lunatic."I laughed a little bit and shook my head. Linus was right. I don't easily give my location unless it's them, my cousins, asking for it. But Brielle is not just anyone. . . I like her."It seems like you like her. How serious?"I stared at Linus on the big screen. He's not even looking at me. He was busy sorting something. I did not answer and just rested my back on my chair.I'm not sure about it, but one thing is sure… I miss her."Hey, Mors. Don't you know that Cappytano is after you?" He changes the subject.Napatingin na siya sa akin ngayon na seryoso. Nawalang bigla ang tanong niya kanina tungkol kay Brielle.It wasn't important anyway. Linus knows that, and he doesn't care much about it. He is more concerned about the enemies around us."And what does he want? Cappytano was off the hook a long t
Brielle.Pagkatapos malinis ang paligid ay ang mga halaman naman ni tiya ang inasikaso ko. Nakakabagot nga, dahil wala man lang akong lilinisan sa territoryo ni Morris.Lahat ng mga alaga niyang hayop ay wala na roon. Inilipat niya ito sa pangangala ng isang kaibigan. Hindi ko alam kung sino, at tiyak sa kabilang isla iyon.Wala rin siyang halaman sa paligid at purong malalaking bush shrub at mga puno lang. Hindi na kailangan ng tubig dahil nabubuhay naman.Inside Morris house is clean. Nothing else to do there. Nalulungkot lang ako sa tuwing bumibisita ako roon. Dahil naaalala ko siya sa bawat sulok nito.It's not even a week, but it seems like months for me."Tapos na, tiya. Ihahatid ko na lang ito mamaya," tugon ko. Naramdaman ko kasi siya sa likod. Hindi siya sumagot."Siyanga pala, tiya. Ang aga mo naman nakabalik. Hindi ba dapat mamaya ka ba? Wala na bang ganap sa baba?" Pinunasan ko muna ang kamay gamit ang basahan na meron ako. Tumayo ako at saka nagpawis ng pawis sa mukha ba
Eva.I feel lonely already while seeing him walking away from me. Nangilid ang luha ko sa mata at mabilis akong tumingala sa lahat.Sana nga pala ay hind ko na siya hinatid dito sa pier. Heto tuloy. Nakakaiyak na.Kumaway siya at nasa top deck na ng barko. Kumaway rin ako, at nag-flying kiss pa. I want him to remember me as lively and lovely, and will try to wait for him. Alam kong alam ni Morris kung saan kami hahanapin ni tiya kung wala na kami sa isla.Bleu, his only friend was also with him. Wala ng natira sa bahay niya sa tuktok, dahil iniwan ni naman talaga ang lahat sa akin. Nasa akin ang mga susi nito.Nakauwi na ako, at ang tahimik na paligid agad ang namasdan ko. It feel strange. The quite environment around me seems like a haunting dream from my past.Nakakatakot at nakakalungkot. Ibang-iba na. . .Ibang iba na, dahil wala na si Morris sa Islang ito. Naiwan na lang kami ni tiya."Tatawag naman siya 'di ba? Brielle?" si tiya sa likod ko.Gabi na. Madilim ang langit at wala m