Erykah SunshineUninterested.'You may now kiss your bride, groom.'I was confident that it would be okay. After all, Glenn is not my first kiss. Naibigay ko na ang unang halik ko sa unang naging boyfriend ko noon. Hindi na virgin ang labi ko, pero hindi ko inakala na makakaramdam ako nang ganun.I smiled at him and nod so that he could kiss me. Okay lang dahil asawa ko na siya at dapat masanay ako sa mga ganitong eksena.Gaya nga ng sinabi niya noong nakaraang araw, ay baka may mga eksena na hindi na siya magpapaalam sa akin sa kung ano ang gagawin niya, lalo na kung nasa paligid namin ang mga magulang niya.Glenn's jaw tightened, and when his eyes came down to my lips, I smiled, and the unexpected happened.Our first kiss.I never thought I would feel this hot and tingly. It was a breakthrough, and all the butterflies inside my stomach flew out.Stupid, self.At imbes na itakip ang bibig ko ay mas lalong diniin ko lang ang labi ko sa kanya para matikman siya nang maayos. Masarap si
Zebedee GlennPain.What a load of bullshit."You can't work on it, Glenn. Mr. Okinawa didn't sign the contract today. He is not convinced. I guess we will have to take a different approach next time. I don't want to lose this client. This is a big project, and I don't want the Amantes to get it. "You have to do something to meet their demands!" Umalingawgaw ang boses ni Papa sa buong silid at napakuyom kamao ako sa sarili.I got home to this. I was hoping I could close the deal, but it was a disaster. Mr. Okinawa wasn't happy with what the legal team presented. They missed two things, and one was the most crucial on the list.Dianne told me about it already, but I chose to ignore that because I was confident that I could still win over the bidding project. Dammit. It was a mistake."What are you going to do about it, Glenn? Mr Okinawa gives us a week. You better fix this. We can't afford to lose this project. The entire Monde Firm's name is on the line, son. You better act now!" h
Erykah Sunshine."Hey, are you okay?" Parang robot ang kamay ko at basta-basta nalang itong umangat at hinaplos ang gilid ng mukha niya. Pinakiramdam ko siya, at inamoy na rin."You're drunk?" I twisted my lips.He slightly laughed. "Just a little bit, Eres. I'm sorry." He slid himself inside and walked past me.Sinunod ko siya nang tingin at saka sinarado ang pinto. Sa kusinang bahagi siya dumiretso at binuksan ang magarbong refrigerator at kumuha siya ng malamig na tubig. Mabilis ang pag inom niya nito.Nagtungo agad ako sa bathroom at kumuha ng extrang face towel sa drawer roon, at nag martsa ako pabalik sa kung nasaan siya."Here. What's wrong?"Hindi na muna niya tinangap ang face towel at niluwagan lang niya ang sarili.He unbuttoned his polo shirt and removed it in front of me. He was wearing a singlet underneath, and immediately, my gaze was drawn to his chest."Akin na." Kinuha ko sa kamay niya ang polo at ang kasunod na ginawa niya ay nagpakaba sa dibdib ko, kaya tumalikod
Zebedee Glenn.I'm so tired. Why the hell did I even drink last night? It's not me. But then again, I had enough, and I needed to vent out, and drinking was the only way I could mend myself.Nang maimulat ko ang mga mata ay nasa parking lot na kami ng golf course. Nilingon ko si Erykah at inaayos niya ang buhok. Tinali niya itong mabuti. Hindi niya napansin na iilang segundo na akong nakatitig sa kanya.Erykah is somehow my solace. I don't know what kind of person she is, but she's capable of many things, and that makes her perfect in my eyes. She can do all the jobs that I want her to do. She can probably manage the firm if I'm not around, and that's what I need from her."Have you receive my schedule from the HR?" Pinutol ko ang pag-aayos niya at umayos na rin ako sa sarili. Tinangal ko ang seatbelt para makalabas na."Oh? Y-Yes, Sir. I got it last night," she smiled. She quickly stepped out."That's good. It's your job from now on. You can message me every day and send me a follow
Erykah Sunshine."So, that's how you know my name?" Malakas akong natawa nang malaman ko ito."Oo. I couldn't be bothered asking if I can go with you because you are fast. But then again, I caught you just in time."Napailing ako sa sarili habang nagmamaneho. Katabi ko lang siya. Ang akala ko ay may espiya ang mga mata niya, pero mali ako. Nalaman niya lang ang pangalan ko sa reception borrowing desk nang mag renta ako ng golf ECAR. Panghuli na raw itong akin at doon niya nabasa ang pangalan ko dahil nasa likod ko naman siya. Hindi ko siya napansin."Madalas ka bang naglalaro mag-isa?""Ngayon lang. Hindi sumipot ang dalawang kaibigan ko dahil abala sila sa mga anak niya. Kaya nag-iisa ako rito.""Aw…" Nginitian ko siya at saka ibinalik ko ang mga mata sa daan. "Then, you should have taken your girlfriend with you," suhesyon ko."I don't have one." Kinigat niya ang pang-ibabang labi. Nakita iyon ng mga mata ko."Pihikan ka siguro ano? Kung sa bagay hindi ka naman mauubusan. I'm sure
Zebedee GlennSorry.Business and business. That's all it was all about. It's boring.The food was served, and I ate quietly. I called Erykah earlier, and it's good that she found some friends around.I was actually worried about her. Iniwan ko kasi siya, dahil abala ako sa pakikisuyo kay Papa. I need to make the proper measurements to win back the project from Mr. Okinawa. I can't afford to lose it this time.Katabi ko si Saber, at walang humpay sa pagsasalita si Papa sa ama ni Saber. The conversation was smooth, but not for me. I tried not to get into their business, but it's impossible. With Saber beside me, it's hard to get away, and I wish time would run fast so that this useless trick of my father would end."Look at the two of you. I do hope things will work out this time."Tumikhim ako nang marinig nang magsalita ang ama ni Saber at tahimik lang din sa sarili. Sandaling natawa si Saber at halata na gusto niya ito."Kids are kids, kumpare. They can do whatever they want. I'm n
Erykah Sunshine.Certified heartless.Full moon ba mamayang gabi? Ba't ganun ang ugali? Ang hirap hulaan ng ugali ni Glenn. Ang buong akala ko kasi ay galit siya kanina, eh, parang wala lang naman iyon sa kanya.Inayos ko na lang ang mga natitirang damit ko at naglinis sa condo. Malinis na ang lahat, pero dahil nakikitira lang naman ako rito ay mas mabuting mag linis ulit. Bumili rin ako ng stock na pagkain na puwede kong maluto sa tuwing magugutom ako. Nag-stock rin ako ng mga paborito kong chi-chiria at iba pa.Sunday came, and there was nothing to do. I rang Nanay Mira because I was thinking of her, and everything is good on her part. Uuwi raw siya sa Mindanao sa susunod na linggo dahil kailangan. May sakit daw ang anak niya at ang walanghiyang asawa niya ay wala raw silbe, dahil nagkakasakit daw ang mga bata. Hindi nga siya masaya, dahil pera na naman daw ang po-problemahin niya, pero dahil nakaipon na siya ng konti, ay napagpasyahan niyang umuwi nalang at magsimula ng panibagon
Erykah Sunshine.Pakiramdam ko pagod na ang araw dahil walang katapusan ang dalawang araw na tambak sa trabaho. Minamadali ni Glenn ang lahat dahil tutulak na kaming Visayas sa mga susunod na araw.Glenn was serious. Cold and snob like usual. May napansin din ako sa kanya sa unang overtime namin. Hindi na niya suot ang wedding ring. Wala na ito sa kamay niya.When I got home that night, I felt disappointed, but I tend to think on the good side. We are not in a serious relationship, and everything was agreed upon legally. There were no feelings involved. But why am I so affected?Hindi kaya ako nakatulog nang gabing iyon, dahil iniisip ko kung ano ang nasa isip niya. Gusto kong magtanong, pero wala ako sa sitwasyon magtanong sa kanya.Siguro okay na ulit sila ni Saber? Baka nga. Awkward naman kung may singsing siya sa kamay 'di ba? At ano pa ba ang papel ko kung ganun? Wala na.Huling araw na ito at bukas ay pa Visayas na kami. Maaga ako ngayon sa opisina dahil gusto kong matapos ang
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian
Anastacia.I was crying the entire time I was inside my bedroom. After he dropped me off yesterday morning, I never went out. I have no work anymore. I've finished all my work at Diezel's company, and I have no plans to look for other work at the moment. Ang buong akala ko pagkatapos ng masasarap na gabi namin ay iisa na kami. Nagkamali ako, dahil heto umiiyak ako ng wala sa sarili.I was hoping that he would come back. I never went to bed last night. I was waiting for him the entire time. My cell phone was not even turned off. I was waiting for Diezel to call me, but it never happened.Siguro nalilito siya at nag iisip? Iyan lang ang iniisip ko, na baka hindi siya nakatawag agad dahil nag iisip pa siya. Pero mukhang wala na yata, dahil dalawang araw na ngayon simula nang huli ko siyang nakita, at wala pa rin akong balita sa kanya.The two days have suddenly passed into seven days, and still, Diezel has not even contacted me.Mataas ang pride ko, pero sobra na ito. Ganun na lang ba
Anastacia.Naimulat ko ang mga mata at wala na si Diezel sa tabi ko. Bahagyang nakabukas ang bintana. Maliwanag na, pero maaga pa naman. Humikab ako at saka napangiti nang maalala ang ginawa namin. Nakakataba ng puso iyon, dahil ramdam ko na mahal ako ni Diezel sa kabila ng lahat. Gusto niya ako!Tumayo ako para hanapin siya. Lumabas ako ng kwarto niya at bumaba ng hagdanan."Diezel?" I called him, and my eyes surveyed his place as I descended the stairs.This place is massive. This is one of Diezel's place in town. "I'm here, Anastacia." He calls back.Binilisan ko ang hakbang. Nasa kabilang banda siya, sa baba, sa mismong opisina niya.Ang bahay na ito ni Diezel ay malapit lang sa opisina ng kompanya. Madalas na ako rito dahil na rin sa trabaho. Alam ko na ang lahat sa kanya, at pinagkakatiwalaan niya ako sa lahat ng bagay.Nakabukas nga naman ang pinto ng opisina niya rito, at nakaupo siya nang pumasok ako. Parang tinatapos lang ang ginagawa."Nagtatrabaho ka?" Nangunot ang noo
Anastacia.Kung akala ko ay tapos na siya ay hindi pa pala! At kung akala ko ay wala ng kasunod iyon, ay nagkakamali ako. Dahil heto, pagkatapos ng mapusok na eksena ay huba't hubad na kaming pareho at nasa loob na ng bathtub ng banyo.This is insane. I never imagined this for us to happen this way. Our bodies speaks more than the language that we needed. Iba ang bibig ko. Galit ako, pero iba ang sinisigaw ng katawan ko pagdating sa kanya.We were like rabbits, fucking every corner of his place, not minding if his guards will hear us outside.I have imagined him naked in front of me, kissing my below nonstop when I was working before. Those mornings when he walked in front of me, flaunting his half-naked body, ignited me already."Did you ever imagine this with me, Anastacia?" Kinagat niya ang taingang bahagi ko habang walang humpay ang kamay niya sa gitna."Uhm, oo…" Kinagat ko na naman ang labi. Hindi nga naman humihinto ang kamay niya ano? Bahala na nga! Eh sa gusto ko naman 'to!
Anastacia.This is real, right?Kumurap kurap ako habang inaayos niya ang damit ko. Nakasuot na ako nito, at heto, panay lang ang titig ko sa kanya. Pagkatapos naming gawin iyon ay hindi na siya nagsalita pa. Hinihintay ko kung ano man ang sasabihin niya, pero parang hindi siya makatingin. Umiiwas na sa tuwing nagtatagpo ang mga mata namin."You're alright?" His jaw ticked, and finally, he looked me in the eyes."Oo…okay, lang."Kung nag aalala siya sa condum, ay okay lang naman. Naka pills naman ako."I'm on the pill. Don't worry," I said, forcing myself to smile. He looked away again, sighed, and spun his body to get something.Nawala ang ang ngiti ko sa mukha, at sinunod lang siya nang mga mata ko. Kinuha niya ang regalo niya para sa akin."Don't forget this." Sabay lahad niya.Tinangap ko ito at mahina akong tumango. Ngumiti ulit ako at naghintay sa sasabihin niya."I'm sorry, Anastacia…" He said, keeping his distance from me."Oh?" My mouth fell slightly, and I was so disappoint
Anastacia.Late na nga. Ang dapat sana na ay uuwi ako ay hindi ko magawa. Sa huling pagkakataon ay gusto kong bumisita sa opisina. Hindi ko nakita si Diezel pagkatapos ng event. Umalis na siya kasama ang mga kaibigan niya. Hindi ko man lang naibigay ang regalo ko. Kaya naisip ko na puntahan ang opisina niya sa huling pagkakataon at iwan ang regalo ko sa mesa niya.Wala ng tao. Wala na rin ang guwardiya ng kompanya. May iilang CCTv naman sa monitoring entrance, at siguro ay nag-break lang ang night shift na gwardiya. Pumasok na ako.Sa elevator pa lang ay ramdam ko na ang bigat sa dibdib. Nakakalungkot, dahil sa loob ng limang taon ay iiwan ko na ang kompanyang bumuhay sa akin. Marami akong ma-mi-miss, at syempre kasama na si Diezel. Pero tama lang ang desisyon na ito. Ayaw ko ng lokohin ang sarili ko. Ayaw ko ng umasa pa, dahil wala na naman akong aasahan sa kanya!The office is dark when I entered, but the windows are open. The air gives a cold chills and the light from the moon giv
Diezel.SadMy jaw tightened as I read the inventory signed by Anastacia. She is finalizing her work, and in a few days, she will be completely gone. I sighed. I could feel my shoulder slammed as I stared into her name.Damn, why do I feel regret? What is this feeling?"I know I shouldn’t tell you this, Dez, but let her go," Joel said, shaking his head and looking very serious.Joel Monteverde is my full-time buddy and bodyguard in this business. He's not supposed to do the job, but when my late father requested it, and when he heard that it was me he was serving, he agreed.Isa rin siya sa stockholder ng kompanya. Matalik na ka-sosyo ni Papa noon sa negosyo ang Papa niya at magkaibigan na kami noon paman. Pareho kaming nagtapos ng combat training sa Russia. Anim na buwan din iyon, at pagkatapos ay wala na akong balita sa kanya, hanggang sa heto, personal na driver/buddy ko.Joel is half Italian-Filipino, and the tradition of choosing a wife has impacted both of us."But, I'm feeling
Anastacia.Abala ang isang linggo ko sa preperasyon ng nalalapit na event sa kompanya. Sa susunod na linggo na ito magaganap, at ito na rin ang panghuling araw ko rito.I dressed up casually the way I wanted now. And as always, I get to work as possible for the transfer and training. Napapansin ko na rin na hindi na naghuhubad si Diezel at pormal na siya manamit.Simula nang gabing iyon, pagkatapos sa rest house niya ay nag iba na siya ng ugali. Hindi na siya ngumingiti. Wala na ang dating mood niya tuwing umaga na kumukanta. Hindi na niya ako binabata, at palagi siyang wala dahil abala na sa mga meeting sa labas.Hindi na rin siya natutulog rito sa opisina niya, at napansin ko rin na wala na ang mga gamit niya sa loob. Wala na ang mga personal na gamit niya, at isa lang ang ibig sabihin nito. Hindi na siya kailanman matutulog sa opisina.The changes made me sad for a reason, but then again, they also provided me with some breathing room. At least he will no longer spend the night he