Carmella.It's confusing and torturing me. Because of this, I didn't have a good night's sleep last night. I was out of sorts, and I couldn't think straight."Paano na ngayon iyan? Alam ba ni Brodie?"Nagtagpo ang kilay ko habang nakatitig kay Butter ngayon. Ininom ko na ang kape at napangiwi ako sa sarili."Ba't ang pait? I didn't order an expresso, Butter. Kainis ka na naman eh!"Natawa agad siya at umikot na sa counter pabalik sa puwesto niya."Cappuccino with four sugars?" She sweetly offered. "Akala ko mapapansin mo agad na expresso ang binigay ko sa 'yo. Hindi! Kasi iba ang tumatakbo sa isip mo. Iniisip mo ang ex ng buhay mo." Hinawi niya agad ang buhay niya at saka napabuntong-hininga na ako. Tinikman ko na ang kape at parang naalimpungatan ako sa sarili."He was abducted? By who? Do you believe it? Huh, sounds suspicious, okay?"Naupo na si Butter at tinitigan lang ako. Napalingon ako sa paligid at wala siyang ibang customer rito maliban sa akin."Is business that bad?" I cha
Carmella.Kung may isang bagay man na gusto kong baguhin sa buhay ko, ay iyon ang burahin ko sa ala-ala ang mukha ng ina ko. Ba't pa siya bumalik? At ano ang plano niya? What the hell she wants from us after all? How dare she!"Carmella, can we talk, mia figlia?"I scoffed in silence without looking at her. I wish I hadn't shown up today, but why is everything twisted this week?"What for?" I whirled around to see her, and the look on her face made me want to vomit somewhere."Mia figlia, I know it's late, but - ""Oh? Late?" I cut her off. I have no heart when it comes to her, and she can't blame me for that."I can't remember that I have a mother. What's with you?" Tumaas ang kilay ko at namuo ang puot at galit sa puso ko. "Naubusan ka na ba ang pera at bumabalik ka na ngayon kay Papa? Huh, ang hanep ah. O baka naman, iniwan ka ng mga lalaki mo, at bumabalik ka sa lalaking pilit na nagmamahal sa 'yo sa kabila ng kapalpakan mo!" Tiim-bagang ko, at nag-aapoy ang titig ko sa kanya. Um
Brodie."Aren't you going to tell me what's bothering you?" I held her hand, and she sighed."I'm alright, Brodie. I'm fine. Good night." She rolled over and kept her distance from me.Ngayon lang yata ito at naninibago ako. Madalas malambing si Carmella at lahat ng gusto at ayaw niya ay agad niyang sinasabi sa akin. Pero hindi ngayon. Masyadong mailap siya na parang may tinatago.Nakatulog na siya at hinayaan ko na. Ako naman ang hindi makatulog ngayon, kaya tinawagan ko pansamantala si Nathaniel sa Australia."Elizalde will help you. Give him a ring, Brod. He is open to your proposal. Have a go. There's nothing wrong with it anyway. It will be your stepping stone in joining the Wranglers."My jaw tightened as I rested my back on the balcony's porch. I might be going to the Philippines if Elizalde will accept the deal."Thank you, Nath. I will call him tomorrow.""That's good, bro. By the way, how's your brother? Is he doing okay there?""Yes, he is. We catch up a few times.""I see
Carmella."Aray. . ." Mahinang napahawak ako sa ulo at napaupo akong bahagya."Are you okay, mahal?" Ang boses ni Brodie ito at wala sa sariling tinitigan ko siya.I was furious today. I woke up not in my best mood, and when I opened the fridge to drink something cold, the food coming from Axton with a note on top of it made my blood rise.Hindi pa ako okay sa Mama ko, at kay Papa, at nakikisali pa talaga si Axton. Huh, kalukuhan talaga!"Where am I? T-Teka lang." Tumayo ako at inalalayan ako ni Brodie. Nahinto akong saglit nang mapagtanto ko na nasa hospital ako ngayon."I'm not sick, Brodie. Let's go home," I said, sliding my feet into my slippers."Carmella, you need a little rest, mahal. You are stress." Hawak ni Brodie sa kamay ko. Nasa harapan ko na siya. Tumingala akong konti para matitigan ang mukha niya at purong pag-aalala ito. Napayuko ako at tinitigan ko na ang sariling paa.I hate it because I discovered something that I shouldn't have known. Axton was kidnapped, and it
Brodie."And where are we going, Carmella?" I asked formally while holding her hand tightly. I don't know what's happening, but it seems like I already had an idea.Napansin agad namin ang iilang tauhan ng ama niya sa paligid at hinahanap kami. Tumakbo kaming mabilis at nangunguna ako na hawak ang kamay niya.While running, there's a lot going on in my mind.Kasalanan ng ama ni Carmella kung bakit hindi natuloy ang kasal nila noon ni Axton.I have nothing against Axton. He met Carmella before I knew her, and I understand that. But he is getting in my way now with my wife, and I will not tolerate it. I will not give him a chance for that.And for Carmella's father, I'm a victim of this. Perhaps Carmella's father already knew that I was connected to Axton.Dammit! It sounded selfish and complicated."Uuwi na tayo. Pero hindi sa bahay mo. Ayaw kong malaman ni Papa kung nasaan tayo. Let's go to Lorenzo first and see if he could help us. Then I will see my father."Mabilis ang lakad namin
Carmella.Ilang beses ba akong tatamarin? Wala akong gana, pero gutom naman."Slow down, Carmella. Walang aagaw ng pagkain mo," si Venette sa harapan ko.Panay ang nguya at subo ko. Marami akong iniisip, pero hindi ko alam kung saan magsisimula. Galit ako, at ang unang taong gusto kong makausap ay si Papa. Pero ayaw kong pumunta sa kanya. Ayaw kong makita si Mama."Thank you." I smiled as I looked at Venette.Inabot niya sa akin ang preskong orange juice at tinikman ko agad ito. Napawi agad ang ugaw ko."Where's Brodie?" I looked around while chewing my food."Pinapunta ko sa Studio na kasama si Baxter.""What? Are you kidding me?" I paused and drank my juice."Carmella, your husband will do everything to keep you no matter what. So, please let him be. And besides, your father can't do anything. He can't harm Brodie, and you know that."Naupo na si Venette at pinaikot ko na ang mga mata. Mukhang sinabi na yata ni Brodie ang lahat kay Venette. Ang mga iilang sekreto na hindi ko sinabi
Brodie . "I love her, and I'm willing to trade what's left in me. I don't want you to tear us apart. I know it was a deal. We made a deal. I didn't see this coming, and I'll take responsibility for everything." My jaw tightened as I looked at Carmella's father. Mapangahas ang pagpunta ko rito, at hindi ito alam ni Carmella. Kailangan kong bumalik agad sa kanya, dahil ayaw kong mag-alala siya. "It's not me to decide for that, Brodie," he sighed. "It's my daughter, and you know that." Napayuko ako at napakuyom kamao. "She's worried, and it stresses me out. I wish I could help." "As I've said, I'm not the right person to decide, Brodie. If my daughter loves you more than you think, then, she will keep you." Sumeryoso ang mga mata niya sa akin at taim-tim niya akong tinitigan. "You don't know her that much. She may look placid, but she's not. She knows how to rule the clan but chooses not to do it. She's a ruler in a woman's body, Brodie. . . If you love her, then, you must love her
Carmella.Mahigpit ang hawak ni Brodie sa kamay ko at natawa ako sa ekspresyon nang mukha niya."I didn't run away. I just visited Papa for a reason. Ano? Tiningnan mo ba ang mga frozen goodies na binigay ni Butter.""Yes, I did. And it's not healthy."Humalik siya sa kamay ko at mahigpit na pinisil ito. Nakatitig siya rito at sadyang natunaw ang puso ko.I love the look he has right now. It seems unreal, but Brodie is probably in love with me. Kahit hindi man niya sinasabi ito ay nararamdaman ko naman."The festival is in two days. I want us to go to the Baltimore.""Oh, really?"I lost my smile and sighed. I have my plans and there's no backing out. I will not let my father hinder anything I wanted. Kahit pa sabihin niyang labas na ako sa misyon na ito, ay gusto ko parin na malaman ang totoo."No, mahal. I'm sorry. I'm looking forward to the festival. Besides, a lot of my friends are attending. It would be a good opportunity for me to catch up with the clan. It will be peaceful, tr
Anastacia.Is he engaged? Soon to be married? Huh, good on him!After seven years, I never once checked about him or what's happened lately with the company. I don't want to hear any news from them, especially from him.Naging abala na rin naman ang buhay ko. Mahirap magpalaki ng kambal, at kahit ngayon ay nangangarag pa rin ako.Nawala na sa isip ko si Diezel. Hindi na ako interesado, at wala na akong pakialam kung nag asawa na ba siya o nagkaroon na ng maraming anak. Pero nang marinig ko kanina kay Dianne na engaged na siya ay nababagabag lang ako.Ba't ba ako ganito? Hay, naku, Anastacia!I can’t sleep, and it’s after one o’clock in the morning. I’ve already checked all the items I will deliver tomorrow after dropping the twins at school.Nakatitig na ako sa relo sa dingding habang inom ang chamomile tea. Tulog na ang kambal, pero ako? Heto, hindi man lang dinalaw ng antok.Kinuha ko ang cellphone sa bag at saka nag-search sa app tungkol sa kompanya. Dito tumambad sa akin ang mga
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian