Cariena's POV . "I can't stand this. I need to go somewhere. I can't stay here." I walked back and forth while thinking and Feleona's sitting in the corner, looking confused at me. "May nangyari ba kagabi? Ang huling naalala ko ay ang sayaw mo. Iyon lang at wala ng iba." Napanguso siya. Ginulo ang buhok at ininom ang mainit na tsa-a na gawa ni Pinokyo para sa kanya. "Where's Pinokyo? Lumabas ba siya? Saan nagpunta?" Tumayo siya at bitbit ang tsa-a, ay lumabas na siya rito. Mas mahalaga pa yata si Pinokyo sa kanya kaysa sa akin ngayon. At least she didn't remember anything that happen last night. She was drunk and so, be it. Ganyan na sila at parte na ng sistema ni Feleona ang makalimut. I walked back to where my things were and grabbed my phone. I dialled Mama's number because I wanted to check something. But there was no answer, so I ended it. I don't want to ring my father as much as possible, but I have no choice. He's been calling me non-stop since yesterday, and I ignored
Deigo's POV.It's dry and dusty here at St. Barbara. I wiped my sweat using my hand and flicked it around. I should have worn only my singlet. But the hell. I want to look fantastic and handsome.Effing dammit.Ba't ba ako magpapagwapo eh sa mga mata niya ay isang hamak na basted ako.Tsk, bloody idiot, Deigo! Isip ko.I unbuttoned my polo and took it off. Now, I am only wearing my white singlet, and it's wet from my sweat.Ranger looked at me and his brows lifted."I told you it's sweaty, Digs." He chuckled and shook his head. Ibinalik ang tingin sa daan at nagpatuloy sa paglakad.Putangina! Mura ng isip ko. Pinaparusahan ba ako ng langit? Mt Everest na yata ito."Malayo pa ba?" reklamo ko."Digs, malapit lang naman ito. Paakyat nga lang. Gamitin mo ang lakas mo," kantyaw na titig niya at nagpatuloy sa hakbang.Dammit. I swore again and kept my balance. Kung matapilok ako ay tiyak gugulong ako pababa nito.I never look at what's behind me because I don't want to think about it. I ca
Diego's POV . Fucking dimwit. Like an idiot, I smiled flakily and repeatedly swore, looking at her. She hasn't changed a little bit. The way she dress-up and the way she smiles is still magnetic. I adored her the time my eyes laid on her when I had my vacation here with Ranger Reeve Mondragon ten years ago. That was the time when I visited Betty province. Dalawang buwan akong nanatili sa buhol kasama ang mga alipores ko, at sa bahay kami nina Betty noon nanatili. I had so much fun, and I love the province life. I even forgot that I was a mafia don because I lived the most simple life and no one knew me. Iyon nga lang ang iilang alalay ko na kasama ko ay pinabalik ko na ng italya at kaming dalawa lang noon ni Azce ang pansamantalang nakatira sa bahay ni Betty. I have met many of Betty's excellent friends. I love the people. They always bring me food or drinks. Madalas ay lambanog ang iniinom namin noon at masaya kami. Maraming katuwaan at saya sa lahat. I also met Laura there, s
Cariena's POV . It's a boring life with no blood drips from my hand. I sighed deeply as I looked into the golden yellow flowers here in the garden. The birds are chirping, greeting me as good morning. The butterfly fluffs in the air as and they look beautiful. When was the last time I appreciated nature? Hell, I don't care, and it's not me. It's not my nature to enjoy what's around me. Pero iba rito sa St. Barbara at sa hindi ko alam na kadahilanan ay sumama ako kay Feleona. She's here for a work project, and of course I don't want to stay in Makati because of Diego. Nagkita na kami roon at tiyak hinahanap na siguro ako ng walanghiyang mamamatay tao na iyon. Kung nasasabik siya na tapusin ang buhay ko ay ganoon din naman ako sa kanya. Patas lang kaming dalawa. "Yes, boss. I will. Thank you," ang boses ni Feleona sa likod ko. At napalingon na ako sa bahagi niya. "Good morning, beautiful Siobeh!" Yumakap siya at hindi mawala ang ngiti sa mukha niya. Mukhang siya lang yata ang ex
Deigo's POV . "Damn you, Reeve!" I swore in the back of my mind when I saw what he had left for me. Okay, I guess it was my fault as I left him earlier with Laura. And now it is his way of paying back time. Effing dimwit. "Hey, Ranger Reeve Mondragon! Where do you think I will sleep tonight? Bumalik ka rito! Dahil kung hindi ay aakyatin ko ang bahay mo." He laughed in the line, and I chuckled. I had a good time watching the comedy performance down the small town, and I forgot about the time. Naaliw ako sa mga palabirong tindera at naubos ang pera ko sa tinda nila. I had a few beers but ended up drinking coconut wine. Tama nga si Betty, masarap ito at anim na litro ang naubos ko. I must have strong alcohol in my system as I don't feel drunk at all, but I feel floating and tired. I want to go to sleep. "I'll see you in the morning, Digs. Mama called me. In the meantime, be the guard on board. Love you, Digs!" Pinatay niya ang tawag at napamura akong lalo. Umiikot na ang paningon
Cariena's POV."Ayan! You look so demure and fabulous, cuz!" She energetically said.My mouth parted while looking at myself in the mirror.Demure and fabulous? Huh, really?"Bagay na bagay sa 'yo ang bagong buhok mo, neng. Likas na straight naman pala ang buhok mo. Akala ko tuloy totoong kulot ito," arteng saad ng bakla sa likod ko. At tinawag pa talaga akong Neneng ano?Ugh, the audacity!"In fairness bumata ka ng five years. Kita mo ba? Magkapareho na tayo ng mukha. You look young, fresh and innocent. My goodness! Virgin na virgin!" Hawak niya sa balikat ko at parang kinilabutan ako sa lumabas sa bibig niya.Well, virgin nga naman ako. Proud ko itong maipagmalaki ano! Pero hindi dapat malaman ito ng mga h*******k na mga lalaking mafia. Dahil tiyak pagtatawanan ako ng mga walanghiya."Ugh, I want my curly hair back." I coldly said to the girlalo who did my makeover."H-Ha?" awang ng labi ng bakla. Nalito siya at nagpabalik-balik ang titig niya sa akin at kay Feleona."Don't mind it.
Diego's POV . "Ob la di, ob la da, may panty walang bra, ang babeng si Melchora!" "Ob la di, ob la da, ang ganda niya! Nang ngumiti ay bungi pa-la!" Everyone laughed and most of them doing their dirty dancing. Halatang lasing na ang mga kasama ko at panay ang ngiti ko habang iniinom ang pangatlong baso ng lambanog ko. Dammit. I'm becoming a drunken master at this. Araw at gabi yata akong magiging ganito sa St Barbara dahil sa mga matatandang kasama ko. "Diego! Our saviour! Our young, strong and outstanding dick!" Sigaw ni Tatay Teodoro. "Tama ka pare ko! Si Diego ang nagpapatayo ng bandera natin dito. Akalain mo? Lahat ng mga babae ay nakatingin na sa atin ngayon. Ibang klase talaga ang kamandag ko!" Taas ng kamay ni Tatay Puti. "Hindi ikaw, Puti! Kung 'di si Diego ang star of the kanto rito!" singit ni Tatay Itim. "Tama! At si Diego rin ang pambato nating lahat. Siya ang matigas pa ang ano. . ." Titig ni Tatay Pula sa itlog ko at lahat na sila. This is insane. Shit and biscu
Cariena's POV . "Oh, what a surprise!?" in my fake smile. Sana lumindol na at nang sa ganoon ay kainin na siya ng lupa! I didn't see this coming. At siya pa talaga! Huh, ang galing ng tadhana! "Magkakilala kayo?" si Nanay Melchora. Tumikhim si Diego at umayos ako. Walang ekspresyon ang mukha ko sa kanila at ibinalik ko ang titig kay Diego. Nakakamatay rin naman ang titig niya at bahagya ang ngisi ko. "No, I don't know him, Nay," I lively said. It's better to lie than for us to kill each other in front of them. Nasa tagong probinsya kami at wala namang nakakakilala sa amin. At kung magpapatayan kami rito ay tiyak isang malaking gulo ito rito sa St. Barbara. Ayaw kong dungisan ang pangalan ni Feleona, dahil ito ang tahanang lugar ng namayapa niyang ina. I will pretend. Act like I don't know him. It's easy. "Y-Yes, I-I don't know her too. S-She looks pretty gorgeous." Utal na boses ni Diego. Halatang magpapangap din yata siya katulad ko. "Pretty gorgeous sa imong atay!" galit n
Anastacia.Is he engaged? Soon to be married? Huh, good on him!After seven years, I never once checked about him or what's happened lately with the company. I don't want to hear any news from them, especially from him.Naging abala na rin naman ang buhay ko. Mahirap magpalaki ng kambal, at kahit ngayon ay nangangarag pa rin ako.Nawala na sa isip ko si Diezel. Hindi na ako interesado, at wala na akong pakialam kung nag asawa na ba siya o nagkaroon na ng maraming anak. Pero nang marinig ko kanina kay Dianne na engaged na siya ay nababagabag lang ako.Ba't ba ako ganito? Hay, naku, Anastacia!I can’t sleep, and it’s after one o’clock in the morning. I’ve already checked all the items I will deliver tomorrow after dropping the twins at school.Nakatitig na ako sa relo sa dingding habang inom ang chamomile tea. Tulog na ang kambal, pero ako? Heto, hindi man lang dinalaw ng antok.Kinuha ko ang cellphone sa bag at saka nag-search sa app tungkol sa kompanya. Dito tumambad sa akin ang mga
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian