AMANDA POV
Habang nagkakasiyahan sa bahay ng kakambal kong si Chloe, biglang bumukas ang pinto, at nagulat ako sa pagdating ng mga magulang ni Logan. Halos mabilaukan ako sa iniinom kong juice sa sobrang pagkabigla. Hindi ko inaasahan na darating sila, at tila lalong nagdagdag ito sa kakatwang pakiramdam ko sa buong gabi.Napatitig ako kay Logan, at bago ko pa mabitawan ang tanong, hinabol ko na ang sasabihin ko. Masasakal ko tong si Logan hindi man lang sinabing full force ang family na bibisita. Dinaig pa reunion. Sabai ko sa aking sarili.“Mahal, asikasuhin ko lang Mommy mo… Pero bakit hindi mo sinabi na dadating sila?” Tanong ko sa kaniya, Natatawa lang si Logan sa akin dahil halatang natataranta ako, at lumapit siya. “Relax ka lang, mahal,” sabi niya na may mahinang tawa, parang wala lang sa kanya ang lahat ng nangyayari.Pero sa akin, parang may kakaiba sa gabing iyon. Ang lahat ng tao ay tila may itinatago. Pero hiTHE PROPOSALSa ilalim ng maliwanag na mga bituin at sa gitna ng isang napakagandang hardin na puno ng mga ilaw, nakatayo si Amanda, hawak ang kamay ng anak nilang si Matteo. Hindi niya inasahan ang araw na iyon na magiging espesyal, iniisip na isa lang itong simpleng family dinner na inihanda ni Logan at Chloe para sa kanilang pagdating. Pero sa kabila ng lahat ng simpleng detalye, may kakaiba siyang nararamdaman, ang buong paligid ay puno ng misteryo at kasabikan. Alam niyang may kakaiba magmula pa lang ng dumating ang magulang ni Logan.Sa gitna ng hardin, tumayo si Logan sa harap nila. Biglang namatay ang mga ilaw at taning spot light ang nakatutok sa kanilang dalawa. Nakatutok ang mga mata niya kay Amanda. mga matang puno ng pagmamahal at pag-asam. Huminga siya ng malalim, halatang kinakabahan, ngunit sa ilalim ng kanyang kaba, ang puso niya ay nag-uumapaw ang kakaibang kaligayahan. Napaluha na si Amanda doon pa lang.“Amanda,” nagsimula si Loga
AFTER NG PROPOSAL PROLONGUE Isang magarbong fireworks ang biglang pumutok sa gabing iyon matapos ang matamis na oo na binitawan ni Amanda sa katanungan ni Logan. Lahat ay nakisaya sa espesyal na araw na ito para kay Amanda. Naramdaman na lang ni niya ang mainit na yakap ni Logan mula sa kaniyang likuran habang karga karga niya si Matteo, na tuwang tuwa sa mga ilaw. Kinapitan din ni Amanda ang kamay ni Logan. At malambing niyan inihilig ang kaniyang ulo sa balikat ni Logan. Kinuha naman ni Logan si Matteo upang hindi mahirapan si Amanda sa pagkarga sa bata. “Kaya naman pala ang weird ng lahat,” sabi ni Amanda habang nakangiti, ngunit may halong pang-aasar. “Nakakainis ka, hindi ako nakapag-handa! Sana nakapagpa manicure man lang ako. “ kinikilig niyang sabi habang tinitignan ang sing sing na binigay sa kaniya ni Logan. Natawa si Logan. “Hahaha, siyempre mahal, mas maganda yung sorpresa!” sabi niya, na tila natutuwa sa naging reaksy
LOGAN:Sa gitna ng hibing ng aking pagtulog nagising ako ng maramdaman kong may kumakalikot sa aking talong. Akala ko ay nanaaginip lang ako, laking gulat ko ng makita ko si Amanda ibaba ko, nakatago sa ilalim ng aming comforter. Nang silipin ko siya ay binigyan niya ako ng isang matamis na ngiti. Agad kong sinilip ang maliit na orasan sa gilid ng aming kama. Napangiti ako ng makita kong alas dose pa lang ng umaga. "“ aaah mahal sige, ganyan nga. Yes ! Yes! You’re doing is so d*mn good.” napakapit ako sa aking ulo at bahagyang napapaungol. Pano ba naman walang tigil sa pagbaba taas ang bibig ni Amanda sa aking talong. Parang vacuum na hinihigop ng kaniyang bibig ang aking pagkalalaki. Malambing pero maharot ang bawat pagdilang ginawa niya sa ulo ng aking talong dahilan para magalit ito. Nagtagal si Amanda sa ganuong posisyon.Hanggang sa hindi ko na kayang tiisin ang panggigil ko kay Amanda “You are in trouble mahal, alam mo namang mas malakas ako pag madaling araw." matamis na napan
"oh Logan ganyan nga." "grrrr Amanad ang sarap sarap mo talaga" ibinaba ko siya sa tapat ng aming couch, pinuwesto ko siya patuwad, hinawi ng aking mga paa ang kaniyang hita at binend ko ang kaniyang likod padapa. Habang ang aking mga kamay ay naka-kapit sa kaniyang balakang . Sinimulan ko siyang bayuhin mula sa kaniyang likuran. May kakaibang kiliting dala sa aking pagkalalaki ang bawat pagbayo ko sa kaniyang likuran. "ahhhh ahhhhhh ahhhhh Logann ,, sige ayyaaan parang lalabasan na naman ata ako. Ahhhh ang sarap talaga" napapangiti ako pero bumabalik sa seryoso ang aking mukha. Gusto kong magtagal ang bawat tagpo sa aming dalawa. Mabilis at madiin kong binabayo si Amanda. Maririnig ang malakas na tunog na pagsasalpukan ng aming mga basang katawan. Dahil na din sa basang basa niyang perlas naglikha ito ng kakaibang tunog . Ilang minuto ang aming itinagal sa ganuong posisyon hanggang hiniga kong muli si Amanda sa dulo ng aming kama. HInila ko ang kaniyang hita at pinag umpugan kong
THE PREPARATION Habang abala si Amanda sa pag-aasikaso ng mga detalye para sa kanilang kasal, bigla siyang nakaramdam ng matinding paninikip ng dibdib. Napatigil siya sa kaniyang ginagawa, pinipilit intindihin ang kanyang nararamdaman, ngunit bago pa niya maunawaan, biglang humapdi ang kanyang ulo at unti-unting naging malabo ang kanyang paningin. Napahawak siya sa dibdib at pilit na hinahanap ng kaniyang mata ang pwede niyang maupuan, ngunit bigla siyang nawalan ng balanse at bumagsak sa gilid ng kalsada. Sa pagkakataong iyon, napansin siya ng isang lalaking nagdadaan sa lugar. "Miss! Miss! gising! pre tulungan natin bigla na lang hinimatay." naririnig niya ang komosyon sa kaniyang paligid pero hindi niya alam kung bakit ang bigat bigat ng talukap ng kaniyang mga mata. Nagkakagulo na ang paligid. Agad na nagtakbuhan ang mga tao sa paligid papalapit kay Amanda. Nang makita ng lalaki na hindi maayos ang paghinga ni Amanda, dali dali niyang binuhat si Amanda at isinakay
Habang lumilipas ang mga araw, naging mas mapagmatyag si Logan kay Amanda. “Alam kong may kakaiba talaga kay Amanda, kailangan malaman ko kung anong dinadamdam niya. Hays sana ay okay lang siya.” Bumulong na sabi ni Logan sa kaniyang isipan. Napapansin niya ang bawat paghinto nito upang makahinga nang malalim, ang paghawak nito sa dibdib, at ang tila pag-iwas nito sa mga masiglang gawain na dati nilang ginagawa nang magkasama. Nakaramdam siya ng lalong pag-aalala, ngunit pilit niya itong isinantabi, iniisip na baka dala lang ito ng labis na pagod ni Amanda sa pag-aasikaso ng kasal. Isang gabi, habang nasa kalagitnaan sila ng pagtulog, biglang nagising si Logan nang marinig ang mahina at hirap na paghinga ni Amanda. Agad siyang bumangon at inilapit ang sarili sa kanya. “Amanda, mahal, ayos ka lang ba?” tanong niya, puno ng pag-aalala sa kanyang boses. Nagising si Amanda, pilit na inaayos ang sarili. “Oo, Logan… Huwag kang mag-alala. Siguro, nana
LOGAN: Mabilis na lumipas ang araw dahil sa sobrang pagka-abala namin sa kakapabalik balik sa ospital at pagla-laboratory ay hindi na namin namalayan na tumatagal na pala ang panahon at hindi pa rin kami nakakahanap ng aming heart donor. Nahihirapan na din ang katawan ni Amanda dahil kailangan niyang magpakitang okay lang siya sa harap ng aming anak na si Matteo. Ayaw niyang ipaalam sa bata ang kaniyang kondisyon Dahil ayaw na ayaw niyang mag iisip pa ito. "Mahal ,maiintindihan ko kung mapapagod ka na sa pag-aalaga sakin. Masyado na akong nagiging pabigat sayo. Baka hindi tayo ang nilaan para sa isa't isa . Kung isang araw umayaw ka na okay lang. Hindi ako magagalit. Gusto kong maging masaya ka. Ayokong maging hadlang sa kaligayahan mo. " nanghihinang sabi ni Amanda, halos habulin na niya ang kaniyang hininga dahil sa pagkahapo. Kinapitan ko ang kamay ni Amanda at saka ako ngumiti sa kaniya"ano ba yang iniisip mo Mahal, basta magpalakas ka. May kasal pa tayong naghihintay sayo sa
AFTER 1 WEEK PROLONGUE: "ahhhhhhhh! ang sakit, mahal ang sakit sakit" malakas na sigaw ni Amanda sa gitna ng gabi. Napabalikwas ng bangon si Logan sa kaniyang pagkakatulog sa maliit na kama sa tabi ng bed ni Amanda. "anong masakit?! saan masakit? Nurse ! Nurse!" malakas na sigaw ni Logan. Agad namang nagtakbuhan ang mga ito sa kanilang silid. Sinuri kagad ng Doctor ang kalagayan ni Amanda. Halos mangitim na ito dahil sa sunod sunod na paninikip ng kaniyang dibdib. Walang magawa ang mga Doctor kundi ang pakalmahin si Amanda ng isang pain reliever at agad din itong nakatulog. "Logan ito na ang kinakatakot namin dahil sa tumatagal na wala pa rin siyang Donor, dumadami na ang tubig sa kaniyang baga. Minamanas na din siya dahil sa water retention. Ito na ang mga sistomas ng mas nakakatakot pang susunod na maaring mangyari kay Amanda. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kami makahanap ng donor para kay Amanda. Nakakahanap man kami pero hindi ito magtatagal kung i-ta-transfer pa mula sa ma
5 Years LaterCHARLIE POVHindi ko inakala na ang buhay na minsan kong inakalang puno lang ng hirap, sakit, at kahihiyan ay magdadala sa akin ng ganito kagandang biyaya. Sa ngayon, kasalukuyan akong nasa sala ng aming bahay, pinagmamasdan si Liam, ang aming apat na taong gulang na anak, na abala sa kanyang mga laruan. Tumatawa siya habang pinapaikot-ikot ang maliit niyang laruang kotse.“Daddy, tingnan mo! Ang bilis ng kotse ko!” sigaw niya, puno ng tuwa.Ngumiti ako habang sinasagot siya, “Ang galing mo naman, anak! Ikaw na siguro ang pinakamabilis na driver sa buong mundo.”Narinig ko ang boses ni Janela mula sa kusina. “Charlie, kaya mo bang bantayan si Liam nang saglit? Inaayos ko lang ang tanghalian natin.”“Walang problema, mahal,” sagot ko habang lumapit kay Liam. Umupo ako sa sahig at sumali sa kanyang laro.Sa gitna ng paglalaro namin, hindi ko maiwasang mapaisip. Sino ba ang mag-aakala na ang dating Charlie na walang direksyon sa buhay ay magiging ganito kasaya? Noon, ang al
Kinabukasan, matapos ang gabing puno ng emosyon, hindi ko mapigilang mapaisip sa mga sinabi ni Charlie. Sa lahat ng nangyari sa amin, ramdam ko ang lalim ng nararamdaman niya, pero hindi ko inakalang darating ang araw na magtatapat siya ng ganoong katapat. Habang abala ako sa trabaho, bigla siyang nag-text. " Pwede ka bang mag-half day ngayon? May importante akong gustong gawin kasama ka." "mag-Half day? Charlie, ang dami kong ginagawa! Anong meron?" reply ko sa kaniya "Secret. Please? Isa lang itong hiling ko ngayon. hayst ang hirap kapag lawyer ang sinusuyo, kailangan may defense palagi. Basta you will love it." sagot niya. Napangiti ako sa reply niyang iyon. Paulit ulit kong binabasa ang message niya sa akin. Alam kong mahirap tanggihan si Charlie. Sa huli, pumayag din ako, kahit medyo nagtataka kung ano ang iniisip niya. Sinundo niya ako sa opisina bandang tanghali. “Anong trip mo ngayon?” tanong ko, habang sumasakay sa kotse niya. Ngumiti siya, ‘yung tipong ngiti na lagin
Sa mga susunod na linggo, mas lalo kong naramdaman ang kakaibang saya na dulot ni Charlie. Sa kada mag-uusap kami ay may kakaiba na siyang saya na dulot sakin. Alam kong hulog na hulog na ako kay Charlie mula sa mga seryosong bagay hanggang sa mga simpleng kalokohan . Si Charlie ang naging sandigan ko lalo na sa mga araw na sobrang bigat ng iniisip ko dahil sa mga kasong kapit ko. Gumagaan ang sandali kapag kasama ko siya. Isang gabi, habang naglalakad kami sa tabi ng ilog, napansin kong mas tahimik siya kaysa usual. Hindi ko na ito pinansin agad, iniisip na baka abala lang siya sa mga bagay na wala akong kaalaman. Ngunit nang makatawid kami sa isang tulay, tumigil siya at humarap sa akin. "Atty. Janela," sabi niya, "sabihin mo ng korny ako pero alam mo bang, hindi na ako sanay na hindi kita nakikita , parang ang tagal tagal ng isang araw kapag busy ka sa trabaho mo. I'm sorry, hindi ko intensyon na mahulog sayo, pero anong magagawa ko sa ganda mo ba namang yan. Pero wag kang mag-ala
Mga ilang linggo ang lumipas matapos ang gabing iyon sa café. Bawat araw na lumilipas, nararamdaman ko ang kakaibang koneksyon na patuloy na tumitibay sa pagitan namin ni Atty. Janela. Hindi ko alam kung anong klaseng relasyon ang nagsisimula, pero isang bagay ang sigurado mas komportable ako sa kanya, mas lalo kong nakakilala siya at mas lalo ko siyang pinahahalagahan. Pakiramdam ko ay mas concern na ako sa kaniya ngayon hindi tulad noon.Tuwing magkikita kami, nararamdaman ko ang kakaibang saya. Puno ng kasiyahan ang bawat pag uusap namin , minsan seryoso, pero kadalasan ay puro kalokohan lang. Nakakagaan ng loob ang makasama siya, at sa mga pagkakataong magkasama kami, alam kong hindi kami nagmamadali.Isang araw, nagkaroon kami ng pagkakataon na magkasama sa isang business meeting. Habang tinitingnan ko siya habang nagsasalita sa harap ng mga kliyente, napansin ko ang gilas at tapang sa mga mata niyang puno ng determinasyon. Dati, siya ang tumulong sa akin sa pinakamasalimuot na b
Habang naglalakad kami patungo sa kainan, naramdaman ko ang kakaibang saya na matagal ko ng hindi nararamdam. Hindi ko maiwasang mapansin ang mga maliliit na detalye tungkol kay Atty. Janela - ang mga buhok niyang medyo magulo dahil sa hangin, ang mga mata niyang medyo namumugto pa pero sumisinag ang taglay niyang kagandahan. May kakaibang aura siya, kahit malungkot siya ay malakas pa rin ang dating niya.“Okay lang ba sa’yo ’to?” tanong ko habang nagbabayad kami sa parking lot. “Medyo tahimik na lugar lang. Hindi ko alam kung ano ang gusto mo, pero atleast makalimot ka sa ginawa ng mokong na yun.”Nagngiti siya, pero may halong pag-aalangan. “Masaya na ako sa kahit anong lugar, Charlie. Gusto ko lang mag unwind. That bullshit. Sa dinami dami na ng kasong nakapitan ko kahit isa wala pang nagpa iyak sakin. Ang mokong lang palang yun ang makakaganito sakin. And for the record iniwan ako ng hindi ko man lang naipagtatanggol ang sarili ko."Naramdaman ko ang galit sa kaniyang puso kahit n
CHARLIE POV Lumipas ang anim na buwan mula nang matapos ang annulment ko. Pakiramdam ko, unti-unti nang bumabalik ang kumpiyansa ko sa sarili. Mahirap ang naging proseso, pero sa wakas, nakakabangon na ako. Isang hapon, nagpunta ako sa paborito kong café para magpahinga. Simpleng plano lang - uminom ng kape, magbasa ng libro, at i-enjoy ang katahimikan. Habang nag-aabang ng order, may narinig akong argumento mula sa mesa sa likod ko. “Nakakatawa ka! Aanuhin ko ang isang Atty na sikat nga pero hindi ko naman mapakinabangan! Ni hindi kita makasama sa tuwing may gatherings ang mga tropa. Mas inuuna mo pa ang pesteng trabahong yan! Maghiwalay na lang tayo kung hindi mo kayang makisabay sa akin,” sabi ng lalaki, galit na galit. Napakunot ang noo ko. Hindi naman sa nanghihimasok, pero ang lakas ng boses nila para hindi mapansin. “Please! Be considerate! Huwag naman ganito! Wag mo kong papiliin. Mahal kita pero hindi ko kayang basta iwan ang trabaho ko. Maraming umaasa sa akin,” sagot n
CASSANDRA POV Tumindig ang hukom mula sa kanyang upuan. “The court will now deliberate on the presented evidence,” aniya, at iniwan kami sa isang nakakabinging katahimikan. Tumigil ang oras para sa amin ni Charlie. Naririnig ko ang mahinang kaluskos ng mga papel at ang mga buntong-hininga ng iba pang tao sa loob ng korte, ngunit para sa akin, tila nasa ilalim kami ng tubig, malabo at mabagal ang lahat. Nakaupo lang si Charlie, nakatitig sa harap, pero alam kong halos pumutok ang kanyang dibdib sa kaba. Ako naman, nakaayos ang pagkakaupo, pinipilit magpakita ng lakas. Hindi ko siya maaaring saluhin kung makita niyang ako mismo ay basag. Ilang minuto pa ang lumipas na parang isang mahabang siglo bago bumalik ang hukom sa kanyang pwesto. Umupo siya at tumingin sa amin ng may bigat. “After reviewing the evidence presented,” aniya, “the court finds that there is substantial proof to merit the granting of the petition for annulment.” Hindi ko alam kung ano ang unang naramdaman ko—kal
CHARLIE POV Ilang linggo pa ang lumipas, at dumating ang araw ng preliminary hearing para sa kaso. Pormal na pumasok sa courtroom si Sharmaine, kasama ang kanyang abogado. Napansin ko ang pagbabago sa aura niya - tila wala na siyang kumpiyansa tulad ng dati. Marahil alam niyang wala na siyang ligtas. Habang nagsasalita ang abogado ni Sharmaine, ipinakita nila ang argumento na hindi raw sapat ang ebidensya para makakuha ng annulment. Pero nang magsalita si Atty. Janela, dala niya ang lahat ng dokumento, testimonya, at pati ang leaked video na nagpapatunay ng pagtataksil sa akin ng aking asawa. Nang ipakita ang video, nakita kong napayuko si Sharmaine, habang ako naman ay nanatiling matatag. Tila sa mga sandaling iyon, unti-unting bumabalik ang dignidad na matagal na nawala sa akin. “Your Honor,” sabi ni Atty Janela, “this video is not just a breach of trust in a marriage. It is a public humiliation caused by the respondent’s actions. My client has suffered enough, and we believe th
Ilang linggo matapos magsimula ang proseso ng annulment, isang tawag mula kay Atty. Janela ang nagbigay ng bagong hamon para kay Charlie. Kinakailangan nilang magkita ng kanyang dating asawa na si Sharmaine upang mag-usap ng ilang legal na aspeto ng kanilang kasal. Hindi ito maiiwasan, lalo na’t may mga dokumentong kailangang pag-usapan nang harapan. Sa araw na iyon, sinamahan ko si Charlie sa meeting place—isang neutral na opisina na pinili ni Atty. Janela. Tahimik si Charlie habang nasa biyahe. Ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya, lalo na’t matagal na niyang iniwasan ang ex-wife niya mula noong nahuli niya ito sa akto ng pagtataksil. Hindi ko naman siya masisisi dahil magmula naman nuon ay wala na siyang ibang nakarelasyonbukod sa kaniyang napang asawa. Nerd kasi itong si Charlie, although gwapo siya ay masyado siyang tahimik unlike Christopher na super walwal. HIndi ko kasi maintidihan sa kapatid kong to. Hindi mahilig pumorma, pati ang kaniyang buhok ay gusto niya yung mga