"Love what if lagi kong i-invite si Amanda dito sa bahay. Alam kong dito ay hindi mag iisip si Vincent ng kung ano ano dahil dito naman sa tabing bahay lang." suggestion ni Chloe.
"Magandan ideya yan." gumawa pa sila ng iab pang plano sa kanilang gagawin para ma rescue nila si Amanda. Nanatili doon si Logan. malaking pasasalamat ni Chloe sa tulong na ibinigay ni Logan para ma protektahan ang kaniyang kakamabal. Nagdesisyon din silang hindi muna ito sabihin sa kanilang ina para hindi ito ma stress. Matanda na din kasi si Senyora Carolina. AMANDA POV Ilang araw na ding hindi maganda ang aking pakiramdam. Hindi ko alam kung bakit hilong-hilo ako at palaging nasusuka. Nahihirapan na din akong kumilos, parang tamad na tamad ang aking katawan at hindi makagalaw sa aking pagkakahiga. Gusto ko ng magpa check up , hindi na ako nagpaalam kay Vincent dahil as long as kasama ko si Macky ay okay lang naman sa kaniya. Nagtungo na kami ni Macky sa ospital. "Binasa na ni Doc Vivian ang resulta ng laboratory test na sinagawa para kay Amanda. Ngingiti ngiti na si Doc Vivian dahil sa kaniyang nakikita. Hindi naman mapakali ang itsura ni Amanda sa nagiging reaksyon ng kaniyang kaibigang Doctor. "ano ba yung nakikita mo Vivian at tawa ka ng tawa diyan, alam mo namang hindi ako pwedeng magtagal tumakas lang kami kay Vincent. Nag te-text na sa akin si Macky." nabubugnot na sabi ni Vivian. "Hindi ko kasi alam kung good news ba ito para sayo. (inabot ang resulta) ayan COngratulations Amanda naku sa wakas magiging Mommy ka na din!" tila malamig na bangkay na namutla si Amanda sa kaniyang narinig. Hindi siya nakapag react sa sinabing iyon ni Doc Vivian. Awang-awa siya sa kaniyang sarili. Nagulat na lang si Doc Vivian sa biglang pagbabago ng mood ni Amanda. Humagulgol ito ng iyak sa harapan ng kaibigan. "Vivian, ano ba tong ngyayari sakin. Kung sarili ko nga hindi ko ma-protektahan ito pa kayang magiging anak ko. Kakayanin ko ba?" nag-aalala
“Mam nagmessage na po si Sir Vincent, maya maya po ay tatawag na to siya.” Sabi ni Macky kay Amanda ng lutang ang utak.“Sige Macky pakibilisan na lang pagmamaneho. Gusto kong umuwi na din sa bahay ay magpahinga.” Sagot ni Amanda sa kaniyang bodyguard.“Ok Mam sige po” tugon nito sa amo.Saktong pagdating nila sa bahay at pagpasok ni Amanda sa loob ay ang pagtawag ni Vincent sa kaniyang bodyguard .Dahil sa lutang ang kaniyang isipan ay nagtungo siya diretso sa kaniyang silid at nagkulong sa loob ng kaniyang banyo. Pasalamapak siyang naupo sa sahig at inilabas ang gamo na binili niya . Parehas niyang binuksan ang gamot na kaniyang binili. Nilagay niya ang pampalaglag sa kaniyang kaliwang palad at ang bitamina naman para kumapit ang bata at para makatulong sa development ng sanggol ay nasa kanan. Nagtagal siya ng halos isang oras sa ganuong posisyon. Binuksan niya ang isang botelya ng tubig na kaniyang kapit kapit. P
CHLOE POV Isang malakas na katok mula kay Luisa ang umalingawngaw sa aming silid sa dis oras ng gabi. Naalimpungatan ako at biglang napatay ng marinig ko ang boses ni Luisa, naisip ko may emergency ng makita kong ala una pa lang ng madaling araw. Naisip ko kagad ang triplets. Nagbalot ako ng robe. Bumalik naman sa kaniyang pagtulog si Riley ng makita niya akong tumayo na. "Bakit Luisa anong ngyari?!" nag-aalala kong tanong na pupungas pungas pa ng pagbuksan ko siya ng pinto. "Mam Chloe, si Mam Amanda po nandiyan sa baba, Mam mukhang may problema siya. Nanginginig sa takot saka naka paa na lang po siya saka ang dumi niya , hinihintay niya po kayo." sagot sa akin ni Luisa. Nataranta ako. "sige bababa na kami, susunod na ako kaagad, binigay mo na siya ng towel?" tanong ko "Yes Mam! sige po bababa na po muna ako" sagot naman niya sa akin "sige, salamat Luisa. " bumalik na ako muna sa loob ng silid, ginising ko din si Riley dahil alam
Kagaya ng aming inaasahan dumating si Vincent sa kanilang tahanan sa pagputok ng araw. Agad itong nagtungo sa aming bahay. Hindi man niya sabihin ay nakikita ko ang matinding galit sa kaniyang mukha. Hindi maitatago ng mata ang totoo niyang nararamdaman. Halos kakamot kamot ng ulo ang kaniyang tauhan na may pasa ang mukha. Sa kakamadali nila Vincent na mahanap si Amanda ay hindi na din siguro napansin niya na halatang halata ang naging pasa nito sa mukha. Paniguradong sinaktan nito ang nagbabantay kay Amanda gusto man naming tanungin ang kaniyang tauhan ay hindi naman maari dahil makakahalata ito na alam namin kung nasaan talaga si Amanda. Mabuti na lang talaga at mabilis mag-isip si Logan. Kung hindi dahil dito ay paniguaradong matataranta kami. “Good Morning Chloe, pasensya na nakaabala ako sa inyo ng ganitong oras. Nandiyan ba si Amanda ngayon?” Tanong ni Vincent na akala mo ay maamong tupa. Gusto ko siyang sumbatan pero pinisil ni Riley ang aking braso kaya't nagbalik ako sa
CHLOE: "OHHH CHLOE ! I LOVE YOU" bulong ni Riley sa aking tainga . Para aking kinuryenta sa ginawa niyang iyon. Malaya kong pinagapang ang kaniyang kamay sa buo kong katawan. Kasabay ng pagdaloy ng maligamgam na tubig sa aming katawan ang pag iinit ng aking kalamnan sa nagkikiskisan naming katawan. Isa lang ang tuon ng aking kamay. Ang haplusin pababa taas ang kaniyang sandata. Ito ang gusto ko sa aking asawa. Laging palaban at ang bilis lumaki sa tuwing hihipuin ko ang kaniyang sandata. Maya maya ay itinaas niya ang aking dalawang kamay ipinako niya iyon sa hangin bago siya bumaba sa aking hiyas. Hindi ako nanlaban bagkus ay kinapitan ko ang kaniyang ulo at marahan akong napapasabunot dito ng may paglalambing. Maya maya ay naramdaman kong muli kong naramdaman ang pag-angkin ni Riley sa aking mga labi. Nilabanan ko ito sa paraang magugustuhan niya. Matagal ang aming naging pagpapalitang muli ng laway. Nagulat na lang ako ng bigla niya akong kargahin at ipatong sa aming l
“Dito ka Love!. “ sandali kaming nagpahinga sa matinding bakbakan. Dahan dahan ang ginawa niyang pag bayo mula sa aking pagkakatigil sa kaniyang ibabaw.“I Love You Chloe! Sakin ka lang! Nakakagigil ka, walang ibang papasok diyan kundi ako lang” napapakagat labing sabi ng aking asawa sa akin. Gigil na gigil ito. Kitang kita ko ang kaniyang mukhang pulang pula“I love you too Riley! Ako lang ang pwedeng pasukan nito” malandi kong sabi sa kaniya habang haplos haplos ko ang kaniyang sandata. Gigil niya akong niyakap “you’re in trouble again!”. Napasigaw ako ng yahapin niya ako ng mahigpit. "ahhhh hihihi," malalakas na tili ang aking pinakawalan. Para kaming bumalik sa pagka-bata sa aming paglalandian sa kama. Nang hapuin kami ay napatitig siya sa akin. Hinaplos niya ng malambing ang aking ulo. Hinawi niya ang buhok na humaharang sa aking mukha. Hinalikan niya ako sa aking noo, tumitig siya ng
AFTER 7 YEARSAMANDA:Sa paglipas ng panahon na enjoy ko na din ang buhay ko dito sa California. Mabuti na lamang ay may resthouse sa exclusive village si Logan na siya naming tinuluyan magmula ng tumakas kami sa kamay ni Vincent. Pabalik balik lang ang ginagawang pagbisita sa amin dito ni Logan. Masaya naman kami kahit kaming dalawa lang ni Matteo ang aking 6 na taong gulang na anak ang naninirahan dito, nasanay na din siguro ako sa ganitong set up at dahil ito na ang kinalakihan ng aking anak ay hindi naman ito umaangal o nagtatanong. Umaasa pa rin ako na balang araw ay makakalaya din kami ni Matteo at makakalabas sa lugar na ito ng walang pag-aalinlangan.Puro videocall na lang ang ginagawa namin kila Chloe at Mommy. Nananalangin ako na sana as soon as possible ay maging maayos na ang lahat. Matanda na si Mommy Carolina, mahina na ito kaya gustong gusto ko ng makauwi ng Pilipinas para makasama namin ang mga taong mahahalaga sa aming buhay. Gusto ko din
Isa na lang ang dapat kong isipin. Ang pamilya ni Logan. Ito ang unang beses na makikilala ko sila , hindi ko pa sila nakikita sa buong buhay ko kaya medyo napaparanoid ako. Hindi ko alam kung matatanggap ba nila kami ni Matteo o hindi . Natatakot akong ma-discrimate ako ng kaniyang pamilya lalo na at bata pa si Logan, matalino, mayaman at may magandang estado sa buhay. “Hay Amanda nababaliw ka na naman” sigaw ng aking utak. Ayoko na munang mag overthink sa mga bagay bagay ang mahalaga ngayon ay pwede na kaming umuwi ng Pilipinas. Panay ang paghalik ko sa aking anak sa sobrang galak. "What happen Mommy?! bakit po ang saya saya niyo? Ano po bang sabi ni Daddy Logan?" nagtatakang tanong ng aking anak sakin. Napaka weirdo ko nga naman kasi. Nasunog na ang aking niluluto dahil sa sobrang saya ko. Pinupog ko ng halik ang mukha at ulo ni Matteo. Mabuti na lamang at matalino ang aking anak, hindi siya nagdamdam ng sabihin namin ang katotohanan sa kaniya, mabuti na lang din at kamukhang kam
CHARLIE POV Ilang linggo pa ang lumipas, at dumating ang araw ng preliminary hearing para sa kaso. Pormal na pumasok sa courtroom si Sharmaine, kasama ang kanyang abogado. Napansin ko ang pagbabago sa aura niya - tila wala na siyang kumpiyansa tulad ng dati. Marahil alam niyang wala na siyang ligtas. Habang nagsasalita ang abogado ni Sharmaine, ipinakita nila ang argumento na hindi raw sapat ang ebidensya para makakuha ng annulment. Pero nang magsalita si Atty. Janela, dala niya ang lahat ng dokumento, testimonya, at pati ang leaked video na nagpapatunay ng pagtataksil sa akin ng aking asawa. Nang ipakita ang video, nakita kong napayuko si Sharmaine, habang ako naman ay nanatiling matatag. Tila sa mga sandaling iyon, unti-unting bumabalik ang dignidad na matagal na nawala sa akin. “Your Honor,” sabi ni Atty Janela, “this video is not just a breach of trust in a marriage. It is a public humiliation caused by the respondent’s actions. My client has suffered enough, and we believe th
Ilang linggo matapos magsimula ang proseso ng annulment, isang tawag mula kay Atty. Janela ang nagbigay ng bagong hamon para kay Charlie. Kinakailangan nilang magkita ng kanyang dating asawa na si Sharmaine upang mag-usap ng ilang legal na aspeto ng kanilang kasal. Hindi ito maiiwasan, lalo na’t may mga dokumentong kailangang pag-usapan nang harapan. Sa araw na iyon, sinamahan ko si Charlie sa meeting place—isang neutral na opisina na pinili ni Atty. Janela. Tahimik si Charlie habang nasa biyahe. Ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya, lalo na’t matagal na niyang iniwasan ang ex-wife niya mula noong nahuli niya ito sa akto ng pagtataksil. Hindi ko naman siya masisisi dahil magmula naman nuon ay wala na siyang ibang nakarelasyonbukod sa kaniyang napang asawa. Nerd kasi itong si Charlie, although gwapo siya ay masyado siyang tahimik unlike Christopher na super walwal. HIndi ko kasi maintidihan sa kapatid kong to. Hindi mahilig pumorma, pati ang kaniyang buhok ay gusto niya yung mga
Pagkauwi namin, napansin kong tila mas matamlay pa rin siya. Kaya’t dumiretso ako sa kusina at nagluto ng paborito niyang pagkain—adobo na may konting anghang, eksaktong tulad ng gusto niya noong bata kami. Nang ilapag ko ito sa mesa, sinamaan niya ako ng tingin. “Cass, hindi ko naman sinabi na gusto kong kumain,” reklamo niya. “Hindi ko tinatanong kung gusto mong kumain,” sagot ko nang diretso. “Kailangan mong kumain. Kung ayaw mo, ipapapasok ko ang adobong ito sa bunganga mo. Naintindihan?” Napangiti siya, kahit papaano. “Ikaw talaga. Pumunta ka lang dito para sigawan ako at pakainin ng adobo.” Tumawa ako, ngunit sa loob ko, kinukumbinsi ko ang sarili na kaya ko siyang ibangon. Pero sa likod ng isip ko, may galit na hindi ko kayang itago—galit para sa asawa niyang walanghiya. Tinawagan ko si Lucas dahil dumiretso ako sa bahay ni Charlie para samahan siya. “Anong naiisip mo, Cass?” tanong niya, halata ang pag-aalala. “Gusto kong magsimula na agad ang kaso. Hindi lang it
Pagkalipas ng tatlong araw, dumating ang itinakdang araw ng appointment ni Lucas para kay Charlie kay Atty. Janela Sanchez. si Atty ang busiest na Atty sa larangan ng pag handle ng mga annulment. Kasama ako sa opisina ng abugado bilang moral support sa kapatid ko dahil masyado ding busy si Christopher at laging nasa labas ng bansa para sa mga meeting . Kahit sinubukan ni Charlie na magmukhang kalmado, halata sa mga kilos niya ang kaba at pag-aalinlangan. Si Atty. Janela ay isang babaeng nasa early 30’s, at halatang alaga ang sarili niya. Kitang kita ang kagandahan nito. Matalim ang kanyang mga mata ngunit may maamong ngiti na parang nagsasabing, “Huwag kang mag-alala, nasa tamang kamay ka.” “Good morning, Mr. Charlie. Cass, nice to meet you both,” bati ni Janela habang inaabot ang kamay ni Charlie. “Lucas has told me about your case. Don’t worry, I’ll do everything I can to help you.” Medyo nauutal si Charlie nang magsimulang magkwento, kaya hinawakan ko ang kamay niya sa ila
Narinig ko ang paghikbi niya. “Salamat, Cass. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala kayo.” “Lalaban ka, Charlie,” sagot ko, puno ng galit para sa nangyari pero determinasyon para sa kanya. “Hindi para sa kanya. Lalaban ka para sa sarili mo. Dahil hindi mo deserve ang ganito.” Pagkatapos ng tawag, nanatili akong nakatulala sa telepono. Nag isip ako ng dapat kong gawin. Kinabukasan, maagang-maaga akong nagising. Halos hindi ako nakatulog kagabi, paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang kinuwento sa akin ni Charlie. Hindi ako mapakali dahil ayokong magtagal ang lahat. Alam kong hindi siya pwedeng mag-isa ngayon dahil kilala ko ang kakambal ko, minsan nakakagawa siya ng mga desisyong hindi niya pinag-iisipan. At ayokong may mangyaring hindi maganda sa kaniya at lalong ayokong makagawa siya ng isang bagay na pagsisisihan niya. Pagkalabas ko ng kwarto, nadatnan ko si Lucas sa kusina, naghahanda siya ng almusal dahil tinanghali ako ng gising mabuti na lang at weekends ngayon. N
“Love papasok na muna ako sa office. Kung may kailangan ka tawagan mo lang ako.” Malambing na sabi ni Lucas "okay Love , ingat ka. Hindi na ako makakasama sa labas at busy ata si Habang inaayos ko ang mga laruan ni Caleb sa sala, biglang tumunog ang telepono ko. Tumigil ako, napatingin sa screen—si Mommy Chloe ang tumatawag. Napakunot agad ang noo ko. Bihira siyang tumawag nang ganito kaaga. At usually pumupunta siya sa bahay at hindi lang basta basta na tatawag sa akin. “Hello, Mommy Chloe?” mabilis kong sagot, kaba agad ang bumalot sa akin. "Napatawag po kayo? May nangyari ba?” Ramdam ko ang bigat ng bawat salita niya. “Cass, tumawag si Charlie sakin kanina. Wasak na wasak siya…nag-aalala ako sa kapatid mo anak. Kasi naman itong asawa niya nahuli niya daw na may ibang lalaki.” Halos mabitiwan ko ang hawak kong laruan. Nagpanting ang tenga ko sa narinig. “Ano?!” malakas kong tanong, bahagyang nanginginig ang boses. “Paano nangyari iyon?! Eh si Sharmaine ang patay na patay
Nang makabalik na kami sa aming tent site. Habang naglalakad kami ni Cassandra sa Safari, hawak niya ang kamay ni Caleb na tuwang-tuwa sa paligid, parang biglang bumagal ang oras. Pinagmamasdan ko silang dalawa—ang mag-ina ko. Napansin ko ang liwanag sa mga mata ni Cassandra na parang matagal nang hindi ko nakikita, at ang walang kapantay na saya sa boses ni Caleb tuwing may makikitang hayop sa paligid. Sa gitna ng saya, biglang bumigat ang pakiramdam ko. Hindi ko maiwasang maalala ang mga panahong sinayang ko. Flashback Dalawang taon na ang nakalipas, nasa bar ako kasama ang mga kaibigan ko, hawak ko ang isang baso ng alak habang nakikipagkwentuhan sa isang babaeng halos hindi ko na maalala ang pangalan. Ang cellphone ko ay paulit-ulit na nagri-ring sa bulsa. Si Cassandra ang tumatawag, pero hindi ko iyon sinasagot. “Mamaya na,” bulong ko sa sarili ko habang inilapag ang baso. Ni hindi ko naisip kung ano ang nar
LUCAS POV Mula nang magkaayos kami ni Cassandra , parang muling nagliwanag ang buhay ko. Ang bahay namin, na dati’y puno ng tensyon at tahimik na mga gabi ngayon ay bumalik na ito sa dating sigla. Ang malalakas na tawa ni Caleb, na naging sentro ng aming pagsasama. Malaki ang pinagpapasalamat ko dahil naging bukas kami ni Cassandra sa isa’t isa. Ang masarap na tawanan namin bilang pamilya . Unti-unti naming naibabalik ang dating kami. Ang pagsasama namin ay naging mas masaya. Pinangako ko sa sarili kong gagawin ko ang lahat para mapanatili ang kasiyahan sa pamilya namin. Kaya hindi ko na hinayaan pang lumipas ang aming anibersaryo ng kasal nang walang espesyal na sorpresa para kay Cassandra. “Cass, may plano ako para sa anniversary natin,” bungad ko isang gabi habang nag-aayos siya ng damit ni Caleb. Hilig niyang maging hands on na ina sa tuwing umuuwi siya galing sa trabaho. Tumingin siya
PRESENT TIME “Sabihin mo sa akin, Cassandra. Ano ba talaga ang meron sa inyo ni Ian? Bakit sobra kung ipagtanggol mo siya laban sakin?! Bakit ? Mas gusto mo na ba siya? Ipagpapalit mo ba kami ni Caleb sa kaniya?!” Tanong sakin ni Lucas. Bigla akong sumabog ng marinig ko ang mga salitang iyon sa kaniya. “How dare you to accuse me Lucas, alam mo ba kung bakit naging malapit ako kay Ian? Ngayon sasabihin ko sayo lahat-lahat tutal ayaw mong tumigil ng kaka duda. Alam mo bang nung mga oras na nahuli kita sa bar two years ago? Hinimatay ako sa labas noon dahil hindi ko napigilan ang sama ng loob na nararamdaman ko ng mga sandaling nakita kitang nakikipaglandian sa ibang babae. And that time? Si Ian ang tumulong sakin, dinala niya ako sa ospital at siya ang nagdala sakin sa ospital. Imagine ilang beses akong tumatawag sayo nun! Pero ano? Nasan ka?! Nasa kandungan ng ibang babae habang ako halos hindi magkandamayaw sa pag aasikaso sa inyo . Kahit anong sabi kong hindi maganda ang pakiramd