AFTER 4 MONTHSAMANDA POVApat na buwan ang nakalipas ng makita ko ang tunay na uagli ni Vincent. Tama si Logan , hindi ko dapat pinagkatiwalaan ito kaagad pero nandito na ako sa sitwasyon na to kaya kailangan kong matutunang sumabay sa tugtuging pinapatugtog niya. Kailangan kong mas maging matalino kesa gamitin na naman ang aking puso na in the end ay ikakapahamak ko lang. Kung si Logan man ang tamang tao para sa akin ay siguradong makakapaghintay siya sa akin. Kung hindi man ay tatanggapin ko na ang aking kapalaran na maging mag-isa hanggang pagtanda dahil gagawa ako ng paraan para makalaya ako sa sitwasyong kinasadlaka ko. Kaya naman sinunod ko ang lahat ng gusto ni Vincent. Inasikaso ko pa rin siya kagaya ng dati. Hindi naman nagtagal at natapos na din ang aking kalbaryo. Ngayon ay mas malaya na akong nakakakilos. Pinayagan na niya akong lumabas labas basta alam niya kung saan ako magpupunta. Kailangan ipaalam ko lang ang aking gagawin at ang palaging curfew ko ay 9pm.“Diba sina
RILEY POVPagdating ko galing opisina ay nakita ko si Amanda na nasa aming bahay. Tinitignan ko lang ang kaniyang bawat galaw at pananalita. Napansin kong palagi niyang tinitignan ang kaniyang orasan pati na ang kaniyang cellphone. Sa pagkakaalam ko ay nakaalis na si Vincent ng bansa so wala ng dahilan para magmadali siyang umuwi. Hindi ko ito masyadong kinakausap magmula ng bumalik ito. AYokong maglikha ng gulo sa pagitan ng magkapatid lalo at maayos na ang kanilang pagsasama . Kilala ko si Amanda kapag mabait sa kaniya ang isang lalaki ay nami-mis-interpret niya ito. "Love halika na kakain na nakahanda na ang pagkain" pag-aaya sa akin ni Chloe ng makita niya akong nakamasid mula sa itaas ng aming bahay. "Sige Love susunod na ako." tugon ko sa kaniya. Nang magsimula na kaming kumain ay nagku-kwentuhan ang magkapatid . Kakaiba ang nakikita ko sa galaw at pananalita ni Amanda . Sa tagal naming magkasama kilalang kilala ko na siya. “Amanda bakit nga pala hindi na nakadalaw si Vincent
Kinabukasan ay nagtungo si Logan sa bahay ni Amanda . Nakita niyang may bantay itong bodyguard kaya naman dumiretso siya ng parada sa bahay ng kaniyang kakambal. Tinawagan niya si Riley.“Sorry to bother you Bro sinusubukan ko kasing kausapin sana si Amanda pero bantay sarado siya ng kaniyang bodyguard. “ sabi ni Logan kay Riley“Kaya naman pala hindi kaagad nakakapunta si Amanda dito. Sige pasok ka. " sagot ni Riley. Tinawag ni Riley si Chloe pababa para sabay nilang sabihin ang tungkol sa nalalaman ni Logan. Hindi kilala ni Chloe si Logan. Nagtataka siya at nagtatanong ang kaniyang mga mata kay Riley. "Love this is Logan kababata namin ni Amanda, siya din yung kinukwento ko sayong lawyer sa company. Meron sana kaming gustong sabihin sayo. Pero Love humihingi ako sayo ng matinding pang unawa. Sana ay huwag kang gagawa ng hakbang na hindi ko alam. Hindi kasi ito basta bastang kaso lang. Please?!" matinding pakiusap ni Riley sa asaw
"Love what if lagi kong i-invite si Amanda dito sa bahay. Alam kong dito ay hindi mag iisip si Vincent ng kung ano ano dahil dito naman sa tabing bahay lang." suggestion ni Chloe. "Magandan ideya yan." gumawa pa sila ng iab pang plano sa kanilang gagawin para ma rescue nila si Amanda. Nanatili doon si Logan. malaking pasasalamat ni Chloe sa tulong na ibinigay ni Logan para ma protektahan ang kaniyang kakamabal. Nagdesisyon din silang hindi muna ito sabihin sa kanilang ina para hindi ito ma stress. Matanda na din kasi si Senyora Carolina. AMANDA POV Ilang araw na ding hindi maganda ang aking pakiramdam. Hindi ko alam kung bakit hilong-hilo ako at palaging nasusuka. Nahihirapan na din akong kumilos, parang tamad na tamad ang aking katawan at hindi makagalaw sa aking pagkakahiga. Gusto ko ng magpa check up , hindi na ako nagpaalam kay Vincent dahil as long as kasama ko si Macky ay okay lang naman sa kaniya. Nagtungo na kami ni Macky sa ospital. "
Binasa na ni Doc Vivian ang resulta ng laboratory test na sinagawa para kay Amanda. Ngingiti ngiti na si Doc Vivian dahil sa kaniyang nakikita. Hindi naman mapakali ang itsura ni Amanda sa nagiging reaksyon ng kaniyang kaibigang Doctor. "ano ba yung nakikita mo Vivian at tawa ka ng tawa diyan, alam mo namang hindi ako pwedeng magtagal tumakas lang kami kay Vincent. Nag te-text na sa akin si Macky." nabubugnot na sabi ni Vivian. "Hindi ko kasi alam kung good news ba ito para sayo. (inabot ang resulta) ayan COngratulations Amanda naku sa wakas magiging Mommy ka na din!" tila malamig na bangkay na namutla si Amanda sa kaniyang narinig. Hindi siya nakapag react sa sinabing iyon ni Doc Vivian. Awang-awa siya sa kaniyang sarili. Nagulat na lang si Doc Vivian sa biglang pagbabago ng mood ni Amanda. Humagulgol ito ng iyak sa harapan ng kaibigan. "Vivian, ano ba tong ngyayari sakin. Kung sarili ko nga hindi ko ma-protektahan ito pa kayang magiging anak ko. Kakayanin ko ba?" nag-aalala
“Mam nagmessage na po si Sir Vincent, maya maya po ay tatawag na to siya.” Sabi ni Macky kay Amanda ng lutang ang utak.“Sige Macky pakibilisan na lang pagmamaneho. Gusto kong umuwi na din sa bahay ay magpahinga.” Sagot ni Amanda sa kaniyang bodyguard.“Ok Mam sige po” tugon nito sa amo.Saktong pagdating nila sa bahay at pagpasok ni Amanda sa loob ay ang pagtawag ni Vincent sa kaniyang bodyguard .Dahil sa lutang ang kaniyang isipan ay nagtungo siya diretso sa kaniyang silid at nagkulong sa loob ng kaniyang banyo. Pasalamapak siyang naupo sa sahig at inilabas ang gamo na binili niya . Parehas niyang binuksan ang gamot na kaniyang binili. Nilagay niya ang pampalaglag sa kaniyang kaliwang palad at ang bitamina naman para kumapit ang bata at para makatulong sa development ng sanggol ay nasa kanan. Nagtagal siya ng halos isang oras sa ganuong posisyon. Binuksan niya ang isang botelya ng tubig na kaniyang kapit kapit. P
CHLOE POV Isang malakas na katok mula kay Luisa ang umalingawngaw sa aming silid sa dis oras ng gabi. Naalimpungatan ako at biglang napatay ng marinig ko ang boses ni Luisa, naisip ko may emergency ng makita kong ala una pa lang ng madaling araw. Naisip ko kagad ang triplets. Nagbalot ako ng robe. Bumalik naman sa kaniyang pagtulog si Riley ng makita niya akong tumayo na. "Bakit Luisa anong ngyari?!" nag-aalala kong tanong na pupungas pungas pa ng pagbuksan ko siya ng pinto. "Mam Chloe, si Mam Amanda po nandiyan sa baba, Mam mukhang may problema siya. Nanginginig sa takot saka naka paa na lang po siya saka ang dumi niya , hinihintay niya po kayo." sagot sa akin ni Luisa. Nataranta ako. "sige bababa na kami, susunod na ako kaagad, binigay mo na siya ng towel?" tanong ko "Yes Mam! sige po bababa na po muna ako" sagot naman niya sa akin "sige, salamat Luisa. " bumalik na ako muna sa loob ng silid, ginising ko din si Riley dahil alam
Kagaya ng aming inaasahan dumating si Vincent sa kanilang tahanan sa pagputok ng araw. Agad itong nagtungo sa aming bahay. Hindi man niya sabihin ay nakikita ko ang matinding galit sa kaniyang mukha. Hindi maitatago ng mata ang totoo niyang nararamdaman. Halos kakamot kamot ng ulo ang kaniyang tauhan na may pasa ang mukha. Sa kakamadali nila Vincent na mahanap si Amanda ay hindi na din siguro napansin niya na halatang halata ang naging pasa nito sa mukha. Paniguradong sinaktan nito ang nagbabantay kay Amanda gusto man naming tanungin ang kaniyang tauhan ay hindi naman maari dahil makakahalata ito na alam namin kung nasaan talaga si Amanda. Mabuti na lang talaga at mabilis mag-isip si Logan. Kung hindi dahil dito ay paniguaradong matataranta kami. “Good Morning Chloe, pasensya na nakaabala ako sa inyo ng ganitong oras. Nandiyan ba si Amanda ngayon?” Tanong ni Vincent na akala mo ay maamong tupa. Gusto ko siyang sumbatan pero pinisil ni Riley ang aking braso kaya't nagbalik ako sa
5 Years LaterCHARLIE POVHindi ko inakala na ang buhay na minsan kong inakalang puno lang ng hirap, sakit, at kahihiyan ay magdadala sa akin ng ganito kagandang biyaya. Sa ngayon, kasalukuyan akong nasa sala ng aming bahay, pinagmamasdan si Liam, ang aming apat na taong gulang na anak, na abala sa kanyang mga laruan. Tumatawa siya habang pinapaikot-ikot ang maliit niyang laruang kotse.“Daddy, tingnan mo! Ang bilis ng kotse ko!” sigaw niya, puno ng tuwa.Ngumiti ako habang sinasagot siya, “Ang galing mo naman, anak! Ikaw na siguro ang pinakamabilis na driver sa buong mundo.”Narinig ko ang boses ni Janela mula sa kusina. “Charlie, kaya mo bang bantayan si Liam nang saglit? Inaayos ko lang ang tanghalian natin.”“Walang problema, mahal,” sagot ko habang lumapit kay Liam. Umupo ako sa sahig at sumali sa kanyang laro.Sa gitna ng paglalaro namin, hindi ko maiwasang mapaisip. Sino ba ang mag-aakala na ang dating Charlie na walang direksyon sa buhay ay magiging ganito kasaya? Noon, ang al
Kinabukasan, matapos ang gabing puno ng emosyon, hindi ko mapigilang mapaisip sa mga sinabi ni Charlie. Sa lahat ng nangyari sa amin, ramdam ko ang lalim ng nararamdaman niya, pero hindi ko inakalang darating ang araw na magtatapat siya ng ganoong katapat. Habang abala ako sa trabaho, bigla siyang nag-text. " Pwede ka bang mag-half day ngayon? May importante akong gustong gawin kasama ka." "mag-Half day? Charlie, ang dami kong ginagawa! Anong meron?" reply ko sa kaniya "Secret. Please? Isa lang itong hiling ko ngayon. hayst ang hirap kapag lawyer ang sinusuyo, kailangan may defense palagi. Basta you will love it." sagot niya. Napangiti ako sa reply niyang iyon. Paulit ulit kong binabasa ang message niya sa akin. Alam kong mahirap tanggihan si Charlie. Sa huli, pumayag din ako, kahit medyo nagtataka kung ano ang iniisip niya. Sinundo niya ako sa opisina bandang tanghali. “Anong trip mo ngayon?” tanong ko, habang sumasakay sa kotse niya. Ngumiti siya, ‘yung tipong ngiti na lagin
Sa mga susunod na linggo, mas lalo kong naramdaman ang kakaibang saya na dulot ni Charlie. Sa kada mag-uusap kami ay may kakaiba na siyang saya na dulot sakin. Alam kong hulog na hulog na ako kay Charlie mula sa mga seryosong bagay hanggang sa mga simpleng kalokohan . Si Charlie ang naging sandigan ko lalo na sa mga araw na sobrang bigat ng iniisip ko dahil sa mga kasong kapit ko. Gumagaan ang sandali kapag kasama ko siya. Isang gabi, habang naglalakad kami sa tabi ng ilog, napansin kong mas tahimik siya kaysa usual. Hindi ko na ito pinansin agad, iniisip na baka abala lang siya sa mga bagay na wala akong kaalaman. Ngunit nang makatawid kami sa isang tulay, tumigil siya at humarap sa akin. "Atty. Janela," sabi niya, "sabihin mo ng korny ako pero alam mo bang, hindi na ako sanay na hindi kita nakikita , parang ang tagal tagal ng isang araw kapag busy ka sa trabaho mo. I'm sorry, hindi ko intensyon na mahulog sayo, pero anong magagawa ko sa ganda mo ba namang yan. Pero wag kang mag-ala
Mga ilang linggo ang lumipas matapos ang gabing iyon sa café. Bawat araw na lumilipas, nararamdaman ko ang kakaibang koneksyon na patuloy na tumitibay sa pagitan namin ni Atty. Janela. Hindi ko alam kung anong klaseng relasyon ang nagsisimula, pero isang bagay ang sigurado mas komportable ako sa kanya, mas lalo kong nakakilala siya at mas lalo ko siyang pinahahalagahan. Pakiramdam ko ay mas concern na ako sa kaniya ngayon hindi tulad noon.Tuwing magkikita kami, nararamdaman ko ang kakaibang saya. Puno ng kasiyahan ang bawat pag uusap namin , minsan seryoso, pero kadalasan ay puro kalokohan lang. Nakakagaan ng loob ang makasama siya, at sa mga pagkakataong magkasama kami, alam kong hindi kami nagmamadali.Isang araw, nagkaroon kami ng pagkakataon na magkasama sa isang business meeting. Habang tinitingnan ko siya habang nagsasalita sa harap ng mga kliyente, napansin ko ang gilas at tapang sa mga mata niyang puno ng determinasyon. Dati, siya ang tumulong sa akin sa pinakamasalimuot na b
Habang naglalakad kami patungo sa kainan, naramdaman ko ang kakaibang saya na matagal ko ng hindi nararamdam. Hindi ko maiwasang mapansin ang mga maliliit na detalye tungkol kay Atty. Janela - ang mga buhok niyang medyo magulo dahil sa hangin, ang mga mata niyang medyo namumugto pa pero sumisinag ang taglay niyang kagandahan. May kakaibang aura siya, kahit malungkot siya ay malakas pa rin ang dating niya.“Okay lang ba sa’yo ’to?” tanong ko habang nagbabayad kami sa parking lot. “Medyo tahimik na lugar lang. Hindi ko alam kung ano ang gusto mo, pero atleast makalimot ka sa ginawa ng mokong na yun.”Nagngiti siya, pero may halong pag-aalangan. “Masaya na ako sa kahit anong lugar, Charlie. Gusto ko lang mag unwind. That bullshit. Sa dinami dami na ng kasong nakapitan ko kahit isa wala pang nagpa iyak sakin. Ang mokong lang palang yun ang makakaganito sakin. And for the record iniwan ako ng hindi ko man lang naipagtatanggol ang sarili ko."Naramdaman ko ang galit sa kaniyang puso kahit n
CHARLIE POV Lumipas ang anim na buwan mula nang matapos ang annulment ko. Pakiramdam ko, unti-unti nang bumabalik ang kumpiyansa ko sa sarili. Mahirap ang naging proseso, pero sa wakas, nakakabangon na ako. Isang hapon, nagpunta ako sa paborito kong café para magpahinga. Simpleng plano lang - uminom ng kape, magbasa ng libro, at i-enjoy ang katahimikan. Habang nag-aabang ng order, may narinig akong argumento mula sa mesa sa likod ko. “Nakakatawa ka! Aanuhin ko ang isang Atty na sikat nga pero hindi ko naman mapakinabangan! Ni hindi kita makasama sa tuwing may gatherings ang mga tropa. Mas inuuna mo pa ang pesteng trabahong yan! Maghiwalay na lang tayo kung hindi mo kayang makisabay sa akin,” sabi ng lalaki, galit na galit. Napakunot ang noo ko. Hindi naman sa nanghihimasok, pero ang lakas ng boses nila para hindi mapansin. “Please! Be considerate! Huwag naman ganito! Wag mo kong papiliin. Mahal kita pero hindi ko kayang basta iwan ang trabaho ko. Maraming umaasa sa akin,” sagot n
CASSANDRA POV Tumindig ang hukom mula sa kanyang upuan. “The court will now deliberate on the presented evidence,” aniya, at iniwan kami sa isang nakakabinging katahimikan. Tumigil ang oras para sa amin ni Charlie. Naririnig ko ang mahinang kaluskos ng mga papel at ang mga buntong-hininga ng iba pang tao sa loob ng korte, ngunit para sa akin, tila nasa ilalim kami ng tubig, malabo at mabagal ang lahat. Nakaupo lang si Charlie, nakatitig sa harap, pero alam kong halos pumutok ang kanyang dibdib sa kaba. Ako naman, nakaayos ang pagkakaupo, pinipilit magpakita ng lakas. Hindi ko siya maaaring saluhin kung makita niyang ako mismo ay basag. Ilang minuto pa ang lumipas na parang isang mahabang siglo bago bumalik ang hukom sa kanyang pwesto. Umupo siya at tumingin sa amin ng may bigat. “After reviewing the evidence presented,” aniya, “the court finds that there is substantial proof to merit the granting of the petition for annulment.” Hindi ko alam kung ano ang unang naramdaman ko—kal
CHARLIE POV Ilang linggo pa ang lumipas, at dumating ang araw ng preliminary hearing para sa kaso. Pormal na pumasok sa courtroom si Sharmaine, kasama ang kanyang abogado. Napansin ko ang pagbabago sa aura niya - tila wala na siyang kumpiyansa tulad ng dati. Marahil alam niyang wala na siyang ligtas. Habang nagsasalita ang abogado ni Sharmaine, ipinakita nila ang argumento na hindi raw sapat ang ebidensya para makakuha ng annulment. Pero nang magsalita si Atty. Janela, dala niya ang lahat ng dokumento, testimonya, at pati ang leaked video na nagpapatunay ng pagtataksil sa akin ng aking asawa. Nang ipakita ang video, nakita kong napayuko si Sharmaine, habang ako naman ay nanatiling matatag. Tila sa mga sandaling iyon, unti-unting bumabalik ang dignidad na matagal na nawala sa akin. “Your Honor,” sabi ni Atty Janela, “this video is not just a breach of trust in a marriage. It is a public humiliation caused by the respondent’s actions. My client has suffered enough, and we believe th
Ilang linggo matapos magsimula ang proseso ng annulment, isang tawag mula kay Atty. Janela ang nagbigay ng bagong hamon para kay Charlie. Kinakailangan nilang magkita ng kanyang dating asawa na si Sharmaine upang mag-usap ng ilang legal na aspeto ng kanilang kasal. Hindi ito maiiwasan, lalo na’t may mga dokumentong kailangang pag-usapan nang harapan. Sa araw na iyon, sinamahan ko si Charlie sa meeting place—isang neutral na opisina na pinili ni Atty. Janela. Tahimik si Charlie habang nasa biyahe. Ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya, lalo na’t matagal na niyang iniwasan ang ex-wife niya mula noong nahuli niya ito sa akto ng pagtataksil. Hindi ko naman siya masisisi dahil magmula naman nuon ay wala na siyang ibang nakarelasyonbukod sa kaniyang napang asawa. Nerd kasi itong si Charlie, although gwapo siya ay masyado siyang tahimik unlike Christopher na super walwal. HIndi ko kasi maintidihan sa kapatid kong to. Hindi mahilig pumorma, pati ang kaniyang buhok ay gusto niya yung mga