LOGINShare
CHAPTER 4
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56NAYIEN
WEDNESDAY. I woke up early around four A.M. I take a bath and after that I prepared myself. Today is a big day because today is our fight and I will be meeting a different high class business mans in Asia and others.
I inhaled and exhaled before I put the small piece of garment in my hand. I wrap it around while praying for me to win.
Nag-ensayo muna ako sandali. Tamang praktis lang para naman magising yung cells ko sa martial arts. Baka hindi pa sila gising kahit na buong maghapon akong natulog kahapon, nagising lang nong kumain ng hapunan tapos tulog ulit.
My phone rang and when I take a look at it, it's from an unknown number and it says: 'Ready to marry me after the fight?'
What the heck! Even though there's no name of this texter, I really really know where and who this text came from. Ha! Then let's see if his plan will work. I deleted his text and turned off my phone. Parang nag-iinit yung ulo ko. Umagang umaga nambu-bwisit ang gago! Hindi porket matino kaming nag-usap kahapon ay okay na kami. Nagkataon lang na nasa masama kaming sitwasyon though nadamay lang ako sa mga kagagohan niya.
"Nayien, breakfast is ready." sabi ni Mommy mula sa labas ng pintoan ko. Himala yata at siya nagtawag sakin ngayon. I don't remember her coming here in my room. Is she in good mood? But it's too early for her to wake up. It's just five ten in the morning. She usually woke around six or earlier than that around five forty beyond. I just shrugged my shoulders and walk towards the door. Maybe she realized that she's treating me in a rude way. When I pulled out the door of my room, I am surprised when I see her there standing and it seems like she's really waiting for me. What's wrong with her?
"G-good Morning Mommy, need something?" I asked as I closed the door of my room.
"Nothing. I just want to say goodluck to your fight. Do your best." she said and left me. I creased my forehead while looking at her back. Seriously? What's wrong with my Mom?
Pagkarating ko sa dining hall ay tahimik lang silang dalawa si Mommy at si Daddy.
"Good morning Daddy!" bati ko at lumapit sa kanya then kiss his right cheek. Pagkatapos ay lumapit ako kay Mommy at hinalikan siya sa ulo.
"Mom," di naman siya kumibo. I take my seat and I pick up my spoon and fork.
"Let's eat?" sabi ko at kumuha ng kanin ganun din sa Daddy.
"Are you ready Nayien?" tanong ni Daddy.
"Yes Daddy but I'm a little bit nervous." Sagot ko.
"You don't have to, sweetheart. You just have to do your best and win the fight but if you don't want to win, then you are free to lose." he said smiling.
"Daddy, I agree this fight of him because I don't want to get married. I don't even have a plan on getting married. I am contented of what is my life right now."
"Okay. Goodluck sweetheart."
We continued eating our breakfast and after that nag-asikaso na sila. The fight will start in ten o'clock in the morning and by that time we must be there at venue before that time will strike. Too early? Yeah I made it early because I want to know the result immediately.
I stayed in my room and I put my hair into a two ears braid. Medyo nahirapan pa ako sa pag-gawa noon dahil mahaba na yung buhok ko. Remind me to cut it at the end of this month.
I put some ointment on my face and to my neck and wear my tight sports brassiere. Kahit na hindi ako mayaman sa hinaharap ay meron naman akong maipagmayabang kahit konti. LOL! I looked at the wall clock and it says it's already nine in the morning.
Sinuot ko yung uniform ko sa taekwondo at nagsuot din ako ng snickers. Baduy! Naka taekwondo suit tapos naka snickers!
Kinuha ko yung mga gamit ko na kakailanganin ko at sinilid lahat sa duffel bag tapos isinukbit yung bag sa balikat ko. Sinipat ko yung sarili ko at nong nasiguro kong wala ready na ako ay lumabas na ako sa kwarto ko.
Habang pababa ako ng hagdan ay inopen ko yung phone ko.
Nakita ko yung mga kasambahay namin na nakahilera sa may front door.
"Goodluck Miss Nayien!" sabay nilang sabi at ngumiti naman ako. Aww!! So sweet!
"Thank you sa inyo! Don't worry I will do my very best to win." nakangiti kong sabi sa kanila.
"Nayien sana manalo ka." sabi ni Manang.
Linapitan ko siya at niyakap siya. "Opo naman Manang. Ako pa!"
"Hmmp! Ang yabang mo ah! Oh sige na at malapit ng mag alas diyes. Yung Daddy at Mommy mo ay nauna na. Kanina pa yon!" sabi ni Manang at tumango naman ako. Kumaway ako sa kanila at lumabas na ako ng bahay.
NAKARATING ako sa studio slash arena na pag-aari ni Mr. Samier Heize. Yeah, his real name is Samier Heize. I parked my car and looked at the tall building in front of me. It's quite good. The designs is eye magnet.
I entered the building which is very quite in the inside. Ni walang ka tao tao sa lugar. Totoo bang ito talaga ang venue or nagkamali lang ako? Sinuyod ko ng tingin ang buong paligid at wala talagang tao. Lalabas na sana ako para tingnan ulit yung pangalan ng building na ito nang bigla nalang mag ring ang phone ko. I look at the caller and it's from Daddy.
"Hello Daddy? Where are you?" tanong ko kay Daddy.
"Just take the elevator and press the fifteenth floor at pagnakarating ka na fifteenth floor ay there is a door on the left side, pumasok ka dyan." sagot niya.
"Huh? Eh nasaan ba kayo Dad?"
"Basta Nayien. Sige na. Naghihintay na si Sam doon." sabi ulit niya.
"Okay okay."
Naglakad ako papunta sa elevator at pinindot yung button para fifteenth floor. Nong nakarating ako sa fifteenth floor ay lumabas agad ako ng elevator at tiningnan kong nasaan yung pinto na sinasabi ni Daddy. And there I saw the door. I immediately walked towards that door and opened it. The deafening silence welcomed me. What the heck is this? Bakit walang tao? Madilim pa! Kapag nakita ko talaga yang si Sam o Samier whatever his name is, I would really beat him. He is really testing my patience.
Akmang tatalikod na ako ng bigla nalang may spotlight na nakatutok sa akin. Nasilaw ako kaya iniharang ko yung kamay ko. I saw an another spotlight at nakatutok na ito sa gitna ng ring. And I saw him there standing with his smile.
Naningkit yung mata ko kasi nakakainis yung ngiti niya. Binitawan ko yung duffel bag ko at naglakad ako palapit sa ring. Pagkalapit ko sa ring ay umupo ako saglit para maghubad ng sapatos.
"Hi, I never thought you are this beautiful wearing that suit but it would be nicer if it's a wedding gown and my ring on your finger." sabi niya kaya napatigil ako sa paghubad ng sapatos ko.
What the hell! Did he just throw a line?
Pagkatapos kong maghubad ng sapatos ay umakyat agad ako sa ring.
"You're aggressive, huh?" sabi niya pero agad ko siyang sinuntok na agad niya ring naiwasan.
"Whoa! That was close!"
Sinipa ko siya sa tuhod pero umatras lang siya ng konti. The fudge with this man! He's getting into my nerves.
Panay lang yung hirit ko samantalang siya ay panay ang iwas idagdag pa yung ngisi niya pati na yung kindat niya. Kulang nalang isipin ko na may sayad siya.
"Come on baby! Don't be too harsh!" sabi niya at kumindat na naman yung lintik niyang mata. Sarap tusukin.
"Could you please shut up! Why don't you just fight back!? Huh?" inis kong sabi at sinuntok siya pero nahawakan niya yung kamay ko at hinila ako palapit sa kanya. Nanlaki yung mata ko sa ginawa niya. Damn! This man!
His left hand slide into my waist and pulled me even closer to him. Nagpumiglas ako mula sa hawak niya pero sadyang malakas talaga siya.
"Ano ba?" sita ko sa kanya. "Bitawan mo 'ko!"
"Let's have a deal, If I can kiss you three times, you will agree to marry me and when it's not, you win." sabi niya na nagpalaki ng mata ko.
"What the fudge Samier! No way!" sagot ko at sinipa siya sa tuhod pero hinugpong ng mga paa niya ang binti ko. And because I lost my balance, my whole weight fell to him and we both fall into the floor.
I am on top of him and he's still holding me.
"You okay?" tanong niya na may pag-aalala.
"I'm very fine!" sabi ko sabay head bat sa kanya. Tumayo ako at naghanda sa maaring gawin niya.
"You're hurting me big-time!" hirap niyang sabi habang hawak yung noo niya na namumula dahil sa lakas ng impact. Medyo masakit din yung noo ko.
Tumayo na siya at hinanda ko na yung kamao ko baka bigla nalang niya akong sipain.
He looked at me and he smiled.
"What? Surrender?" nang-uuyam kong sabi at nginitian siya.
"No way baby! Even if I lose this match I will still pursue you!" sabi niya. He clinch his fingers but he's aura remain calm.
"Then fight Sam!" I challenged him.
He smiled. "Yeah, but I don't want to hurt you."
Natigilan ako sa sinabi niya. Is he really serious about this?
Magkatitigan kami saglit and in a swift motion I only found myself left hanging. I still feel his soft lips on my lips.
"Baby your mouth..." sabi niya na nagpapukaw sa katinuan ko.
Oh my God! Did he just kiss me? My first kiss! He stole my first kiss!
—HoneylynBlue
Related chapters
Desperate Marriage Proposal CHAPTER 5
CHAPTER 5 NAYIEN "ONE DOWN, two left." sabi niya pero wala na akong pakialam sa mga pinagsasabi niya. Pakiramdam ko nag-uusok na yung tenga at ilong ko. "I hate you!" sigaw ko at sinugod siya. Sinuntok ko siya sa mukha at mukhang hindi niya inaasahan na susuntukin ko siya kasi akala niya sisipain ko siya. Natumba siya habang hawak yung panga niya na bahagyang tumagilid. Buti nga sa kanya. "Ouch!" bulong niya. "Just surrender Sam. This game is useless," sabi ko. "Just accept that I will never marry you." dagdag ko at tinalikuran ko siya. "Why? Tell me a valid reason why I shouldn't marry you." he said and I stopped walking. "Kailangan pa ba iyon, Sam?" balik tanong ko sa kanya at humarap sa kanya. He is now standing and he's looking at me intently. I can see something in his eyes but I couldn't tell what is it. "Yes, Nayien. I need it cause from the very first time that I saw you, I
Desperate Marriage Proposal Chapter 6.1
NAYIEN IT'S BEEN a week since the fight and still, I couldn't accept the truth that I lose. For the first time, I lose for a challenger. I ask my father about the result cause I have a doubt that he is really cheating our fight and as I was checking the results I found out that his moves are the moves with high score. I was too reckless to realize that my moves are too different from my usual moves. My techniques and the practiced that I did was become useless. I was too pre-occupied to win over him. Okay, it's my fault. My damn fault! Reckless Nayien! Stupid! And because of my stupidity, I need to face the consequences of it, and that is to marry him. Even though I swear to God that I will never marry him, I still need to do it cause I am a woman with word. I need to do it though it's against of my personal will. "Nayien, why are you still in your bed? It's already five in the afternoon and the party will start in seven in the evening. You should g
Desperate Marriage Proposal Chapter 6.2
Nayien KINUROT KO SIYA sa gilid dahilan para mapa-ingos siya. Tumingin siya sa'kin kaya pinanindilatan ko siya. He bit his lips and then hold my hand which I immediately declined but he is fast, he catch my hand and held it tightly. "Relax, it just my parents." bulong niya sa tenga ko at kung titingnan kami ay parang hinalikan niya ako sa tenga ko. I gritted my teeth. I didn't think that he is clingy. Bahagya ko siyang tinulak kaya napalayo siya ng konti sa'kin. "Are you nervous ijha?" tanong ng ama ni Sam. Napakagat ako sa ibabang labi ko. " Hi-hindi po." sagot ko. Ngumiti siya."You don't have to ijha. We won't bite you. Actually, we are glad that finally our son would finally get married and he chose you. We know you are an honorable woman." Alangan
Desperate Marriage Proposal Chapter 7.1
Nayien NAGISING AKO sa sinag ng araw at sa katok na nagmumula sa labas ng pinto ng kwarto ko. Pikit mata akong bumangon at naglakad palapit sa pinto ng kwarto ko. Kinusot ko muna yung mata ko bago ko binuksan yung pinto. "Ano yon?" tanong ko agad kasi inaantok pa ako eh. Gusto ko pang matulog. Naririnig ko pa yung kama ko na tinatawag ako. "Ms. Nayien, kakain na daw po ng tanghalian. Pinapatawag ka na ni Ma'am Elizabeth." sabi nong katulong namin. "Sabihin mo hindi pa ako gutom inaantok pa ako." sabi ko at naghikab. "Opo Ms. Nayien."sabi nong katulong at nagpa-alam na. Sinarado ko yung pinto at bumalik ako sa kama ko. Natulog ulit ako pero nagising ulit dahil sa ingay ng cellphone ko. Naman oh! Bakit ba ang daming istorbo ngayon? Tiningnan ko yung cellphone ko a
Desperate Marriage Proposal Chapter 7.2
Nayien AFTER in the salon we headed to the nearest restaurant to have our late lunch. Gutom na gutom na ako kasi ngayon ko lang naalala na wala pala akong kain kaninang umaga kahit kaonti lang. Hinayaan ko nalang na sila ang mag-order kasi gutom na gutom na talaga ako. Sabay na dumating ang order namin at si Daddy pati na yung Daddy ni Sam. Pagkarating na pagkarating ng order namin ay kumain agad ako. Hindi ko na sila pinansin. "You didn't ate your breakfast, didn't you?" tanong ni Sam na nasa tabi ko pala nakaupo. Bumaling ako sa kanya. "Late na ako nagising at di rin ako nakapag-kape kasi umalis agad kami ni Mommy." sabi ko. Tumango siya at binigyan pa ako ng pagkain. "Here. Eat more." nilapit niya pa yung mga pagkain. "Thanks." Kumain ulit ako habang si Sam ay nakatunghay sa'kin. T
Desperate Marriage Proposal Chapter 8
Nayien A MONTH had passed and today is the most awaited event for everyone. And they we're very very excited to witnessed the marriage of the heiress of CG empire. The news was trending all over the social media platforms. I never thought na kilala pala ako or naging kilala lang ako dahil sa pangalan at apilyedo ng mapapangasawa ko? Well, hindi naman iyon importante. Bahala sila sa buhay chismosa nila. I was on the way to the venue when received a text. 'Can't wait to see you :^)' I ignore his text and just focus on what am I going to do for the next couple of minutes from now. The venue was at the beach where it is owned and manage by Samier's best friend, Adam who is also his best man. After a minutes we finally arrive. Huminto ang kotse sa harap ng aisle papunta sa altar kung saan naghihintay ang pari at si Sam. B
Desperate Marriage Proposal Chapter 9
Nayien NAGISING AKO sa marahang haplos na dumadampi sa mukha ko. Pinikit ko ng mariin ang mata ko bago ko iminulat ang mata ko at sumalubong sa akin ang mukha ni Sam na nakadungaw. He smiled and kissed my cheeks. "Good morning, baby!" "Morning." sabi ko at kinusot yung mata ko. Nag-inat ako ng katawan at naghikab tapos bumangon na. Si Sam naman ay binuksan yung pinto kasi may nag-doorbell. Inayos ko yung higaan ko at nag-exercise sandali. Pagkabalik ni Sam ay tumigil na ako. "Breakfast is here," Tumango ako at pumasok sa banyo para mag-toothbrush. At maghilamos na rin. Mamaya na ako maliligo. Pagkabalik ko ay nasa table na ang mga pagkain. "Come here, baby!" Lumapit ako sa table at medyo nagulat pa ako kasi pinaghila niya pa ako ng upuan at nong nakaupo na a
Desperate Marriage Proposal Chapter 10
Nayien NANG LUMAPAG ANG eroplano sa airport ng Netherlands ay sakto naman ang paggising ko. "Let's go,?" patanong na sabi ni Sam. Nag-inat ako at tumayo. "Sure, tara na." Bumaba na kami ng eroplano and the unfamiliar wind embrace me as soon as my feet landed on the ground of Netherlands. Kahit autumn ang season ngayon rito ay medyo malamig parin yung hangin nila. "Nilalamig ka ba?" Umiling ako at naglakad na. "Let's go, I'm hungry." sabi ko. Sumunod siya sa'kin dala yung mga maleta namin. Ayaw niyang ako mag dala ng maleta ko eh. Pagkalabas namin sa airport ay tinuro niya yung SUV na naghihintay doon sa may mga taxi. Naglakad kami papunta roon at nong malapit na kami ay lumabas ying driver. "Mr. Hieze. Long time no see." sabi nong driver at tumi
Latest chapter
Desperate Marriage Proposal Special Chapter (His POV)
His POV Samier Hieze I WAS IN a hurry for my flight to France when someone bumped me. Inis akong tumingin sa bumangga sa akin. I was about to confront her but I was amazed by her beauty. Parang tumigil ang mundo ko ng magkasalubong ang mga tingin namin. "Oh! I'm sorry Sir!" She said and then handed me my backpack which was on the floor because of her. Wala sa sarili kong tinanggap ang backpack ko at sinundan siya ng tingin na bigla nalang nawala sa dagat ng mga tao. I put my hand on my chest where my heart is, that was beating so fast. I glanced again where she was earlier before she disappeared in the sea of people in the airport. That was the first time I felt of what they called love at first sight. Years had passed and my feelings for that beautiful girl became worst. I fell inlove hard for her. I
Desperate Marriage Proposal Chapter 70
Nayien AGAD KAMING pumunta sa sinasabi ng police. Ayaw sana akong isama ni Sam pero nagpumilit ako na sumama. Nakarating kami sa isang maliit at liblib na isla na malayo sa kabihasnan. At kung titingnan ito sa ibabaw ay parang walang kahit na ano na nakatira rito. Bumaba ang chopper sa isang malapad na damuhan. May mga nauna ng mga police kaysa sa amin kanina. Pagkababa namin sa chopper ay may narinig kaming mga putok na hula ko ay mga putok ng baril. Nanlaki ang mga mata ko na tumingin kay Sam. Namilog rin ang mga mata niya at halatang halata na kinabahan din siya pero pilit niyang itinago iyon. "Sam..." Humawak ako sa kamay niya na nanlalamig. "Let's calm down first. Hindi nakakatulong ang pagpa-panick." Sabi niya at pinisil ang kamay ko. Hawak kamay kami na sumunod sa mga police na kasama naming pumunta rito. Parami ng parami ang putok ng baril na naririnig namin habang papalapit kami sa area. 'Lord ili
Desperate Marriage Proposal Chapter 69.2
Nayien NAGISING AKO na maputi ang paligid ko.Bumangon agad ako at tinanggal ang dextrose ko. Kahit masakit ay ininda ko iyon at nagmamadali akong lumabas ng kwarto. Wala akong suot sa paa at kahit malamig ang sahig ay tinakbo ko ang emergency pero wala na daw roon ang anak ko kaya nagtanong ako sa nurse na nakita ko. Sabi niya ay nasa ICU daw ang anak ko tsaka niya ako pinilit na bumalik sa kwarto ko pero iniwan ko siya roon na tinatawag ako. Tumakbo ako papunta sa ICU. Nang makarating ako roon ay nakita ko si Daddy at si Sam at si Yaya. Nang makita nila ako ay nanlaki ang mata nila. Sinalubong ako ni Sam. "Why are you here? You should be resting your body!" Sabi niya pero wala akong paki-alam sa tanong niya. "Ang anak ko? Nasaan ang anak ko?" Tanong ko habang pilit na kinakalma ang sarili dahil ang huling naalala ko ay nasa bingit na ng kamatayan ang anak ko. Lumapit ako sa glass window at nakita ko roon ang
Desperate Marriage Proposal Chapter 69.1
Nayien ISANG LINGGO AKONG busy sa trabaho at isang hapon ay tumawag ang yaya ni Inah habang papunta ako sa isang restaurant para i-meet ang isang writer na nagpa-set up pa talaga ng afternoon meeting. "Hello? Yaya? What is it?" Sagot ko at sumakay sa kotse. Matagal bago sumagot ang babae kaya nagsalita ako agad. "Hello yaya? Are you there? Bakit hindi ka nagsasalita?" Tanong ko ulit habang nagda-drive na ako. Narinig kong humikbi siya. Kinabahan agad ako. "Yaya? Bakit? Anong nangyari?" Pinilit kong huminahon kahit may nararamdaman akong kaba but I disregard the feeling. "M-ma'am.... S-sorry p-po ta-talaga..." Humihikbi niyang sabi. Naguguluhan ako. "Yaya? Ano bang meron? Bakit ka umiiyak? Nasaan ka ba? Ang anak ko nasaan?" Sunod sunod na tanong ko sa kanya kasi sa mga oras na ito ay nasa school pa si Inah. "M-ma'am s-si Inah p-po ka-kasi..." Kinabahan agad ako ng todo!&n
Desperate Marriage Proposal Chapter 68
Nayien GABI NA NG MAKARATING ako sa Pilipinas. Nag-taxi ako pauwi. Pagkarating ko sa harap ng bahay ay ibinaba ng driver ang mga bagahe ko at nagbayad ako ng pamasahe. Pumasok ako sa bahay at tinawag ko ang kasambahay na nasa hardin. May katawag sa phone niya at ng makita ako ay nagpa-alam agad ito sa kausap. "Magandang gabi Ma'am Nayien. Nakauwi na pala kayo." Sabi niya at tumango naman ako. "Magtawag ka ng kasama. Pakipasok yung mga gamit ko sa labas, please." Sabi ko at tumuloy na sa front door. Ngumiti ako ng marinig ko ang tawa ng anak ko. Ah, how I miss her voice. Kahit pa tatlong araw lang naman ang inilagi ko roon sa Amsterdam pero miss na miss ko parin siya. Nakangiti ako ng binuksan ko ang front door pero nawala ang ngiti ko ng makita kung sino ang naka-upo sa sala namin. Lumingon sila sa akin at ng makita ako ng anak ko ay mabilis siyang tumakbo papunta sa akin. "Mama!"
Desperate Marriage Proposal Chapter 67
Nayien HINDI AKO MAKAPAG-CONCENTRATE dahil sa pinag-usapan namin ni Sam kahapon. Nag-alala ako baka sinabi ni Sam na siya ang Ama ni Inah. Sinubukan kong tawagan si Daddy pero hindi ko siya makontak. Impossible namang walang signal sa amin. Nasa meeting kami ngayon pero wala sa meeting ang utak ko. "Harry, excuse me." Bulong ko sa kanya. Tumango siya at nakinig ulit sa nagpe-present. Lumabas ako sa meeting room at huminga ng malalim bago ako nag-dial ulit sa numero ni Daddy. Nasaanba sila? Bakit ang tagal sagutin? Nag-alala na ako! Nagri-ring lang ang phone ni Daddy. Sagutin mo Dad! Please! Naka-tatlong dial ako bago sinagot ni Daddy. Maingay ang paligid parang may nagkakantahan. "Hello Daddy? Nasaan kayo?" Tanong ko agad. Maingay talaga ang background ni Daddy. "Hello Nayien? Ikaw ba ito?" boses na galing sa kabilang linya. "Sam? Saan si Daddy?" Tanong ko pero hindi ko na marinig ang sagot
Desperate Marriage Proposal Chapter 66
Nayien ALIGAGA AKONG NAGISING nang sumapit ang lunes dahil unang araw na papasok sa skwela si Inah at ngayon din ang balik ko sa Amsterdam. May kailangan pa akong i-process doon para ma-transfer na ako dito sa branch company ni Harry. Tulog pa si Inah ng nagising ako. Mahina kong ginising si Inah pero umingos lang siya. "What is it, Mama?" Nakapikit mata niyang tanong. "Baby, it's Monday already. Get up now." Sabi ko at inalis ang kumot niya. Napamulat ang mata niya at mabilis siyang umalis sa kama. Tumakbo siya papunta sa banyo. Natawa tuloy ako. "Mama! Why you didn't tell me!" Sigaw niya mula sa loob ng banyo. Humalakhak ako. "Kaya nga ginising na kita diba?" Sagot ko habang nagtutupi ng kumot. Hindi na siya sumagot at ang tanging maririnig nalang ay ang aligasgas ng tubig sa shower. Pagkatapos kong magtupi ng kumot ay nagpa-alam ako sa kanya na sa baba lang ako. Pagkakaba
Desperate Marriage Proposal Chapter 65
Nayien PAGKARATING NAMIN sa bahay ay hindi ko na siya na pinapasok sa bahay. Hindi naman siya nagpumilit at hindi pa nga kami nakapasok sa bahay ay umalis na siya. I just sighed. If only you didn't hurt me that most we will never end up this way. I continued walking towards the front door at dumiretso na ako papunta sa kwarto para makapag-pahinga na ng maayos si Inah. Nilapag ng kasambahay ang backpack sa couch at pagkatapos ay nagpa-alam na siya. Tinanggal ko ang sapatos ni Inah at pinalitan ang damit niya pagkatapos ay kinumutan ko na siya. Ako na naman ang nagpalit ng damit at nag-half bath ng mabilisan. Nang matapos ay nagbukas ako ng e mail. Naghintay ako ng ilang minuto hanggang sa dalawin na ako ng antok. Nakatulog nalang ako sa couch sa paghihintay. Nagising ako mula sa magandang tulog ko. Nakangiti ako habang pikit ko parin ang mga mata ko nang nag-inat ako. Natigil ako sa pag-iinat
Desperate Marriage Proposal Chapter 64
NAYIEN NANG MATAPOS kami na kumain sa mala-kalbaryong restaurant na iyon ay tsaka palang ako nakahinga. Akala ko matatapos na pero ang gagong Sam ay hindi parin tumigil. He was chatting bubbly with my daughter! At tuwang tuwa naman si Inah. Naglalakad kami palabas at si Harry ay nag-rest room muna habang si Francheska naman ay may pinuntahan daw na ewan ko. Wala akong paki! Punta pa siya sa empyerno! Nakasunod ako sa kanilang dalawa habang namimili sila ng mga soda drinks. Sinubukan ko naman na ilayo sa kanya si Inah pero wala ring silbi. "Mama? You said you like this drink?" Tanong ni Inah sa akin at pinakita sa akin ang yogurt milk drink. It was my favorite yogurt milk drink but that was a long time ago. I smiled while shaking my head. "No baby." Sagot ko at napatingin naman si Sam sa akin. Inirapan ko siya dahilan na tumawa siya. Binalikan ko siya ng tingin dahil tawang tawa talaga siya pero wala na sa akin ang paningi
