Napangiti ako nang makita ko ang sarili ko sa salamin. I was contented on what I saw. I am far from my usual get up. I am wearing a black satin backless ball gown. The low-plunged neckline shows a hint of my cleavage. The long slit on the left side of the gown adds a dramatic flair, and it will allow me to move freely. The gown's spaghetti straps and backless design make it more daring but still scream elegance. The only accessories I wear are the diamond earrings that Alejandro gave me. My hair is in low-up do styles. I paired my gown with silver strappy-heeled sandals, which not only provide a touch of sparkle but, because I am short, make my legs look long, which gives me more confidence. I know my feet will hurt later but I need to show off tonight. I felt like I am going to a war. Napangiti ako nang maramdaman ko ang pagyakap sa akin ni Alejandro mula sa likuran. Nanlaki ang mata ko ng bigla nitong sapuin ng mga kamay nito ang dibd/b ko. "Alejandro!" saway ko sa kanya pero
"Good evening, everyone. It will be my pleasure to be part of Emerald. Let us work together to reach the top that we are aiming for. I will not give a long speech. I know many are too excited to have fun tonight, so let's drink and party!" mabilisang speech nito at agad na bumaba ng stage.Abala si Alejandro sa paglalaro ng mga daliri ko habang nagsasalita si Laura. Tila wala itong pakialam sa sinasabi ng babae dahil nasa akin ang atensyon nito. Napansin ko na dumadako din sa amin ang tingin ni Laura kanina habang nagsasalita siya pero mayabang na nakangiti lang ako sa kanya. Alam kong alam niya na si Alejandro ang nasa kalapit ko. Siguro hindi nito inaasahan na aattend kami sa party."Naghahanap ka ng away sa ngiti mo," bulong sa akin ni Kelvin pero pinagtaasan ko lang siya ng kilay.Hindi naman ako naghahanap ng away gusto ko lang ipakita kay Laura na hindi ko siya uurungan. She will stay away from my boyfriend or I will not think twice to pull her hair.Napangiti ako nang magsim
Bumalik ako sa pwesto namin na parang walang nangyari. Nagtatakang tumingin pa sa akin si Alejandro nang mapansin ang malawak kung ngiti. Biglang lumapit sa pwesto ko Freada kasama ang assistant nitong si Helen at si Presly na naka-prince attire pa. "I can't believe you really attend the party. Akala ko iin-janin mo na naman ako. Malapit na akong magsawang magbigay ng invitation sayo na hindi mo naman pinapansin. Mabuti na lang ngayon nagbago ang isip mo,"wika ni Freda habang ang mata nito ay nakatutok naman sa katabi ko. Napatingin ako kay Alejandro nang bigla itong tumayo. "I will just talk to someone," paalam nito sa akin bago humalik sa buhok ko. Tumango naman ito sa mga katrabaho ko na nakanganga lang dito. Nang tuluyan nang humalo si Alejandro sa mga bisita ay hindi na napigilan ni Freda at Helen ang tumili. "Gag4, you are too blessed!" "I don't know pero parang pamilyar siya. Pakiramdma ko nakita ko na siya," saad ni Helen habang tinatanaw si Alejandro na naglalakad palayo
Matapos kong iwan si Travis ay hinanap ko si Alejandro. Hindi pa tapos ang party pero gusto ko nang umuwi. I think attending in the party is not a good idea. It's a waste of time.There is nothing interesting about her. Well, except for the fact that I found out that Laura will be my boss soon because she is the daughter of Emerald's owner. I tried to piss her off, but she walked out on me easily. Why did I get easily manipulated with the photo she sent when she's not even a challenge when we meet face-to-face. That woman seems like a spoiled brat who always seeks attention, thinking that she can always get what she wants. Napangiti ako nang makita ko si Alejandro namay kausap na isang lalaki pero napakunot ang noo ko nang makita ko si Alejandro na biglang nilapitan niLaura. Hindi ko alam kung ano ang sinabi ng babae pero bigla itong hinila ni Alejandro papalayo. Nagmamadali akong sumunod sa kanila kahit na hirapan akong lumakad dahil sa takong at gown na suot ko. Kung pwede ko lang
Agad kong hinubad ang heels na suot ko nang makasakay kami sa kotse. Natatawang napailing pa sa akin si Alejandro bago ito nagsimulang paandarin ang makita."My feet is hurting," nakalabing saad ko dito.Ngumisi ito sa akin. "Do you want me to massage it later?"Hindi ko maiwasang mapairap dahil sa tanong niya. Sa kislap pa lang ng mga mata niya at ngiting nakasilay sa labi niya alam kong may iba siyang binabalak maliban sa pagmamasahe ng pagod kong mga paa.Sasagot pa sana ako sa kanya pero nagsalubong ang mga kilay ko nang sabay na tumunog ang cellphone naming dalawa. Mabilis na kinuha ko ang phone ko mula sa clutch bag na dala ko. Si Joana ang tumatawag sa akin.. Hindi maiwasang kumabog ng malakas ng didbdib ko habang sinasagot ang tawag. Ramdam kong may nangyari dahil hindi sila tatawag sa amin ng sabay kung wala. Habang si Alejandro naman ay sinagot ang tawag habang connected sa speaker ng kotse ang cellphone niya. Si Manang Rita naman ang tumaatawag dito. "Hello?Jude, si Ant
"Magpahinga kana, huwag kang mag-alala, siguradong gagawin ni Sir Jude ang lahat para mabawi si Antalia. Tumawag na rin kami sa mga police para humingi ng tulong," saad ni Manang Rita nang makapasok kami sa kwarto ko.Alam ko namang hindi titigil si Alejandro hangga't hindi namin nababawi si Antalia pero hindi ko maiwasang mag-alala. Paano kung saktan nila ito? Hindi ko kayang isipin na umiiyak ito habang ang mga demonyong kumuha dito ay nagtatawanan. Kahit na wala na akong lakas para kumilos ay pinilit kong magtungo sa bathroom para magpalit.Matapos kong magpalit ay nagtungo ako muli sa kama. Kahit masakit ang mga binti ko ay hindi ko magawang magpahinga. Hindi ako makakatulog hangga't hindi ko nakikitang muli si Antalia. Kailangan ko munang masiguradong ligtas siya, saka pa lang ako mapapanatag.Muli akong tumayo sa kama at nagtungo sa kwarto ni Antalia. Magulo pa ang kama nito senyales na may natulog pa doon. Hindi ko mapigilang damhin ang kama niya, siguro kung hindi kami umalis
Mabilis akong bumaba sa kotse ko nang makarating ako sa tapat ng isang malaking bahay. Nasa tagong lugar ang bahay. Napapaligiran ito nang matataas na puno ng niyog at walang kapitbahay. It's more like a farm house. Dahil dumaan muna ako sa mawalak na kaparangan kanina bago ako nakarating sa mismong bahay. May isang kotse at van na nakaparada doon. Agad na bumukas ang pinto nang bumaba ako ng kotse. Agad na sumilakbo ang galit sa dibdib ko nang makita ko si Claribel sa pintuan na nakatayo at nakangisi sa akin. May kasama itong dalawang lalaki na may dalang mga baril. Kahit gusto ko siyang sugurin ay pinigilan ko ang sarili ko dahil alam kong wala akong laban sa mga armadong lalaking kasama niya. "Sigurado ka bang wala kang kasama?" paninigurado nito. "May nakita ka bang iba maliban sa akin?" balik tanong ko sa kanya. Pinilit kong magmukhang matapang sa harapan niya kahit na kumakabog ang dibd/b ko sa kaba. Alam kong kaunting pagkakamali ko lang ay maari nila akong saktan. Lihim a
"You must be lying," hindi naniniwalang saad ko.Kung siya ang totoong ama ni Antalia, napakawalang kwentang ama niya kung ganoon. Nasa paligid lang siya ng matagal na panahon pero hindi niya nagawang magpakilala tapos ngayon nagawa niyang ipadukot ang bata? "He is not lying, he raped my sister's, he is obsessed with Natalia, but he did not contented, he even killed her. It was not an accident, that man killed my sister!" nagpupuyos sa galit na sigaw ni Laura pero nginisihan lang ito ni Connor.Nagpipilit itong makawala sa pagkakahawak sa kamay ng dalawang lalaki. Habang ako naman ay tila hindi makapaniwala sa mga narinig ko. "It's not my fault. I just want to fuck her, but she resisted, so I accidentally pushed her on the stairs," wika nito na akala mo ay hindi nakagawa ng krimen.Hindi ko maiwasang mangalit sa galit dahil sa narinig ko. Napakasama niya. Paano niya nagawa ang ganoong bagay at umakto na parang wala siyang nagawang kasalanan? Anong klaseng nilalang siya? Wala siyang p