“HINDI MO MAN lang ba sasagutin ang sinabi ko, Leticia?” tanong ni Andro kay Leticia.
She was too stunned to say something. Ano bang sasabihin niya? Now that she suddenly forgot about her confession, ngayon pa lang din nagsalita si Andro tungkol doon.
That was out of the blue. And she was not expecting any of it.
Andro liked her too? Bakit? Anong nakita nito sa kanya? She was not beautiful nor intelligent. Average student lang siya sa campus at kung hindi siya mag-aaral sa mga lessons nila para sa darating na mga quizzes and exams, bagsak siya.
“Why?” ang tanging nasabi niya. “Why do you like me? Bakit ngayon ka lang nagsabi na gusto mo rin ako? I waited for so long. Akala ko hindi mo rin ako gusto.”
“Bakit ka nandito?” tanong ni Leticia kay Samuel. “Are you stalking me? You're creepy, Samuel. You know that? Kinabahan ako. Akala ko kung sino na ang nakamasid sa amin. Kung hindi lang kita kaibigan, baka sinumbong na kita sa pulis.”“Kaibigan?” nakangising tanong nito na halos mapunit na ang bibig. “I like hearing that word.”“Ewan ko sa iyo,” aniya.So this man was the reason kung bakit feeling niya may nagmamasid sa kanya?Nang makitang hindi pa rin siya ngumingiti, nawala ang ngisi ng lalaki saka nagsabing, "I'm sorry, pero importante lang ito."Lumingon siya sa paligid.No one was around. Malayo rin siya kina Andro. If the man saw Samuel, tiyak na gulo na naman ang kahihinatnan nito. She did not want that to happen."Did you time jump?"Hindi ba ito natatakot na baka may makakita rito na bigla-bigla na lang itong sumusulpot sa kung saan? Mahirap na
Kanina pa bumalik sa tinutuluyang hotel sina Leticia at nasa kanyang kama na rin ang mga kasama niya. Their stomachs were full from the different food they had eaten. Biglang nawala ang lahat ng mga iniisip niya. Ang lahat stress niya sa buhay because the food was so damn good. Ito rin ang isa sa dahilan kung bakit babalik-balikan niya ang lugar kung mabibigyan ng pagkakataon. Makakabalik pa kaya siya sa lugar na ito? She will. If she will travel with her car or with others car. Gaya ng ginawa nila kasama sina Milo, Bituin, at Andro. Nang tinalikuran niya si Samuel, sumunod na rin sa kanya ang tatlo. Andro was on edge, not lowering his guard down. Leticia appreciated their willingness to protect her despite their differences. Th
Hindi maganda ang palabas na naka-play sa tv. Puro horror ang palabas na hindi nagustuhan ni Leticia. It was midnight at hindi magandang manood ng nakakatakot na palabas lalo na kung siya lang mag-isa. Ayaw niyang takutin ang sarili. Baka magising lang niya ang mga kasama kung magtititili. Kaya naman kumain na lang siya ng snacks na binili ni Bituin kahapon. Mabuti na lang at nilagay ng babae sa ref. Nakita niya noong binuksan niya ito at halos mapuno ng mga binili ng babae. She opted for a chocolate bar. Napailing siya. Ang yaman talaga ng babaeng iyon. She could buy whatever she wanted because she had the resources—financial. Sa pagkakaalam niya, bumalik ulit ito sa pagtanggap ng mga kliyente. Paniguradong tiba-tiba na n
“I am not ready to talk about it, Leticia. I am sorry,” hinging-paumanhin ni Andro kay Leticia. Pinahid nito ang ilang butil ng pawis na unti-unting namumuo ulit sa noo ng lalaki kahit na malakas naman ang aircon. “My head is a mess right now. I will talk to you about it when I am ready. Sa ngayon, huwag muna nating pag-usapan, please?”Leticia knew she should respect the man’s decision. But the other side of her wanted to press the matters even more. However, kapag mas lalo niyang pipilitin ang lalaki, baka lumayo ito sa kanya. Or baka mag-shutdown. She did not want that to happen.So, she will wait for him.Andro rarely talked about the memories. And the experiences he had. So, when he started to talk, she should listen. But if he opted to to remain silent. Hanggang kailan nito
Where the heck is Bituin? tanong ni Leticia sa sarili after a couple of times of trying to locate the woman’s whereabouts, but failed. Nalingat lang siya sandali, ang bilis nitong mawala sa mga mata niya. Sinadya ba ni Bituin na iwan siya? Or nawala lang talaga ito?Hays. Ewan niya sa babaeng iyon. What's the point of approaching her kung bigla naman itong mawawala? Pakiramdam niya, pinaglalaruan lang siya ng babaeng iyon.Babalik na nga lang siya sa sasakyan. Baka nandoon na ito at iniwan lang siya. Baka rin nandoon na ang dalawang lalaki. Bakit ba hindi naging malinaw ang instructions nila? Wala namang sinabi ang dalawang lalaki na magkikita sila sa parking area after a couple of hours.Sa huli, wala siyang nagawa kundi hanapin niya ang pa
Tumaas ang sulok ng labi ni Alpha Naji. “Sigurado ka ba sa gusto mo, babae? Hihingi ka ng tulong sa akin? Sa taong may pakana ng kamatayan ni Teban? You cried when he died, right? I saw your tears and your anger when he died in your arms,” anito na sinabayan ng ngisi.Naikuyom niya ang kamao.Damn him!Wala siyang magawa kundi lunukin lahat ng galit niya ngayon sa lalaking ito.Hindi na rin siya nagulat sa sinabi nito. It was already expected.Leticia had already a hunched that he was the man behind Teban’s death. And she hated him for that. Alpha Naji was the real mastermind of the crime. Bakit nito nagawang ipapatay ang isang inosenteng tao?
Thankfully, Leticia made it back to the hotel. In their room. Completely shaken by what happened but still alive. Thank God.Hindi pa nakarating ang tatlo. She tried to go back at the palace, to no avail. Kailan kaya niya magagawang kontrolin itong sumpang? Kahit simpleng pagpunta sa isang lugar, hindi pa rin niya magawa. Napaka-incompetent niya talaga.Pasalampak siyang umupo sa kama.The room was surprisingly quiet. Iba pa rin talaga ang aura ng lugar kapag wala si Bituin. The woman was loud at mukhang hindi nito alam na iyon ang personality nito.How will she find Samuel? Hindi niya alam kung nasa present, past, or future ito.If only she knows how to trace. That would be quite handy given her
Ilang beses na napabuntong-hininga si Andro. Kanina pa sila nakarating sa bahay. Nakatambay si Milo sa kwarto niya kahit ilang beses na niyang ipagtabuyan ang lalaki na magpahinga na muna ito sa kwarto nito. They should be sleeping. Resting. After driving for a couple of hours. But his mind could not fathom to sleep. His mind was bombarded with Leticia. The woman who always make him confuse and“Am I that weak, bro?” tanong niya sa kaibigan. As usual, naglalaro ito ng online games. Hihinto at mag-re-reply sa gf nito tapos babalik sa paglalaro.“Weak? In what aspect?" tanong nito. "Bakit mo naman naiisip iyan?" Nakadikit pa rin ang lalaki sa screen ng cellphone nito.Walang ano-ano ay ibinaba niya ang phone ng lalaki para maging maayos ang pag-uusap nila.
After six months…Humahangos na tumatakbo si Bituin sa direksyon na hindi niya mawari. She was just done jumping back when suddenly dangerous men sprang out of nowhere. Kagagaling niya lang sa paghatid sa isang kliyente niya pabalik sa kasalukuyan. The client wanted to know if she will be successful in the future or gain more clients. Satisfied naman ito sa serbisyong binigay niya.Now…where was she? Right. Strange men with the intention to kill and scare her was hot on her heels. Sa pagkakaalam niya, wala naman siyang naaalalang may nakagalitan siya.No. Mukhang may nakagalitan siya. Si Leticia. Basta na lang siyang umalis sa campus na pinapasukan. Mas nag-focus siya sa negosyo niya. Nawalan ng gana sa pag-aaral. Nasilaw sa salapi. She could be successful even without finishing her degrees. Iyon ang nasa isipan niya. Hindi niya alam kung tuluyang hindi na magtatapos sa pag-aaral. Her parents and siblings did not care anyway. Bakit siya magpapagod kung wala namang nakaka-apprecia
Walang imikan na naganap sa pagitan nina Leticia at Andro sa loob ng kotse ng lalaki. Mabuti na lang at hindi nagmatka ang ginawa sa kanya ni Samuel. Or else, baka mag-worry na naman si Andro sa kanya at tatanungin ng hindi matapos-tapos na katanungan. Hanggang ngayon, hindi pa rin alam ni Leticia kung saan siya dadalhin ng lalaki. She was not even familiar with the route they were following.Kahit saan siya dalhin ng lalaki, she still trusted him.Masaya siya dahil sa nakikita niyang improvement sa katawan nito. Bumalik na ang dati nitong maumbok na pisngi at mga matang puno ng kulay. He looked so happy. At ito ang klase ng kaligayahan na gusto niyang makita sa lalaki which she robbed off him. Manaka-naka niya itong sinusulyapan nang palihim. Nahihiya siyang mahuli nito dahil baka kung ano ang isipin nito.“You must be curious kung saan tayo pupunta,” basag nito sa mahabang katahimikang namayani sa pagitan nilang dalawa. “Huwag kang mag-alala, Leticia. I will not kidnap you. Bes
Nagpupumiglas si Leticia. A two-handed front choke. Isang delikadong atake lalo na kung mas malakas at malaki sa kanya ang umaatake. Samuel really wanted to kill her? Bakit? She did not understand anything! Akala niya ba magkakampi silang dalawa? Wala naman siyang atraso sa lalaking ito kundi si Zephanie lang!Mas lalong bumaba ang daloy ng oxygen kay Leticia. She started to panic. She had to do something or else Samuel would really kill her!Then, Leticia extended her arms and went for Samuel’s jugular notch. She locked her elbow and extended her arm forcefully forward. Not yet enough, she curled her fingers down behind the top of his sternum. Samuel was in intense pain.Nabitiwan siya ng lalaki.Napaubo si Leticia ay pilit na hinahabol ang hininga niya. She glared at the man. “Asshole! What was that for?!” galit na tanong niya. Napaatras ito habang sapo ang lalamunan. “P-papatayin na lang kita, Esmeralda,” anito kahit hindi gaanong lumabas ang boses. “Hindi ako si Esmeralda.
Kumaripas nang takbo si Samuel.Anong problema ng lalaking iyon? Napamura si Leticia. Were they playing hide and seek right now? Bakit ito tumatakbo mula sa kanya? What’s his purpose for coming here if he will only run away? She remembered his gaze. It was full of anger. Was it directed to her? Bakit? Ano bang ginagawa niya?Wait. Alam na kaya nito ang lahat ng nangyari? Simula sa nangyari sa papa nito? Kung bakit kinulong ito ni Zephanie sa isang dimensyon? Galit ba ito sa kanila ni Zephanie at ngayon ay gustong maghigante? There was only one way to find out. She had to go after him. Nararamdaman niya ang tingin ng ibang mga estudyante sa campus sa ginagawa niyang pagsunod sa lalaki. Maybe they were thinking she was a fool for running into someone who looked like he did not want to be caught. Lakad-takbo ang ginawa ni Leticia upang sundan ang lalaki. Manaka-naka itong lumilingon sa kanya na animo sinusuri nito kung nakabuntot ba siya rito o hindi. He wanted her to pursue him?
Three months later…Leticia’s life was peaceful now. At least that’s what she was thinking. There were no unexpected travels into the past. Isang sipa na lang at magtatapos na ang isang semester. Ngayon, tinatapos na nila ang mga final exams at iba pang final projects na pinapagawa sa kanila ng mga professors nila. Pa-chill-chill na siya ngayon pagkatapos maghabol noon ng mga projects at activities na na-missed niya dahil sa pag-una niya sa pag-time travel. Nakakapanibago ang serenity na nararamdaman niya ngayon. Kakaiba sa mga stressful days niya noon. One week pagkatapos niyang magising tatlong buwan ang nakakaraan ay bumalik na rin siya sa pag-aaral. Wala ring paltos kung dumalaw siya kay Andro. Mabuti na lang at hindi nakukulitan sa kanya ang mommy ni Andro. At mukha namang hindi ito naiinis sa kanya. She believed tanggap na siya nito kahit wala naman silang relasyon ni Andro. That was a small progress at masaya na siya roon. It was also odd when Milo was slowly loweri
Madilim ang paligid ng pinasukan ni Leticia gaya ng dati. Ano kaya ang importansya ng lugar na ito sa buhay ni Alpha Naji? Bakit pabalik-balik ito sa lugar na ito? At bakit din ito sugatan? Anong nangyari? Too many questions at hindi niya magawang sagutin ang lahat ng mga ito ngayon. Hindi bale. Magkakaroon din naman ng mga kasagutan ang lahat ng ito. Kailangan lang niyang maging patient sa bawat hakbang na gagawin niya ngayon. It took a while bago nakapag-adjust ang mga mata niya sa kadiliman. The place was dusty as before. It smells. Nagkalat din ang mga bote ng mga alak sa tabi ng dinaraanan niya. Did Alpha Naji drink all of these? Daig pa nito ang naging brokenhearted. Maybe it was because of his son. Hindi pa rin nito nahahanap kung saan ang anak nito kaya sa alak nito ibinibigay ang atensyon. Hindi man ito naging mabuti sa kanilang dalawa ni Zephanie, subalit mabuti itong ama kay Samuel. Kung sana naging mabuti na lang ito at hindi na binahiran ng kasamaan ang pagkatao.
Leticia was having her freaking exam! Nakalimutan niya ang bagay na iyon. There she thought bakante siya sa araw na iyon at pwede ng makapag-focus sa araw na ito sa paghahanda sa pagdating ni Alpha Naji. Iyon pala, ang isa sa pinakaimportanteng pangyayari sa buhay niya ay ngayon pala mangyayari.Shoot.Hindi na niya alam ang gagawin niya. Wala na ring saysay ang pag-scan niya sa notes na binigay ni Bituin. She was running out of time for goodness sake! Kailangan na niyang habulin ang oras kung ayaw niyang ma-close ang door sa pagmumukha niya.“Someone help me now,” usal niya. Kaya nagkukumahog siyang asikasuhin ang mga gamit niya. What was worse was she did not even review! Sigurado na siya kung ano ang magiging resulta ng pagsusulit. She will fail the exam. Capital F-A-I-L. Fail. Failed. Baka multiple choice ang exam. Pwede pa siguro niyang piliin kung ano-ano ang feeling niya sa kung ano ang sagot. Napatingin siya sa salamin ng kwarto niya.Natutulog pa rin kama niya si Zephanie.
“It’s impossible to change the past, Leticia. Alpha Naji is the living proof of that. It will drive you mad kung mag-i-insist ka na baguhin kung ano ang nangyari. Let the past rest. Gawin mo lang lesson ang nangyari na. Don’t change anything or fate will bite you back. Rawr,” natatawang wika nito.Hindi niya tuloy malaman kung nagsisinungaling ito o hindi. “I can change the future, right?”“Change it all you want. Hindi pa naman iyan nangyayari. Huwag lang ang past. I am serious. Listen to a powerful witch like me. I’ve been there and that and karma has been nothing but a bitch ever since.”Tumalon ang tingin niya kay Andro. Ito iyong nakita niya sa future. Unti-unti na ring nagkakatotoo ang lahat ng kinatatakutan niya. Kung hindi ba siya sumama sa outing nila sa Tagaytay, hindi darating sa ganito ang lahat? Nag-focus sana siya sa paghahanap kay Alpha Naji. “Tomorrow is the day, then.”“Tama ka. Kaya maghanda ka. We will kill someone. The alpha of a pack of werewolves.”"I'm really s
"Is this your house?" tanong ni Zephanie kay Leticia. For the first time, Leticia successfully traveled to the place where she intended to go and this time, her house. Masaya siya sa kaunting improvement na ito sa kabila ng pagkamuhi niya sa sariling kakayahan.Did it mean she was getting better?Dapat ba siyang matuwa or hindi?They were in her room. Hindi niya narinig na umuwi na ang parents niya mula sa trabaho ng mga ito. "Oo naman. Hindi kita dadalhin sa hindi ko bahay," sagot niya sa babae. "Feel free at home. Tell me what you want to have. Ibibigay ko."Sumilay ang pilyang ngiti sa mga labi nito. "Anything? Do you really mean it, my sweet little darling?"Hindi niya gusto ang ngiti sa mga labi nito. She should be careful dahil baka kung ano-ano ang maisip nito na ikapapahamak niya. "Anything within my reach. Iyong kaya ko lang. Hindi iyong hindi ko kaya."Iginala nito ang tingin sa buong kwarto niya. There was nothing noteworthy sa kwarto niya maliban sa mga Filipino boybands