Where the heck is Bituin? tanong ni Leticia sa sarili after a couple of times of trying to locate the woman’s whereabouts, but failed. Nalingat lang siya sandali, ang bilis nitong mawala sa mga mata niya. Sinadya ba ni Bituin na iwan siya? Or nawala lang talaga ito?
Hays. Ewan niya sa babaeng iyon. What's the point of approaching her kung bigla naman itong mawawala? Pakiramdam niya, pinaglalaruan lang siya ng babaeng iyon.
Babalik na nga lang siya sa sasakyan. Baka nandoon na ito at iniwan lang siya. Baka rin nandoon na ang dalawang lalaki. Bakit ba hindi naging malinaw ang instructions nila? Wala namang sinabi ang dalawang lalaki na magkikita sila sa parking area after a couple of hours.
Sa huli, wala siyang nagawa kundi hanapin niya ang pa
Tumaas ang sulok ng labi ni Alpha Naji. “Sigurado ka ba sa gusto mo, babae? Hihingi ka ng tulong sa akin? Sa taong may pakana ng kamatayan ni Teban? You cried when he died, right? I saw your tears and your anger when he died in your arms,” anito na sinabayan ng ngisi.Naikuyom niya ang kamao.Damn him!Wala siyang magawa kundi lunukin lahat ng galit niya ngayon sa lalaking ito.Hindi na rin siya nagulat sa sinabi nito. It was already expected.Leticia had already a hunched that he was the man behind Teban’s death. And she hated him for that. Alpha Naji was the real mastermind of the crime. Bakit nito nagawang ipapatay ang isang inosenteng tao?
Thankfully, Leticia made it back to the hotel. In their room. Completely shaken by what happened but still alive. Thank God.Hindi pa nakarating ang tatlo. She tried to go back at the palace, to no avail. Kailan kaya niya magagawang kontrolin itong sumpang? Kahit simpleng pagpunta sa isang lugar, hindi pa rin niya magawa. Napaka-incompetent niya talaga.Pasalampak siyang umupo sa kama.The room was surprisingly quiet. Iba pa rin talaga ang aura ng lugar kapag wala si Bituin. The woman was loud at mukhang hindi nito alam na iyon ang personality nito.How will she find Samuel? Hindi niya alam kung nasa present, past, or future ito.If only she knows how to trace. That would be quite handy given her
Ilang beses na napabuntong-hininga si Andro. Kanina pa sila nakarating sa bahay. Nakatambay si Milo sa kwarto niya kahit ilang beses na niyang ipagtabuyan ang lalaki na magpahinga na muna ito sa kwarto nito. They should be sleeping. Resting. After driving for a couple of hours. But his mind could not fathom to sleep. His mind was bombarded with Leticia. The woman who always make him confuse and“Am I that weak, bro?” tanong niya sa kaibigan. As usual, naglalaro ito ng online games. Hihinto at mag-re-reply sa gf nito tapos babalik sa paglalaro.“Weak? In what aspect?" tanong nito. "Bakit mo naman naiisip iyan?" Nakadikit pa rin ang lalaki sa screen ng cellphone nito.Walang ano-ano ay ibinaba niya ang phone ng lalaki para maging maayos ang pag-uusap nila.
Nagtatanong pa rin ang mga mata ni Esmeralda. After a couple of months of blaming herself for what happened to her lover, biglang nabuhay ito. Nagkaroon ng buhay ang mga mata nito na dating walang emosyon. And she was not thinking about her dead lover right now. Only about the mysterious woman in front of her.“Kahit saang anggulo...ang mga mukha natin,” napaawang na wika ng babae. “Kailangan kong sabihin kay Ama ang tungkol sa bagay na ito. Baka may inililihim siya sa akin.”Natigilan siya sa sinabi nito.What the…Esmeralda was questioning her father’s loyalty to her mother?That is not the problem right now, Leticia. Bakit hindi mo unahin kung paano makawala sa babaeng ito?
Napunta na sa ibang lugar si Leticia nang may maalala. Caloy had touched her! The boy! Gusto niyang bumalik at tanungin kung ayos lang ba ito. Damn. What if may mangyari rito? Will he also have the memories just like Milo and Andro? Wait. Pero kay Cathy naman, parang walang nangyari sa babae? Selective ba ang sumpa na mayroon siya? What are the basis para maipasa niya ang sumpa sa isang tao? Gender? Being weak or strong? Hays. Kahit ilang beses siyang magtanong sa sarili niya, wala namang makakasagot sa tanong niya. Mas maganda ring mag-focus na lang siya sa kung nasaan siya ngayon para magawa na niya ang lahat ng dapat gawin. Babalikan niya ang bata
The stranger was hungry and thirsty as a whole. Takam na takam ito sa isang corned beef na dala at mga biscuit. Leticia had no choice but to hold the food for her so that she could eat it. Properly. Wala rin itong kaarte-arte sa katawan at animo nakalimutan na ang dignidad nito basta makakain lang. Animo isang taon itong hindi nakakain dahil sa bagsak nitong magkabilang pisngi.Hinaplos ng awa ang puso ni Leticia.She wanted to ask her a lot of questions pero makakapaghintay naman ang mga ito. Hahayaan na muna niyang kumain at uminom ang babae. Mabuti na lang at hindi napanis ang pagkain na dala niya.When the woman finished, Leticia asked her, "What is your name? Paano ka napunta sa bahay ni Felipe?"The strange woman burped. “Thank goodness. Nabusog din ako. I thought I was a goner with no one to help me.” Mayamaya ay sinulyapan siya nito. "Mas importante pa ba ang tanong na iyan kumpara sa pagbalik sa akin sa nakaraan? Help me heal th
Zephanie was the most infuriating woman Leticia had ever encountered. Daig pa nito ang mga magulang niya kung makautos sa kanya. Ang dami-dami nitong mga utos sa kanya. Unlimited. Na para bang naging instant yaya siya nito dahil sa sitwasyon nito— nakaposas ang dalawang kamay. Nagrereklamo na rin ito na masakit na ang mga kamay dahil sa posas pero hanggang doon lang ang magagawa ng babae.Wala siyang magagawa dahil wala siyang kapangyarihan. Wala ring magagawa ang babae niya na kasama niya bahay na ito.Tinalo rin ang mga professors niya sa dami ng pinapagawa sa kanya. She bit the inside of her cheeks whenever she was tempted to say something nasty to the woman. Until she could taste the metallic taste of blood in her mouth.Leticia held her tongue.Kung hindi lang niya kailangan ang tulong nito, marahil kanina pa niya ito nasabihan ng hindi maganda. Sobrang bossy nito na wala na sa lugar. Animo hindi tao ang turing sa kanya. Bakit? Dahil sa pagiging tao niya?Magtiis ka na lang, ani
“There’s nothing beautiful in this curse,” deklara ni Leticia kay Zephanie. “Wala itong naging epekto sa buhay ko kundi magpahirap sa mga taong nakakasalumuha ko. Kung sana pwede itong mawala, gagawin ko ang lahat para mangyari iyon.”Ang daming gusto niyang gawin pero hindi niya magawa sa takot na baka maipasa niya ang sumpa. Going to Tagaytay was the best experience of all. Sana mabigyan pa siya ng chance na makabalik doon. Pinitik nito ang noo niya. Hinimas ni Leticia ang nasaktang noo pero hindi na lang nagkomento sa ginawa ng babae. Maliit na bagay pa naman. Kaya pa niya itong ipagsawalang-bahala. “It will never be gone. You are a fool for believing it will vanish. Nakaimprinta na iyan sa pagkatao mo. Kung mawawala ang abilidad na iyan magiging kulang ang pagkatao mo. Hindi na magiging Leticia si Leticia. Ganyan ka simple, tao. Hindi naman kailangang ituring na kumplikado ang lahat ng bagay.”She stretched her hand to remove the soreness she was feeling right now. Marahil mula
After six months…Humahangos na tumatakbo si Bituin sa direksyon na hindi niya mawari. She was just done jumping back when suddenly dangerous men sprang out of nowhere. Kagagaling niya lang sa paghatid sa isang kliyente niya pabalik sa kasalukuyan. The client wanted to know if she will be successful in the future or gain more clients. Satisfied naman ito sa serbisyong binigay niya.Now…where was she? Right. Strange men with the intention to kill and scare her was hot on her heels. Sa pagkakaalam niya, wala naman siyang naaalalang may nakagalitan siya.No. Mukhang may nakagalitan siya. Si Leticia. Basta na lang siyang umalis sa campus na pinapasukan. Mas nag-focus siya sa negosyo niya. Nawalan ng gana sa pag-aaral. Nasilaw sa salapi. She could be successful even without finishing her degrees. Iyon ang nasa isipan niya. Hindi niya alam kung tuluyang hindi na magtatapos sa pag-aaral. Her parents and siblings did not care anyway. Bakit siya magpapagod kung wala namang nakaka-apprecia
Walang imikan na naganap sa pagitan nina Leticia at Andro sa loob ng kotse ng lalaki. Mabuti na lang at hindi nagmatka ang ginawa sa kanya ni Samuel. Or else, baka mag-worry na naman si Andro sa kanya at tatanungin ng hindi matapos-tapos na katanungan. Hanggang ngayon, hindi pa rin alam ni Leticia kung saan siya dadalhin ng lalaki. She was not even familiar with the route they were following.Kahit saan siya dalhin ng lalaki, she still trusted him.Masaya siya dahil sa nakikita niyang improvement sa katawan nito. Bumalik na ang dati nitong maumbok na pisngi at mga matang puno ng kulay. He looked so happy. At ito ang klase ng kaligayahan na gusto niyang makita sa lalaki which she robbed off him. Manaka-naka niya itong sinusulyapan nang palihim. Nahihiya siyang mahuli nito dahil baka kung ano ang isipin nito.“You must be curious kung saan tayo pupunta,” basag nito sa mahabang katahimikang namayani sa pagitan nilang dalawa. “Huwag kang mag-alala, Leticia. I will not kidnap you. Bes
Nagpupumiglas si Leticia. A two-handed front choke. Isang delikadong atake lalo na kung mas malakas at malaki sa kanya ang umaatake. Samuel really wanted to kill her? Bakit? She did not understand anything! Akala niya ba magkakampi silang dalawa? Wala naman siyang atraso sa lalaking ito kundi si Zephanie lang!Mas lalong bumaba ang daloy ng oxygen kay Leticia. She started to panic. She had to do something or else Samuel would really kill her!Then, Leticia extended her arms and went for Samuel’s jugular notch. She locked her elbow and extended her arm forcefully forward. Not yet enough, she curled her fingers down behind the top of his sternum. Samuel was in intense pain.Nabitiwan siya ng lalaki.Napaubo si Leticia ay pilit na hinahabol ang hininga niya. She glared at the man. “Asshole! What was that for?!” galit na tanong niya. Napaatras ito habang sapo ang lalamunan. “P-papatayin na lang kita, Esmeralda,” anito kahit hindi gaanong lumabas ang boses. “Hindi ako si Esmeralda.
Kumaripas nang takbo si Samuel.Anong problema ng lalaking iyon? Napamura si Leticia. Were they playing hide and seek right now? Bakit ito tumatakbo mula sa kanya? What’s his purpose for coming here if he will only run away? She remembered his gaze. It was full of anger. Was it directed to her? Bakit? Ano bang ginagawa niya?Wait. Alam na kaya nito ang lahat ng nangyari? Simula sa nangyari sa papa nito? Kung bakit kinulong ito ni Zephanie sa isang dimensyon? Galit ba ito sa kanila ni Zephanie at ngayon ay gustong maghigante? There was only one way to find out. She had to go after him. Nararamdaman niya ang tingin ng ibang mga estudyante sa campus sa ginagawa niyang pagsunod sa lalaki. Maybe they were thinking she was a fool for running into someone who looked like he did not want to be caught. Lakad-takbo ang ginawa ni Leticia upang sundan ang lalaki. Manaka-naka itong lumilingon sa kanya na animo sinusuri nito kung nakabuntot ba siya rito o hindi. He wanted her to pursue him?
Three months later…Leticia’s life was peaceful now. At least that’s what she was thinking. There were no unexpected travels into the past. Isang sipa na lang at magtatapos na ang isang semester. Ngayon, tinatapos na nila ang mga final exams at iba pang final projects na pinapagawa sa kanila ng mga professors nila. Pa-chill-chill na siya ngayon pagkatapos maghabol noon ng mga projects at activities na na-missed niya dahil sa pag-una niya sa pag-time travel. Nakakapanibago ang serenity na nararamdaman niya ngayon. Kakaiba sa mga stressful days niya noon. One week pagkatapos niyang magising tatlong buwan ang nakakaraan ay bumalik na rin siya sa pag-aaral. Wala ring paltos kung dumalaw siya kay Andro. Mabuti na lang at hindi nakukulitan sa kanya ang mommy ni Andro. At mukha namang hindi ito naiinis sa kanya. She believed tanggap na siya nito kahit wala naman silang relasyon ni Andro. That was a small progress at masaya na siya roon. It was also odd when Milo was slowly loweri
Madilim ang paligid ng pinasukan ni Leticia gaya ng dati. Ano kaya ang importansya ng lugar na ito sa buhay ni Alpha Naji? Bakit pabalik-balik ito sa lugar na ito? At bakit din ito sugatan? Anong nangyari? Too many questions at hindi niya magawang sagutin ang lahat ng mga ito ngayon. Hindi bale. Magkakaroon din naman ng mga kasagutan ang lahat ng ito. Kailangan lang niyang maging patient sa bawat hakbang na gagawin niya ngayon. It took a while bago nakapag-adjust ang mga mata niya sa kadiliman. The place was dusty as before. It smells. Nagkalat din ang mga bote ng mga alak sa tabi ng dinaraanan niya. Did Alpha Naji drink all of these? Daig pa nito ang naging brokenhearted. Maybe it was because of his son. Hindi pa rin nito nahahanap kung saan ang anak nito kaya sa alak nito ibinibigay ang atensyon. Hindi man ito naging mabuti sa kanilang dalawa ni Zephanie, subalit mabuti itong ama kay Samuel. Kung sana naging mabuti na lang ito at hindi na binahiran ng kasamaan ang pagkatao.
Leticia was having her freaking exam! Nakalimutan niya ang bagay na iyon. There she thought bakante siya sa araw na iyon at pwede ng makapag-focus sa araw na ito sa paghahanda sa pagdating ni Alpha Naji. Iyon pala, ang isa sa pinakaimportanteng pangyayari sa buhay niya ay ngayon pala mangyayari.Shoot.Hindi na niya alam ang gagawin niya. Wala na ring saysay ang pag-scan niya sa notes na binigay ni Bituin. She was running out of time for goodness sake! Kailangan na niyang habulin ang oras kung ayaw niyang ma-close ang door sa pagmumukha niya.“Someone help me now,” usal niya. Kaya nagkukumahog siyang asikasuhin ang mga gamit niya. What was worse was she did not even review! Sigurado na siya kung ano ang magiging resulta ng pagsusulit. She will fail the exam. Capital F-A-I-L. Fail. Failed. Baka multiple choice ang exam. Pwede pa siguro niyang piliin kung ano-ano ang feeling niya sa kung ano ang sagot. Napatingin siya sa salamin ng kwarto niya.Natutulog pa rin kama niya si Zephanie.
“It’s impossible to change the past, Leticia. Alpha Naji is the living proof of that. It will drive you mad kung mag-i-insist ka na baguhin kung ano ang nangyari. Let the past rest. Gawin mo lang lesson ang nangyari na. Don’t change anything or fate will bite you back. Rawr,” natatawang wika nito.Hindi niya tuloy malaman kung nagsisinungaling ito o hindi. “I can change the future, right?”“Change it all you want. Hindi pa naman iyan nangyayari. Huwag lang ang past. I am serious. Listen to a powerful witch like me. I’ve been there and that and karma has been nothing but a bitch ever since.”Tumalon ang tingin niya kay Andro. Ito iyong nakita niya sa future. Unti-unti na ring nagkakatotoo ang lahat ng kinatatakutan niya. Kung hindi ba siya sumama sa outing nila sa Tagaytay, hindi darating sa ganito ang lahat? Nag-focus sana siya sa paghahanap kay Alpha Naji. “Tomorrow is the day, then.”“Tama ka. Kaya maghanda ka. We will kill someone. The alpha of a pack of werewolves.”"I'm really s
"Is this your house?" tanong ni Zephanie kay Leticia. For the first time, Leticia successfully traveled to the place where she intended to go and this time, her house. Masaya siya sa kaunting improvement na ito sa kabila ng pagkamuhi niya sa sariling kakayahan.Did it mean she was getting better?Dapat ba siyang matuwa or hindi?They were in her room. Hindi niya narinig na umuwi na ang parents niya mula sa trabaho ng mga ito. "Oo naman. Hindi kita dadalhin sa hindi ko bahay," sagot niya sa babae. "Feel free at home. Tell me what you want to have. Ibibigay ko."Sumilay ang pilyang ngiti sa mga labi nito. "Anything? Do you really mean it, my sweet little darling?"Hindi niya gusto ang ngiti sa mga labi nito. She should be careful dahil baka kung ano-ano ang maisip nito na ikapapahamak niya. "Anything within my reach. Iyong kaya ko lang. Hindi iyong hindi ko kaya."Iginala nito ang tingin sa buong kwarto niya. There was nothing noteworthy sa kwarto niya maliban sa mga Filipino boybands