Binuksan ni Demetrius ang shower at hinayaang mabasa ang kanyang katawan sa malamig na tubig. His body was feeling hot and his breathing was still heavy. Sariwa sa kanyang isipan ang nangyari sa pagitan nila ni Rousanne. He didn’t go that far and restrained himself. Pagod na ito at baka nadidileryo lang. But he still made her naked and climaxed with his tongue and fingers, lapping her clit, making her moan non stop. Napahinga ng malalim si Demetrius nang makitang tumatayo ulit ang bagay na nasa pagitan ng kanyang hita. Napamura siya at ginamit ang palad makaraos. It’s driving him crazy! Lumabas siya ng banyo at tumingin sa kama kung saan natutulog si Rousanne ng mahimbing. A smile curved on his lisp before glancing at the clock. It was already past 12. He moved towards the bed and sat on his wife’s side, grabbing a book from his side table. Since hindi siya makatulog ay magbabasa na lang muna siya para magpaantok. Suddenly, he felt a soft arm placed on his abdomen. Napatigil siya at
Two months later. The couple went out to travel outside the country at ngayon nga ay kababalik lang nila sa Pinas. Demetrius carried her wife who had been asleep for more than five hours. “Magandang gabi po, Don,” bati ng mga kasambahay sa kanilang bahay. He nodded at them and went upstairs. “Iyon ba ang asawa ng Don?” tanong ng isang mahiyain babae na bagong kasambahay sa mansion. Kadarating lang nito last week, ngunit madali itong matuto. “Hmm. Mag-ingat ka sa mga ginagawa mo, Tiara. Ayaw na ayaw ng Don ng taong palaging nagkakamali. Huwag ka rin masyadong lumapit sa kanya dahil maliban sa asawa niya ay ayaw n’yang may ibang lumalapit o humahawak sa kanya,” payo ni Hazel. Ang timid ng babaeng ‘to kaya naaalala niya tuloy si Rousanne nang mga panahon na magkasama pa sila bilang kasambahay ng mansion. Hazel was promoted at pumapangalawa lamang siya sa mayordoma. “Naiintindihan ko, Miss Hazel.” Tumango si Tiara. “Halika na. Doon ka na-assign sa paglilinis sa kwarto ng ibang mi
Nag-usap sina Hazel at Rousanne noong umabot ang hapon. They were inside the library of the mansion kung saan lumalabas-pasok si Rousanne hindi para magbasa kung ‘di para matulog dahil napaka-peaceful ng atmosphere and gustong-gusto niya ang amoy ng mga libro. Wala ring istorbo dahil wala naman gaanong pumupunta sa silid. “Sabi ko nga sa kanya na huwag na muna siya maglilinis sa taas dahil baka magkasalubong lamang sila ng Don. Pasensya na, ah. Hindi ko na hahayaan na mangyari ‘yon,” wika ni Hazel na nakaupo sa harap ni Rousanne. “Okay lang naman ‘yon. First time niya, eh. Gano’n din naman ako, ‘di ba?” Bumungisngis si Hazel. “Tama ka. Naalala ko nga siya sa’yo, eh. Ang tahimik at nerbyosa.” “She’s new. May relative ba siya dito? Paano niya nalaman ang tungkol sa atin? Akala ko hindi na kukuha ng kasambahay dahil sakto na ang mga tao dito.” “Malayong relative siya ng mayordoma ng bahay. Nang malaman na nasangkot sa aksidente ang ina ay naging ulila na ito at tanging ang mayordoma
“Are you sure you don’t feel any discomfort?” Demetrius didn’t leave Rousanne’s side when Van told him what she’s feeling. He was in the company, getting everything back to work after his marriage when Van called on his telephone. Tinalaga niya na lang sa sekretarya ang ibang gagawin na hindi naman siya masyadong kailangan and he knows that his company can run perfectly fine, pasok pa rin ng pasok ang pera kahit isang araw s’yang wala doon. “I’m fine, love—” “What?” Pinaningkita ni Rousanne si Demetrius dahil alam niya na ang gustong ipakahulugan ng ‘what’ nito. “Love, hindi na masama ang pakiramdam ko. Sabi ko naman sa inyo, lilipas din ‘to,” she said emphasizing the word love. The tip of Demetrius’ lips curled upward. “But I need to get you to the doctor. Baka sa simpleng sakit ay mauwi sa malalang sakit,” paalala nito. It will cost them death. “Fine. Pupunta tayo sa hospital para mapanatag ‘yan na loob mo.” “That’s my woman.” Tumayo si Demetrius at inalis ang necktie na suot
Para bang binuhusan ng malamig na tubig ang buong katawan ni Rousanne at nahulog ang kanyang puso. “Alam mo ba ang pinagsasabi mo?!” sigaw ni Rousanne sa binata. She can’t help but shout at him. Wala s’yang pake kung ito man ang kinakatakutan ng lahat sa White Monarch, pero ibang usapan na kapag sa tungkol sa kanilang buhay mag-asawa. Demetrius clenched his jaw and darkness flashed on his eyes. “If you want me to choose between you and the child, I will always choose you, Rousanne.” Kahit hindi na sila ng anak hanggat kasama niya ang dalaga ay mas gugustuhin niya. “I can’t believe you. Hindi mo ba kinonsider ang pakiramdam ko, Demetrius? You’re just deciding on your own self!” “Then, do you want to have a child?” Lumambot ang boses ni Demetrius. Hindi niya gustong ma-stress ang asawa lalo na at baka sumakit ulit ang ulo nito. “Gusto kong magka-anak. Gusto kong bigyan kita ng pamilya,” seryosong wika ni Rousanne. Pangarap niya magkaroon ng sariling pamilya kagaya ng pamil
Makaraan ang dalawang linggo ay nakauwi na si Benedict at Alex galing sa ibang bansa. Kahit walang alam si Rousanne bakit nawala ang dalawa ng matagal ay alam n’yang dahil iyon sa organisasyon ng White Monarch. Napangiwi siya nang makitang pagod na pagod ang dalawa ngunit nakuha pa nitong ngumiti sa kanya. “Masyado mo naman sila pinapagod. Paano sila magkaka-girlfriend n’yan?” wika ni Rousanne. May napabuga pa sa kinakain dahil nasa hapag-kainan sila kasama ang ibang miyembro. “They can date. I never prohibited them, anyway.” ‘Sure ka ba d’yan, Don?’ Ayaw mo ngang magdala kami ng babae, eh. Girlfriend pa kaya?’ wika sa sarili ni Benedict. Tiningnan isa-isa ni Rousanne ang mga lalaki sa hapag-kainan at nagsiiwasan naman ito maliban kay Alex na naka-thumbs up pa. Magsasalita pa sana si Rousanne nang makarinig sila ng nabasag na bagay sa loob ng dirty kitchen. “Ano ‘yon?” “Check it out, Gio,” utos ni Demetrius. Alam n’yang curious ang asawa but those people were not worthy of her
Bumaba ang mag-asawa at nakita agad ni Rousanne ang likod ng mga bisita. Dalawang matanda iyon at magiliw na nag-uusap. But it seems familiar to Rousanne lalo na nang mag-side view ang ginang. Narinig siguro ng dalawa ang kanilang kilos kaya napatingin ito sa kanila. The smile on Rousanne’s face stiffened. Now she knows why her husband was not happy at all. “We’re sorry for our sudden visit. I hope you don’t mind,” nakangiting wika ni Mrs. Lobrigo. Dumaan ang matalim na mata nito sa braso ni Demetrius na nakapulupot sa kanyang bewang. He was always like this though. “Mr. and Mrs. Lobrigo,” she greeted with a smile. They were still their visitor and senior, so they should be humble even though they made a surprise visit. “We were actually busy but we will welcome you to our home, Mr. Lobrigo,” saad naman ni Demetrius. Kinurot ng hindi malakas ni Rousanne ang asawa sa tagiliran habang nakangiti. This man really… Nakita niya pang nawala ang ngiti ni Mrs. Lobrigo nang magsalita si De
Dumating ang araw kung saan magkakaroon ng welcome party ang unica hija ng mag-asawang Lobrigo. Sa silid ng mag-asawang Rousanne at Demetrius ay nakaupo ang dalaga sa harap ng salamin habang naglalagay ng make-up sa mukha. She was still in her bathrobe and just curled her hair. While her husband was already in his suit and just putting his shoes on.“Mabagal ba ako?” tanong ni Rousanne sa asawa. She moved her face from side to side and smiled at the mirror before standing up. Inalis niya ang robe at kinuha ang blue-green na maxi dress na nasa kama. She didn’t notice how scorching and intense Demetrius was looking at her with her just bra and underwear. Her breasts become plump and her body becomes curvy. Demetrius’ eyes focused on her two plump breasts, maybe they could have a quickie in the car?“No. Just take your time. You ladies always want to look good.” Though, she didn’t need to.“Hindi kaya sila magalit?” tanong ulit ni Rousanne. She looked behind and saw her husband tying the
“Siya ang dahilan kung bakit ka nagkagan’yan, pero hahayaan mo s’yang umalis na wala man lang ginawa para pagbayaran ang kasalanan niya sa’yo?” tanong ni Rousanne nang makaalis si Tiara at silang dalawa na lang ni Ymar ang nasa loob. She just doesn’t know why his brother let her go just like that. Sinira nito ang buhay niya at kung hindi agad ito naabutan ni Benedict malamang ay may pinaglalamayan na sila ngayon.“Hindi ko na gagawin iyon dahil alam kong naghihirap na siya,” malamig na sagot ni Ymar.“Ano? Sinira niya ang buhay mo muntik ka nang mawala sa amin!”“Pero buhay pa rin ako, Rousanne. Wala na s’yang kasama sa buhay, hindi ba’t mas malala pa ang mararanasan niya ngayong walang-wala siya? Wala s’yang malapitan, wala s’yang mapuntahan at higit sa lahat, dala-dala ng konsensya niya ang ginawa niya sa akin.”Natahimik si Rousanne at tinitigan ang kan’yang kapatid. Sobrang protective ni Ymar sa kan’ya, pero pagdating sa sarili nito ay napaka-selfless. Mabait ang kuya kaya minsan
“Are you sure, Mr. Romanov? Hindi niyo na iko-continue ang case na ‘to regarding your sister?” ulit ng police officer na s’yang nag-handle ng case noon ng kapatid ni Demetrius. Mahabang panahon rin ang ginugol nito para mahanap ang suspek sa pagkamatay ng kapatid nito. “We found her killer already and it was Roman Cabrera—”“No. I won’t push the case anymore,” putol ni Demetrius dito. “Iyon lang ba ang sasabihin niyo?” Hindi niya na gustong pahabain pa ang usapan nila dahil gusto niya nang makabalik sa tabi ni Rousanne, ang asawa niya. “Iyong kaso kay Emil din.”Namulsa ang Don at tumingin ng malamig sa officer na nakaramdam naman ng pagtaas ng balahibo sa batok nito. Of course, they were aware of how powerful this man is. Kaya naman hindi rin biro ang makipag-usap dito.The police officer spoke, “Maraming nakapataong na kaso kay Emil. Baka nga hatulan siya ng habang-buhay na pagkakakulong or worse ay death penalty.”“Pahirapan niyo. Ang dali lang sa kan’yang mamatay. Paano niya pagb
A knock interrupted Hazel and Tiara’s rest. Nagkatinginan ang dalawa at bakas sa kanilang mukha ang pagtataka kung sino ang nasa labas. Wala kasi ang mag-asawa ngayon dahil may pinuntahan ito sa labas kaya sila lang nag naiwan sa bahay. “Sino sa tingin mo ang nasa labas? Nasundan kaya tayo ni Jackson?” tanong ni Tiara na binalot ng kaba ang katawan. A-ang bilis naman nito at agad silang natunton. Umiling si Hazel habang matalim ang matang nakatitig sa pinto. “Hindi ko alam. Paano kung kakilala nila? Huwag na lang natin sagutin—” Natigil ang pagsasalita ng dalaga nang marinig ang pamilyar na pagkataok na tanging sila lang ang gumagawa. Ginagawa iyon para malaman na miyembro nga ng organisasyon ang nasa labas. Napatayo siya at lumiwanag ang mukha. “Ano’ng gagawin mo? Baka si Jackson ‘yan!” pigil ni Tiara sa dalaga nang bubuksan nito ang pinto. “Kung talagang kakilala ‘yan ng mag-asawa dapat una pa lang ay tinawag na nila ang pangalan ng isa sa dalawa.” “Trust me, kilala ko ang
Nagising si Rousanne na puno ang pawis ang noo. Hinihingal pa siya at balisa ang mukha, tanda na kung ano man ang napanaginipan nito ay hindi maganda. “Gising ka na. Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ni Beth sa anak. Bakas sa mukha ng ginang na hindi maayos ang tulog nito, ngunit makikitaan din na parang pagod na pagod ito at may malalim na inaalala. “Ma,” mahinang tawag ni Rousanne habang nagsasalin ng tubig sa baso ang naturan. “Nasaan si Demetrius?” “Umuwi muna siya. Dalawang araw kang tulog. Wala ka bang ibang nararamdaman? Teka lang at hintayin mo ang papa mo. Bumili lang ng pagkain.” Umiling si Rousanne. “Dalawang araw akong tulog? Ang mga anak ko, ma? Naaalagan ba silabng maayos? Gusto ko sanang makausap si Hazel.” “Anak, mamaya na okay? Pagkatapos mo na lang kumain.” Hindi talaga mapakali si Rousanne lalo pa’t pakiramdam niya ay may tinatago ang ina. “Ma, may nangyari ba? Please, ‘wag niyo naman itago sa’king kung ano ‘yan. Kailangan ko rim malaman lalo na kung tungkol s
“T-Tiara a-ano’ng... bakit ka— ano’ng nangyari sa’yo?” Ni-lock agad ni Tiara ang gate ng bahay at kinuha ang kamay ni Hazel bago ito kinaladkad papasok ng bahay.“Kailangan n’yong umalis ngayon din, Hazel!” tarantang aniya ni Tiara. Tumingin siya sa likod at mas binilisan ang paglalakad sa loob sabay lock ng pinto ng bahay.“Teka! Ano’ng nangyari sa’yo? Bakit gan’yan ang hitsura mo?” Pigil ni Hazel sa dalaga. Hindi siya makapaniwala na may gagawa nito sa dalaga. “Ang amo mo ba ang gumawa nito? Kailangan natin tunawag ng pulis!”“Hindi!” Pigil ni Tiara rito na nanlalaki ang mata. Nang ma-realize kung gaano siya nag-react ay napakagat siya sa ibabang labi. “Hazel, kailangan na nating umalis dito! Hindi kayo safe pati na ang mga anak ni Rousanne!” nagpa-panic na saad nito habang tumitingin-tingin sa labas ng bahay. Kumunto ang noo ni Hazel. “Ano bang pinagsasabi mo? Tapos na ang laban. Iyong Emil ay nasa kustodyo na ng mga pulis pati na rin ang mga alagad nito kaya huwag kang mabahala,”
“Demetrius, bakit hindi ka muna umuwi sa bahay? Hindi ka pa bumabalik ng limang araw. Kailangan mo rin magpahinga.” Naaawa si Beth sa binata na ‘di umuwi at tanging nakabantay lamang sa tabi ni Rousanne. “Okay lang ako, Ma. Baka ‘pag nawala ako may mangyari na naman.” Umiwas ng tingin si Ymar. Dahil sa kapabayaan niya ay napahamak ang kapatid sinisisi niya ang sarili doon. Nalaman na rin ng magulang niya ang nangyari sa kan’ya— hagulgol ang inabot niya sa ina at mangiyakngiyak naman ang kan’yang ama. “Tapos na ‘di ba? Wala nang balak gawin iyon. Nandito rin naman ang mga tauhan mo. Demetrius, umuwi ka na muna alam kong gusto mong nasa tabi ng anak ko pero kailangan ka rin ng mga anak mo.” “Tama ang mother-in-law mo, hijo. Nandito naman kami sige na.” Humigpit ang kapit ni Demetrius sa kamay ng asawa. The twins, of course the twins need him. Wala ngayon ang ina at siguradong hahanap-hanapin ng mga ito ang kalinga niya. He stood up and kissed the head of his wife. “I’ll be back,” h
Halos tatlong oras nang nakatayo si Demetrius sa harap ng emergency room. Hindi na rin umupo si Van at Benedict sa tabi nito habang si Ymar naman ay hindi mapakali hangga’t nasa loob ang kapatid niya. Hindi pa rin lumalabas ang doktor para sabihin sa kanila ang kondisyon nito. Sa bawat minuto na lumilipas ay bumibigat ang pakiramdan ni Demetrius. Nakaramdam siya ng kabiguan sa unang pagkakataon. Pagkabigo na protektahan niya ang kan’yanag asawa na palagi n’yang sinasabi na hindi niya iyon hahayaan, pero sa huli nangyari ang hindi dapat nangyari— he was such a failure. Alam ni Van at Benedict ang nararamdaman ng Don kaya mas pinili nilang maging tahimik na lamang kahit na gusto nila itong kausapin ukol kay Emil. Sigurado naman sila na hindi agad hahayaan ng Don na ibigay si Emil sa mga pulisya. Kailangan magdusa ito dahil hindi sapat ang pagkakakulong nito kahit pa habangbuhay ang ipapataw ng supreme court. Gustuhin man pumasok ni Demetrius ay hindi maaari. Ang kaligtasan ngayon ang
Rage was burning in Demetrius’ heart. All he is was red. Kailangan n’yang patayin si Emil ngayon. Bumilis ang takbo ng kotse at ilang sandali lang ay nagkapantay na ito.Ibinangga ni Van ang kotse sa gilid ng van kaya nagpagewang-gewang ito. Lumipat si Demetrius sa pwesto nito at ito ang nag-drive habang si Van naman ang namamaril sa mga sumusunod sa kanila. Mula sa ‘di kalayuan ay nakita n’yang nako-corner ng ilan pang kalaban ang kasamahan niya. Tiwala naman siya na makakalagpas ang mga ito.“Ano ka ngayon Romanov? Para lang sa isang babae natataranta ka na!” Iwinagayway nito ang baril at tinutok sa ulo ni Rousanne. Rousanne was too weak to move and her eyes were gushing of tears, seeing the face of her husband. Hindi nawala ang pag-asa sa kan’ya dahil alam n’yang darating ito. She managed to smile at him.Demetrius clenched his jaw. Nag-aalala siya dahil sa itsura ng asawa. He needed to save her. Kinuha niya ang baril at pinaputukan si Emil. The man went down and fired at their tir
Binuksan ni Ymar ang pinto at tila binuhusan siya ng malamig na tubig nang makitang wala si Rousanne sa higaan nito. Umiiyak ang kambal kaya nagmadali s’yang itulak ang wheelchair papunta sa higaan at luminga-linga. “Rousanne!” tawag niya. Iba ang pakiramdam niya rito. Pinindot niya ang button para ma-alerto ang mga nurse. Ilang sandali pa ay pumasok ang isang nurse.“Nawawala ang kapatid ko!”Namilog ang mata nito at agad na inalerto din ang security. Ito rin ang oras na dumating si Demetrius na nakakunot ang noo. Pagdating niya sa ward ng asawa ay wala ito sa higaan at tanging si Ymar at ang kambal ang natitira. The man soothing the twins while a panicked expression was written on his face. “P-pasensya na, Demetrius—”Tumalikod ang Don at tumakbo. Sumunod naman kaagad si Van at Gio habang si Benedict ay pumunta sa control room para i-review ang CCTV.Naabutan niya na static lahat ng CCTV doon at patay ang dalawang tao sa control room. “Sh*t!” He tried to type a series of codes to