“I’m going home, Ralph,” saad ni Glory at saka tinulak ito ng marahan. “Ihahatid na kita,” saad ni Ralph. “No, I’m fine at saka lasing ka na, magta taxi na lang ako,” saad ni Glory na naghintay doon ngunit sa kamalas malasan ay walang taxi na dumadaan. “Insist. I’ll ride on you when we get home, este I’ll give you a ride home,” saad ni Ralph na hindi na alam ang sinasabi. “Bastos, tss,” singhal ni Glory at inirapan ito. “Ang sungit mo naman, ikaw na nga ‘tong may kasalanan sa akin ganyan ka pa? At saka hindi ako bastos, mamali lang ng salita. Unbelievable,” singhal ni Ralph habang hinahanap sa bulsa niya ang susi niya. “Hindi na nga, mag ta taxi na lang ako,” mariing paninindigan ni Glory ngunit biglang bumuhos ang malakas na ulan na may kasama pang kulog at kidlat. “Ugrrgh! Bwisit!” singhal ni Glory dahil nababasa na siya ng ulan at wala siyang dalang payong.“Wait. ito na, nahanap ko na ang susi,” saad ni Ralph at saka pinindot upang tumunog ang kotse niya. Susuray suray siya
Nagkalas sila sa paghahalikan at humarap si Glory sa kanya, kaagad namang naghubad ng boxer brief si Ralph habang nakatingin sa kanya at saka nito kinuha ang shower at itinapat sa dalawang malulusog na dibdib ni Glory. “Nagsabon ka na ba?” “Oo kanina,” tugon ni Glory ngunit kinuha pa ulit ni Ralph ang sabon at saka hinagod sa katawan ni Glory. “Sasabunan kita ulit,” Wala namang nagawa si Glory at napatingin na lang sa gwapong mukha nito habang hinahagod ng kamay nito ang sabon sa kanyang dibdib. Tila abala ito sa pagtingin sa kanyang mala kutis porselana at maputing katawan. Nakagat niya pa ang ibabang labi niya nang magtagal ang kamay ni Ralph sa kanyang pagkababae at tinapat doon ang shower habang hinahagod ni Ralph doon ang kamay. “Feels so good?” tanong ni Ralph ngunit hindi sumagot si Glory dahil sa hiya. Nilinis din nito ang sariling pagkalalaki. Kinuha naman ni Ralph ang kamay niya at pinahawak ang kanyang kahabaan dito, hinagod hagod naman iyon ni Glory pataas baba at saka
“Come on in, don’t worry, Glory is not here, nasa site visit siya, mamaya pa iyon uuwi,” saad ni Joaquin na pinapasok siya sa gate ng Hacienda Dela Vega. “I thought you’re mad at me why are you helping me now,” saad ni Ralph na nakabusangot ang mukha kay Joaquin. “I’m not mad at you, ayoko lang na sasaktan mo si Glory pero karapatan mong makilala ang mga anak mo kaya sino kami para humadlang, hindi ba?” saad ni Joaquin. “You really care about Glory, do you?” saad ni Ralph na napansin iyon kay Joaquin. “Alam mo, Glory and me… matagal na kaming magkakilala, since college kasama ko na siya, naging magkasintahan pa nga kami, pero wala eh.. Mukhang hindi kami para sa isa’t isa. My wife, Samantha came.. And then you came so.. Hindi na rin namin sinubukan ulit,” saad ni Joaquin. “Ahh, kaya pala tumanggi ka nung inaalok ka niya ng kasal noon,” saad ni Ralph. “You know, Glory maybe too harsh, too tough sometimes, too stubborn pero mabait iyon, lambingin mo lang iyon at suyuin mo ulit, ay
“Nasaan na ba kasi ang wallet ko? Hays!” singhal ni Glory habang hinahanap ang kanyang wallet sa bag ngunit wala kung kaya’t napilitan siyang mag withdraw sa ATM niya dahil hindi naman pwedeng wala siyang dalang pera kahit papaano sa site visit niya. “Hays, saan ko ba kasi nailagay iyon? Nandoon pa naman ang black card ko,” singhal niya pa sa sarili na inis na inis ngunit napatakip siya sa bibig ng maalala ang nangyari kagabi. Ang lagaslas ng tubig sa shower, ang mga paghalik ni Ralph, ang gwapong gwapong anyo nito, ang matipunong katawan, ang bawat paghaplos ng kamay nito sa kanyang katawan na nagdudulot ng matinding init at pagnanasa sa kanya.“Wallet, Glory. Focused! Wallet ang hinahanap mo, hindi si Ralph! Damn it!” asik niya sa isip na tila pinapagalitan ang sarili. “Ms. Glory, Ms. Glory?” saad ng client niya na si Mrs. Raymundo. “Oh uhm, yes?” tanong niya na biglang napatingin sa client niya. “Are you okay? You seem like day dreaming, are you in love?” tanong ni Mrs. Raymun
Nang makalayo ay kaagad na sinara ni Glory ang pinto ng board room at saka siya sumandal doon. Hindi niya gustong magsinungaling kay Ralph. Nadadala lamang siya ng takot dahil baka kunin nito ang mga anak niya sa kanya. Tumulo ang mga luha niya ng mga oras na iyon. Takot na takot siya, ni ayaw niya ng makita pa si Ralph dahil maayos naman silang mag iina kahit wala ito ngunit ngayon ay tila gumugulo ang sitwasyon dahil sa pagbalik ng alaala nito. Samantala, hindi maintindihan ni Ralph kung bakit nagkaganon dahil ang buong akala niya ay maayos na sila ni Glory ngunit hindi pa pala at ang malala pa doon ay pilit pa ring nagsisinungaling sa kanya ito kahit na alam niya naman ang totoo kung kaya’t nag laylow muna siya ulit ng dalawang linggo ngunit tumawag naman bigla sa kanya ang private investigator na hinired niya. “Hello Max? Any news?” “Hello Sir, hawak ko na po yung DNA test results,” “Ganon ba, sige, papunta na ako, magkita tayo sa coffee shop sa tapat ng building,” Nakipagkit
Umuwing lasing si Ralph sa mansyon ng mga Romualdez, ang totoo ay ayaw niyang mag isa ngayong gabi kung kaya’t doon siya pumunta baka kasi pag sa Penthouse ay baka kung anong gawin niya sa sarili niya. Baka bigla niya na lang maisip na magpakamatay dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman niya. “Ralph, is that you? You look so drunk,” saad ni Rossy ng madaanan ito. “I’m fine, I just need to sleep this off,” saad niya sa sister in law na si Rossy. “Palagi ka na lang lasing Ralph, hindi na maganda yan,” saad ni Rossy na nag aalala.“Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko Rossy,” saad ni Ralph na pilit pinapahid ng marahas ang kanyang mga luha, napaupo ito sa hagdan.“Did you talk to Glory about why she hid your sons from you? Nalaman ko kasi kay Renzo,” tanong ni Rossy.“Ayaw ngang sabihin eh,” saad ni Ralph na nasabunutan na ang sarili. “Just give her some time, you two need some space,” saad ni Rossy na nakatayo lang sa harap ni Ralph. “Hanggang kailan Rossy? Hindi ko na alam kung
Nagsimula na nga ang pasukan ng mga bata kung kaya’t kailangang mag adjust nila Joaquin at Glory. Si Fredo ang naatasan nilang maghatid sundo sa mga ito kung kaya’t wala munang driver si Joaquin at siya muna mag isa ang magmamaneho ng kotse niya. Gayon rin si Glory na sanay naman na mag drive mag isa. It was an ordinary day at work, pumasok na rin si Ralph sa Dela Vega Corp ngunit hindi sila nagkikibuan ni Glory. Pakiramdam kasi nila ay sasabog silang dalawa, the moment na magkita or magkausap sila ngunit isang unexpected na bisita ang dumating. It was Renzo, mahilig itong gulatin ang lahat at hindi man lang nag aabiso na dadaan ito. Renzo is strict when it comes to his businesses at kung wala kang maipakitang input or report man lang sa kanya ay siguradong sermon ka ngunit ngayon ay iba, mukhang dumaan lang talaga ito upang kamustahin ang lahat sa Dela Vega Corp. nakuntento na ito sa pagtingin tingin sa mga empleyado. Nagpunta ito sa opisina ni Ralph at naabutan niya itong abala at
Dumaan pa ang mga araw na hindi nagkikibuan sina Ralph at Glory. Pansin ni Ralph na masyadong ginagawang busy ni Glory ang sarili niya, upang hindi ito mabakante at mawalan ito ng oras upang hindi sila makapag usap ngunit hindi niya akalain na ganito ito ka workaholic. Minsan ay nakakalimutan na nitong kumain ng lunch kung kaya’t pasikreto niya itong binibilhan ng pagkain at pinapaabot niya iyon kay Addy na sekretarya nito ngunit hindi pinapaalam ni Addy kay Glory na sa kanya iyon galing dahil baka magalit ito. Ngayong araw ay ganon ulit ang ginawa ni Ralph.“Addy! Addy!” pabulong na singhal niya kay Addy. “Yes Sir Ralph, ano po iyon?” tanong ni Addy na kaagad na lumapit kay Ralph, inabutan naman siya ni Ralph ng malaking kulay brown na supot, mabigat iyon at halatang pagkain na naman ang laman. “Bigay mo sa boss mo, kamo kumain na at mamaya na yung ginagawa niya, alas dose na naman, makakalimutan niya na naman yan,” saad ni Ralph. “Eh pero Sir, kayo na lang ho kaya magbigay? Nauu
3 months later… Naka recover na si Glory ngunit wala pa rin siyang maalala at kahit na ikinuwento na ni Ralph sa kanya ang mga nangyari ay nananatiling misteryo para sa kanya ang pagkabuhay na muli dahil sa ulo siya napuruhan ng baril. Napag isipan niya namang mabuti ang tungkol sa pag uusap nila ni Joaquin at ang sabi ng kaibigan ay magsabi lang kung handa na siyang bumalik sa trabaho upang maipaayos ang kanyang opisina ngunit kailangan niyang puntahan ito ng hindi nakaayos. Umaasa pa rin siya na may maalala kahit kaunti. Pagkahatid niya sa eskwelahan ng mga anak ay kaagad siyang pumunta sa Dela Vega Corp. Sa unang sulyap pa lamang ay tandang tanda niya na ang lugar. Nakita niya ang mga nalalantang bulaklak na naroon, binasa niya ang card at galing lahat iyon kay Ralph. Ganon siya kamahal nito. Lumapit siya sa desk niya at binuksan ang mga drawers, nakita niya doon ang isang maliit na picture frame at pagtingin niya ay wedding photo nila iyon ni Enrico na ex husband niya
Maghapon silang nag usap dahil miss na miss nila ang isa’t isa. Gayon din ang mga anak na halos ayaw umalis sa private room ni Glory kung kaya’t ginawan sila ni Ralph ng higaan upang makatulog ng komportable ang mga bata. “Hon, are they sleeping now?” tanong ni Glory dahil hindi na siya mapakali. Masyadong nakakaakit si Ralph ng mga oras na iyon. "Oo, tulog na," saad ni Ralph na lumapit kay Glory at umupo sa gilid ng kama nito.May mga bagay pa ring hindi nagbago kay Ralph katulad na lamang kanyang pananamit. Gwapong gwapo pa rin ito sa simpleng white long sleeve polo na tinupi niya ng ¾ ang manggas habang nakabukas ng bahagya ang butones nito sa may bandang dibdib. Napakagat ng labi si Glory. She wants him so bad. Hindi na napigilan ni Glory ang kanyang sarili at para bang may sariling isip ang kanyang mga kamay na gumapang sa pagkalalaki ni Ralph. “Glory… hindi ka pa tuluyang magaling, baka makasama sayo,” saad ni Ralph na tila nahihirapan ang mukha. Pinipigilan niya ang saril
“Tell me now, I’m ready,” saad ni Glory kay Ralph. “Well, after I got treated at the hospital, Enrico voluntarily helped me to save you,” saad ni Ralph, may lungkot sa kanyang mga mata habang iniisip ang nakaraang pangyayari. Muling bumalik sa ala ala ni Ralph ang lahat ng nangyari ng mga panahong iyon. “Okay, that’s it, that’s good, aalis na ako Ralph, kailangan kong iligtas si Glory but you’re coming with me Luz,” mariing saad ni Enrico kay Luz. “As if I have a choice, jerk!” sarkastikong saad ni Luz. “No!” mariing saad ni Ralph kay Enrico. “What the fuck do you want?! there’s no time! kapag hindi ko naabutang buhay si Glory, tapos tayong lahat Ralph!” singhal ni Enrico. “I’m coming with you!” “Hindi ka pa magaling, Ralph,” “Listen, you asshole! ikaw ang nagdala sating lahat sa sitwasyon na ‘to kaya tutulungan mo akong makaalis dito at pupunta tayong dalawa kay Glory!” mariing paninindigan ni Ralph. “Sigurado ka bang kaya mo na?!” galit na saad ni Enrico. “I’m losing her
Nagising na nga si Glory ng sandaling iyon. Noong una ay puro puti at maliwanag lamang ang nakikita niya ngunit unti-unti na ring luminaw at nakita niya sa tabi niya si Ralph. “Honey, you're finally awake…” saad ni Ralph na ngayon ay nakaupo sa tabi ng kama nito. Walang maisagot si Glory kundi ang pagtulo ng kanyang mga luha sa maganda niyang mukha. Hindi siya makapaniwalang buhay siya. Isa iyong himala dahil hanggang ngayon ay siguradong sigurado siyang napuruhan siya ng bala ng baril ni Sonia sa kanyang sintido na dahilan kung bakit siya nakatulog ng napakahabang panahon. Nag e echo sa isip niya ang tunog ng gatilyo at ang pagsabog non sa kanyang ulo. Malamig na parang wala na siyang buhay ng mga oras na iyon. Masakit. Sobrang sakit na pakiramdam mo ay paulit ulit kang pinaparusahan at nakakatrauma na parang gusto mo na lamang magtago. “Glory… are you alright? gusto mo bang magpahinga muna?” tanong ni Ralph na nagpabalik sa kanyang ulirat. “The kids… where's Cale and Cole?..
Bumisita si Rosenda sa ospital kung nasaan si Glory dala dala ang isang malaking box na pinaglalagyan ng wedding dress nito. Gaya ng dati ay natutulog pa rin ito ng mahimbing. “Tita Glory, nagawa ko na itong wedding dress mo, ikaw na lang ang kulang, please wake up,” saad ni Rosenda. “Ma’am Rosenda, saan ho ito ilalagay?” tanong ng lalaking staff nito na may hawak na mannequin. “Uhm, dito na lang po sa gilid, kuya,” saad ni Rosenda na tinuro ang sulok sa hospital room nito. “I want to flaunt this here at your room so I hope you don't mind, Tita,” saad ni Rosenda habang binibihisan ng wedding dress ang mannequin. “Hindi naman siguro magagalit si tito Ralph nito diba?” saad pa ni Rosenda habang inaayos ang wedding dress. “Alright, tapos na! alam mo, I always imagined na malapit ng dumating yung time na masusuot mo na itong wedding dress na pinagawa mo sa akin,” saad pa ni Rosenda habang nakangiti sa natutulog na si Glory. “Please, wake up Tita, your family needs you. Ang kambal mo
Mabigat ang mga paghinga ni Glory, hindi niya alam kung saan siya dinala ni Lana. “Please, parang awa mo na,” nagmamakaawang saad niya dito ngunit hindi siya pinapakinggan nito. “I’ll pay you… double… please, just don't hurt me and my unborn child.. please,” patuloy na pagmamakaawa ni Glory. “You billionaire’s, sawang sawa na ako sa mga laro ninyo! ginagawa niyo kaming puppet na kailangang gawin kung ano ang gusto niyo sa pamamagitan ng pera. Do you think you can bribe me?!” singhal ni Lana na mas lalo pang hinigpitan ang hawak kay Glory, nanggigigil siya sa galit at tensyon dahil kailangan niya ng matapos ang trabaho niya. “Magkano ang binayad sayo ni Sonia?! please, kahit magkano pa yan! wag mo lang kaming patayin ng anak ko!” Hindi na makapag isip ng matino si Lana, hindi niya alam kung kanino maniniwala ngunit nakukuha na ni Glory ang loob niya. “If I told you how much money I get from Sonia, would you triple it?” “Yes! kahit magkano pa yan please, iligtas mo kami ng anak k
Kasabay ng mabilis na pagpapatakbo ni Ralph ng kotse niya ang pagtibok ng kanyang puso. Wala siyang dapat sayanging oras dahil nasa peligro ang buhay nila. Kasalukuyan silang nakikipaghabulan sa mga taong hindi nila alam ang pakay sa kanila. Mabagsik ang mga ito na pilit binabaril ang sasakyan nila. “Can you move a little so that I can finish those lowlives?” saad ni Enrico kay Luz.“Why me?!” singhal ni Luz. “Baka nakakalimutan mo, nakaposas tayo diba?” “Damn it!” saad ni Luz at saka gumalaw ng konti upang alalayan si Enrico. “Damn it! Hindi pwede ang ganito, Ralph, bubuksan ko yung pinto mo sa likod ah,”“What?! Are you fucking crazy?!” singhal ni Ralph.“Yes! I’m crazy, we need to attack them, kundi mamamatay tayong lahat dito! Just think about Glory and your unborn child!” singhal ni Enrico at saka pumunta sa likod ng kotse, napasunod naman si Luz dahil wala siyang magagawa dahil nakaposas ang mga kamay nila. “Damn it! You need to cooperate bitch!” singhal ni Enrico kay Luz.
Maya maya ay isang bala ng baril ang tumama sa binti ni Ralph dahilan upang matumba siya kay Glory. "Ralph!" singhal ni Glory na kinuha ang braso nito at ipinatong sa balikat niya. "Come on! Umalis na tayo dito!" saad ni Ralph habang akay akay siya ni Glory. Sa di kalayuan ay natanaw na nila ang kotse ni Ralph. Kinuha ni Ralph ang susi sa bulsa niya ngunit mabilis na ang kanyang mga paghinga dahil sa iniindang tama ng baril ngunit tinitiis niya iyon. "You're bleeding, Ralph," saad ni Glory. "It's fine," saad ni Ralph na luminga-linga sa paligid dahil baka may mga bandidong naghihintay na makita sila habang nagkukubli sila sa malalaking dahon na nakapalibot sa kagubatan."I just need to get to my car, so we can escape," saad ni Ralph. "Okay! Okay," saad ni Glory ngunit napakubli silang dalawa ng makita nilang may lumapit sa kotse na isang armadong lalaki. May tattoo ito sa gilid braso at nakasuot ng bandana. "Fuck! Who are these people, Glory?!" bulong ni Ralph sa kanya. "I d
Nagulat silang apat sa pagkikita nila. Hindi nila inaasahan iyon."Luz?" tanong ni Enrico. "Yes Enrico, the one and only," saad ni Luz na tumaas ang kilay at mataray na nagkibit balikat. "Glory? Kuya Enrico? Buhay ka? What the fuck is this?! Ano?! Gumagawa ba kayo ng bahay bahayan dito?!" inis na tanong ni Ralph. Napatayo si Glory sa kinauupuan at lumapit kay Ralph. "Ralph, I can explain, wala kaming ginagawang masama, yung nakita mo wal–" "Ginagago mo na naman ba ako, huh?!" singhal ni Ralph. "Ralph, no! Just let me explain," "I'm the one who kissed her, that's the last time Ralph, I swear," paliwanag ni Enrico. "At ikaw naman kuya, tutal alam na ng lahat na patay ka na, sana tinototoo mo na lang! Alam mo bang nagkanda letse letse buhay namin nang dahil sayo?!" singhal ni Ralph. "Ralph, wag ka namang magsalita ng ganyan," saad ni Glory na tila naghihirap na ang kalooban. "Alam ko at hindi ko ipagtatanggol ang sarili ko, nagkasala ako sa inyo at handa akong itama ang lahat n