KABANATA 27

Tangina talaga ni Addie. Pinipindot niya si anger ko. Teka nga at matwagan nga muna.”

“I'm gonna kill that fucking bastard.”

Literal na namingi na siya at wala nang marinig sa kaniyang paligid. Parang namanhid na siya sa lahat ng bagay at kahit ang tema ng pagkakaibigan ay may lamat na sa kaniya.

‘Yung hinihingi niyang sapatos niya eh hindi nito maibigay pero ang milyong-milyong halaga ng sapatos ay walang pagdadalawang isip nitong binigay sa kapatid.

Hindi niya na alam kung ilang oras or minuto lang siyang nakatitig sa kawalan at hindi niya na alam ang mga nangyayari sa paligid.

Pati ang kaisa-isahang tao na kumuha sa loob niya ay ituturing lang pala siyang parang hangin. Akala niya ay ayos na kahit ang mga kaibigan niya pero mukhang magpapaubaya na naman siya para sa kapatid. At kapag naman nalaman ng mga ito ang mga pinag-gagagawa nila ng lalaki ay tiyak na siya na naman ang may kasalanan kasi hindi siya nagpakumbaba.

“Don't you want to cry, Hya?” tanong sa kaniya ni Philip.

Ngumi