I LOVE YOU

NADAMA NI MARGAUX ANG PAGLUNDO NG KAMA nang may humiga sa kanyang likuran. Laging ganito simula nang magkita sila muli ng kanyang caro sa cellar. A sick routine that had been going on for the past five nights.

Kabidaso na niya 'yon dahil hindi siya nagmintis sa paghihintay dito. Madalas na pinanonood niya ang oras sa kanyang alarm clock, hoping for the freaking screen to scream the numbers that would mark their schedule. Alas-onse ng gabi.

Pero bakit kaya nahuli na naman si Rome ngayon? Pasado alas-dos na ng madaling araw. Alam ba nito na para siyang mamamatay sa bawat minutong lumilipas na hindi ito nagsasalita sa kanyang tabi? May kasama siya pero para ring wala.

The question had been burning inside her throat for hours, and she knew that spatting it would make her tremendously better.

"Saan ka nanggaling, caro?" she tried her luck.

Pero tulad ng mga nakaraang tanong niya rito ay hindi man lang bumuka ang mga labi ni Rome. Nanatili lang itong nakahiga sa malayong parte ng kama na pa