“Where are we going mama?”Puno ng ka inosentehang tanong ng batang si Kitana sa ina, handa na ang lahat sa kanilang pag alis, maging ang private plane na kanilang sasakyan.“We are going to Paris my amira.”Naka ngiting sabi ng kanyang ina.“Now keep quite love, let’s go?”Dagdag pa nito saka inilahad sa kanya ang kamay na agad naman niyang tinangap.Muli pang nilingon ng batang Kitana ang malawak na kaharian ng kanyang ama, sa di kalayuan ay natanaw niya ang kanyang aba na matamang pinapanuod ang kanilang pag alis.Sa likod naman nila ay naka sunod ang ilang sundalo ng Jalil na siyang naka toka sa pag babantay sa kanilang mag ina habang ang kanyang uncle Ahsan naman ay nauna na sa loob ng private plane na kanilang sasakyan sa pag alis.“We are still going back mom, right?”Malungkot na bulong ni Kitana sa ina nang sa hindi malamang dahilan ay nakaramdam siya ng labis na pangungulila.Hindi naman nag abala pang sumagot ang kanyang mama, sa halip ay isang tipid na ngiti lamang ang ib
“Good day best friend, wakey-wakey, we arrived here early and we- Oh my God!”Napa balikwas ng bangon si Kitana dahil sa malakas na sigaw na siya ring gumising sa kanya, ni hindi man lamang nga ito kumatok muna bago tuluyang pumasok sa kanyang silid.“Wow, knock much?”Inaantok pa ngunit bakas ang inis sa tinig na sabi ni Kitana sa kaibigang si Percy, bakas rin naman ang gulat ay pagkabigla sa mukha nito.Marahas na napa buntong hininga na lamang naman si Kitana, saka tinapunan din ng tingin ang lalaking natutulog sa kanyang tabi.Isang katakot takot na irap pa ang pinakawalan niya bago niyugyog ng ubod ng lakas ang himbing na himbing ang tulog na si Luis Harrington.“Don’t just stand there, leave before he wakes.”Kitana snapped at Percy who instead of moving away, nakuha pa nitong ngumisi ng nakaka loko saka sumandal sa puno ng kanyang pintuan.Handa na sana siyang muling sermonan si Percy ngunit huli na, nag mulat na ng mga mata ang pahamak na si Luis Harrington na ang sabi pa sa
It was past one in the morning and clad in a pair of designer short shorts and a bright colored crop top and a jimmy choo high-heeled boots Kitana walks seductively at a busy street where she can find Alessandros’s jewelry shop, in her bag was the expensive ruby bracelet that Kitana has taken from Antonia Perotti.Wala mang pakealam sa paligid kung titingnan si Kitana ngunit naroon pa rin ang labis na pag iingat, halos walang tigil ang mga mata niya sa pag matyag, pilit niya ring pinalakas ang pakiramdam sa isiping marahil ay mayroon nanamang mga matang naka sunod sa kanya, if not Luis Harrington, could be her father’s men.“Everything seems clear.”Bulong ni Kitana sa sarili saka napa ngiti matapos matanaw ang shop ni Alessandros.Mabibilis ang mga hakbang na agad niyang tinungo ang shop at katulad ng parati niyang nadaratnan ay wala nanamang bantay roon.Walang sabing nag tuloy na lamang papasok si Kitana at muli pang napa ngiti nang makitang natutulog sa isa sa mga sofang naroon an
“Oh eh ano nga ang balak mong gawin?”Bakas ang inis sa boses na tanong ng kanyang tita Venice.Kasalukuyan itong kausap ni Kitana sa telepono, tinawagan niya kasi ang kanyang tita para mangamusta nabanggit niya rin dito na gustong makipag kita ng hudas niyang ama na inasahan naman nitong hindi nanaman niya sinunod, wala naman kasing bago roon, isa pa ay hindi rin naman lingid sa kaalaman ng kanyang tita na hindi pa rin siya handang makita ang kanyang ama, may importanteng dahilan man o wala.“I don’t know tita, okay? All I know is that, whatever I planned for since my mother died, now is the time to do that.”Seryosong sagot ni Kitana, narinig niya pa ang malakas na pag buntong hininga ng kanyang tita Venice.“Tita, I know that you are worried, you worry a lot and I understand, sorry din tita pero iyong matagal ko nang balak, iyong matagal ko nang pinaghahandaan ito na ‘yun.”Hindi man siya nakikita ng kanyang tita ay pinilit pa rin ni Kitana na gawing mas seryoso pa ang tinig, para
Kitana walked quietly through the entrance of her house, she was trying to brush away the fear that she was feeling by keeping her still face, she refused to show any type of emotion that she knew very well her father could use to make her feel miserable, and Kitana won’t allow that to happen.“Bakit ka ba kinakabahan? Get a hold of yourself.”Sermon niya sa sarili saka lakas loob na nag tuloy na sa pag lalakad patungo sa malaking living room ng kanyang bahay kung saan naroon ang unang lalaking nanakit sa kanya at sa kanyang ina.Hindi pa man tuluyang nakaka tapak sa pinaka sala ng kabahayan ay natanaw niya na ang isang lalaking patalikod na naka upo sa isang malaking sofa.“What the hell is he doing here?”Muli niya pang kausap sa sarili saka marahas na bumuntong hininga na tila ba iyon lamang ang tanging paraan para magkaroon siya ng sapat na lakas ng loob na harapin ang kanyang ama.Gaano katagal na nga ba nang huli niya itong makita?Pitong taon? Limang taon?Kung gaano katagal na
“Ano bang nangyayari sa iyo Kitana? Aba’t kanina ka pang paikot-ikot riyan at hindi mapakali, may nangyari ba?”Kunot-noong tanong sa kanya ni Percy na tila nahihilo na rin sa kakapanuod kay Kitana na hindi mapakali at kanina pang pabalik-balik na nag lalakad habang paulit-ulit na pinag mamasdan ang litrato ng kanyang mama.Ngayon ay hindi na lamang ang Nostalgia ang dapat niyang isipin, dahil sa naging pag uusap nila ng hudas niyang ama kanina lamang ay nalaman niyang pati ang pesteng si Luis Harrington ay kailangan niya na ring pangalagaan.“Kitana, hello?”Tila na tauhan din sa wakas si Kitana nang sa ikalawang pagkakataon ay muling tinawag ng kaibigang si Percy ang kanyang pangalan.Inis niya pa itong tinapunan ng tingin dahilan para irapan siya nito,“Don’t be mad at me, I am just asking what the hell’s wrong with you.”Percy snapped at her.“Nothing is wrong with me.”Kitana snapped back at her.“Ohhh yeah, because you look just fine to me right now. You never stopped hovering a
“So what the hell do you expect me to do? Just let you come with me to Jalil and then what?”Halos pa sigaw nang sabi ni Kitana, kanina pa kasi silang nag uusap ni Luis Harrington at hangang ngayon ay hindi niya pa rin ma intindihan ang gusto nitong mangyari.“I am just saying, I can’t just let you go back there knowing how dangerous you father was, idagdag pang alam ko kung ano ang balak mong gawin doon kaya ganon na lamang kabilis kung mag pasya kang bumalik.”Ganting sigaw naman ni Luis na katulad niya ay bakas na rin sa gwapong mukha nito ang inis.“And did you even ask your father why he wanted you to come back? Do you even have any idea why he wanted you back?”Dagdag pa ng lalaki na labis pang nag padagdag sa inis ni Kitana, bakit ba kung sermonan siya ng lalaking ito ngayon ay ganon ganon na lamang?Did she by any chance given him the right to do that and fight with her right now without her noticing it?Agad na tinaasan ng kilay ni Kitana ang lalaki saka kunot na kunot ang no
Kitana never knew why the words ‘I love you’ is never enough for her, maybe because it came from someone whom she never expected she would hear those words from, not from Luis Harrington who’s intentions to her are already clear since the very first day she’d met her.‘I am in love with you…’Luis Harrington’s voice once again reverberated through her ears as if the man who had said it not so long ago was just beside her.Mapait na napa ngiti si Kitana saka tinapunan ng tingin ang naka saradong pinto ng banyo sa loob ng kanyang silid, rinig niya ang malakas na pag awas ng shower mula sa loob, and in there was none other than the only person who’s making her feel so confused about herself and her own feelings, in there was Lieutenant Luis Harrington.Why she had let him stay there after their argument a while ago, and especially after he confessed to her, Kitana doesn’t know why either, ang alam niya lamang niya ay naguguluhan siya, nalilito siya kung ano nga ba ang dapat niyang maramd