It was past one in the morning and clad in a pair of designer short shorts and a bright colored crop top and a jimmy choo high-heeled boots Kitana walks seductively at a busy street where she can find Alessandros’s jewelry shop, in her bag was the expensive ruby bracelet that Kitana has taken from Antonia Perotti.Wala mang pakealam sa paligid kung titingnan si Kitana ngunit naroon pa rin ang labis na pag iingat, halos walang tigil ang mga mata niya sa pag matyag, pilit niya ring pinalakas ang pakiramdam sa isiping marahil ay mayroon nanamang mga matang naka sunod sa kanya, if not Luis Harrington, could be her father’s men.“Everything seems clear.”Bulong ni Kitana sa sarili saka napa ngiti matapos matanaw ang shop ni Alessandros.Mabibilis ang mga hakbang na agad niyang tinungo ang shop at katulad ng parati niyang nadaratnan ay wala nanamang bantay roon.Walang sabing nag tuloy na lamang papasok si Kitana at muli pang napa ngiti nang makitang natutulog sa isa sa mga sofang naroon an
“Oh eh ano nga ang balak mong gawin?”Bakas ang inis sa boses na tanong ng kanyang tita Venice.Kasalukuyan itong kausap ni Kitana sa telepono, tinawagan niya kasi ang kanyang tita para mangamusta nabanggit niya rin dito na gustong makipag kita ng hudas niyang ama na inasahan naman nitong hindi nanaman niya sinunod, wala naman kasing bago roon, isa pa ay hindi rin naman lingid sa kaalaman ng kanyang tita na hindi pa rin siya handang makita ang kanyang ama, may importanteng dahilan man o wala.“I don’t know tita, okay? All I know is that, whatever I planned for since my mother died, now is the time to do that.”Seryosong sagot ni Kitana, narinig niya pa ang malakas na pag buntong hininga ng kanyang tita Venice.“Tita, I know that you are worried, you worry a lot and I understand, sorry din tita pero iyong matagal ko nang balak, iyong matagal ko nang pinaghahandaan ito na ‘yun.”Hindi man siya nakikita ng kanyang tita ay pinilit pa rin ni Kitana na gawing mas seryoso pa ang tinig, para
Kitana walked quietly through the entrance of her house, she was trying to brush away the fear that she was feeling by keeping her still face, she refused to show any type of emotion that she knew very well her father could use to make her feel miserable, and Kitana won’t allow that to happen.“Bakit ka ba kinakabahan? Get a hold of yourself.”Sermon niya sa sarili saka lakas loob na nag tuloy na sa pag lalakad patungo sa malaking living room ng kanyang bahay kung saan naroon ang unang lalaking nanakit sa kanya at sa kanyang ina.Hindi pa man tuluyang nakaka tapak sa pinaka sala ng kabahayan ay natanaw niya na ang isang lalaking patalikod na naka upo sa isang malaking sofa.“What the hell is he doing here?”Muli niya pang kausap sa sarili saka marahas na bumuntong hininga na tila ba iyon lamang ang tanging paraan para magkaroon siya ng sapat na lakas ng loob na harapin ang kanyang ama.Gaano katagal na nga ba nang huli niya itong makita?Pitong taon? Limang taon?Kung gaano katagal na
“Ano bang nangyayari sa iyo Kitana? Aba’t kanina ka pang paikot-ikot riyan at hindi mapakali, may nangyari ba?”Kunot-noong tanong sa kanya ni Percy na tila nahihilo na rin sa kakapanuod kay Kitana na hindi mapakali at kanina pang pabalik-balik na nag lalakad habang paulit-ulit na pinag mamasdan ang litrato ng kanyang mama.Ngayon ay hindi na lamang ang Nostalgia ang dapat niyang isipin, dahil sa naging pag uusap nila ng hudas niyang ama kanina lamang ay nalaman niyang pati ang pesteng si Luis Harrington ay kailangan niya na ring pangalagaan.“Kitana, hello?”Tila na tauhan din sa wakas si Kitana nang sa ikalawang pagkakataon ay muling tinawag ng kaibigang si Percy ang kanyang pangalan.Inis niya pa itong tinapunan ng tingin dahilan para irapan siya nito,“Don’t be mad at me, I am just asking what the hell’s wrong with you.”Percy snapped at her.“Nothing is wrong with me.”Kitana snapped back at her.“Ohhh yeah, because you look just fine to me right now. You never stopped hovering a
“So what the hell do you expect me to do? Just let you come with me to Jalil and then what?”Halos pa sigaw nang sabi ni Kitana, kanina pa kasi silang nag uusap ni Luis Harrington at hangang ngayon ay hindi niya pa rin ma intindihan ang gusto nitong mangyari.“I am just saying, I can’t just let you go back there knowing how dangerous you father was, idagdag pang alam ko kung ano ang balak mong gawin doon kaya ganon na lamang kabilis kung mag pasya kang bumalik.”Ganting sigaw naman ni Luis na katulad niya ay bakas na rin sa gwapong mukha nito ang inis.“And did you even ask your father why he wanted you to come back? Do you even have any idea why he wanted you back?”Dagdag pa ng lalaki na labis pang nag padagdag sa inis ni Kitana, bakit ba kung sermonan siya ng lalaking ito ngayon ay ganon ganon na lamang?Did she by any chance given him the right to do that and fight with her right now without her noticing it?Agad na tinaasan ng kilay ni Kitana ang lalaki saka kunot na kunot ang no
Kitana never knew why the words ‘I love you’ is never enough for her, maybe because it came from someone whom she never expected she would hear those words from, not from Luis Harrington who’s intentions to her are already clear since the very first day she’d met her.‘I am in love with you…’Luis Harrington’s voice once again reverberated through her ears as if the man who had said it not so long ago was just beside her.Mapait na napa ngiti si Kitana saka tinapunan ng tingin ang naka saradong pinto ng banyo sa loob ng kanyang silid, rinig niya ang malakas na pag awas ng shower mula sa loob, and in there was none other than the only person who’s making her feel so confused about herself and her own feelings, in there was Lieutenant Luis Harrington.Why she had let him stay there after their argument a while ago, and especially after he confessed to her, Kitana doesn’t know why either, ang alam niya lamang niya ay naguguluhan siya, nalilito siya kung ano nga ba ang dapat niyang maramd
Hindi malaman ni Kitana kung saan ibabaling ang kanyang mga mata maiwasan lamang ang malagkit na tingin ng pesteng si Luis na kanina pang hindi maalis-alis ang matamis na ngiti sa mga labi.“What?”Hindi na naka tiis na tanong ni Kitana sa binata, mas lalo lamang namang lumaki ang ngiti nito saka sunod-sunod na umiling.Isang katakot takot na irap pa ang ibinigay dito ni Kitana bago muling nag salita.“I just said I ‘might’ like you too, I am not sure about it so don’t smile like that, you are acting like a teen-ager and it irks me.”Inis na sabi ni Kitana saka padabog na tumayo mula sa pagkaka salampak sa sofa.“Saan ka pupunta?”Mabilis na tanong ni Luis kay Kitana.“Kahit saan basta malayo sa iyo.”Walang ganang sagot ni Kitana saka agad na itong tinalikuran, at kahit hindi niya man ito tingnan ay alam niyang naka ngiti pa rin ito, at sa hindi rin malamang dahilan ay wala sa sariling napa ngiti na rin si Kitana.Kilig?If that is the right word to describe how she’s feeling right
With her eyes tightly shut, Kitana tried so hard not to think about any negative things about the man who at the moment devouring not only her lips but her entire being.‘I liked him…’Kitana reminded herself, kasabay ng unti-unti niyang pagkalunod sa malalim na mga halik ni Luis Harrington.Isang impit na ungol ang kusang kumawala sa lalamunan ni Kitana nang maramdamang ang halik ng binata ay lalo pang lumalim, pakiramdam niya ay kasalukuyan siyang nasa gitna ng dagat at nalulunod, but Kitana never wanted to be saved, instead, she have given her all to respond to his kisses.Agad pa siyang napasinghap nang maramdaman ang mga kamay ni Luis na malikot na nag lalakbay sa kanyang likuran, humahaplos at tila ba mayroong hinahanap, muli pa siyang napa singhap at sa pagkakataong iyon ay may bahid na ng gulat nang maramdaman ni Kitana ang marahang pag daosdos ng isang kamay ng binata mula sa kanyang likod pababa sa sa matambok niyang pang upo ang kamay nito, hindi pa nakuntento ang binata at
“How am I supposed to go back to the Philippines knowing that you are putting your life in danger, or worse killed, Kitana?”Inis na sermon sa kanya ni Percy, hila-hila nito ang isang malaking maleta na siya nitong dadalhin pauwi sa Pilipinas ngayong araw.“You knew my plans, Percy. Sinabi ko na sa iyong balak kong bumalik sa Jalil para sa Nostalgia, you knew that from the very beginning so please-““No, Kitana, you planned to go back there having the perfect plan and now you are telling me you don’t know?”Galit ang tinging sabi sa kanya ni Percy, maging ang tahimik lamang na si Luis ay sinamaan rin nito ng tingin.“The situation changed, Pers, everything didn’t go as planned kaya kailangan kong mag isip ng panibago,”Pilit pang pag papaliwanag ni Kitana, naiintindihan niya naman kung saan nanggagaling ang inis at galit ng kaibigan, alam niyang nag aalala lamang ito at hindi niya naman ito masisi.Paalis na sana ito patungo sa airport kasama ang iba pa nilang kasamahan sa pag mo-mode
Mataas na ang sikat ng araw nang magising si Kitana, nanlalabo pa ang kanyang mga mata na pilit niyang inaninag ang kabuoan ng kanyang silid. Sandali rin siyang napa ngiwi nang maramdaman ang pananakit ng kanyang buong katawan, pati ng kanyang kaselanan. Kitana’s eyes widened with pure disbelief after realizing everything that has occurred between her and Luis the other night. Tila may spring ang sarili niyang likod na mabilis siyang napa bangon mula sa pagkakahiga sa malambot niyang kama saka mabilis na inikot muli ang tingin sa silid, maging ang nakapinid na pinto ng banyo ay hindi niya rin pinalampas sa pagbabakasakaling makita doon si Luis. “Oh crap!” Kitana cursed so loud and laid back to bed after the realization that Luis Harrington was nowhere to be found. Did he just left? Her subconscious asked, pakiramdam niya ay may ilang matutulis na karayom ang tumarak sa kanyang puso dahil sa isiping iyon. If he did just leave does it mean… Kitana covered her mouth with her own
With her eyes tightly shut, Kitana tried so hard not to think about any negative things about the man who at the moment devouring not only her lips but her entire being.‘I liked him…’Kitana reminded herself, kasabay ng unti-unti niyang pagkalunod sa malalim na mga halik ni Luis Harrington.Isang impit na ungol ang kusang kumawala sa lalamunan ni Kitana nang maramdamang ang halik ng binata ay lalo pang lumalim, pakiramdam niya ay kasalukuyan siyang nasa gitna ng dagat at nalulunod, but Kitana never wanted to be saved, instead, she have given her all to respond to his kisses.Agad pa siyang napasinghap nang maramdaman ang mga kamay ni Luis na malikot na nag lalakbay sa kanyang likuran, humahaplos at tila ba mayroong hinahanap, muli pa siyang napa singhap at sa pagkakataong iyon ay may bahid na ng gulat nang maramdaman ni Kitana ang marahang pag daosdos ng isang kamay ng binata mula sa kanyang likod pababa sa sa matambok niyang pang upo ang kamay nito, hindi pa nakuntento ang binata at
Hindi malaman ni Kitana kung saan ibabaling ang kanyang mga mata maiwasan lamang ang malagkit na tingin ng pesteng si Luis na kanina pang hindi maalis-alis ang matamis na ngiti sa mga labi.“What?”Hindi na naka tiis na tanong ni Kitana sa binata, mas lalo lamang namang lumaki ang ngiti nito saka sunod-sunod na umiling.Isang katakot takot na irap pa ang ibinigay dito ni Kitana bago muling nag salita.“I just said I ‘might’ like you too, I am not sure about it so don’t smile like that, you are acting like a teen-ager and it irks me.”Inis na sabi ni Kitana saka padabog na tumayo mula sa pagkaka salampak sa sofa.“Saan ka pupunta?”Mabilis na tanong ni Luis kay Kitana.“Kahit saan basta malayo sa iyo.”Walang ganang sagot ni Kitana saka agad na itong tinalikuran, at kahit hindi niya man ito tingnan ay alam niyang naka ngiti pa rin ito, at sa hindi rin malamang dahilan ay wala sa sariling napa ngiti na rin si Kitana.Kilig?If that is the right word to describe how she’s feeling right
Kitana never knew why the words ‘I love you’ is never enough for her, maybe because it came from someone whom she never expected she would hear those words from, not from Luis Harrington who’s intentions to her are already clear since the very first day she’d met her.‘I am in love with you…’Luis Harrington’s voice once again reverberated through her ears as if the man who had said it not so long ago was just beside her.Mapait na napa ngiti si Kitana saka tinapunan ng tingin ang naka saradong pinto ng banyo sa loob ng kanyang silid, rinig niya ang malakas na pag awas ng shower mula sa loob, and in there was none other than the only person who’s making her feel so confused about herself and her own feelings, in there was Lieutenant Luis Harrington.Why she had let him stay there after their argument a while ago, and especially after he confessed to her, Kitana doesn’t know why either, ang alam niya lamang niya ay naguguluhan siya, nalilito siya kung ano nga ba ang dapat niyang maramd
“So what the hell do you expect me to do? Just let you come with me to Jalil and then what?”Halos pa sigaw nang sabi ni Kitana, kanina pa kasi silang nag uusap ni Luis Harrington at hangang ngayon ay hindi niya pa rin ma intindihan ang gusto nitong mangyari.“I am just saying, I can’t just let you go back there knowing how dangerous you father was, idagdag pang alam ko kung ano ang balak mong gawin doon kaya ganon na lamang kabilis kung mag pasya kang bumalik.”Ganting sigaw naman ni Luis na katulad niya ay bakas na rin sa gwapong mukha nito ang inis.“And did you even ask your father why he wanted you to come back? Do you even have any idea why he wanted you back?”Dagdag pa ng lalaki na labis pang nag padagdag sa inis ni Kitana, bakit ba kung sermonan siya ng lalaking ito ngayon ay ganon ganon na lamang?Did she by any chance given him the right to do that and fight with her right now without her noticing it?Agad na tinaasan ng kilay ni Kitana ang lalaki saka kunot na kunot ang no
“Ano bang nangyayari sa iyo Kitana? Aba’t kanina ka pang paikot-ikot riyan at hindi mapakali, may nangyari ba?”Kunot-noong tanong sa kanya ni Percy na tila nahihilo na rin sa kakapanuod kay Kitana na hindi mapakali at kanina pang pabalik-balik na nag lalakad habang paulit-ulit na pinag mamasdan ang litrato ng kanyang mama.Ngayon ay hindi na lamang ang Nostalgia ang dapat niyang isipin, dahil sa naging pag uusap nila ng hudas niyang ama kanina lamang ay nalaman niyang pati ang pesteng si Luis Harrington ay kailangan niya na ring pangalagaan.“Kitana, hello?”Tila na tauhan din sa wakas si Kitana nang sa ikalawang pagkakataon ay muling tinawag ng kaibigang si Percy ang kanyang pangalan.Inis niya pa itong tinapunan ng tingin dahilan para irapan siya nito,“Don’t be mad at me, I am just asking what the hell’s wrong with you.”Percy snapped at her.“Nothing is wrong with me.”Kitana snapped back at her.“Ohhh yeah, because you look just fine to me right now. You never stopped hovering a
Kitana walked quietly through the entrance of her house, she was trying to brush away the fear that she was feeling by keeping her still face, she refused to show any type of emotion that she knew very well her father could use to make her feel miserable, and Kitana won’t allow that to happen.“Bakit ka ba kinakabahan? Get a hold of yourself.”Sermon niya sa sarili saka lakas loob na nag tuloy na sa pag lalakad patungo sa malaking living room ng kanyang bahay kung saan naroon ang unang lalaking nanakit sa kanya at sa kanyang ina.Hindi pa man tuluyang nakaka tapak sa pinaka sala ng kabahayan ay natanaw niya na ang isang lalaking patalikod na naka upo sa isang malaking sofa.“What the hell is he doing here?”Muli niya pang kausap sa sarili saka marahas na bumuntong hininga na tila ba iyon lamang ang tanging paraan para magkaroon siya ng sapat na lakas ng loob na harapin ang kanyang ama.Gaano katagal na nga ba nang huli niya itong makita?Pitong taon? Limang taon?Kung gaano katagal na
“Oh eh ano nga ang balak mong gawin?”Bakas ang inis sa boses na tanong ng kanyang tita Venice.Kasalukuyan itong kausap ni Kitana sa telepono, tinawagan niya kasi ang kanyang tita para mangamusta nabanggit niya rin dito na gustong makipag kita ng hudas niyang ama na inasahan naman nitong hindi nanaman niya sinunod, wala naman kasing bago roon, isa pa ay hindi rin naman lingid sa kaalaman ng kanyang tita na hindi pa rin siya handang makita ang kanyang ama, may importanteng dahilan man o wala.“I don’t know tita, okay? All I know is that, whatever I planned for since my mother died, now is the time to do that.”Seryosong sagot ni Kitana, narinig niya pa ang malakas na pag buntong hininga ng kanyang tita Venice.“Tita, I know that you are worried, you worry a lot and I understand, sorry din tita pero iyong matagal ko nang balak, iyong matagal ko nang pinaghahandaan ito na ‘yun.”Hindi man siya nakikita ng kanyang tita ay pinilit pa rin ni Kitana na gawing mas seryoso pa ang tinig, para