EP29 อยากมีลูก

"เจ็บแผลอยู่ไหม"

"เจ็บหน่อยตอนเดินกับยืนนานๆ" ฉันพยักหน้าแล้วลุกจากเตียง เดินไปหยิบจานผลไม้มานั่งข้างๆบี

"กินไหม มีแต่หวานๆนะ"

"ป้อนหน่อย^^" บีเอามือมาวางที่สะโพกฉันแล้วยิ้มอ้อน ฉันเลยทำหน้าเบื่อๆแต่ก็จิ้มส้มโอป้อนเขา

"...หวาน" บีที่กินส้มโอแก้มตุ่ยพูดขึ้น ในจังหวะหนึ่งที่ฉันมองไปที่รอยสักของบี อย่างที่บอกว่าบีไม่ชอบใส่เสื้อเวลานอนเขาจะเปลือยท่อนบนอย่างนี้ตลอด อีกอย่างช่วงหลังไม่ได้เข้าไปที่ผับถี่นักเพราะบียังไม่หายดี เลยฝากพี่ชมหัวหน้าใหญ่ที่นั่นดูงานแทนไปก่อนแต่บีก็จะยังแวบๆเข้าไปอยู่บ้าง

"...มีอะไร"

"สักเยอะเหมือนกันนะ"

"อื้ม.. แผลมันเยอะนิ ทำไมอ่ะ?"

"...ไม่สักอีก ได้ไหม" ช่วงหนึ่งในความรู้สึกมันพุ่งขึ้นมาจนต้องพูดออกไป แล้วมันก็ทำให้บีเองถึงกับทำหน้าไม่เข้าใจ

"ทำไม?"

"ก็นายสักมันทับรอยแผลไม่ใช่เหรอ"

"อื้ม"

"เลยพูดไงว่าไม่สักอีกได้ไหม"

"ก็ไม่ได้ตั้งใจจะสักอยู่แล้ว.. ถ้าไม่มีแผล"

"ก็ถึงพูดไง ว่าไม่สักอีกได้ไหม" ฉันมองหน้าบี แล้วบีเองก็พยายามเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง

"หมายถึง... อย่ามีเรื่องแบบนั้นใช่ม่ะ?"

"อื้ม.. พอรู้ความหมายของรอยสักที่มีทั้งหมดนี่มันก็... รู้สึกว่า มันมากไปมันเย