Mirabella's POVNapatitig ako sa mukha ni Miguel na nakapikit. Aaminin ko, may konting espasyo nang inuukupahan ni Miguel sa puso ko at kung hindi ko ito titigilan, madali nitong masakop ng buo hindi lang ang puso ko kundi ang buong pagkatao ko. At kapag nangyari iyon, magugulo lamang ang buhay niya pati si Samantha dahil lahat ng taong konektado sa akin, nanganganib ang buhay--nawawala silang parang bula. Si Struve, si nanny Lena, si Janine-nawala sila sa buhay ko sa iba't ibang paraan. Si Struve, nang iwan niya ako noong teenager kami, hindi ko na ulit ito nakita, si nanny Lena, natagpuang nakabitin sa kanyang kwarto sa maid's quarters, si Janine na itinuring kong matalik kong kaibigan--iniwan ako at piniling traydorin ako dahil kay Earl. Sino pa kaya ang susunod, si Miguel at Samantha? Hindi ko iyon kaya habang iniisip kong magugulo sila ng dahil sa akin kaya habang maaga pa, kailangan ko nang itigil ang damdamin na namumuo sa akin."I am sorry Miguel but I can't love you...I just
Mirabella's POV"Wife?! What are you talking about Miguel?!" galit kong tanong dahil sa huling sinabi nito. Tumango ito at lumapit ulit sa akin."You heard it right Mirabella, asawa na kita. Kaya kalimutan mo na ang lalaking iyon dahil oras na malaman kong makikipagkita ka pa sa kanya, you'll know what I am capable of!" matigas nitong sabi na hinawakan ng mahigpit ang braso ko."Tumigil ka Miguel! Hindi ako kailanman magiging asawa mo--"You are now my wife Mirabella kaya sundin mo nalang ako--" mahigpit nitong sabi pero naputol ang sasabihin pa nito dahil sa pagtunog ng kanyang cellphone. Kinuha niya ito at iniumang ito sa kanyang tainga habang hindi niya inihihiwalay ang kanyang tingin sa akin."Speak." saad nito. Kumunot noo ito habang nakikinig. Nakita kong gumalaw ang panga nito at ikinuyom ang kanyang palad."I'm on my way." sabi nito at dali daling lumakad papunta sa pinto. Pero bigla din itong tumigil at bumalik saka hinila na ang kamay ko. Nagtataka akong sumunod dito. Nang m
"You know what's my greatest wish? He looks at me intently while caressing my chin. I closed my eyes, ayaw kong makita ang kanyang emosyon. Ayaw kong ipagkanulo ako ng munting damdamin na meron ako sa kanya. Ayaw kong sumubok dahil kahit kaylan hinding hindi na ako pwedeng sumaya dahil sa ibang tao lalo na sa lalaki. Masaya ako dahil sa sarili ko."Tha I could see smile painted on your lips, that you could stare at me full of emotions." Patuloy nito. Napalunok ako sa narinig ko, gumuhit ang sakit sa dibdib ko na kanina ko pa pinipigilan. Yung halos hindi ako makahinga. Naramdaman kong ikinulong niya ang mukha ko sa kanyang dalawang palad."Open your eyes babe. Look at me" may pagsusumamo ang kanyang tinig. I composed myself first bago ko idinilat ang aking mata. Tinignan ko siya ng blangko. Nakita kong may sumungaw na luha sa kanyang mata."I despise those people who made you like this. I fucking make their lives miserable--"Miguel, stop this nonsense. Umuwi ka na" malamig kong sabi
Mirabella's POVMy name is Mirabella. I moved into this City few months back without anyone who knew me. Even my family do not know my whereabouts. In short, I ran away from everything I have to live here. I got a job in an exclusive University teaching at the High School Department. Today is my first day. Dahil sa wala pa akong uniform, I used an all-white outfit just to give a light vibe/aura to my students. Makulimlim kaninang nagising ako, nagbabadya ang ulan, hula ko uulan talaga.At yun nga habang nag aalmusal ako, umulan ng malakas. Hindi ako makaalis alis sa aking unit kasi nasa labas ng gate ang aking sasakyan, nandoon pa naman ang payong ko sa loob nito. Maaga kung nilabas ang sasakyan ko dahil lumabas ng maaga ang car nung nasa kabilang unit. Medjo masikip kasi ang parking lot dto sa nakuha kong apartment. Mag aalas siyete na nung tumila ang malakas na ulan. Dali dali kong kinuha ang aking mga gamit at tumungo na sa sasakyan. 8 AM ang first class ko, and I have to drive 20
Mirabella's POVI was late for ten minutes, but I immediately went to my first period. I don't care kung ano ang sasabihin ng mga kasama ko, basta I am ready for the consequences later. Bahala na ang HR sa ano mang parusa na ibibigay nila sa akin. If it means deduction on my salary, it's ok, I deserve it. I compose myself before entering the classroom. Alam ko sa bagong yugto ng buhay ko, ibang iba na sa kung ano ako noon. Kaya kahit kinakabahan ako dahil last week during the orientation, nalaman ko na ang mga nag aaral sa eskwelahan na ito ay mga anak ng mga matataas na tao, mga milyonaryo, bilyonaryo, business tycoons, politicians at mga iba pang nasa alta sosyedad. Hindi naman bago sa akin ito dahil sa pamilyang pinanggalingan ko, I was one- "was" dahil noon yun at never kung naramdaman na isa ako sa mga miyembro ng pamilyang mayroon ako. Sumikip ang dibdib ko at inalis ko sa isip ko ang tungkol sa pinanggalingan ko. Sumalubong sa akin ang lamig dahil fully airconditioned ito. Sery
Mirabella's POV"Are you following me?" Ito ang unang kumawala sa aking bibig ng mabungaran ko ang kanyang mukha pagkatapos niyang ibaba ang window ng kanyang sasakyan. Tumaas ang gilid ng labi nito at seryosong tumitig sa akin ulit. Nahintatakutan ako, paano kung hindi aksidente yung pagkikita namin kaninang umaga sa harap ng apartment ko? Paano kung stalker pala ito at sadya lahat ng pagkikita namin? Biglang kumabog ang dibdib ko sa ideyang iyon na pumasok sa isip ko."Cut that stupid idea on your mind woman!" paasik nitong sabi. Kunot noo kung sinalubong ang kanyang yamot nitong mukha. Paano niya nahulaan ang nasa isip ko?! Nagbaba ako ng tingin at tumikhim muna ako bago nagsalita."Would you mind moving your car and park properly" sabi ko. Dumungaw siya sa side ng sasakyan at tinignan kung saan ako nakatingin."Namali ka ng pag park" walang ano mang saad nito. I gave him a cold stare at umiling ako."Can't you see Mister, hindi ako makakapasok sa sasakyan ko because of the space f
Mirabella's POVMeet me tonight, 7PM @ Macy's. Ito ang bumungad sa mata ko pagkabukas ko sa aking cellphone, Sabado ng umaga. Napakunot noo ako, dalawa lang ang nakakaalam ng aking numero, ang Unibersidad kung saan ako nagtatrabaho at ang lalaking pinagbigyan ko ng calling card ilang araw na ang lumipas nang magkaroon kami ng engkwentro. Tinitigan ko lang ang mensahe nito, binabalanse ko ang tamang gagawin, kung papayag ba ako o hindi sa sinasabi nito. Hindi ko kilala ang lalaking iyon, paano kung totoo talaga iyong unang naisip ko noon na baka hindi chance ang pagkikita namin, baka stalker ito. Ilang minuto pa ang lumipas ng may kasunod na namang mensahe ito.I know what you're thinking woman. I just need arrangement on what you did to my car. Napataas ang kilay ko, may pagka telephatic ba ang lalaking iyon, pangalawang beses na niyang alam kung ano naglalaro sa isip ko. Napailing ako, ganoon na ba ako ka transparent, kaya niyang basahin ako. Hindi ko parin ito binigyan ng sagot, bag
Mirabella's POV"Welcome to our home, Bella. Suit yourself" ito ang bumungad sa akin pagkababa ko sa aking sasakyan. Narito ako ngayon sa bahay ng Mijares na ito. Napapayag niya ako sa kanyang proposal week ago, at magsisimula ako ngayon bilang tutor ng kanyang anak. Ang ikinababahala ko lang ay kailangan kung manatili dito sa kanyang bahay kapag Friday night until Sunday morning, bale two days and two nights ang session namin sa tutorial. Wala na akong nagawa pa dahil sa sandamakmak na blackmail ang inabot ko dito hanggang sa hindi na ako makapag hindi sa kanya. Ayoko ng magulong buhay, ayoko ng maraming tao na nakakaalam kung saan ako, kung sino ako at kung saan ako galing. Gusto kong mapag-isa. At ang mga ginamit ng Mijares na ito na pamblackmail sa akin ay pwedeng makakuha ako ng atensiyon, baka mas lalo lamang na gugulo ang buhay ko. Idagdag pa na kaya pala napaka confident nitong sabihin na protektahan niya ako sa University ay dahil siya pala ang may-ari nito, kaya pala hindi m