Wala pang isang oras mula nang sumakay si Chase sa bangka pero ramdam na ramdam niya na ang pagkasagad ng pasensiya niya.At oo, ang babaeng kasama niya sa biyahe ang dahilan niyon.Wala naman talaga siyang balak na pansinin ito o tingnan man lang. Pero nang magsimula ito kanina sa pamamagitan ng pagtusok sa hita niya, hindi niya na alam kung paano pa aalisin sa utak niya ang imahe ng babaeng iyon. And every glimpse of her made his patience gradually disappear.Sinabayan pa ito ng bangkero na napagkamalan silang mag-asawa. Damn. What the heck with these two?!Sa kabila ng pangungulit ng nakakairitang babae ay pinanindigan niya pa rin ang hindi pagpansin dito. Well, not until she went beyond his tolerance."Isa pang hindi mo pagpansin sa akin, itatapon ko na talaga itong mga gamit mo. Plus, I'm gonna push you off to the waters!"Inis na binalingan niya ang babae. Hindi dahil sa natatakot na siya sa pagbabanta nito, kundi gusto niya lang na tumigil na ito sa pangungulit sa kanya. At kun
After Chase snapped at the girl, he can't help himself not to feel guilty even a bit.He didn't mean to be harsh on her. Iyon nga lang ay naiinis siya rito na imbis na mag-isip ito ng paraan kung paano makakatulong sa survival nila ay gumagawa pa ito ng rason para lalo pang pabigatin ang sitwasyon. And for him, that insane girl is big already and old for a crybaby.Lumipas pa ang ilang minuto at pinilit na lang niya na ituon ang pansin niya sa paglilimas ng tubig palabas sa bangka. Kahit pa alam niya na imposible namang maalis niya pa ang mga tubig at bumalik ulit sa normal ang paglalayag nila. It's just that... iyon na lang ang naiisip niyang paraan kahit papaano para mapabagal ang paglubog nila at ng bangka.Maging ang babae ay napansin niyang tumutulong na rin sa paglilimas. Bagaman umiiyak pa rin ito at nanginginig, kahit papaano ay nakikitaan niya na rin ito ng pagiging kalmado at tahimik. And that state of her touches his heart somehow.Shit. Am I really the one talking about 'h
Sa muling paggising ni Ezaiyah ay ramdam pa rin niya ang kakaibang sakit ng ulo na gaya ng kanina ay hindi niya pa rin alam kung paano niya natamo.Pero ipinagpapasalamat niya na kahit papaano ay hindi na iyon kasingtindi ng kanina noong unang gising niya pa lang. And yes, she can remember it. Pero ang lahat ng mga nangyari bago siya napunta sa kung saan mang lugar na iyon ay hindi niya pa rin alam.Ilang minuto matapos niyang magising ay pinanatili niya lang muna ang sarili niya sa pagkakahiga. Kinalma niya muna ang isipan niya, inalis doon ang mga bagay na hindi niya pa dapat isipin, kasabay ng pagsubok niya na i-relax kahit papaano ang ulo at katawan niya nang sa ganoon ay mabawasan ang pamimigat at pananakit ng mga iyon.Nang sa tingin niya ay makakaya niya nang makabangon ay dahan-dahan na siyang umupo sa kinahihigaan niyang malambot na kama. Sumandal muna siya sa headboard para siguraduhing hindi mabibigla ang katawan niya, lalung-lalo na ang ulo niya. Oh, heck. I already got dr
It's been hours since Glad and Waky left. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala si Ezaiyah sa lahat ng sinabi ng mga ito na kwento sa likod ng pagkakapadpad niya sa isla na iyon."You are supposed to have a staycation here. Pero inabot yata kayo ng sama ng panahon sa gitna ng dagat at naging dahilan iyon para lumubog ang bangka na sinasakyan niyo. Thank goodness, yoe were all safe." madamdaming saad ni Glad habang diretsang nakatingin sa kanya.She can sense the sincerity oozing within her. Kaya alam niya at sigurado siya na hindi ito nagsisinungaling sa kanya. Maybe all that she's saying is true. Pero bakit? Bakit wala siyang maalala?Hindi na nagkaroon pa ng tsansang maproseso ng utak niya ang mga impormasyon na sinabi ni Glad. Iyon ay dahil nagsimula na ring magsabi si Waky ng side nito sa kwento."You know kasi, kapag may mga parating kaming guest ay may mga personnel na talaga na assigned para magbantay sa area ng dagat na sakop pa ng islang ito. And you were lucky da
Matapos niyang magising ng umagang iyon ay napag-alaman niya na may malaki nang sira ang sasakyan niya. And the worst part of that is, si Zayne pa na kahit papaano ay pinagkakatiwalaan niya ang gumawa niyon.After that, and the very same morning, she went out again and had some awesome blasts with her friends. Nang malasing na siya, lumabas siya. She found herself waking on the road. Natapilok siya kaya yumuko siya at lumuhod para alisin na lang muna ang sandals niyang suot na may mataas na takong. She was too caught by what she's doing that she didn't even notice the raging car that was coming along her way. Buti na lang at nakaiwas siya agad. Doon siya nakuha ni Zayne, dinala siya nito sa sarili nitong opisina, at nang magising siya ay nagpilit na siyang umuwi.She went home only to see and to be scolded by her evil stepmom, Haydie. Umakyat siya sa kwarto niya, she decided to complain to her deceased father by sending him several voicemails. Pero bago niya pa magawa iyon ay na-lowba
Matapos ng pagkakaalala ni Ezaiyah sa mga nangyari sa kanya ay bigla na lang siyang natulala at tila panandaliang nawala sa sarili.Ni hindi niya namalayan na may mga sumaklolo pala sa kanya nang makita siyang umiiyak sa dalampasigan. Hindi rin niya alam kung paano nagawa ng mga ito na dalhin siya pabalik sa silid niya. They gave her a glass full of cold water. Kahit papaano ay nakatulong sa kanya ang lamig na dulot niyon para kumalma siya kahit kaunti.Huli na nang mapagtanto niya na ang tumulong at nagdala sa kanya pabalik sa silid niya ay sina Glady at Waky lang din."Ay, oo 'te! Jusme, akala namin kung napaano ka na roon sa tabi ng dagat! Sabi ko nga rito kay Glad na maghintay pa kami ng ilang minuto dahil baka bigla kang mag-evolve into a mermain, eh. 'Di ba?" malakas na bulalas ni Waky. Kahit hindi nito sabihin ng direkta ay alam niyang nagbibiro lamang ito para mapagaan pa lalo ang nararamdaman niya."Gaga! Ano'ng tingin mo kay Ezaiyah? Si Marina? Si Dyesebel?!" ganting saad na
Nang matapos kumain si Ezaiyah kasama ang bangkero ay nagpaalam itong babalik na sa kwarto para makapagpahinga.Pumayag naman siya dahil may plano na rin siyang gawin matapos ang pagkain nilang iyon. At ang planong iyon ay ang kausapin ulit sina Waky at Glad, o kung sino pa man na pwede niyang makausap para mas malinawan pa siya tungkol sa mga nangyari matapos niyang mawalan ng malay. Kung sino ang sumagip sa kanila, kung gaano sila katagal sa tubig, maging ang kung paano siya 'iniligtas' ng masungit na lalaki dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa sinasabi ng iba na ginawa ito.Ngayon ay nakaupo siya sa isang folding bed paharap sa karagatan. Hinihintay niya lang na matapos ang duty nina Glad bilang mga staff sa nasabing isla. The two both made a promise to her that they will tell her eveything they knew about the happenings. Iyon nga ay sa kapalit ng kondisyon na maghihintay siya hanggang sa matapos ang duty ng mga ito.Habang hinihintay niya ang dalawa ay pinags
Nang matapos kumain si Ezaiyah kasama ang bangkero ay nagpaalam itong babalik na sa kwarto para makapagpahinga.Pumayag naman siya dahil may plano na rin siyang gawin matapos ang pagkain nilang iyon. At ang planong iyon ay ang kausapin ulit sina Waky at Glad, o kung sino pa man na pwede niyang makausap para mas malinawan pa siya tungkol sa mga nangyari matapos niyang mawalan ng malay. Kung sino ang sumagip sa kanila, kung gaano sila katagal sa tubig, maging ang kung paano siya 'iniligtas' ng masungit na lalaki dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa sinasabi ng iba na ginawa ito.Ngayon ay nakaupo siya sa isang folding bed paharap sa karagatan. Hinihintay niya lang na matapos ang duty nina Glad bilang mga staff sa nasabing isla. The two both made a promise to her that they will tell her eveything they knew about the happenings. Iyon nga ay sa kapalit ng kondisyon na maghihintay siya hanggang sa matapos ang duty ng mga ito.Habang hinihintay niya ang dalawa ay pinags
17 years ago..."So, doon pala kayo nag meet ni Dad. How romantic. Parang iyong nababasa ko lang sa mga romance novels."Hindi na napigilan ni Ezaiyah ang mapahalakhak dahil sa naging reaksyon ng anak matapos nilang ikwento rito ang naging simula ng kwentong pag ibig nila.They named their daughter "Haliya", anyway. In Philippine mythology, her name means the "Goddess of the Moon"."For real. Kaya nga isa ang Isla Amore de Esperanza sa mga itinuturing namin na pinakamahalagang lugar para sa amin ng dad mo. If only we could bring you there." nakangiting sabi niya."You could bring me there anytime. Magpa sched tayo ng visit!" excited na turan ng anak.Nagkatinginan na lang sina Chase at Ezaiyah. Hindi kasi nila nabanggit sa anak ang tungkol sa 'dark side' ng islang iyon. Iyong tungkol sa 'sumpa' diumano na bumabalot sa isla."Alam mo anak, kahit gusto namin ng mommy mo na bumalik doon, sad to say wala kaming magawa. Wala tayong magagawa. Ikaw, you can visit that place soon someday, kap
6 months later...Pagkatapos ng maraming pagsubok, heto at nakakatayo pa rin kami.We're still at our best. We continue to live life. At sa ngayon, masasabi ko na lahat kami ay masaya na. Si Mama Haydie? She finally found her peace. At iyon ay ang magpaka ina ng todo sa kanila ng Kuya Zayne niya. She really did her best to keep up with everything that has lost to them within years. Tuluyan na rin nitong hindi na pinabalik pa ang mga kasambahay nila na dating sa kanila pa nananatili. Ito na kasi ang nag aasikaso sa kanila ng full time. There condition is still up, though. Na minsan sa isang linggo o buwan ay may pupunta pa ring mga trabahador sa bahay nila para kahit papaano ay pagaanin ang mga gawain doon.At ang Kuya Zayne niya, iyon at nakahanap na rin ng babae na nakatapat nito. 'Shane' ang pangalan. Nakakatawa lang dahil tugmang tugma ang pangalan ng dalawa. Zayne at Shane. Madalas nga niyang binibiro ang kapatid na marahil ay itinadhana talaga ito at ang babaeng naging nobya nito
"S-Si Chase pala. N-Nasaan si Chase? D-Did he... Did he come to see me? O-O tuluyan na niya akong tinalikuran?" Segundo na ang lumilipas ay hindi pa rin siya sinasagot ni Haydie. Maging si Zayne ay tahimik lang din.Dahil doon ay napaisip na siya na siguro nga ay iniwan na talaga siya ng tuluyan ni Chase.Gaga. Bakit ka naman niya iiwan? Eh, simula pa lang hindi naman na siya nag stay sa iyo? Napakagat siya sa ibabang labi niya.Bigla ay gusto na naman niyang umiyak. Hanggang ngayon ay hindi niya lubos maisip kung ano ba ang nagawa niyang mali sa lalaki at maging ang harapin man lang siya ay hindi nito makaya.She felt her tears near to burst. Suddenly, the door swung open. Nalipat doon ang atensyon hindi lang ni Ezaiyah, kundi maging sina Haydie at Zayne.Mula roon ay pumasok ang isang matangkad na lalaki. Nakaputing polo ito at slacks--- masyadong pormal para isang bibisita lang sa ospital. Pero hindi rin naman doktor.May dala itong malaking bouquet ng bulaklak na tumatakip s
Kahit gulung gulo na at kahit tila sobrang hirap na paniwalaan ng mga sinasabi ni Haydie ay pinili pa rin niya na makinig dito."The truth is... your dad and I... mas nauna naming makilala ang isa't isa. We're first, too, in having relationships. He was just eighteen back then and I was sixteen. Masyado kaming mapusok, maraming gustong subukan. At that time, we loved each other so much that we gave in to temptation. At the very young age of seventeen, I already got pregnant. I-Iyon ay kahit hindi pa kami kasal ng daddy mo." pagkwe kwento nito.Napakurap siya."W-Walang nasabi si Daddy sa akin na tungkol doon." aniya.Ngumiti ng tipid ang mama niya tsaka ito marahang tumango. "I know and I understand. Noong ipinagbubuntis ko ang unang anak namin, masaya naman kami. He was very happy that an angel came to bless our relationship. Kahit hindi pa kami kasal noon at kahit hindi rin alam ng mga magulang niya ang tungkol sa dinadala ko. They didn't even know our relationship. Hamak lang nama
Sa ikalawang pagkakataon ay muling nagising si Ezaiyah. At gaya ng nauna ay parang galing na naman sa malalim na pagkatulog ang pakiramdam niya.Pero imbis na sa malaparaisong lugar ay natagpuan niya na ang sarili niya sa isang puting puting silid na may apat na sulok. Maraming aparato ang nakakabit sa kanya. At higit sa lahat ay wala na roon ang mga magulang niya.Tuyung tuyo rin ang lalamunan niya na tila ba hindi siya nakainom o nakakain ng mga may ilang araw na.Then it her--- naaksidente nga pala siya. Malamang ay bunga ng pagkakaaksidente niya kaya siya nakatulog. Baka nga na coma pa siya.Kamusta kaya ang baby ko?Sa naisip niyang iyon ay agad siyang nakaramdam ng panic. Sinubukan niya ring abutin ang tiyan niya. Pero nang dahil sa mga nakakabit na aparato sa kanya ay hindi niya magawa iyon.Out of frustration, she cried.Doon naman ay biglang bumukas ang pinto ng kwarto kung nasaan siya.At dahil ayaw niyang mahuli siya ng kung sino mang bagong dating na umiiyak ay mabilis niy
Ezaiyah woke up from what seemed to be a very deep sleep.Nang imulat niya ang mga mata niya ay sinalubong siya ng napakagandang paligid. It was nature. Maraming malalagong puno sa paligid--- hitik sa bunga at mga bulaklak. Napakabango. Banayad din ang simoy ng hangin na tila ba ipinaghehele siya para makatulog ulit. Sobra rin ang liwanag doon, pero sa kabila noon ay hindi siya nasisilaw.Bunga ng kuryosidad ay nabangon siya. Tsaka niya lang napagtanto na nakaupo lang siyang nakatulog at ang tanging nagsilbing unan niya ay ang magkapatong niyang mga kamay na nasa ibabaw ng isang napakalinis at kumikinang pa na bato.Nasaan ba ako?Kung titingnan ang lugar, maihahalintulad niya iyon sa perpektong deskripsyon ng paraiso. Iyon nga lamang ay walang dagat. Ang meron lang doon ay batis na napakalinis kung saan matatagpuan ang ilang mumunting hayop na nagliliwaliw.Napangiti siya.Kung saan man siya naroroon ngayon ay isa lang ang tiyak niya--- masaya siya.Pero bakit ako napunta rito? What
"We're very sorry to let you know that she's in the emergency room right now. She had a car accident and we need someone related to her to come immediately." It's been an hour since Chase got that call. At isang oras na rin halos mula nang makarating siya sa ospital na iyon. Pero hanggang ngayon ay wala pa ring balita kung ano na ba ang lagay ni Ezaiyah. Nasa emergency room pa rin ito.Naiinis siya sa sarili niya na wala man lang siyang magawa para kahit papaano ay bumuti ang kalagayan nito. Nandoon lang siya, sa labas ng emergency room at naiinis sa sarili. Sinisisi niya ang sarili niya sa lahat ng nangyayari ngayon. Lalo na ang pagkasangkot ni Ezaiyah sa aksidente."Hello, excuse me. Do you know the woman inside by chance? Ikaw ba ang nagdala sa kanya rito sa ospital?"Napaangat ang tingin niya sa babaeng nagsalita. The woman even put her hand right on his shoulder.Maganda ang babae at halatang mayaman. Though she looks like in her late fourties. May kasama rin itong matangkad
Upon thinking, everything he had said to Ezaiyah earlier came running back to his mind.At ngayon na nahismasmasan na siya kahit papaano, parang bigla ay pinagsisisihan niya na ang mga sinabi niya rito kanina. Pero para saan pa nga ba? Huli na ang lahat.And you should thank yourself, anyway. Binakuran mo lang ang sarili mo. By that, hindi ka na masasaktan ulit ng malala. And so is she.Tama.Napagpasyahan niya na kalimutan na lang pansamantala ang ukol sa bagay na iyon. Kahit anong tungkol kay Ezaiyah. He has his own life to live, anyway. Mas makabubuti kung iyon na lang ang asikasuhin niya kaysa ang kung anu ano pang bagay. Muli niyang ibinaling ang atensyon niya sa kung anong ginagawa niya. That was when he realized that everything is almost done. Napatingin siya sa orasan at doon niya lang din napagtanto na halos sampung minuto na lang pala at uwian na rin.He immediately thinks of abrupt plans to kill his remaining time in the office.Inilibot niya ang paningin niya sa kabuuan
Just as when Ezaiyah thought that Chase would hit his head hard on a rock and suddenly felt even a bit of concern towards her once again, her expectations fell into nothingness. Again.Kaya matapos ang huling katagang binitiwan nito ay hindi na siya nagtangka na sumagot pa. Umalis na lang siya sa opisina ni Chase, mabigat ang loob.At hanggang ngayon na nagmamaneho na siya pabalik sa kanila ay halos paulit ulit pa ring bumabalik sa isip niya ang lahat ng naganap kanina. At lahat ng salitang binitawan sa kanya ng lalaki... paulit ulit din na tila naririnig niya iyon at paulit ulit din na pakiramdam niya ay sinasaksak siya.She came to his place with a happy and hopeful heart. Pero ngayon, wala na iyon. Ang tanging nararamdaman niya na lang ang bigat ng loob. And that happy and hopeful heart of hers before? Ayun, halos mapulbos na sa sobrang pagkadurog bunga ng ginawa ni Chase.Napahinga siya ng malalim.Hindi niya lubos maisip na magiging ganoon ang pakikitungo nito sa kanya. Oo, alam