Nakakainis lang dahil napunta pa ako sa ganitong sitwasyon.
He eyed me sharply and I suddenly shivered. "You suggest, do you think I know some good spots here?" suplado niyang sagot.
Good spots. Napaisip ako. Sa blue lagoon kaya? Pero medyo malayo iyon dito at lakad o sakay ng kabayo lang ang pwede kung pupunta. Sa beach resort! Pero ayaw ng mokong ma-sunburn. Sa bayan? Sa talampas na lagi ko kayang pinupuntahan? O sa burol? I don't know, hell.
"Hm, you choose, sa blue lagoon, beach resort, bayan, talampas o sa burol?" I asked him.
Nakatayo ako medyo malayo sa harapan niya habang siya ay kampanteng nakahiga sa lounge with his sunglasses on. He's wearing a plain white shirt and a jeans while me a sleeve top and jeans too.
"Pupuntahan natin niyan lahat but for now, I want to know where you're always be in those places you just mentioned." sabi niya at umupo na.
&n
"Sinong kasama mong pumupunta rito?" I looked up to meet his eyes but he's just busy staring the view. "I'm always alone. Minsan kapag binibisita ako ni Lhara, rito kami pumupunta but she doesn't like here much because of the rocks." nagkibit-balikat ako. "I like it here," I heard he whispered. "Okay, pero mas maganda sa beach resort o sa lagoon. This place not so special, I just accidentally find it when I'm roaming around because I don't wanna go home before." paliwanag ko. "Why? What happened?" nabigla ako sa biglaan niyang pag-lingon. Umupo na siya sa inuupuan ko at malayo naman ang distansya namin sa isa't-isa. His intense eyes never leave mine like I did something wrong and he's thinking about punishing me or what. Tignan mo naman oh, siya naman pala ang may interesado sa buhay naming dalawa! Pakipot pa ang mokong. Umiwas ako ng tingin. "Mat
Hindi ako nakapagsalita. He's dark eyes are taunting and suddenly the side of his lips curve for a evil smile. Tinagilid niya ang kanyang ulo at hinuhuli ang mga mata ko. "Bakit ayaw mo? Anong problema roon?" he asked innocently but I know there is something behind it. I glared at him just to see his evil smirk. I swallowed hard before speaking. "Nothing's wrong! Ayoko ko lang makaabala sa'yo." Pagsisinungaling ko. "I'm okay with it. Ikaw lang 'yung may problema." he said while trying to hide his smirk into his serious face. Damn this man… We planned to go there at three in the afternoon. I'm currently waiting him here in their backyard while sitting in their big hammock. Hawak ko ang isang bag kung saan naglalaman ng mga pagkain na pinahanda niya kaninang lunch. It's a snack. Sa harapan ko ay ang malawak nilang bakuran. I'm still uneasy thinking about riding with him. Pinagpapawisan talaga a
Kahit na magprotesta ay ginagawa niya pa rin kaya nang maulit muli ay hindi na ako umimik pa. Wala ni isang nag-salita sa amin hanggang sa dumating kami sa lagoon. Ang alam ko lang ay kanina pa kumakalabog ng husto ang puso ko. Pagdating namin ay nagulat ako dahil medyo maraming tao. May nakita pa akong mga pamilyar na mukha at iyong isang barkada ni Leon! "Leon!" sigaw ng barkada niya nang makita kami. Tumango lang si Leon dito pagkatapos ay bumaling sa akin. Kanina niya pa naitali ang kabayo at hawak ko na ngayon ang bag. Naglalakad na kami ngayon papunta sa lagoon. "Let's go," tumango na lang ako at agad na umiwas ng tingin dahil nahihiya pa rin ako. Sumunod ako sa kanya habang palapit kami sa grupo ng barkada niya. May dalawang babae na parang mas bata sa akin at dalawa ring lalaki na ang isa ay parang mas matanda ng ilang taon at 'yung isa naman ay mas bata rin sa
"I will kapag nagkaroon ako ng time, I'm gonna spend my vacation here." Tumango ako. "So... you live here?" tanong niya ng walang narinig na sagot sa akin. Bumaling ako. "Oo, kayo?" "Sa Maynila kami pero we have house here." I nodded. "Magkaklase ba kayo ng pinsan ko?" tanong niya muli. Ayaw putulin ang usapan. "Hindi e," "Oh? Akala ko magkaklase kayo because you two look close?" Natawa ako ng konti. "Hindi, nakilala ko siya kasi barkada niya si Leon. And we're not really close, kakilala lang." "Speaking of Leon, what's your connection to him?" He asked curiously. Natigilan ako dahil hindi ko iyon inaasahan pero agad ding nakabawi. Hindi natuloy ang sanang isasagot ko dahil sa nag-salita sa harapan namin. "She’s, my girlfriend." Leon marked with ruthlessnes
Nakalahad ang isang kamay sa akin habang ang isa ay nakahawak sa lubid ng kabayo. Tinanggap ko na lamang ang kamay niya bago bumaba. "Nabasa kita. You should change," sabi niya ng nakababa na. "Kaya nga uuwi na ako para magpalit." I looked at my wrist watch and saw it's four pm. Usually my work end at five pm here. I still have one hour, huh? "It's my responsibility since it's still your work time. I'll give you clothes to change with." Nakatalikod ako sa kanya kaya napabaling ako. I saw his already done with the horse so now his attention is all on me. Hindi ako nagpatalo sa madilim niyang mga tingin. Tumingin ako ng walang emosyon pero sa kaloob-looban ay sumisigaw na ang takot. "Can I just go home? Ibawas mo na lang ang isang oras sa sweldo ko." matapang kong sabi. His jaw clenched. Napakurap-kurap naman ako at nagh
Hindi naman gaanong nabasa niya ang top ko, sa bandang gilid lamang dahil hindi naiwasan ang pagdikit nito sa bawat pagkabig ng kabayo kanina. Umiwas ako ng tingin at piniling huwag ng magsalita pa bago tinalikuran siya. Nagmadali na akong maglakad palayo roon at nang makarating sa tapat ng bahay namin ay agad akong lumiko. Napatigil ako sa paglalakad at napasandal sa pader ng bahay bago napahinga ng maluwag. I feel comfortable now that I know his afar. Bigla akong na curious sa kanya kaya napasilip talaga ako mula sa pader kahit na alam ko namang wala na iyon doon. But I was wrong, ng dumungaw ako ay siyang pagtalikod naman niya. And that's when I realized that he's been watching me until I get up here?! Napakagat ako sa aking labi at hindi alam kung bakit nakaramdam ng hiya. Pilit ko iyong kinalimutan at pumasok na lamang sa loob ng bahay. I decided to bring the book which I had previously borrowed from Gian because I feel this day wil
I smelled manly scent when I pass him. Hindi matapang, sobrang bango nito na hindi naging sensitive ang ilong ko. Usually, my nose sensitive in dusk or any scent na ayaw ng ilong ko. Pinilig ko ang aking ulo dahil sa naiisip. Sobrang rumi ng kamay ko kaya diretso ang lakad ko patungo sa likod ng mansion para maghugas. They have faucet here for workers who work outdoors. Napansin kong sumunod siya sa akin kaya bigla na naman akong kinabahan knowing that we're be alone together. Ilang akong bumaling sa kanya. I am trying alright! I am trying to act normal infront of him but his intense presence just too much for me to handle. "A-Ah, saan b-ba tayo pupunta ngayon?" Utal na tanong ko habang naghuhugas ng kamay. Nasa likod ko siya. His both hands are on his pocket while watching me. "Where do you want?" he asked. Napatigil ako sa pagsabon ng aking kamay at agad na bumaling sa kanya. "Ikaw dapat an
Napakagat ako ng labi dahil totoo iyon at ayokong aminin dahilan ng hindi ko pagkakasagot sa kanyang tanong. "You accept him while me not, huh?" there's no emotion in his voice. "Hindi naman sa g-ganoon..." "Then what?" I swallowed hard at tumitig na lang sa nakabukas na libro sa aking mga palad. Bakit nga ba? Dahil... iba si Leon sa mga taong nakilala ko. He's rare. Or maybe because he comes from the city kaya iba siya sa mga tao rito? Hindi ko alam ang isasagot kaya nanatili pa rin akong tahimik. "I need answer Marianna." malamig niyang sabi. I swallowed hard while blood runs out on my face. "B-Bakit gusto mo akong maging kaibigan?" I asked and this time I looked at him. I saw how he paused a bit to my question. I want to know why, why he wants me to be his friend. Dahil pakiramdam ko kapag tinanggap ko siya magugunaw na a
I don't remember getting in my own bed kaya naman dahil sa gulat ay napaahon kaagad ako. I looked around my room and there's no Leon I saw kaya naman dali dali akong nagtungo sa aking pintuan upang lumabas. Pagkalabas ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma na panigurado akong galing sa kusina. Naglakad ako patungo roon. I don't see no one in our sala. Maybe he got home?Nakita ko iyong iPad ko sa lamesa kanina sa sala. Bumungad sa akin ang dalawang tao sa kusina. Dahil sa gulat ay natulala ako. Leon is only with his pants while Manang is beside him. His biceps is visible at wala akong nagawa kundi ang lumunok."Naku, sir ako na po riyan!" Ani ni Manang."It's okay, Ma'am. I can do it," Leon said politely. Napataas ako ng kilay.Hindi nila ako napapansin dahil nakatalikod sila sa akin. Napansin lamang ako ni Manang noong nalingunan niya ako."Oh, Maren, mabuti at gising ka na," she approaches me.Nakita ko kung paano lumingon si Leon sa banda ko at pinasadahan ang katawan ko bago nagt
Umiling siya. "I don't think so... pero I looked forward after the event though, but he's not here. Maybe he's really busy." Miss Nini said."He will never come back here again," I said.Napalingon siya. "Even your runaways?"Tumango ako. "Yes,"Namilog ang kaniyang mga mata. "Binasted mo?" Umiwas ako ng tingin at mas piniling huwag magsalita.I can't answer that. Hindi ko naman siya binasted. Hindi naman siya nanligaw. Ah, they don't know our past so it's normal to think like that."Ayoko ng pumasok sa mga ganoong relasyon. I'm done with it and I think it's not for me,""Oh, natakot kang magmahal, Miss." she answered.Natigilan ako at kalaunan ay tumango at tipif na ngumiti na lamang. Maybe Miss Nini is right. Takot na talaga ako dahil puro sakit ang mga ibinigay sa akin. I don't want to experience that again and maybe yes; I am contented with what life had given to me right now. I've never asked for anything else again. Mabuti na rin. Ang tanging naiisip ko na lamang ngayon ay ang a
I didn't call Lhara about what happened. Just by thinking of it, I can already imagine what she will say to me. I can't risk it lalo na at ayaw niya kay Leon."Ayan sabi ko sa'yo umalis ka na riyan! You have money to pay your contract though, I know you got money already.""How was it? Is it good? Are you going to hit him up now?""I swear to god he has dark motives! Huwag kang papaikot sa halik na iyan!"I sighed as I think all of those possible words, she would give me. Narito ako ngayon sa veranda at may kasamang alak sa aking gilid. I am with my phone right now and still thinking if I should call Lhara. Huwag na lang at baka mas lumalo pa ang pagkamunhi niya kay Leon. I was busy right now scrolling in this article about the successful bachelor Leon Eleazar. There was a question in there that he answered. Binasa ko iyon ng mabuti.How was it to be young and successful, Mr. Eleazar?Leon: Good.How's your love life, Mr. Eleazar?Leon: No comment.I smirked. No comment huh? I scrolle
"What are you doing, Leon?" I asked him when we are already in the basement. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa aking bewang.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa aking sasakyan. May inis na namutawi sa aking mukha. Wala naman talaga akong balak na manatili ng matagal doon sa after party nila tutal ay hindi naman ako mahilig at lalo pa at wala naman si Lhara. Lalo lang akong gustong umuwi dahil na rin kay Leon at sa ginagawa niya."We are already hot in everyone's eyes because we are spotted in UNI and now, mas lalo mo lang pinalala dahil sa ginawa mo." Patuloy kong sinabi sa kaniya.He didn't answer me until I reach out my car. Kating kati ang dila kong magsalita ng magsalita sa kaniya at pilit ko pang inalala ang sitwasyon namin at ang damdamin ko na kailangan kong kumalma. That's all I need to do when I am with him. Hindi ko dapat pinapairal ang aking emosyon sa harapan niya. Nilingon ko siya noong nakalapit na ako sa aking sasakyan bago humalukipkip. Basically, I need answers f
"Everyone is expecting to be on the hotel's bar for the after party, you all must come." The staff announced in the backstage.Nagpatuloy ko sa pag aalis at pagpapalit. Pagkatapos noon ay kinuha ko na ng mga gamit ko. The stylist who helps me get my clothes that I decline. "It's okay, ako na." I smiled on her.She smiled at me and get all the flowers they gave to me instead. Hindi na ko umapila roon dahil hindi ko naman na kaya pang buhatin ang mga iyon ng sabay sabay kaya nmna hinayaan ko na siya. Dumami ang mga tao sa loob ng backstage at mabuti na lang at naka alis naman kami roon. We immediately go into the elevator down to the basement for my things."Ang ganda mo po, Miss Mariana," hindi na napigilang sabihin ng tumulong na stylist sa akin noong nasa elevator na kami at pababa na.Lumingon ako sa kaniya at nginitian siya. "Salamat,""Pwede po pa selfie?" Nahihiyang sinabi niya.I chuckled a bit and nodded. "Of course, come here." I said to her na kaniya namang ginawa.We did tak
“Good morning too, Miss Nini!” I greeted. “Hindi po kasi ako maalam sa bagong location ng ating studio kaya mas inagahan ko.” I answered to her question. “Oh? I see…” she said. Nagsimula na rin naman kaming mag ayos ng mga gamit muna at sa magiging theme naming sa araw na ito. It was already set, and we just need to put all of the materials into the right places. Kaya naman habang hinihitay ay photographer ay tumulong na muna ako sa kanila habang sila ay nag aayos. Noong una ay ayaw pa nila pero I insist. Wala naman kasi akong gagawin doon kundi ang maupo lamang at ayoko namang maupo lang ngayon doon. Habang tinutulungan sila roon ay biglang nagbukas ang pintuan at iniluwa roon si Leon. Napatigil ako sa aking ginagawa. Nagtama kaagad ang mga tingin pagkatapos ay nagsimula siyang muling maglakad palapit na sa kinaroroonan ko. It was a normal yet very uneasy day for me. Gaya rin ng dating ginagawa ni Leon. He visit here and then he'll leave after that tapos pagdating ng hapon ay bumab
The slide of his hands on my waist just made me shiver. Natigilan ako roon at hindi nakagalaw habang nakatingin lamang kay Mr. Ferrer. I saw how his eyes drop onto my waist. I smiled awkwardly to Mr. Ferrer."Uh, this is Leon Eleazar, sir." Pakilala ko sa kaniya.Tumango tango siya at 'tsaka humalakhak ng bahagya. "Mr. Eleazar, nice to see you here!" Bati niya at agad silang nagkamayan."Nice to see you here too, Mr. Ferrer." He said in a baritoned voice. I thought he will now remove his hand on my waist but I was wrong. It actually stays in there while he was talking with Mr. Ferrer. Kaya naman ilang sandali akong hindi nakagalaw dahil doon. He was creating small circles using the tip of his finger in my waist! I am already having goosebumps in my nape while he is doing that. Napalunok ako. My mouth run dry. Why is he doing this to me? This is hell!I was got rid of him when someone called me. Busy pa siya noon sa pakikipag usap kay Mr. Ferrer kaya wala siyang nagawa kundi ang pakaw
Ayoko lang siyang masaktan and hope for nothing so it's better to keep it from me sa ngayon dahil hindi ko pa naman alam kung tatanggapin siya ni Leon o hindi. Mas mabuting ako na lang ang masaktan para sa aking anak. I can bear it all. Sa lahat ng sasabihin ni Leon. Pero kapag narinig iyon ni Leona, hindi ko iyon kakayanin. Hindi na rin niya nabanggit pa ang tungkol sa kaniyang ama pagkatapos ng huling usapan namin noon pa. I know that she still wants his father. She still wants to meet him. Natatakot din naman akong tanungin siya tungkol doon and I think she have reasons behind it. She was very mature child, actually. Maybe because she doesn't want to pressure her mother for it."You're so gorgeous, Mama," she said without any humour.I pouted because of that. Pinakita ko ang buong katawan ko upang makita niya ang suot ko. Nanatili siyang tulala sa screen."Leona, when you compliment people you should sound cheery to be sincere." I said.Umiwas siya sandali ng tingin sa akin at napa
Hindi na muli kami nagka usap pa. When our dinner done, we go home straight. Sinundan na naman niya ako hanggang sa makapasok ako sa subdivision ng condo ko. Papasok ako nang pinaharurot na niya ang kaniyang sasakyan paalis ng tuluyan. I sighed. I guess what happened today was just normal and I can't believe we talk casual at nakaya ko. Hindi siya nagtanong ng kung ano man at alam niya sigurong kapag ginawa niya iyon ay aalis ako which is really true. I am not yet ready for it, lalo na kung siya pa ang magtatanong. Kahit na ang pakay ko naman talaga sa kaniya ay sabihin ang lahat lahat. Takot lang talaga ako sa anuman mang pwedeng mangyari. Kinabukasan ay wala akong naging trabaho kaya naman ang ginawa ko ay nag work out lamang, did my usual routine and then talk to my family abroad every night. Noong lunes kasi ay natapos na namin ang second phase namin sa shoot and it was discussed to me that it is not a full time shoots kaya okay na rin talaga iyon sa akin.It's very convenient and