Nakadungaw siya sa akin habang ako ay nakatingin lang sa kanyang dibdib. Natatakot na tumingin at dikit na dikit ako sa counter para lamang huwag kami magkadikitan. I could feel his breath at the top of my head and that caused goosebumps on my whole body.
"Do you like someone?" ulit niya.
Seryoso at may awtoridad ang boses niya na dahilan ng pag-iling ko agad. I hate the way he makes me feel like this. I hate it so much. Para akong kawawang kuting sa loob ng bisig niya.
"No..." Marahas ang pintig ng aking puso na sa bawat tambol nito ay binabara ang daanan ng hangin sa baga ko.
"Then, I'll do my best to make you interested on me." He marked.
Parang kinukurot ang aking puso ng marealize kung ano ang sinabi niya. Ngayon nasagot ang sinabi ni Lhara. She's right. I am currently his target. Kailangan ko na talagang makaalis sa puder niya sa madaling panahon. Dahil kung hindi
I never glanced dahil sa pagkataranta samantalang siya ay hindi ko man lang nakitang nataranta. Napahinga ako ng malalim ng nakitang si Kliyon iyon. I saw how his stare goes to Leon and after that to me. Bahagya ring umawang ang kanyang labi at parang may napagtanto. "Oh sorry, kukuha lang sana ako ng tubig. Sige, mamaya na lang." he smirks. "Hindi Kliyon, just get your water. Ilalagay ko na 'to sa sala." sabi ko dahil ayoko ng maiwan kasama si Leon. Kinuha ko na ang bandeha ng pagkain. May isa pang bandeha at kailangan ko iyong balikan pero saka na kapag umalis na ang dalawang to rito. Bago pa makasagot si Kliyan ay nilagpasan ko na siya at nagtungo sa sala. "What the hell..." I slowly cursed while walking when I remembered what just happened. Napapikit ako nang mariin dahil sa inis sa aking sarili. Gusto kong pukpukin ang ulo ko dahil sa katangahan ngunit may hawak akong bandeha kaya hindi
Hi! Another kabanata again! yey! Katatapos lang mag attend nang klase ang Ate niyo at jusko sumasakit ang ulo sa Accounting! Hindi sumagot si Sabrina. Ngayong nakatingin na ako sa kanila ay nakita ko ang seryosong itsura ni Leon habang kaharap ang ex girlfriend niya. "Paano niya ba nalaman na nandito kayo?" Tanong ni Leon kay Kliyan. "I don't know, what did she do?" "You're kidding Leon!" Marahas na sigaw ni Sabrina. "Will you stop? Just accept it, it's over!" Inis na sabi ni Leon. I can't believe this is happening infront of me. It's my first time to see something like this on live. Leon just one of the definition of my fathers doing. Parang nakikita ko sa kanila ang Mama at Papa ko. Kaya mas lalo pang namuo ang galit ko sa dalawang lalaking ito. Leon at Papa. Hindi ko rin maiwasang makita kung gaano kalayo ang agwat ng mun
"Hindi ko alam..." sagot ko. "Naku! I am warning you! Usap-usapan na nag-break na sila ni Sabrina..." mahinang sabi niya sa huling salita. Natigilan ako at naalala ang nangyari sa araw na iyon. I witnessed their break up Lhara. Hindi ko kayang sabihin 'kay Lhara iyon dahil pakiramdam ko I am invading their privacy even though Lhara is friend. "Sinabi mo na ba?" Tanong ni Lhara. She's referring to my retirement. Ngayon ko lang ulit naalala. Masyado akong na-okupado sa halik na iyon dahilan kung bakit hindi na pumasok iyon sa aking isipan. I should tell to him as soon as possible… "Hindi pa rin..." "Mariana if my instincts true, kailangan mong umalis at umiwas. Base on what I just witnessed earlier..." tumango siya at binaba ang hawak na kutsara. "There's something about it." She spoke. Napalunok ako kasi totoo. Totoo ang sina
Talagang walang pakialam sa mga nararamdaman ng ibang tao dahil sa mga pinaggagawa niya. He is cold as ice! "What are you talking about?" He said in a cold baritone. Napairap ako. Wala siyang kwentang kausap. Hindi ko matanggap ang sinabi niya. Lalo pa akong nainis dahil doon. "Hindi mo ba alam ang ginawa mo kanina?! You are good at embarrassing people!" His brows furrowed. "I don't understand." "Hell yeah! You'll never admit it! Act more, bastard!" sigaw ko sa harapan niya. Nagpapasalamat ako dahil oras ng klase at kami lang ang walang klase sa floor namin kaya walang tao sa hallway. My anger is just too much that I don't know how to handle it anymore. The burning feeling within my heart… the annoyance and the weird feeling. He should be annoyed now that I called him bastard. Noon, sa isip ko lang siya nasasabihan ng ganoon
ITO PO AY ANG CONTINUATION NG "KABANATA 16" KUNG SAKALING KAYO PO AY NALILITO. ENJOY READING MY LOVES! Kanina pa siya pabaling baling doon simula noong lumabas siya. Nagtataka siguro kung bakit ko kasama si Leon ngayon para magsoli ng libro. Ngumiti ako ng pilit. Bakit pa kasi 'to sumama?! Pinagtitinginan kami ng ilang kaklase niya at hindi ko alam kung ano na ang mga iniisip ng mga ito. Nadagdag pa sa pagkabalisa ko ang nangyari kanina at 'yung halik! Hindi ko tuloy maiwasang isiping malisiyoso ang mga tingin nila sa amin. Nagpaalam at nagpasalamat na ako pagkatapos ay agad ng tumalikod bago nilagpasan si Leon. Tuloy tuloy lang ang lakad ko at hindi na tumingin sa likod. Mas binilisan ko pa ang lakad ko ng makarating ako sa hagdan pagkatapos ay bumaba agad. Wala akong pakialam 'kay Leon kung nahuli siya at kung nandoon pa ba basta ang gusto ko na lang ngayon ay makalayo sa kanya. Napahinga ako ng maluwag ng nakaupo na ako aking upuan.
Nag-aanlinlangan akong umiwas at nag hanap ng ma isasagot. Biglang na blanko ang aking utak dahil sa kaniyang sinabi. mabuti at nakahanap din ako nang sasabihin. "E, W-Wala na kayo ni Sabrina. Hindi ba gawain mo 'yon?" sagot ko bago bumaling sa kanya at matapang na tumingin dahil may nasabi. Ngumuso siya. "Hindi na ngayon." Napatawa ako. Hindi makapaniwala sa kanyang sinabi. Hindi na ngayon? I don't think so. Hindi ako naniniwalang tinigil na niya ang pambababae. It's just his alibi! He was known for his playboy lifestyle and that will never change. Once a playboy always a playboy! "You're still a playboy to me." saad ko. He looked at me with disbelief in his eyes. "Is that what you see?" he asked me. Nakitaan ko ng pait ang kanyang boses pero hindi ko iyon pinansin. He's looking at me with those intense but serious eyes. Ngumuso ako. Hindi ako su
I don't care if he finds me crazy! Sa akin ang huling halakhak! Nang malapit na kami sa room huminto ako at binalingan siya. "I need to borrow your eraser. Okay?" Paalam ko at hindi na hinintay ang pagsang-ayon niya dahil agad ko siyang tinalikuran at dali daling pumasok sa room. Nagtungo agad ako sa kanyang upuan at nagsimulang buksan ang bag niya. Medyo nagulat pa ako dahil sobrang ayos ng loob ng bag niya. Knowing he's a man. I open his notes. Baka nakaipit doon ang kontrata. Wala pang gaanong tao sa room dahil maaga pa and Lhara's still not here. Nang walang nakitang kontrata ay nilapag ko 'yon sa desk niya at hinalughog pa ang loob ng bag. "It's on the other pocket," I heard Leon said behind me. Medyo nagulat ako dahil hindi ko namalayan ang paglapit niya. "Wala naman e! Nakita ko na riyan." Pagsisinungaling ko at hinalughog pa sa parte ng mg
Wala akong balak pumunta sa isang relasyon. Wala sa isipan ko ang love life na 'yan. Lalo pa't ganito ang buhay namin. Kung papasok man ako sa isang relasyon ay hindi 'kay Leon. Mas gugustuhin ko na lang sa iba. At 'tsaka, hindi dapat ako nangangarap ng isang katulad niya. Hindi kami bagay. Lumipas ang oras sa araw na iyon ng sobrang tagal. Hindi ko alam pero gusto ko ng mag-Sabado agad. Miyerkules pa lang ngayon. Napahinga ako ng malalim habang naglalakad sa pathway ng school sa labas. Hindi na ako makapaghintay! Wala akong makitang tricycle kaya pupunta ako ngayon sa pinakadulo kung nasaan ang kalsada. Lhara's with her driver all the time. Inanyayahan niya ako araw-araw na sumakay na lang sa kanila at lagi naman akong tumatangi. Kasi naman, hindi naman sila dumadaan sa amin kaya naisip ko ang hassle kapag pumunta pa sila sa amin para ihatid ako pagkatapos ay babalik din sa dinaanan nila. Ayoko ng ganoon. Nakakahiya! I am currently with