Like, ano ang sinasabi nito?! This is my job. Kaya ako na ang nagpresenta at ayoko rin namang makihalubilo sa kanila lalo pa nakita ko ang masasamang tingin ng mga babaeng kasama nila. Baka sabihing ang ganda ng buhay ko rito ha. Kung ganoon man, ay nagkakamali sila ng iniisip.
"Thank you, Maren," sabi ni Kliyon, barkada ni Leon.
Nilapag ko muna ang tray ng juice sa lamesa bago nginitian siya.
Tumango ako. "This is my job, no need to thank me." I answered politely.
"Uh-huh. But still thank you though." he smirk, and he raised his brows. Nangingiti akong umiling bago umambang umalis para sana kuhanin ang pagkain naman.
"Hayaan mo na ang ibang kasambahay. I didn't order you to do it. Just sit." narinig kong utos sa akin ni Leon.
Bumaling ako sa kung saan si Leon. He looked serious and his brows are furrowed. Bakit gusto niyang umupo ako? Hindi ako n
Nakadungaw siya sa akin habang ako ay nakatingin lang sa kanyang dibdib. Natatakot na tumingin at dikit na dikit ako sa counter para lamang huwag kami magkadikitan. I could feel his breath at the top of my head and that caused goosebumps on my whole body. "Do you like someone?" ulit niya. Seryoso at may awtoridad ang boses niya na dahilan ng pag-iling ko agad. I hate the way he makes me feel like this. I hate it so much. Para akong kawawang kuting sa loob ng bisig niya. "No..." Marahas ang pintig ng aking puso na sa bawat tambol nito ay binabara ang daanan ng hangin sa baga ko. "Then, I'll do my best to make you interested on me." He marked. Parang kinukurot ang aking puso ng marealize kung ano ang sinabi niya. Ngayon nasagot ang sinabi ni Lhara. She's right. I am currently his target. Kailangan ko na talagang makaalis sa puder niya sa madaling panahon. Dahil kung hindi
I never glanced dahil sa pagkataranta samantalang siya ay hindi ko man lang nakitang nataranta. Napahinga ako ng malalim ng nakitang si Kliyon iyon. I saw how his stare goes to Leon and after that to me. Bahagya ring umawang ang kanyang labi at parang may napagtanto. "Oh sorry, kukuha lang sana ako ng tubig. Sige, mamaya na lang." he smirks. "Hindi Kliyon, just get your water. Ilalagay ko na 'to sa sala." sabi ko dahil ayoko ng maiwan kasama si Leon. Kinuha ko na ang bandeha ng pagkain. May isa pang bandeha at kailangan ko iyong balikan pero saka na kapag umalis na ang dalawang to rito. Bago pa makasagot si Kliyan ay nilagpasan ko na siya at nagtungo sa sala. "What the hell..." I slowly cursed while walking when I remembered what just happened. Napapikit ako nang mariin dahil sa inis sa aking sarili. Gusto kong pukpukin ang ulo ko dahil sa katangahan ngunit may hawak akong bandeha kaya hindi
Hi! Another kabanata again! yey! Katatapos lang mag attend nang klase ang Ate niyo at jusko sumasakit ang ulo sa Accounting! Hindi sumagot si Sabrina. Ngayong nakatingin na ako sa kanila ay nakita ko ang seryosong itsura ni Leon habang kaharap ang ex girlfriend niya. "Paano niya ba nalaman na nandito kayo?" Tanong ni Leon kay Kliyan. "I don't know, what did she do?" "You're kidding Leon!" Marahas na sigaw ni Sabrina. "Will you stop? Just accept it, it's over!" Inis na sabi ni Leon. I can't believe this is happening infront of me. It's my first time to see something like this on live. Leon just one of the definition of my fathers doing. Parang nakikita ko sa kanila ang Mama at Papa ko. Kaya mas lalo pang namuo ang galit ko sa dalawang lalaking ito. Leon at Papa. Hindi ko rin maiwasang makita kung gaano kalayo ang agwat ng mun
"Hindi ko alam..." sagot ko. "Naku! I am warning you! Usap-usapan na nag-break na sila ni Sabrina..." mahinang sabi niya sa huling salita. Natigilan ako at naalala ang nangyari sa araw na iyon. I witnessed their break up Lhara. Hindi ko kayang sabihin 'kay Lhara iyon dahil pakiramdam ko I am invading their privacy even though Lhara is friend. "Sinabi mo na ba?" Tanong ni Lhara. She's referring to my retirement. Ngayon ko lang ulit naalala. Masyado akong na-okupado sa halik na iyon dahilan kung bakit hindi na pumasok iyon sa aking isipan. I should tell to him as soon as possible… "Hindi pa rin..." "Mariana if my instincts true, kailangan mong umalis at umiwas. Base on what I just witnessed earlier..." tumango siya at binaba ang hawak na kutsara. "There's something about it." She spoke. Napalunok ako kasi totoo. Totoo ang sina
Talagang walang pakialam sa mga nararamdaman ng ibang tao dahil sa mga pinaggagawa niya. He is cold as ice! "What are you talking about?" He said in a cold baritone. Napairap ako. Wala siyang kwentang kausap. Hindi ko matanggap ang sinabi niya. Lalo pa akong nainis dahil doon. "Hindi mo ba alam ang ginawa mo kanina?! You are good at embarrassing people!" His brows furrowed. "I don't understand." "Hell yeah! You'll never admit it! Act more, bastard!" sigaw ko sa harapan niya. Nagpapasalamat ako dahil oras ng klase at kami lang ang walang klase sa floor namin kaya walang tao sa hallway. My anger is just too much that I don't know how to handle it anymore. The burning feeling within my heart… the annoyance and the weird feeling. He should be annoyed now that I called him bastard. Noon, sa isip ko lang siya nasasabihan ng ganoon
ITO PO AY ANG CONTINUATION NG "KABANATA 16" KUNG SAKALING KAYO PO AY NALILITO. ENJOY READING MY LOVES! Kanina pa siya pabaling baling doon simula noong lumabas siya. Nagtataka siguro kung bakit ko kasama si Leon ngayon para magsoli ng libro. Ngumiti ako ng pilit. Bakit pa kasi 'to sumama?! Pinagtitinginan kami ng ilang kaklase niya at hindi ko alam kung ano na ang mga iniisip ng mga ito. Nadagdag pa sa pagkabalisa ko ang nangyari kanina at 'yung halik! Hindi ko tuloy maiwasang isiping malisiyoso ang mga tingin nila sa amin. Nagpaalam at nagpasalamat na ako pagkatapos ay agad ng tumalikod bago nilagpasan si Leon. Tuloy tuloy lang ang lakad ko at hindi na tumingin sa likod. Mas binilisan ko pa ang lakad ko ng makarating ako sa hagdan pagkatapos ay bumaba agad. Wala akong pakialam 'kay Leon kung nahuli siya at kung nandoon pa ba basta ang gusto ko na lang ngayon ay makalayo sa kanya. Napahinga ako ng maluwag ng nakaupo na ako aking upuan.
Nag-aanlinlangan akong umiwas at nag hanap ng ma isasagot. Biglang na blanko ang aking utak dahil sa kaniyang sinabi. mabuti at nakahanap din ako nang sasabihin. "E, W-Wala na kayo ni Sabrina. Hindi ba gawain mo 'yon?" sagot ko bago bumaling sa kanya at matapang na tumingin dahil may nasabi. Ngumuso siya. "Hindi na ngayon." Napatawa ako. Hindi makapaniwala sa kanyang sinabi. Hindi na ngayon? I don't think so. Hindi ako naniniwalang tinigil na niya ang pambababae. It's just his alibi! He was known for his playboy lifestyle and that will never change. Once a playboy always a playboy! "You're still a playboy to me." saad ko. He looked at me with disbelief in his eyes. "Is that what you see?" he asked me. Nakitaan ko ng pait ang kanyang boses pero hindi ko iyon pinansin. He's looking at me with those intense but serious eyes. Ngumuso ako. Hindi ako su
I don't care if he finds me crazy! Sa akin ang huling halakhak! Nang malapit na kami sa room huminto ako at binalingan siya. "I need to borrow your eraser. Okay?" Paalam ko at hindi na hinintay ang pagsang-ayon niya dahil agad ko siyang tinalikuran at dali daling pumasok sa room. Nagtungo agad ako sa kanyang upuan at nagsimulang buksan ang bag niya. Medyo nagulat pa ako dahil sobrang ayos ng loob ng bag niya. Knowing he's a man. I open his notes. Baka nakaipit doon ang kontrata. Wala pang gaanong tao sa room dahil maaga pa and Lhara's still not here. Nang walang nakitang kontrata ay nilapag ko 'yon sa desk niya at hinalughog pa ang loob ng bag. "It's on the other pocket," I heard Leon said behind me. Medyo nagulat ako dahil hindi ko namalayan ang paglapit niya. "Wala naman e! Nakita ko na riyan." Pagsisinungaling ko at hinalughog pa sa parte ng mg
I don't remember getting in my own bed kaya naman dahil sa gulat ay napaahon kaagad ako. I looked around my room and there's no Leon I saw kaya naman dali dali akong nagtungo sa aking pintuan upang lumabas. Pagkalabas ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma na panigurado akong galing sa kusina. Naglakad ako patungo roon. I don't see no one in our sala. Maybe he got home?Nakita ko iyong iPad ko sa lamesa kanina sa sala. Bumungad sa akin ang dalawang tao sa kusina. Dahil sa gulat ay natulala ako. Leon is only with his pants while Manang is beside him. His biceps is visible at wala akong nagawa kundi ang lumunok."Naku, sir ako na po riyan!" Ani ni Manang."It's okay, Ma'am. I can do it," Leon said politely. Napataas ako ng kilay.Hindi nila ako napapansin dahil nakatalikod sila sa akin. Napansin lamang ako ni Manang noong nalingunan niya ako."Oh, Maren, mabuti at gising ka na," she approaches me.Nakita ko kung paano lumingon si Leon sa banda ko at pinasadahan ang katawan ko bago nagt
Umiling siya. "I don't think so... pero I looked forward after the event though, but he's not here. Maybe he's really busy." Miss Nini said."He will never come back here again," I said.Napalingon siya. "Even your runaways?"Tumango ako. "Yes,"Namilog ang kaniyang mga mata. "Binasted mo?" Umiwas ako ng tingin at mas piniling huwag magsalita.I can't answer that. Hindi ko naman siya binasted. Hindi naman siya nanligaw. Ah, they don't know our past so it's normal to think like that."Ayoko ng pumasok sa mga ganoong relasyon. I'm done with it and I think it's not for me,""Oh, natakot kang magmahal, Miss." she answered.Natigilan ako at kalaunan ay tumango at tipif na ngumiti na lamang. Maybe Miss Nini is right. Takot na talaga ako dahil puro sakit ang mga ibinigay sa akin. I don't want to experience that again and maybe yes; I am contented with what life had given to me right now. I've never asked for anything else again. Mabuti na rin. Ang tanging naiisip ko na lamang ngayon ay ang a
I didn't call Lhara about what happened. Just by thinking of it, I can already imagine what she will say to me. I can't risk it lalo na at ayaw niya kay Leon."Ayan sabi ko sa'yo umalis ka na riyan! You have money to pay your contract though, I know you got money already.""How was it? Is it good? Are you going to hit him up now?""I swear to god he has dark motives! Huwag kang papaikot sa halik na iyan!"I sighed as I think all of those possible words, she would give me. Narito ako ngayon sa veranda at may kasamang alak sa aking gilid. I am with my phone right now and still thinking if I should call Lhara. Huwag na lang at baka mas lumalo pa ang pagkamunhi niya kay Leon. I was busy right now scrolling in this article about the successful bachelor Leon Eleazar. There was a question in there that he answered. Binasa ko iyon ng mabuti.How was it to be young and successful, Mr. Eleazar?Leon: Good.How's your love life, Mr. Eleazar?Leon: No comment.I smirked. No comment huh? I scrolle
"What are you doing, Leon?" I asked him when we are already in the basement. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa aking bewang.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa aking sasakyan. May inis na namutawi sa aking mukha. Wala naman talaga akong balak na manatili ng matagal doon sa after party nila tutal ay hindi naman ako mahilig at lalo pa at wala naman si Lhara. Lalo lang akong gustong umuwi dahil na rin kay Leon at sa ginagawa niya."We are already hot in everyone's eyes because we are spotted in UNI and now, mas lalo mo lang pinalala dahil sa ginawa mo." Patuloy kong sinabi sa kaniya.He didn't answer me until I reach out my car. Kating kati ang dila kong magsalita ng magsalita sa kaniya at pilit ko pang inalala ang sitwasyon namin at ang damdamin ko na kailangan kong kumalma. That's all I need to do when I am with him. Hindi ko dapat pinapairal ang aking emosyon sa harapan niya. Nilingon ko siya noong nakalapit na ako sa aking sasakyan bago humalukipkip. Basically, I need answers f
"Everyone is expecting to be on the hotel's bar for the after party, you all must come." The staff announced in the backstage.Nagpatuloy ko sa pag aalis at pagpapalit. Pagkatapos noon ay kinuha ko na ng mga gamit ko. The stylist who helps me get my clothes that I decline. "It's okay, ako na." I smiled on her.She smiled at me and get all the flowers they gave to me instead. Hindi na ko umapila roon dahil hindi ko naman na kaya pang buhatin ang mga iyon ng sabay sabay kaya nmna hinayaan ko na siya. Dumami ang mga tao sa loob ng backstage at mabuti na lang at naka alis naman kami roon. We immediately go into the elevator down to the basement for my things."Ang ganda mo po, Miss Mariana," hindi na napigilang sabihin ng tumulong na stylist sa akin noong nasa elevator na kami at pababa na.Lumingon ako sa kaniya at nginitian siya. "Salamat,""Pwede po pa selfie?" Nahihiyang sinabi niya.I chuckled a bit and nodded. "Of course, come here." I said to her na kaniya namang ginawa.We did tak
“Good morning too, Miss Nini!” I greeted. “Hindi po kasi ako maalam sa bagong location ng ating studio kaya mas inagahan ko.” I answered to her question. “Oh? I see…” she said. Nagsimula na rin naman kaming mag ayos ng mga gamit muna at sa magiging theme naming sa araw na ito. It was already set, and we just need to put all of the materials into the right places. Kaya naman habang hinihitay ay photographer ay tumulong na muna ako sa kanila habang sila ay nag aayos. Noong una ay ayaw pa nila pero I insist. Wala naman kasi akong gagawin doon kundi ang maupo lamang at ayoko namang maupo lang ngayon doon. Habang tinutulungan sila roon ay biglang nagbukas ang pintuan at iniluwa roon si Leon. Napatigil ako sa aking ginagawa. Nagtama kaagad ang mga tingin pagkatapos ay nagsimula siyang muling maglakad palapit na sa kinaroroonan ko. It was a normal yet very uneasy day for me. Gaya rin ng dating ginagawa ni Leon. He visit here and then he'll leave after that tapos pagdating ng hapon ay bumab
The slide of his hands on my waist just made me shiver. Natigilan ako roon at hindi nakagalaw habang nakatingin lamang kay Mr. Ferrer. I saw how his eyes drop onto my waist. I smiled awkwardly to Mr. Ferrer."Uh, this is Leon Eleazar, sir." Pakilala ko sa kaniya.Tumango tango siya at 'tsaka humalakhak ng bahagya. "Mr. Eleazar, nice to see you here!" Bati niya at agad silang nagkamayan."Nice to see you here too, Mr. Ferrer." He said in a baritoned voice. I thought he will now remove his hand on my waist but I was wrong. It actually stays in there while he was talking with Mr. Ferrer. Kaya naman ilang sandali akong hindi nakagalaw dahil doon. He was creating small circles using the tip of his finger in my waist! I am already having goosebumps in my nape while he is doing that. Napalunok ako. My mouth run dry. Why is he doing this to me? This is hell!I was got rid of him when someone called me. Busy pa siya noon sa pakikipag usap kay Mr. Ferrer kaya wala siyang nagawa kundi ang pakaw
Ayoko lang siyang masaktan and hope for nothing so it's better to keep it from me sa ngayon dahil hindi ko pa naman alam kung tatanggapin siya ni Leon o hindi. Mas mabuting ako na lang ang masaktan para sa aking anak. I can bear it all. Sa lahat ng sasabihin ni Leon. Pero kapag narinig iyon ni Leona, hindi ko iyon kakayanin. Hindi na rin niya nabanggit pa ang tungkol sa kaniyang ama pagkatapos ng huling usapan namin noon pa. I know that she still wants his father. She still wants to meet him. Natatakot din naman akong tanungin siya tungkol doon and I think she have reasons behind it. She was very mature child, actually. Maybe because she doesn't want to pressure her mother for it."You're so gorgeous, Mama," she said without any humour.I pouted because of that. Pinakita ko ang buong katawan ko upang makita niya ang suot ko. Nanatili siyang tulala sa screen."Leona, when you compliment people you should sound cheery to be sincere." I said.Umiwas siya sandali ng tingin sa akin at napa
Hindi na muli kami nagka usap pa. When our dinner done, we go home straight. Sinundan na naman niya ako hanggang sa makapasok ako sa subdivision ng condo ko. Papasok ako nang pinaharurot na niya ang kaniyang sasakyan paalis ng tuluyan. I sighed. I guess what happened today was just normal and I can't believe we talk casual at nakaya ko. Hindi siya nagtanong ng kung ano man at alam niya sigurong kapag ginawa niya iyon ay aalis ako which is really true. I am not yet ready for it, lalo na kung siya pa ang magtatanong. Kahit na ang pakay ko naman talaga sa kaniya ay sabihin ang lahat lahat. Takot lang talaga ako sa anuman mang pwedeng mangyari. Kinabukasan ay wala akong naging trabaho kaya naman ang ginawa ko ay nag work out lamang, did my usual routine and then talk to my family abroad every night. Noong lunes kasi ay natapos na namin ang second phase namin sa shoot and it was discussed to me that it is not a full time shoots kaya okay na rin talaga iyon sa akin.It's very convenient and