KABANATA 138

That day was spent with us two. I studied with her, I taught her how to write and everything until we both get tired when afternoon comes kaya naman ay natulog kaming pareho. Si Manang ay iniwan na namin sa sala dahil siya ay manonood pa raw pero mamayang alas tres ay gagawa raw siya ng meryenda namin.

Alas kwatro na ako nagising muli at si Leona naman ay hindi pa kaya hinayaan ko na lamang ang anak ko na matulog pa. Paglabas ko sa aming kwarto ay naka uwi na si Ana. Nakita ko siya sa sala at kasalukuyang nanonood habang kumakain.

“Anong oras ka umuwi?” tanong ko sa kaniya at siyang tinabihan.

Inilahad niya ang kinakain niyang chips sa akin upang makakain din ako. I only get few pieces of it because it is not good for my diet. Nginuya niya na muna ang kaniyang kinakain at ‘tsaka nilunok pagkatapos noon ay ‘tsaka siya sumagot.

“Kanina lang Ate, mga thirty minutes before you go out,” she answered. Tumango naman ako habang ngumunguya.

“That’s good. Nasa kusina ba sila Manong at Manan