เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 43/1 ปิดเทอม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-31 22:03:56
บทที่เกี่ยวข้อง
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 43/2 ปิดเทอม
พิรุณหงายหลังลงกับเตียงนอนหลังจากวันนี้ทั้งวันไปก่อทรายเล่นหน้าหาดของโรงแรมและพอถึงห้องพักก็เหนื่อยกับการจับตัวแสบสองคนอาบน้ำ เพราะกว่าจะอาบได้ก็ทะเลาะกันตีกันเกือบหัวร้างข้างแตกจนเขาโดนลูกหลงจากตุ๊กตาหุ่นยนต์ของกลเมฆที่ลอยฟิ้วมาใส่หัวเต็ม ๆแต่เมื่อมองภรรยาที่กำลังตบก้นของพราวมนต์ให้หลับในสถานที่ไม่คุ้นชินทั้งเล่านิทานให้ฟังทำสารพัดวิธีแต่ยัยตัวเล็กของเขาก็ยังคงสงบเงียบและใจเย็นเสมอ สมแล้วที่เขาเลือกภรรยามาไม่ผิดคน"ลินจ๋ามานี่มา" เขาตบเบา ๆ ที่เตียงทำเสียงสองเรียกปาลินที่บิดขี้เกียจเดินเข้ามาในห้องนอน หลังจากกล่อมแฝดทั้งสองที่นอนหลับอยู่บนเตียงนอนเสริมของทางโรงแรมเพื่อป้องกันลูก ๆ นอนตกเตียงเธอจึงจัดให้เด็ก ๆ นอนกับพื้นแทนที่จะนอนบนเตียงที่ไม่มีคอกกั้นเหมือนอยู่ที่บ้าน"พี่เรนตัวหอมจัง" หญิงสาวทำจมูกฟุตฟิตดมกลิ่นกายที่หอมเป็นพิเศษของสามี นัยน์ตาขี้สงสัยหรี่มองหน้าเขาแล้วยกมือขึ้นกอดอกก่อนจะเริ่มเปิดประเด็น "จะเอาอะไรหรือเปล่าคะ อย่าบอกนะว่าคุณพ่อค้าพิซซ่ายังหาลูกค้าไม่ได้" ทวงถามย้อนไปถึงสมัยที่จีบกันใหม่ ๆ แล้วเขามักจะยกมุกสั่งพิซซ่าหน้าเปเปอร์เรนนี่มาให้เธอกิน ก็คือพิซซ่าหน้าของเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-01Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 44/1 อำนาจแห่งรัก
ปิดเทอมของลูก ๆ ครั้งนี้พ่อแม่ลูกแฝดไม่ค่อยได้เต็มที่กับการท่องเที่ยวเท่าไหร่นักเพราะไปได้ไม่ถึงสองวันก็ต้องรีบเดินทางกลับมาเยี่ยยพี่สาวต่างแม่ของปาลินโดยด่วน ญาติทุกคนรวมตัวกันอยู่หน้าห้องผู้ป่วยวิกฤตสีหน้าโศกเศร้าไม่มีใครปริปากเอ่ยสิ่งใดสักคน ไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรแต่เมื่อน้องสาวคนสุดท้องเดินทางมาถึงโรงพยาบาลพี่สาวอีกสองคนและเจ๊กัลยา แม่แท้ ๆ ของเธอต่างก็โผเข้ากอดตัวเธออย่างพร้อมเพรียงกัน ไม่นานนักหมอผู้ดูแลเคสของพี่แก้วกานต์ก็เดินออกมาด้วยสีหน้าสลด พยาบาลอีกสองคนที่เป็นผู้ช่วยเดิมตามมา และพวกเขาก็โค้งคำนับญาติทั้งสามที่กำลังร้องไห้ระงม"หมอเสียใจกับญาติด้วยนะครับ" หมอแก่พูดเพียงสั้น ๆ แล้วก้มหัวลงค้างไว้พร้อมกับนางพยาบาลด้านหลังด้วยท่าทาอ่อนน้อมราวกับไว้อาลัยเมื่อได้ยินว่าแก้วกานต์ เธียรนิติธาดาได้จากไปแล้ว ทั้งสี่คนก็ยิ่งร้องไห้เสียงดังคับลั่นโรงพยาบาล พิรุณ เชส กั้งและคิงทั้งสี่คนสบตากันนัยน์ตาไร้แววสดใสมองของปาลินที่สูญเสียหนึ่งในสมาชิกของครอบครัวไปตลอดกาลหลังจากเสร็จธุระเรื่องเตรียมย้ายศพพี่แก้วไปที่วัดที่อยู่ไม่ไกลจากตลาดสดของแม่ ปาลินที่สีหน้าหม่นหมอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-01Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 1 น้ำเต้าหู้ x ปาท่องโก๋
พิรุณ ปรมะเมคินทร์ตัดสินใจกลับมารับตำแหน่งเลขาของบริษัท อธิกะ คอนสตรัคชั่นที่เมืองไทยหลังจากที่ตนนั้นได้ให้คำมั่นสัญญากับพี่ธิ รุ่นพี่ชาวไทยที่ช่วยเหลือเขาไว้ที่ริมแม่น้ำฮัดซันในอเมริกา ตอนนั้นเขาถูกกลุ่มอันธพาลซ้อมปางตายโชคดีที่ได้รุ่นพี่คนนี้ช่วยไว้และติดต่อหาลุงที่เมืองไทยเพื่อแจ้งว่าเขารักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล จากนั้นชายหนุ่มจึงรับปากกว่าถ้าเคลียร์งานของพ่อที่ลาสเวกัสเสร็จเรียบร้อย ตนจะกลับมาช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ของพี่ธิเพื่อตอบแทนที่ไม่ทอดทิ้งเขาในช่วงเวลานั้นทายาทรุ่นสองของ PMK Group กลับมาบริหารงานของตระกูลได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องรวมทั้งเปิดบริษัทที่นั่งแท่นเป็นประธานบริษัทที่ชื่อว่าเครซี่เรนด้วยน้ำพักน้ำแรงตนเอง และยังปลุกปั้นผับเรดเรนกับเลานจ์หรูใจกลางมหานครกรุงเทพอันพลุกพล่านจนโด่งดั่งภายในระยะเวลาห้าปีเท่านั้นถึงช่วงเวลากลางวันเขาจะเป็นเลขาทั่วไปที่ทำงานอยู่ในบริษัทรับเหมาก่อสร้างราวกับพนักงานออฟฟิศคนหนึ่ง แต่ตกเย็นเมื่อตะวันลาลับขอบฟ้า เลขามาดนิ่งก็กลายเป็น ‘ฝนคลั่ง’ ที่พร้อมเอาชนะศัตรูทุกคนที่เข้ามายุ่งวุ่นวาย และดูเหมือนว่าศัตรูคนล่าสุดจะเป็น ‘ปาลิน หาญหิรัญ’ เด็กสาว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 2 แบกกลับบ้าน
Crazy Rain Lounge & Bar เจ๊กัลยาจัดแจงให้คนขับรถตู้พาลูกสาวคนเล็กมาส่งที่หน้าตึกสูงระฟ้าแล้วมีชายในชุดสูทสีดำสองคนเดินลงมาต้อนรับเธอ ปาลินรู้สึกประหม่าเล็กน้อยมือของเธอชื้นเหงื่อไปหมด เธอเดินตามชายสองคนขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 29 ยามที่ประตูลิฟต์เปิดออก กลิ่นหอมของน้ำมันหอมระเหยและเสียงเพลงคลาสสิกก็ทำให้บรรยากาศที่ชวนหดหู่อยู่ในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความผ่อนคลาย ดวงตากลมซุกซนตวัดเห็นป้ายพลาสวูดขนาดใหญี่ที่เขียนว่า Crazy Rain ก็รู้สึกว่าชื่อนี้มันคุ้นหูเหมือนกับร้านที่พี่บอสธิเคยมาจัดงานวันเกิดให้กับพี่ครีม แต่ตอนนั้นเธอไปต่างจังหวัดกับพวกพี่สาวก็เลยไม่ได้มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดด้วย"ทางนี้ค่ะคุณปาลิน" ผู้หญิงหน้าตาสะสวยติดป้ายแจ้งตำแหน่งไว้ที่อกว่าเป็นผู้จัดการร้านนำทางเธอเข้าไปยังห้องด้านในสุด ทว่าห้องด้านในที่หรูหรานั้นกลับไม่ได้มีแค่เธอ แต่ยังมีผู้หญิงอีกสองคนนั่งตัวทื่อเหมือนกลัวอะไรสักอย่างอยู่ข้างในนั้นทันใดที่ปลายรองเท้าส้นสูงสีดำก้าวเข้าไปในห้องดังกล่าว ใบหน้าคมขาวที่โคตรเย็นชาก็ตวัดมองมาหาเธอด้วยความตื่นตะลึง ซึ่งเธอเองก็ตกอกตกใจไม่แพ้กัน พิรุณในชุดเสื้อเชิ้ตดำปลดกระดุมโชว์แผงอกขาวจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 3 พามานอน
บ้านหลังดำที่ติดไฟส่องสว่างทั่วบ้านและสนามหญ้าทำให้ใบหน้าที่หวาดกลัวในตอนแรกของปาลินเริ่มสดใสขึ้น ถึงตอนแรกที่รถสีส้มของไอ้พี่ฝนคลั่งทะยานเข้ามาจอดในตัวบ้านที่มืดตื๊อ แต่พอเขาปรบมือทีสองทีไฟก็สว่างวับเหมือนมีเวทย์มนต์เจ้าของบ้านรีบเลื่อนประตูบานใหญ่แล้วกวักมือเรียกเธอเข้าไป พิรุณเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ครัวรินน้ำรินท่าแล้วส่งแก้วน้ำมาให้ ปาลินรับมาแล้วหมุนแก้วตรวจดูว่ามีสิ่งแปลกปลอมอะไรในนี้หรือไม่"เธอเห็นพี่เป็นคนยังไง" เขาเอ่ยถามขณะกระดกนมขวดใหญ่ แถมยังแทนตัวเองว่าพี่...เหอฟังแล้วโคตรสยอง"คนบ้าอ่ะดิ" ปาลินแอบสบถแต่พิรุณได้ยินเต็มสองรูหู"รู้ไหมว่าพามาทำไม""พามานอน"พรวด!!นมในปากที่เพิ่งกรอกลงคอถูกพ่นออกมาเป็นละอองฝอยพิรุณหน้าแดงก่ำรีบเดินหายเข้าห้องน้ำไปหลายนาที ปาลินเกาหัวตัวเองงุนงงกับการกระทำเงอะงะของเขา ก็เธอพูดไม่ถูกเหรอเขาจงใจพาเธอมานอนเพราะนมที่เปื้อนเปรอะเลอะเทอะเสื้อเชิ้ตดำทำให้เขาต้องถอดออก พิรุณเดินกลับออกมาด้วยสภาพครึ่งบนเปลือยเปล่าโชว์ซิกแพ็กแน่นกำยำ ปาลินที่นั่งบีบมือตัวเองอยู่บนโซฟาตวัดมองดูตาค้างแล้วรีบหันไปมองทางอื่น"ทำไมถึงคิดว่าจะพามานอน"ปาลินหันหน้าไปมองพิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 4 ความโกรธที่ก่อตัว
เจ้าของบ้านเปิดไฟสว่างตั้งแต่ตีห้าแต่เขาก็เลือกจะเปิดไฟที่ห้องชั้นล่างเพื่อที่จะให้ไม่รบกวนแขกสาวที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงนอนชั้นบน หลังจากที่เมื่อคืนปาลินนอนละเมอร้องไห้เสียอกเสียใจยกใหญ่เขาก็เลยต้องนั่งตบหลังเพื่อกล่อมให้เธอหลับสนิทอีกรอบ เพราะการที่ได้เห็นเธออยู่ในสภาพที่เหมือนมีเรื่องราวในใจที่เก็บกดไว้มานาน จนทำให้เก็บไปฝันร้าย เขาเองก็นอนไม่หลับกลิ่นกาแฟคั่วบดหอมกรุ่นลอยฟุ้งไปทั่วบ้าน ถึงแสงบนห้องนอนใต้หลังคานี้จะไม่สว่างแต่กลิ่นหอมของกาเฟอีนก็ปลุกให้ร่างกายที่หลับใหลตื่นตัว ปาลินลุกลงจากเตียงนอนแล้วเดินลงมาชั้นล่างเห็นแผ่นหลังกว้างที่อยู่ในชุดทำงานตั้งแต่เช้ามืด"ตื่นเช้าจัง" เสียงเล็กทักขึ้นจากด้านหลัง พิรุณที่นั่งตรวจตารางานของเจ้านายประจำวันจึงได้รีบหันมาดู"พี่ทำลินตื่นเหรอ" เขาว่าแล้ววางไอแพดลงแล้วตรงไปรินน้ำใส่แก้วปาลินจึงเดินตามไปเพราะกำลังรู้สึกว่าคอแห้งอยู่พอดี เธอรับน้ำมาดื่มจนหมดทุกหยดไม่มีเหลือ"กินนี่ด้วย" เขาส่งขนมปังปิ้งทาแยมกับนมให้หนึ่งแก้ว ปาลินรับมาแล้วนั่งกินเงียบ ๆ มองอิริยาบถของเจ้าของบ้านที่เดินไปเดินมาจนเธอเริ่มตาลายแถมยังออกไปสั่งงานกับพวกชายชุดดำข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 5 Red rain
"ตอนเย็นพี่จะให้คนมารับเธอ พี่มีธุระก็เลยอาจจะมารับไม่ได้"ปาลินชำเลืองมองหน้าของคนขับที่มีสีหน้าแววตาเคร่งขรึมและขึงขังแปลก ๆ หรือว่าเขากำลังหงุดหงิดเรื่องอะไรอยู่อีกแล้ว เวลาหงุดหงิดทีไรมันก็ออกทางสีหน้าอันแสนเย็นชาเหมือนน้ำแข็งของเขาทุกที"โมโหใครมาเหรอคะ"พิรุณกัดฟันจนเห็นสันกรามเป็นรูปเด่นชัด มือที่จับพวงมาลัยอยู่นั้นบีบแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดขึ้นมาตามหลังมือ"หรือว่าโมโหอะไรลินหรือเปล่า ลินทำอะไรไม่ถูกใจเหรอคะ" นัยน์ตาเรียวรีบตวัดมองแล้วดันแผ่นหลังของปาลินเข้ามากอด จมูกโด่งกดแนบไว้กับซอกคอ เขาโกรธเขาเกลียดคนที่ทำกับปาลินยัยเด็กม้าดีดกะโหลกคนนี้ของเขา ถ้าเจ๊กัลยาไม่เปิดปากเล่าเขาคงไม่มีวันรู้ว่าเคยเกิดเรื่องร้ายกับปาลินเพราะไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรมือน้อยจึงได้ตัดสินใจเอื้อมไปโอบกอดเขาหวังปลอบโยน เปลือกตาที่หลับพริ้มซุกอยู่กับคออุ่นเปิดออกแล้วดันตัวของปาลินให้มองหน้าของเขาตรง ๆ"โมโหคนอื่น ไม่ได้โมโหลิน เจอกันตอนมื้อค่ำพี่ขออนุญาตแม่ลินเรียบร้อยแล้ว ไปกินข้าวที่บ้านพี่นะพี่จะเตรียมของอร่อยไว้ให้" ทำไมเขาดันกลายเป็นคนอบอุ่นละมุนจนหัวใจเธอฟูฟ่องไปหมด หรือว่าผีห่าซาตานจะกลับขุมนรกไปแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 6 อนุมัติจูบแรก
เจ้าของบ้านยืนเท้าสะเอวมองว่าที่ภรรยาตั้งแต่หัวจรดเท้า คนที่สำรวจมองจึงไม่รู้จะทำตัวยังไงได้แต่อมยิ้มแห้ง ๆ ส่งให้แล้วรีบสับขาเดินขึ้นไปชั้นบน "ราตรีสวัสดิ์ค่ะ" หมับ! ข้อมือของเธอถูกยึดจับแน่น พิรุณออกแรงกระชากนิดเดียว ปาลินก็เซถลาเข้ามาอยู่ในวงแขนให้เขารวบกอดได้พอดี"ทำอะไรคะ..คือ ยังไม่ได้ปิดม่านเลยนะคะ""แค่กอดเองต้องปิดม่านด้วยเหรอ อ้อ...ลินอยากให้พี่ทำมากกว่านั้นใช่ไหม ได้" ว่าจบรีโมทในกระเป๋ากางเกงของเขาก็ถูกล้วงออกมาแล้วจัดการกดให้ผ้าม่านรอบตัวบ้านเคลื่อนตัวปิดจนไม่เห็นสิ่งใดข้างนอกอีก"พกรีโมทม่านตอนนอนด้วยเหรอคะ""เพิ่งคิดจะพกก็ตอนที่ลินเธอมาอยู่ด้วย""แปลกดีเนอะ เอ่อ...พี่กอดเสร็จแล้วปล่อยได้หรือยังคะ พรุ่งนี้ลินต้องทำงานนะคะ""พรุ่งนี้วันเสาร์นะเธอจะไปทำงานล่วงเวลาเหรอ ขยันเกินไปหน่อยไหม""เอ้าเหรอคะสงสัยจะหลงวันซะแล้ว""ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็วันหยุดคืนนี้ก็มาหาไรทำกันดีกว่า""เล่นเกมกันไหมคะลินเล่นเก่งมากเลยนะ" "พี่ชอบเกมกายกรรมมากกว่า" พิรุณพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังประทับริมฝีปากลงไปยังหน้าผากมน หัวใจของปาลินเต้นตึกตักเหมือนกับจะหลุดกระเด็นออกมา มือสองข้างที่โอบกอดเอวเล็กเคลื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
บทล่าสุด
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 44/1 อำนาจแห่งรัก
ปิดเทอมของลูก ๆ ครั้งนี้พ่อแม่ลูกแฝดไม่ค่อยได้เต็มที่กับการท่องเที่ยวเท่าไหร่นักเพราะไปได้ไม่ถึงสองวันก็ต้องรีบเดินทางกลับมาเยี่ยยพี่สาวต่างแม่ของปาลินโดยด่วน ญาติทุกคนรวมตัวกันอยู่หน้าห้องผู้ป่วยวิกฤตสีหน้าโศกเศร้าไม่มีใครปริปากเอ่ยสิ่งใดสักคน ไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรแต่เมื่อน้องสาวคนสุดท้องเดินทางมาถึงโรงพยาบาลพี่สาวอีกสองคนและเจ๊กัลยา แม่แท้ ๆ ของเธอต่างก็โผเข้ากอดตัวเธออย่างพร้อมเพรียงกัน ไม่นานนักหมอผู้ดูแลเคสของพี่แก้วกานต์ก็เดินออกมาด้วยสีหน้าสลด พยาบาลอีกสองคนที่เป็นผู้ช่วยเดิมตามมา และพวกเขาก็โค้งคำนับญาติทั้งสามที่กำลังร้องไห้ระงม"หมอเสียใจกับญาติด้วยนะครับ" หมอแก่พูดเพียงสั้น ๆ แล้วก้มหัวลงค้างไว้พร้อมกับนางพยาบาลด้านหลังด้วยท่าทาอ่อนน้อมราวกับไว้อาลัยเมื่อได้ยินว่าแก้วกานต์ เธียรนิติธาดาได้จากไปแล้ว ทั้งสี่คนก็ยิ่งร้องไห้เสียงดังคับลั่นโรงพยาบาล พิรุณ เชส กั้งและคิงทั้งสี่คนสบตากันนัยน์ตาไร้แววสดใสมองของปาลินที่สูญเสียหนึ่งในสมาชิกของครอบครัวไปตลอดกาลหลังจากเสร็จธุระเรื่องเตรียมย้ายศพพี่แก้วไปที่วัดที่อยู่ไม่ไกลจากตลาดสดของแม่ ปาลินที่สีหน้าหม่นหมอ
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 43/2 ปิดเทอม
พิรุณหงายหลังลงกับเตียงนอนหลังจากวันนี้ทั้งวันไปก่อทรายเล่นหน้าหาดของโรงแรมและพอถึงห้องพักก็เหนื่อยกับการจับตัวแสบสองคนอาบน้ำ เพราะกว่าจะอาบได้ก็ทะเลาะกันตีกันเกือบหัวร้างข้างแตกจนเขาโดนลูกหลงจากตุ๊กตาหุ่นยนต์ของกลเมฆที่ลอยฟิ้วมาใส่หัวเต็ม ๆแต่เมื่อมองภรรยาที่กำลังตบก้นของพราวมนต์ให้หลับในสถานที่ไม่คุ้นชินทั้งเล่านิทานให้ฟังทำสารพัดวิธีแต่ยัยตัวเล็กของเขาก็ยังคงสงบเงียบและใจเย็นเสมอ สมแล้วที่เขาเลือกภรรยามาไม่ผิดคน"ลินจ๋ามานี่มา" เขาตบเบา ๆ ที่เตียงทำเสียงสองเรียกปาลินที่บิดขี้เกียจเดินเข้ามาในห้องนอน หลังจากกล่อมแฝดทั้งสองที่นอนหลับอยู่บนเตียงนอนเสริมของทางโรงแรมเพื่อป้องกันลูก ๆ นอนตกเตียงเธอจึงจัดให้เด็ก ๆ นอนกับพื้นแทนที่จะนอนบนเตียงที่ไม่มีคอกกั้นเหมือนอยู่ที่บ้าน"พี่เรนตัวหอมจัง" หญิงสาวทำจมูกฟุตฟิตดมกลิ่นกายที่หอมเป็นพิเศษของสามี นัยน์ตาขี้สงสัยหรี่มองหน้าเขาแล้วยกมือขึ้นกอดอกก่อนจะเริ่มเปิดประเด็น "จะเอาอะไรหรือเปล่าคะ อย่าบอกนะว่าคุณพ่อค้าพิซซ่ายังหาลูกค้าไม่ได้" ทวงถามย้อนไปถึงสมัยที่จีบกันใหม่ ๆ แล้วเขามักจะยกมุกสั่งพิซซ่าหน้าเปเปอร์เรนนี่มาให้เธอกิน ก็คือพิซซ่าหน้าของเข
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 43/1 ปิดเทอม
สองสามีภรรยาพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเพียงไม่กี่วันก็เดินทางกลับมาที่บ้านหลังจากที่เจ้าแฝดสองคนไป ๆ มา ๆ ที่บ้านกับโรงพยาบาลและพบสภาพพ่อกับแม่ที่มีแต่บาดแผลก็เอาแต่ร้องไห้งอแง ยิ่งกลับมาบ้านแล้วลูกทั้งสองก็หงอยเหงาเศร้าสร้อยมากกว่าเดิมเพราะพวกเขากลัวว่าป๊าเรนกับม๊าลินจะออกไปข้างนอกแล้วหายตัวไปอีกพราวมนต์จึงเอาแต่เกาะขาแม่เหมือนปลิงไม่ว่าปาลินจะยืนทำกับข้าวอยู่ในครัวลูกสาวก็จะมานั่งกอดขาเฝ้าแม่ทำกับข้าวจนเสร็จแล้วบางครั้งก็ฟุบหลับอยู่ที่เท้าของคุณแม่วัยสาวไปทั้งสภาพยังกอดขาของแม่อยู่ส่วนกลเมฆก็เอาแต่วิ่งตามพิรุณ ไม่ว่าเขาจะเดินไปสั่งงานลูกน้องบริเวณไหนในบ้านหรือแม้กระทั่งตอนที่พ่อออกไปจ๊อกกิ้งตอนเช้าตรู่ ลูกชายก็จะรู้สึกตัวว่าพ่อหายไปจากเตียงนอน เด็กชายตัวน้อยจะแว่บออกมาจากห้องนอนส่วนตัวแล้ววิ่งไปเกาะหลังพ่อทันทีที่พ่อเปิดไฟสว่างออกไปทำกิจกรรมยามเช้าเวลาเดิม"เฮ้อ!!" พ่อแม่ลูกแฝดถอนหายใจพร้อมกันขณะที่พราวมนต์นั่งหวีผมตุ๊กตาบาร์บี้อยู่ข้างตัวเธอ ส่วนกลเมฆก็เล่นตัวต่อเลโก้ทับอยู่บนตักของสามี"ลินว่าเราต้องพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้าง อาทิตย์หน้าก็ปิดเทอมพอดี พี่เรนคิดว่าไงคะ" ถามความเห็นแล้
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 42 บรรณาธิการมาเฟีย
เสียงของโกดังถูกยิงถล่มทลายพักใหญ่ลูกน้องเกือบยี่สิบชีวิตของชนะศรวิ่งกรูเข้ามาในสภาพสะบักสะบอมบ้างก็บาดเจ็บสาหัสแต่ไม่ถึงแก่ชีวิต บุรุษร่างสูงโปร่งที่มีความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบกว่าไล่เลี่ยกันจนถึงความสูงเกือบร้อยเก้าสิบกว่ายืนเรียงแถวหน้ากระดานในมือถือสรรพาวุธประจำกายกระบอกปืนสีเงินที่สลักชื่อประจำตัวของทั้งห้าคนส่องประกายวิบวับจ่อเล็งมาที่ใบหน้าชนะศรที่เล็งกระบอกปืนไปยังพิรุณกับปาลิน"เอาปืนนั่นออกไปจากกบาลเพื่อนกูเดี๋ยวนี้!!" สุริยะเอ่ยน้ำเสียงเข้มขรึม ชนะศรชูมือขึ้นสองข้างทำท่าทียอมแพ้"พวกมึงนี่มันหมาหมู่นี่หว่า" สบถอย่างเหน็บแนม"เออสิวะพวกกูหมาหมู่ แต่มึงมันหมาหน้าตัวเมียชัด ๆ เอาผู้หญิงมาเป็นตัวประกันข่มขู่ ทุเรศสิ้นดี!!" พนาธีร์ตวาดลั่น"วางปืนนั่นลงกับพื้นซะ" หมอเหมันต์ หรือหมอเอลวินในคราบชุดเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีน้ำตาลพร้อมกับหูฟังแพทย์ตะคอกแววตาโกรธกร้าวขบฟันกรามแน่นมือข้างนึงกำดาบคาตานะที่ตีขึ้นโดยต้นตระกูลของเขาที่เป็นช่างตีดาบมือฉมัง ด้านหลังสะพายกระเป๋าที่เต็มด้วยอุปกรณ์ทำแผล สายตาตวัดมองร่างกายของผิงผิงที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นรู้สึกถูกบีบหัวใจใจอกจนปวดร้าวไปหมดทัพฟ้าที่เป็น
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 41 เปลี่ยนเป็นฉันแทนเขา
กลิ่นของความอับชื้น ความหนาวเหน็บยามค่ำคืนภายในโกดังร้างขนาดใหญ่มหึมาดวงตาที่อ่อนระโหยโรยแรงกวาดมองภาพเบื้องหน้าภาวนาในใจว่าขอให้คนที่เธอรักมาปรากฏตัวตรงหน้าเสียที หรือถ้าเขาไม่มาอยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ก็ไม่เป็นไร ขอแค่เธอได้มีโอกาสเพ้อและจินตนาการถึงสามี และลูกแฝดแก้วตาดวงใจทั้งสามของเธอในห้วงแห่งฝันนี้ก็ยังดีสาด!!!น้ำเย็นเยียบจากกะละมังแสตนเลสถูกซัดสาดมากระทบกับผิวหน้าที่เห่อบวมของปาลิน ดวงตาที่เลื่อนลอยอยู่ในภวังค์ก็เปิดออกกว้างเพ่งไปยังบุคคลที่น่ารังเกียจอย่างชนะศรทันที อาการตื่นตัวจากความเย็นของสายน้ำที่อาบชุ่มร่างกายจนเปียกชื้นตวัดมองอย่างขัดแค้นราวกับกำลังสาปแช่งในใจ"มองพี่ทำไมแบบนั้นล่ะครับน้องลิน!! มองกันแบบนี้ระวังจะตาปิดแบบเพื่อนร่วมโลกด้านข้างนะ" เสียงขู่ตวัดไปยังร่างกายซีดเซียวฟกช้ำของนับเก้า เจ้าของเพจจองเวรที่กำลังนอนหลับอย่างหมดแรง"นายครับมันอยู่หน้าโกดังแล้ว มาคนเดียว!" รอยยิ้มเล่ห์เหลี่ยมผุดพรายขึ้นอย่างพึงพอใจและกระชับบีบคางของปาลินเข้าไปใกล้ พลางกระซิบแนบริมฝีปากลงมาชิดกับแก้มที่พยายามสะบัดให้หลุด"ผัวน้องลินมาแล้วไงล่ะ ดีใจไหมได้เจอไอ้เรนสักที""อื้อ!! แกไอ้ชาติห
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 41/2 หัวใจที่สูญหาย
หลังจากที่คุณพ่อส่งลูกแฝดทั้งสองไปโรงเรียนเรียบร้อยช่วงที่เขาจะแวะไปตรวจงานที่ร้านเรดเรนเสียงโทรศัพท์จากเชสก็ดังขึ้นพร้อมกับแชทของกั้งและคิงที่ส่งเข้ามาพร้อมกัน ปลายรองเท้าผ้าใบสีดำค่อย ๆ เหยียบชะลอเบรกและแวะจอดหน้าร้านขายของเล่นเด็ก"เชส....ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม" ทุกครั้งที่คนสนิทของเขาโทรมาตอนเช้ามักจะเป็นเรื่องไม่ดีทั้งสิ้น แถมคราวนี้กั้งกับคิงก็ยังส่งข้อความเข้ามากันอย่างต่อเนื่อง"บอสครับคุณลินหายตัวไป กระเป๋าคุณลินตกอยู่ในลิฟต์บริเวณชั้น 12 ครับ ผมเช็คกล้องวงจรปิดเรียบร้อยดีแล้ว พบว่ามีรปภ.อีกคนหิ้วคุณลินออกไปจากตึกครับ"กรามที่กัดข่มอารมณ์เดือดดาลขบบดหนักจนขึ้นเป็นสันกรามดูน่ากลัว แววตาคู่ที่สดใสเมื่อเช้าตรู่สลับเปลี่ยนโหมดเป็นนัยน์ตาที่เจ็บปวด ตอนนี้ตัวของเขามันชาไปหมด ชาไปถึงแกนสมองหัวใจของเขาเหมือนกับถูกเหวี่ยงออกไปจากอกอย่างแรง จากนั้นก้อนหัวใจนั้นมันก็พลันสลายหายวับไปกับตา เมื่อได้ยินว่าภรรยาของตนถูกใครบางคนลักพาตัว นอกจากเขาจะโกรธจนคิดอ่านอะไรไม่ได้ เขาก็ทรมานใจเมื่อนึกไปต่าง ๆ นา ๆ ว่าเธอจะถูกกระทำจากบุคคลเดิมอย่างไอ้ชั่วชนะศร ภพนคร"บอส...ครับ ตอนนี้ผมให้กั้งกับค
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 40 หัวใจที่สูญหาย
ทุกวันปาลินจะอาสาออกไปตรวจงานที่เลานจ์ Crazy rain แทนสามี เพราะพิรุณอยากให้ภรรยาออกไปผ่อนคลายพบแสงตะวันหรือได้ทำอะไรที่อยากทำบ้าง ส่วนเขาจึงสลับหน้าที่อยู่บ้านเลี้ยงแฝดทั้งสองด้วยตนเอง"วันนี้ลินว่าจะกลับจากเลานจ์ช่วงลูกเลิกเรียนค่ะ เพราะพวกงานเอกสารลินก็เคลียร์หมดแล้ว จะมีก็แค่คนใหญ่คนโตมาจองเลานจ์จัดงานเลี้ยง ลินก็แค่ตรวจความเรียบร้อยอีกนิดหน่อย แล้วคุณจูนผู้จัดการร้านของพี่เรนก็เป็นคนที่ทำงานได้เก่งมาก ลินเลยหมดห่วงค่ะ วันนี้เลยกะว่าจะรีบกลับบ้านมาสอนลูกปั่นจักรยานตามที่สัญญากับเจ้าแฝดไว้ค่ะ" ปาลินบอกกับสามีขณะที่เขากำลังเตรียมอาหารเช้าให้ลูกแฝดทั้งสองกินก่อนไปโรงเรียน"ได้เลยพี่จะไปรอรับลินนะครับ แล้วเราค่อยไปรับลูก ๆ ด้วยกัน จุ๊บ!" พูดด้วยเสียงนุ่มแล้วประทับจูบลงมาบนปากเล็กบางของปาลิน"งั้นไว้เจอกันตอนเย็นค่ะ ลินรักพี่เรนนะคะ" ยิ้มหวานแล้วโอบกอดเขาก่อนจะเดินออกไปจากบ้าน จู่ ๆ ภรรยาก็มาบอกรัก ถึงเขาจะรู้อยู่แล้วว่าเธอรักเขาจนแทบจะกลืนกิน แต่วันนี้คำบอกรักของปาลินมันทำให้เขารู้สึกโหวงเหวงในใจจนอธิบายไม่ถูก"กั้งคิง" พิรุณกวักมือเรียกคู่หูบอดี้การ์ด"ครับบอส""นายคอยเฝ้าระวังปาลินไ
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 39/2 พราวมนต์กับกลเมฆ
วันนี้เป็นวันเสาร์อาทิตย์ พ่อแม่ลูกทั้งสี่คนจึงพากันจัดปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่บ้านลุงโทนธรรม และเพื่อฉลองงานวันเกิดอันอบอุ่นให้กับดาเนีย ซึ่งของกินจำนวนมากถูกรังสรรค์ขึ้นด้วยฝีมือของพ่อบ้านมาเฟียสองคน คือ พิรุณ กับ สุริยะ สองเพื่อนซี้ที่โตมาพร้อมกันตั้งแต่วัยอนุบาล เพียงแค่สบตาก็เดาได้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรทั้งสองแข่งกันสับเนื้ออย่างสนุก พิรุณสับไก่ย่าง ส่วนสุริยะก็สับเป็ดย่าง ปาลินกับดาเนียเอียงคอซุบซิบกันรู้สึกว่าสามีของพวกเธอจะจริงจังกับการสับมากเกินไป จนลูกน้องที่นั่งรอยืนกลืนน้ำลายกันเป็นแถว ๆ เพราะลูกพี่เอาแต่บรรจงสับอย่างละเมียดละไม"พิเรนทร์! โมนเหวข่ะ เหวจะแย่" พราวมนต์คือผู้กล้าที่เข้าไปเขย่าขาของปะป๊าเรนให้หยุดสับไก่ย่างสักที "อาแช็คอาแช็คเม่ก เม่กจากิมเปรต" กลเมฆเองก็ไม่ยอมเข้าไปเกาะขาอาแซ็คพยายามเขย่งสุดตัวเพื่อจะดูว่าเมื่อไหร่จะได้กินเป็ด"โอเคครับ ปะป๊าสับไก่ให้น้องมนต์เสร็จแล้วครับ อันนี้น้ำจิ้มนะลูกมีแบบเผ็ดกับไม่เผ็ด ปะป๊าทำเองเลยนะ" พิรุณยื่นถาดหลุมของเด็กที่มีไก่ของโปรดสับเป็นชิ้นน้อย ๆ ให้ลูกสาวไปรับประทานที่โต๊ะกับคุณแม่"ขบคูนค่าพิเรนทร์" พิรุณฉีกยิ้มเอ็นดูลูกสาวที่ต
Crazy Rain ฝนคลั่ง บทที่ 39/1 พราวมนต์กับกลเมฆ
พัฒนาการของพราวมนต์และกลเมฆล่วงเลยมาจนถึงสี่ขวบและพร้อมที่จะเข้าสู่ชั้นเตรียมอนุบาลปาลินกับพิรุณจึงพาไปสมัครเรียนที่โรงเรียนในเครือเวหะศิลปการ หรือโรงเรียนอนุบาลเวหะซึ่งมีทัพฟ้า เพื่อนสนิทในกลุ่มเดอะเซฟเฟอร์นั่งแท่นบริหารต่อจากครอบครัว"หวัดดีคร้าบ สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ เชิญเลยครับผม" ผู้อำนวยการหนุ่มสุดหล่อหุ่นสูงชะลูดราวกับดารายืนยกมือไหว้ผู้ปกครองต้อนรับภาคการศึกษาใหม่อย่างอ่อนน้อม"ฮานึล! " ชื่อเกาหลีของเขามักจะไม่ค่อยได้ถูกเรียกบ่อยนักแต่ถ้ามีคนกล้าเรียกขึ้นมาก็เดาได้เลยว่าเป็นฝีมือของเพื่อนในแก็ง ผู้อำนวยการหนุ่มหันไปแล้วยิ้มกว้างทันทีที่เห็นใบหน้าของพิรุณยืนยิ้มแป้นให้ด้านข้างมีลูกชายวัยสี่ขวบยืนเกาะขาพ่ออยู่ด้านข้าง"ไอ้เรนมาแล้วเหรอวะ สวัสดีครับคุณลิน อ้าวสวัสดีครับพราวมนต์กลเมฆ จำอาได้ไหม คงจำไม่ได้แหละเนอะอาเคยวีดีโอคอลคุยกับพวกหนูด้วยตอนนั้นแค่สองขวบเองมั้ง" "ซาหวัดเดค้าบอาฝ้า ซาหวัดเดค่าอาเฟ้อ" ลูกแฝดสองคนของเพื่อนที่ยังพูดจาไม่ค่อยชัดทำเอาทัพฟ้าถึงกับหลุดยิ้มด้วยความเอ็นดู"ลินกับพี่เรนฝากลูกด้วยนะคะคุณฟ้า ทัพฟ้าหรือฮานึล ลูกเสี้ยวไทยเกาหลีที่ต้นตระกูลเป็นคนเกาหลีแล้วย
