Matapos ng komprontasyon nila ay nagkulong si Tati sa banyo. Mayamaya ay napagdisesyonan niyang maligo. Nakatulong ang malamig na tubig para mapagaan ang nararamdaman niya at ang init ng ulo niya. Sino nga ba naman ang hindi maiinis sa sinabi ng asawa niya. Siya buntis? E, hindi nga siya marunong lumandi. Kaya nga nagtataka siya kung bakit sila ikinasal ni Raphael. Nang matapos siyang maligo at lumabas ng banyo ay wala na roon ang asawa niya. Na ikinatuwa ni Tati, agad siyang nagbihis. Suot ang yellow sundress. Medyo nakonsensya siya sa pagsuntok niya kay Raphael kanina pero agad rin nawala ang guilt na nararamdaman niya nang akalain nitong buntis siya. Nang makababa siya ay dumiretso siya sa dining area. Nadatnan niya ang asawa si Raphael na nagkakape, may nakahain na rin na mga pagkain sa mesa. Nag-angat ng tingin si Raphael, nagkasalubong ang kanilang mga mata. At mabilis na umirap si Tati. “Good morning, Ma’am!” masiglang bati ni Lali kay Tati. “Gusto niyo po ng kape?
Everything was settled, nasa ospital pa rin Manang Susan. Silang dalawa ni Lali ang nagbabantay sa matanda. Si Raphael ay umalis para magtungo sa opisina, mag kailangan itong ayusin. Nagkaroon daw ng aberya sa bagong proyekto. Stable na ang lagay ng matanda kaya nakahinga sila ng maluwag lahat. Nagkaroon ito ng mild stroke, mabuti at agad nila itong naisugod sa ospital. Walang pamilya ang ginang, hindi ito nakapag-asawa o nagkaroon ng anak. Kapag nakalabas ito ay sa bahay pa rin ito titira, parte ito ng pamilya ni Raphael. Ito ang nag-alaga kay Raphael at sa kapatid nito. Kahit na nag-asawa na ito ay inaalagaan pa rin nito si Raphael.“Lali,” tawag niya sa kasambahay.“Po?” namumula rin ang mata nito sa kakaiyak. Malapit rin kasi ito kay Manang Susan, at nanay ang turing nito sa matanda.“Lalabas muna ako, okay? May gusto ka bang kainin? Bibili ako.”Malungkot na ngumiti ang dalaga, “Sandwich na lang po.”She nodded. Hindi siya sanay na makitang gano’n si Lali. Sanay kasi siyang mali
“I told you so!” inis na wika ni Tati.Kakatapos lang ng check-up niya sa OB GYNE. At hindi siya buntis, thankfully it was negative! Dahil sa loob loob ni Tati ay kabado siya. Lalo na’t nalaman niyang may nobyo siya kuno. Kailangan niyang mag-imbestiga at malaman ang katotohanan.Humalakhak si Raphael, tuwang-tuwa ito. “You’re not pregnant.”She grunted, saka pabagsak na sumadal sa backrest ng upuan ng sasakayan. “I don’t know how did you get the idea na buntis ako. O sadyang may sira lang ang tuktok mo!”Nasa sasakyan na silang dalawa at papauwi na. Hiyang-hiya si Tati sa doktor kanina, kinukulit kasi ito ni Raphael. Paulit-ulit ang pagtatanong nito ng mga kung anong bagay para masigurong hindi talaga siya buntis.“I was just making sure!” depensa naman ni Raphael.Napabuntong hininga na lang si Tati sa inis, “Baliw ka talaga!”Papauwi sila ngayon para mag ayos para sa party na dadaluhan nila mamayang gabi. Hindi naman iyon formal party kaya ayos lang kay Tati. Naguguluhan nga siya k
Bumukas ang pinto ng condo unit ni Daryl. Sinalubong sila ni Daryl na may malaking ngiti sa labi. Umatras ito at niluwagan ang bukas ng pinto. “Hi,” pagbati nito saka humalik sa pisngi ni Tati. “Happy birthday!” bati niya rito habang naiilang na ngumiti. Pumulupot ang kamay ni Raphael sa bewang ni Tati, napaigtad ito sa gulat kaya nagtataka niya itong nilingon. “Happy birthday, Bud!” bati ni kay Daryl. Marahang tumawa si Daryl, may malaking ngisi pa rin sa mga labi nito. “Indeed a happy birthday to me! Pumasok na kayo.” Pumasok sila sa unit nito, sinalubong sila ng maingay na usapan. Unang bunungad sa kanila ang living room, kung saan naroroon ang mga kaibigan nila. Hindi pamilyar si Tati sa mga ito. May mga babae rin nakatabi ng mga ito. Tumaas tuloy ang kilay nito at napalingon siya sa asawa. Yumuko si Raphael, inilapit nito ang labi nito sa tenga niya. “Mga babae nila ‘yan.” Nalukot agad ang mukha ni Tati sa narinig, “Mga legal? O side chick?” “They are not marrie
Lumaki si Raphael na nakukuha lahat ng gusto niya. Kahit anong hilingin niya ay binibigay sa kanya ng mga magulang niya. Ngunit nang mangyari ang “insidente” sa kanilang dalawa ni Athalia. Kailangan niyang mamili, ang buhay na kinagisnan niya o ang kalayaan niya.Mula sa pagiging matalik na kaibigan ay naging pinaka kinamumuhian niyang tao si Athalia.Pero ngayon nalilito siya kung ano ba dapat si Tati sa kanya. Kung kaaway? Asawa? Kaibigan? Hindi na niya maintidihan kung ano ba ang dapat niyang ikilos. Dahil litong-lito na siya, magulo ang takbo ng utak ni Raphael, mas magulo pa sa sinulid na nagkabuhol-buhol.“Raphael!” tawag ni Athalia sa kanya.Nakasandal ang asawa niya sa upuan, panaka-nakang sumusulyap lang siya habang nagmamaneho.“Raphael!” sigaw ulit ni Athalia.Raphael sighed, “Stop screaming. Nagmamaneho ako.”Nakapikit pa rin ang asawa niya, “Umiikot ang mundo ko. Ganito ba talaga kapag umiinom? Umiikot ang mundo? I onky drank flavored beers! While you had a hard drink! Th
Naghahalungkat si Tati ng mga gamit sa walk-in closet nilang mag-asawa. Maagang umalis si Raphael at hindi ito nagpaalam sa kanya. Mabuti na rin kasi hindi niya alam kung ano ang ikikilos niya sa harap nito. Kung magpapanggap ba siya o hindi.“Ma’am!” tawag ni Lali sa kanya na nagpaangat ng ulo ni Tati.“Oh?” walang ganang ani niya saka nagpatuloy sa pagbukas ng mga box na nakatago sa damitan niya.“Ako na kasi ang maglilinis d’yan, Ma’am! Lagot na naman ako kay Sir nito,” ungot ni Lali na ikinatawa ni Tati.“Baliw. As if naman ‘no, isa pa magpahinga ka ro’n. Ikaw ang nagbantay kay Manang kagabi,” pagkukumbinsi niya kay Lali, salitan ang mga kasambahay sa pagbabantay kay Manang sa ospital.Kapag nakalabas na ito ay may plano siyang kunan ng caregiver ang matanda. Kasi kapag siya ang nag-asikaso rito, uungot na naman si Raphael na bawal sa kanya ang kumilos. Kasi baka hindi pa raw nakarecover ang katawan niya sa aksidente e, halos tatlong buwan na nga ang lumipas.“Okay naman ako, Ma’a
Mugto ang mata ni Tati, matagal rin bago siya kumalma. Hiyang-hiya sa matapos kumalas sa pagkakayakap sa asawa. Namumula ang pisngi at ilong nito. Napatitig siya kay Raphael. “Sorry…” mahinang sambit niya saka bahagyang umatras. “Is there anything wrong? Why are you crying? Did someone hurt you?” he paused and sighed. “O, may naalala ka na.” Something flickered on his eyes. Mabilis na umiling si Tati, “Hindi ganun pa rin. Wala pa rin akong maalala. I just suddenly felt like crying.” Umawang ang labi ni Raphael sa gulat, “Hindi ka basta-bastabg umiiyak. You rarely cry! You didn’t even cry when you —” he shook his head. “Never mind. Kumain na tayo. You are calmed now.” Marahan siyang tumango, “Yeah. I am sorry kung pinag-aalala kita.” “Hindi ako nag-aalala sa ‘yo,” maagap na wika ni Raphael. “Don’t jump into conclusions.” Nagkibit balikat siya, “Okay. Sabi mo, e.” Matapos ng tagpong iyon ay kumain sila ng lunch. Tahimik lang silang pareho. Walang imikan, napagod si Tati s
“Max?” pag-uulit at paglilinaw ni Tati. Ginalaw-galaw pa nito ang kilay nito, “Yeah. The one and only Maximillian Lorenzo.Tila naumid ang dila ni Tati. Hindi niya alam kung ano ba dapat ang ikilos niya o sabihin niya. Kung anu-ano na ang pumapasok sa isipan niya. Nangangatal ang mga kamay niya sa kaba. She blinked rapidly as hear her heart breathing like crazy.“Tati,” he called out.Huminga siya ng malalim nang makabawi na siya, “I had an accident.”Napasinghap ang lalaki sa gulat, “What do you mean? Wala kaming nabalitaan na naaksidente ka! We just thought na nangibang bansa ka.”“Yeah,” tumikhim si Tati para maagaw ang atensyon ni Max dahil hindi ito mapakali. “I ha dan accident months ago, I-I lost my memories…”“Oh, God! That’s terrible!” he exclaimed.“Yeah. Kaya didiretsuhin kita. Are you my boyfriend?” halos pabulong niyang tanong.Kumunot ang noo ng lalaki, “What boyfriend are you asking? As in boy, space, friend, or boyfriend without space?”“Tha last one!” agap na wika ni
“What do you mean, anak?” nalilitong tanong ni Gabriella kay Raphael. “A-Anong kasal Raphael? Don’t tell me?”Ngumisi si Raphael, “Yeah.” “Oh, God!” Bumuhos na ang luha ni Gabriella, halos ngumawa na siya sa tuwa. Niyakap niya si Raphael, “Oh, God! You don’t know how hard I prayed to God na magkabalikan kayo.” Bumaling ito kay Tati. “Oh, my daughter-in-law!” At niyakap si Tati. “Mommy,” anas ni Tati ay niyakap panalik ang biyenan. “So, did Raphael propose again? Magpapakasal na ba kayo ulit? Oh my God! We should hire the best wedding coordinator in the country–” “Mommy, kalma. Hindi pa namin na pag-uusapan, okay? But we’re okay now,” agap ni Tati sa biyenan. “Oh,” malungkot na sambit ng biyenan.“Pero we’re not closing that idea, Mommy. Isa pa, kakabalikan lang namin.” “Well, tama ka naman d’yan anak. Ito ang pinaka magandang regalo ngayong birthday ko! Hindi niyo alam kung gaano ako kasaya na malaman na ayos na kayong dalawa. Simula noon ay pinagdarasal ko na kayo na sana ang ma
Nagtitipon ang lahat sa baybayin, maliban kay Raphael at Athalia. May mahabang mesa at mga upuan. May maliit na entablado na nasa harapan. Na napapalibutan ng mga balloons at bulaklak. Masayang nagtitipon ang lahat para sa kaarawan ng nag-iisang Gabriella Yapchengco.Saglit pa ay dumating na si Tati at Raphael, hawak-hawak ang mga anak nila. Naluluha naman si Gabriella nang makita ang tagpong iyon. Sa tinagal-tagal ng panahon, isa siya sa naniniwala na balang araw ay magiging maayos ang pagsasama ni Raphael at Tati. At noon pa man ay alam na niyang mahal ni Raphael si Tati. Nang ipinakilala ng anak si Tati sa kanya ay ramdam niya agad na may kakaiba sa pagitan ng mga ito. Saksi siya sa paghihirap ni Athalia, saksi rin siya sa paghihirap ni Raphael nang iwan ito ni Tati. Kaya isa siya sa pinaka nasasaktan sa tuwing may pagsubok na naman sa pag-iibigan ng mga ito. Ilang insenso na ang sinindihan niya kakadasal na balang araw ay magkakatuluyan ang mga ito. Kaya hindi niya mapigilang mapa
Thirteen years ago… “Hiwalay na ba kayo ni Athalia?” Biglang tanong ng kasamahan ni Raphael sa soccer team. Kumunot ang noo ni Raphael. Napahinto siya sa pag-iinat ng katawan.“What are you talking about?” “Hindi ko na kasi kayo madalas makitang magkasama. That’s why I am asking you if the two of you are still together. Kasi kapag hindi, ayos lang ba sa ‘yong ligawan ko si Athalia?” “What the fuck is your problem?!” Napatayo si Raphael sa ginagawa niya. Hindi niya nobya si Athalia o mas kilala bilang Tati. Magkaibigan lang sila ng mahigit dalawang taon na rin. Tinuturing ni Raphael ang babae bilang best friend niya. Maasahan ito at higit sa lahat mabait. Kahit ang mga magulang niya ay gustong-gusto ito. But they’re just friends…Ngunit ayaw na ayaw ni Raphael na lumapit ang kahit sino kay Tati. Ni mga kaibigan niya ay hindi pinapalapit rito. Hindi niya gusto ang ideya na may lalaking umaaligid kay Tati kahit pa mismo kaibigan niya. Para kay Raphael, parang nakababatang kapatid ni
Hindi mapakali si Raphael. Palakad lakad lang siya sa labas ng silid ni Athalia. Para siyang hayop na hindi maire. Kinakabanahan siya, hinihintay niya kasi si Tati na lumabas sa silid nito. Ngayong gabi ay lalabas sila nang wala ang mga bata. Napapayag niya rin kasi sa wakas si Tati na mag-date kasama siya. Hindi tuloy mapakali si Raphael habang hinihintay si Tati. Daig niya pa ang high school student habang hinihintay ang babaeng una niyang i-di-date. Ang mga nangyari kahapon ay naging daan para makamit niya ang matamis na “oo” ni Tati para sa isang date. Masama rin kasi ang titig ng mga kapatid ni Tati sa kanya, parang kakalasin ng mga ito ang bawat buto sa katawan niya. Inaakala siguro ng mga ito na ginagamit niya lang ang amnesia niya para mas makalapit kay Tati at maayos ang kung anumang maaari pa nilang ayusin. Hindi naman sa ginagamit ni Raphael ang nangyari sa kanya pero wala naman siyang magagawa kung may amnesia siya. Pero nais niyang bigyan siya ni Tati ng pagkakataon na m
“Are you guys ready?” Tanong ni Gabriella sa lahat. Nasa lobby sila ng hotel at hinihintay ang tour guide. “Yes, Lola!” Sigaw ng mga bata. “That’s greta. ‘Wag niyo kalilimutan maglagay ng sunscreen, okay? Mainit pa naman,” paalala ni Gabriella. Dahil marami sila ay dalawa na small yatch ang inarkila nila para sa island hopping. Medyo hindi pa masakit ang sikat ng araw dahil alas siete pa lang ng umaga. Ang mga bata ay tuwang-tuwa. Habang ang mga matatanda naman ay tahimik, dahil masasakit ang ulo. Abala si Tati sa paglalagay ng sunscreen sa mga anak niya. Katabi niya sa magkabilang gilid ang mga kapatid niya. Walang kamalay-malay si Tati na masama ang titig ng mga ito kay Raphael. Nasa isang sulok lang si Raphael, pinagmamasdan ang mag-iina niya habang naglalambingan. Nais man niyang makisali ay bugbog sarado siya sa mga titig nina Archer at Austin. Hindi niya alam kung ano ang nagawa niyang mali sa mga ito dahilan upang tapunan siya ng mga masasamang tingin. “Are they mad becaus
Nagising si Tati dahil sa matinding uhaw. Ngunit agad na nawala ang uhaw niya nang may maramdamang mabigat sa tiyan niya. Nanigas ang buong katawan niya sa takot. Unti-unti siyang nagmulat ng mata at napasinghap siya nang makitang nakapulupot sa kanya ang isang kamay. Nang lumingon siya ay nakita nuya ang tulog na tulog na si Raphael.Nakahinga siya nang maluwag na ito ang katabi niya at hindi isang estranghero. Pero bakit niya katabi ito? May ginawa na naman ba siyang katangahan? Biglang sumakit ang ulo niya nang isipin iyon. Dahan-dahan na inalis ni Tati ang kamay ni Raphael sa tiyan niya pero bgla nitong binalik ang kamay nito sa tiyan ni Tati. Kumunot ang noo ni Tati at sinulyapan ang nakapikit pa rin na lalaki. Muli niyang inalis ang kamay nito at muli rin naman binalik ni Raphael ang kamay niya.“Alam kong gising ka Raphael. Tigil-tigilan mo ako sa pag-arte mo. Why are we in the same bed?” Humalakhak si Raphael at unti-unting nagdilat ng mata. “Mukhang hindi ako pasado bilan
“Daddy! Mommy!”Magkapanabay na sigaw ng tatlo nang mamataan ang mga magulang nila sa pool area. Ngunit hindi sila narinig ng mga magaulang nila na abala sa pag-uusap. Nagkatinginan an tatlong bata at magkasabay na ngumisi.Umahon kasi muna sila sa pool para kumain. Iniwan nila kasama ng lola at lolo nila ang anak ng Tita Mimi at Tito ZD nila na si Laura. Seryoso ang ekspresyon ni Tati at Raphael habang nag-uusap, ngunit sa mga mata ng bata ay iba. Nagmamadaling tumakbo ang tatlo bata at yumakap sa mga magulang nila. Napaigtad si Tati at Raphael sa gulat. Bumungisngis ang tatlong bata at sa hindi inaasahan ay malakas na tinulak ang mga magulang nila sa pool. Kung saan bumagsak si Tati at Raphael sa pool.“Kids!” saway ni Tati sa mga anak niya. Si Raphael naman ay natawa. “Bye, Mommy, Bye Daddy!” Sigaw ng tatlong bata at muling kumaripas ng takbo. Napabuntong hininga na lang si Tati. Napaigtad siya nang bigla siyang yakapin ni Raphael. Ni lingon niya ito. “Bitiwan mo nga ako!” asi
Tulala lang si Tati habang pinagmamasdan ang karagatan, nakatambay sila sa restaurant, magkasama silang lahat sa isang mahabang mesa. Hindi mga pagkain ang nasa mesa kundi mga alak. Ang mga bata naman ay nasa mga magulang ni Raphael kaya kampante lang si Tati. “Huy!” “What the!” gulat na sigaw ni Tati, napaigtad pa siya sa gulat. Bigla kasi sinundot ni ZD si Tati sa tagiliran. Sinamaan ni Tati ng tingin ang kaibigan niya. Nakangisi lang si ZD, halatang inaasar siya nito. “What is your problem?” asik ni Tati. “Tulala ka kasi, Teh! Kanina pa kita tinatanong ‘di ka naman sumasagot. Saan na naman ba lumilipad ang utak mo, Aber?” tinaasan pa ni ZD ng kilay si Tati. Umirap si Tati, “Wala. Namimiss ko lang magtrabaho.” “Kung iba pa ‘yan! Ayaw na magtrabaho. Hindi ko sinasabing si ZD ‘yan ha,” pabirong sambit ni Jean.“Teh, sino naman ang gustong mapagod? Nakakapagod kayang magtrabaho. Pero kailangan kumayod para sa pamilya,” saad pa ni ZD. “Itong si Tati naman, iba ang hulma! Workaholi
“Kids! Careful!”Paalala ni Gabriella sa mga bata na nakapila sa kiddie slide. Nakaupo lang sila sa pool lounge chair. Tinatanaw ang apat na bata na naglalaro sa kiddie pool. Mababaw lang naman ang tubig kaya ‘di sila natatakot na malunod ang mga bata. At mayroon ring lifeguard ngunit hindi maiwasan ni Gabriella na mag-alala lalo pa’t mga apo niya iyon. “We’re okay Lola!” Sigaw ni Ryder habang kumakaway nasa dulo ito ng pila. Humahagikgik naman si Laura, Ryker at Ryler. Nagkakasundo ang mga ito sa kalokohan habang si Ryder naman ang designated leader ng tatlo. Ang siyang taga saway sa mga ito. “Ready?” Tanong noong taga-bantay sa gilid ng slide kay Ryler.Ngunit bago pa makasagot si Ryler ay tinulak na siya nang tumatawang si Ryker. Hindi naman umiyak si Ryler kundi bumungisngis lang rin. Hindi naman mahaba ang slide, maiksi lang iyon kaya kampante rin ang guide na nakatayo sa gilid. Tanaw na tanaw ng mag-asawang Yapchengco ang mga bata. Namutla si Gabriella sa nangyari, hinawakan